ILPB3/423-553/11-4/EK, Dyrektor - ILPP1/443-1488/11-4/MK">

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1488/11-4/MK
z 27 lutego 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-1488/11-4/MK
Data
2012.02.27


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego --> Korekta kwoty podatku naliczonego


Słowa kluczowe
korekta podatku
niedobory
odliczenie podatku od towarów i usług
podatek od towarów i usług
prawo do odliczenia
zniszczenie towarów


Istota interpretacji
Korekta podatku VAT naliczonego w związku z wystąpieniem niedoborów niezawinionych. Pożar jako czynnik niezawiniony.



Wniosek ORD-IN 589 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT w związku z utraceniem towaru i wyposażenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT w związku z utraceniem towaru i wyposażenia. Dnia 22 lutego 2012 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) została zarejestrowana w Sądzie w dniu 14 października 2005 r. a rozpoczęła działalność gospodarczą od dnia 12 kwietnia 2006 r. Zainteresowany jest przedsiębiorcą produkcyjnym i usługowym. Przychody uzyskiwane przez Spółkę generowane są z produkcji mebli, dzierżawy własnych obiektów, usług restauracyjnych, hotelowych i SPA.

Dnia 6 marca 2011 r. w Spółce miał miejsce pożar. Spłonęła restauracja z zapleczem i część hotelu. Pożar został zauważony w niedzielę o godzinie 10:30. Rozprzestrzeniał się błyskawicznie. Mimo szybkiej reakcji Straży Pożarnej nie udało się uratować budynku restauracji z zapleczem i części hotelu, jak również wyposażenia i towaru. Ocalała druga część hotelu i SPA, która po drobnym remoncie jest użytkowana. Przyczyna pożaru nie jest znana. Było to zdarzenie losowe, niezawinione, na które Spółka nie miała wpływu. Firma posiada protokół z Komisariatu Policji oraz Straży Pożarnej o kompletnym spaleniu budynku wraz ze znajdującym się towarem, wyposażeniem i środkami trwałymi. Protokół nie wskazuje na przyczynę pożaru podaje jedynie przypuszczalne zdarzenia mające wpływ na pożar, z którymi Spółka się nie zgadza. Sprawców nie złapano. Spółka nie posiadała aktualnego ubezpieczenia na obiekt, który został całkowicie spalony. Obecnie Spółka uporządkowała pogorzelisko i buduje nowy obiekt od podstaw.

Dnia 22 lutego 2012 r. Zainteresowany uzupełnił opis stanu faktycznego informując, iż wskazane w protokole Komisariatu Policji oraz Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej przypuszczalne zdarzenie mające wpływ na pożar (przyczyny), należy uznać za pozostające poza kontrolą Wnioskodawcy, a więc za niezawinione, na które Spółka nie miała wpływu.

Obiekt wykonany był w oparciu o projekty architektoniczno-budowlane zagospodarowania terenu zatwierdzone decyzjami stosownych organów nadzoru budowlanego oraz posiadał stosowne uzgodnienia z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. W projektach określono kategorię zagrożenia ludzi oraz wskazano klasę odporności pożarowej budynku. Obiekt wykonany był z materiałów określonych w projektach spełniających wymagania polskich norm posiadających stosowne atesty, aprobaty, operaty, świadectwa jakości i DTR-y. Elementy drewniane części konstrukcji dachu, drewnianych okładzin zewnętrznych oraz strzechy, pokryte środkiem X, Y Z (przeciwpożarowym) przez profesjonalną firmę zajmującą się wykonywaniem tego typu prac (protokół zabezpieczenia przeciwpożarowego z dnia 20 marca 2009 r.). Obiekt wyposażony był w instalacje odgromowe.

Instalacja odgromowa posiadała stosowne protokoły pomiarów odporności uziemień (protokoły pomiarów i odporności uziemień instalacji odgromowej z dnia 30 czerwca 2010 r.).

System instalacji elektrycznej obiektu posiadał pomiary rezystancji instalacji, pomiary impedancji oraz stosowne badania zabezpieczeń różnicoprądowych obwodów.

W obiekcie przeprowadzane były bieżące przeglądy i kontrole m. in. w dniu 5 lipca 2010 r. przeprowadzana była dokładna kontrola oględzin przewodów kominowych i połączeń dymowych, spalinowych, wentylacyjnych oraz urządzeń pomocniczo-kominowych, przez posiadającego wymagane uprawnienia mistrza kominiarskiego, potwierdzająca ciąg drożnych przewodów kominowych oraz stwierdzająca nadawanie się do użytku (protokół sprawozdawczo-opiniodawczy nr 33/2010 z dnia 5 lipca 2010 r.).

W dniu 2 marca 2011 r. Zakład Kominiarski dokonał przeglądu instalacji wraz z czyszczeniem przewodów kominowych.

Ponadto, obiekt wyposażony był w system wykrywania pożaru, system czujek optycznych i czujników temperatury połączony z centralą p.poż. oraz posiadał monitoring.

Obiekt posiadał Instrukcję Bezpieczeństwa Pożarowego, opracowaną przez profesjonalną firmę zajmującą się tego typu opracowaniami, wyposażony był także w hydranty i niezbędny podręczny sprzęt gaśniczy, (zgodnie z instrukcją), który na bieżąco poddawany był technicznym przeglądom i konserwacji (protokół z technicznego przeglądu sprzętu gaśniczego z dnia 23 czerwca 2010 r.).

Pracownicy posiadali przeszkolenie w zakresie BHP oraz bezpieczeństwa przeciwpożarowego, zaś osoby zatrudnione na stanowisku palacza – stosowne świadectwa kwalifikacyjne wymagane do wykonywania pracy na ww. stanowisku.

Spółka dochowała należytej staranności w zakresie zabezpieczenia obiektu przed zdarzeniami losowymi.

Zdarzenie z dnia 6 marca 2011 r. było zdarzeniem losowym, niezawinionym przez Spółkę, na które Wnioskodawca nie miał wpływu. Śledztwo zostało umorzone.

Dnia 9 czerwca 2011 r. Prokuratura Rejonowa wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa wobec stwierdzenia braku znamion przestępstwa (postanowienie o umorzeniu śledztwa z dnia 9 czerwca 2011 r.).

Z postanowieniem o umorzeniu śledztwa wynika, że zaistniałe zdarzenie było zdarzeniem losowym, niezawinionym, na które Spółka nie miała wpływu.

Poniesione straty zostały udokumentowane na podstawie ewidencji środków trwałych i wyposażenia oraz oględzin po spaleniu dnia 6 marca 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy skorygować podatek VAT naliczony od utraconych podczas pożaru towarów, wyposażenia oraz majątku trwałego...

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 17 lutego 2012 r.) podatek VAT naliczony od utraconych podczas pożaru towarów, wyposażenia oraz majątku trwałego nie podlega zwrotowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (zadeklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Nadmienia się, że w art. 88 ust. 3a pkt 1 i pkt 2 ustawy, wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m. in. w przypadku, gdy:

  1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
    1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
    2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
  2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w celu stwierdzenia czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury niezbędne jest nie tylko ustalenie do wykonywania jakich czynności będą wykorzystywane towary i usługi udokumentowane tą fakturą, ale również stwierdzenie, czy nie występują przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której to Wnioskodawca nabywał towary, wyposażenie oraz majątek trwały, z zamiarem wykorzystywania ich do działalności opodatkowanej. Jednakże w wyniku zdarzenia losowego (pożaru), na które Wnioskodawca nie miał wpływu nie wykorzystał ich w prowadzeniu tej działalności gospodarczej.

Warto w tym miejscu zauważyć iż niedobory niezawinione, są to niedobory które powstały z przyczyn niezależnych od osób materialnie odpowiedzialnych. Niedobory te mogą powstać na skutek następujących zdarzeń losowych np.: pożar, kradzież, powódź, zalanie jak również wskutek transportu, braku prądu tzn. przyczyn naturalnych, na które osoba materialnie odpowiedzialna nie miała żadnego wpływu.

A zatem dochodzi do sytuacji, w której to nabyte towary nie zostaną wykorzystane do działalności opodatkowanej co jest niezbędnym warunkiem dokonania odliczenia. Przepisy ustawy o VAT nie regulują przedmiotowej sytuacji. Zdaniem tut. Organu w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, gdzie Trybunał stwierdził (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane.

W świetle powołanego wyroku, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy zakup danego towaru przez Podatnika jest dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to pomimo utraty danego towaru z przyczyn od niego niezależnych, tj. w sposób niezawiniony, czy jak to ujął Trybunał „z powodów pozostających poza kontrolą podatnika”, jego prawo do odliczenia w związku z ww. nabyciem zostaje zachowane, a tym samym nie ma podstaw do dokonywania korekt odliczonego podatku.

Natomiast korektę podatku naliczonego regulują przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do treści art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w roku 2006 rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli, dzierżawy własnych obiektów, usług restauracyjnych, hotelowych oraz SPA. Dnia 6 marca 2011 r. w Spółce miał miejsce pożar. Spłonęła restauracja z zapleczem i część hotelu. Przyczyny pożaru uznane zostały za pozostające poza kontrolą Wnioskodawcy, a więc za niezawinione, na które Wnioskodawca nie miał wpływu. Zniszczony obiekt posiadał szereg zabezpieczeń przeciwpożarowych. Podejmując takie działanie Zainteresowany dochował należytej staranności w zakresie zabezpieczenia obiektu przed zdarzeniami losowymi.

Dokonując analizy przywołanych przepisów stwierdzić należy, że wystąpienie niedoborów zawinionych u podatnika, co do zasady nie ma znaczenia na gruncie należnego podatku od towarów i usług. Niedobory towarów nie stanowią bowiem ani dostawy towarów, ani świadczenia usług.

Zatem, w związku z powstaniem niedoborów zawinionych u Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek w podatku VAT należnym – czyli obowiązek opodatkowania powyższych niedoborów podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku VAT naliczonego od utraconych podczas pożaru towarów, wyposażenia oraz majątku trwałego w sytuacji gdy te składniki działalności gospodarczej służyć miały do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższe wynika z faktu, iż strata powstała na skutek pożaru jest – zgodnie z okolicznościami – niedoborem niezawinionym nie skutkującym zmianą przeznaczenia zniszczonych towarów.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku oraz uzupełnienia do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj