Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-70/15-2/MK
z 23 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1988 roku lekarze stwierdzili u Wnioskodawcy wadę wzroku obu oczu. Od 1999 roku choroba oczu szybko zaczęła systematycznie się pogłębiać. Stadium postępującej choroby oczu osiągnęło postać wysokiej krótkowzroczności oka lewego i krótkowzroczności oka prawego. Od 2008 roku Zainteresowany jest pod regularną, stałą opieką jednego lekarza okulisty leczącego jego choroby oczu. Choroby przez kolejne lata nasilały się i postępowały, czego skutkiem stało się niedowidzenie oka lewego i wysoka krótkowzroczność oka prawego.

W 2011 roku zdiagnozowano u Wnioskodawcy jaskrę pierwotną obu oczu. Rozwijające się nadal choroby oczu doprowadziły do rozwoju zaćmy korowo-jądrowej oka lewego. Postępujące choroby oczu spowodowały, że w 2012 roku nastąpiło odwarstwienie siatkówki oka lewego. Po operacji i leczeniu szpitalnym, po upływie półtora miesiąca nastąpiło nawrotowe odwarstwienie siatkówki oka lewego, w wyniku czego konieczne było kolejne leczenie szpitalne i przeprowadzona została kolejna operacja okulistyczna.

W wyniku stanu chorobowego i zaistniałych zdarzeń, po przeprowadzonych dwóch operacjach witrektomii, w oku lewym występuje otwór w plamce oraz bezsoczewkowość. Poza występującą wysoką krótkowzrocznością oraz jaskrą wtórną obu oczu zaczęła rozwijać się również zaćma oka prawego, której operacyjne usunięcie obarczone jest niewspółmiernym ryzykiem odwarstwienia siatkówki w odniesieniu do możliwej do uzyskania poprawy zdrowia.

W wyniku ww. schorzeń i trwającej, pogłębiającej się choroby oczu od 1 sierpnia 2012 roku Wnioskodawca posiada przyznany przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania Niepełnosprawności lekki stopień niepełnosprawności z symbolem 04-O.

Wydane orzeczenie o niepełnosprawności uwzględniając zalecenie prowadzącego lekarza okulisty informuje m.in. o konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby, a takimi są dla mnie okulary korekcyjne.

Okulary korekcyjne niewątpliwie ułatwiają funkcjonowanie Wnioskodawcy w życiu codziennym i są jemu pomocne w rehabilitacji oraz ułatwiają przystosowane się do niepełnosprawności. Posiadają one parametry indywidualnie i optymalnie dopasowane do chorych oczu Wnioskodawcy i ze względu na jego niepełnosprawność. Jednocześnie Zainteresowany nadmienia, że ze względu na posiadane choroby oczu oraz alergie, a ponadto na specyfikę produktów dostępnych na rynku nie możliwym jest stosowanie przeze niego soczewek kontaktowych.

W 2014 roku Wnioskodawca zakupił niżej wymienione specjalistyczne okulary korekcyjne.

Pierwsza para okularów została zakupiona 8 marca 2014 r. - kompletne okulary korekcyjne, tj. soczewki korekcyjne + oprawa do okularów korekcyjnych za kwotę 1510,00 + 790,00 = 2300,00 zł brutto (faktura 1 oraz 2).

W dniu 26 kwietnia 2014 r. zgodnie z zaleceniem lekarskim Zainteresowany dokonał wymiany soczewek korekcyjnych za kwotę 400,00 zł brutto (faktura 3).

W dniu 19 września 2014 r. Wnioskodawca zakupił drugą kompletną parę okularów korekcyjnych, tj. soczewki korekcyjne + oprawa do okularów korekcyjnych za kwotę 1350 + 1100,00 = 2450,00 zł brutto (faktura 4 i 5).

Wszystkie zakupy – ww. kwoty w 100% Zainteresowany sfinansował z własnych środków.

Wyżej wymienione okulary zostały przepisane przez lekarza okulistę jako niezbędne w indywidualnym leczeniu choroby oczu Wnioskodawcy oraz umożliwiające funkcjonowanie w codziennym życiu w tym również w pracy zawodowej, a także spowalniające i minimalizujące postęp chorób oczu.

Wymienione powyżej pary kompletnych korekcyjnych okularów oraz wymienione same soczewki korekcyjne są różne w rodzaju i ze względu na specyfikę chorób oczu Zainteresowanego i związanych z nimi schorzeń używane w różnych okolicznościach do bliży, do dali, w dzień, w nocy, w zależności od warunków oświetleniowych - natężenia światła sztucznego, promieni słonecznych i intensywności słońca oraz zmęczenia oczu, a także niezbędne podczas pracy zawodowej przed monitorem ekranowym komputera. Związane jest to ze specyfiką stanu oka lewego po przebytych operacjach, jak i tym co niesie ze sobą obuoczna jaskra, jak również zespół zwyrodnienia plamki ocznej AMD, otwór w plamce oka lewego oraz tworząca się zaćma w oku prawym. A także istniejąca wysoka obuoczna krótkowzroczność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w deklaracji PIT-36 za 2014 r. Wnioskodawca może odliczyć koszty, jakie poniósł w 2014 roku na zakup niezbędnych par okularów korekcyjnych, oraz soczewek korekcyjnych, których zakupy w 100% sfinansował ze środków własnych i na które posiada stosowne dokumenty stwierdzające ich poniesienie zawierające jego dane identyfikacyjne jako kupującego oraz dane identyfikacyjne sprzedającego, jak również rodzaj zakupionego towaru, usługi i kwotę zapłaty, zaliczając je do wydatków na cele rehabilitacyjne w załączniku PIT-O?

Zdaniem Wnioskodawcy od 1 sierpnia 2012 roku posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim 04-O przyznane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania Niepełnosprawności. Niniejsze orzeczenie posiada zapis wskazujący m.in. o konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby.

Broszura informacyjna do załącznika PIT-O składanego wraz z zeznaniem PIT-36 za 2014 rok zawiera informacje o możliwości odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną z uwzględnieniem m.in wydatków na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Używane przez Wnioskodawcę okulary korekcyjne zostały przepisane przez lekarza okulistę jako niezbędne w indywidualnym leczeniu jego oczu oraz umożliwiające funkcjonowanie w codziennym życiu w tym również w pracy zawodowej, a także spowalniają i minimalizują postęp moich chorób oczu. Posiadają one parametry indywidualnie i optymalnie dopasowane do chorych oczu Zainteresowanego i ze względu na jego niepełnosprawność, dlatego są szczególnie pomocne w rehabilitacji oraz ułatwiają przystosowane się do niepełnosprawności.

Bez specjalistycznych okularów korekcyjnych nie może normalnie funkcjonować, dlatego – zdaniem Wnioskodawcy – spełniają one kryteria zawarte w ustawie podatkowej. Wynika z tego, że może on odliczyć koszt zakupu zarówno kompletnych okularów korekcyjnych jak i wymienionych soczewek korekcyjnych w załączniku PIT-O do zeznania podatkowego PIT-36.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot: wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b–7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d tej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Na podstawie art. 26 ust. 7f tejże ustawy o podatku dochodowym, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Stosownie do art. 26 ust. 7b ww. ustawy wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (…).

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA), jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że aby wydatki na zakup sprzętu rehabilitacyjnego podlegały odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, sprzęt ten musi posiadać właściwości leczniczo-rehabilitacyjne.

Ponadto z uregulowań zawartych w powołanym przepisie wynika, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter. Tak więc zakup urządzeń i sprzętów dokonany przez Wnioskodawcę musi mieć związek z chorobami i schorzeniami, które stanowiły podstawę do wydania orzeczenia o niepełnosprawności w roku 2012 r.

Związek ten Zainteresowany jest zobowiązany wykazać wszelkimi dokumentami, z których będzie wynikać, że dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz że ułatwia bądź będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W odniesieniu do wydatków na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że istotnym warunkiem odliczenia jest to aby pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności istniał ścisły związek.

Do tej kategorii wydatków – przy spełnieniu ww. warunku – można zakwalifikować zakup niezbędnych Wnioskodawcy par okularów korekcyjnych, oraz soczewek korekcyjnych, których zakupy w 100% sfinansował ze środków własnych i na które posiada stosowne dokumenty stwierdzające ich poniesienie zawierające jego dane identyfikacyjne jako kupującego oraz dane identyfikacyjne sprzedającego, jak również rodzaj zakupionego towaru, usługi i kwotę zapłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.