Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-66/15-4/JSK
z 16 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 30 stycznia 2015 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 4 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 26 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w trybie art. 89a ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w trybie art. 89a ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 26 marca 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o pytanie przyporządkowane do opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 25 kwietnia 2013 r. została wystawiona faktura sprzedaży za usługi budowlane – wykonane przez firmę Wnioskodawcy – spółkę jawną w ramach przetargu publicznego na ustaloną wartość umowną – ryczałtową.

Z uwagi na konieczność wykonania dodatkowych prac ziemnych, Zainteresowany wystawił dodatkową fakturę (ponad wartość umowną). Kwota netto faktury 546.061,32 zł, podatek VAT 125.594,10 zł.

Kontrahent odesłał Wnioskodawcy ww. fakturę bez księgowania, uzasadniając, że nie znajduje podstaw do jej zapłaty i do dnia dzisiejszego faktura nie jest uregulowana. Firma Zainteresowanego zapłaciła podatek dochodowy i VAT od wystawionej faktury.

W związku z powyższym Wnioskodawca chce skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu wykonanych robót budowlanych. W przekonaniu Zainteresowanego wierzytelność jest nieściągalna, potwierdzeniem tego jest korespondencja z kontrahentem, który na monity Wnioskodawcy odpowiedział pismem, podtrzymując swoje stanowisko dotyczące odmowy zapłaty faktury. Dlatego Zainteresowany chce zastosować art. 89a ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 25 marca 2015 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

1. wierzytelność, o której mowa we wniosku, nie została uregulowana, ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturze – tj. do dnia 5 października 2013 r.;
2. dodatkowa faktura za wykonanie dodatkowych prac ziemnych – ponad wartość umowną została wystawiona dnia 25 kwietnia 2013 r.;
3. na dodatkowej fakturze umieszczony jest termin płatności – 9 maja 2013 r.;
4. pomiędzy Wierzycielem a Kontrahentem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy;
5. wyświadczona usługa w postaci prac ziemnych była dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT, niebędącego w trakcie postepowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
6. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, dokumentującej korektę Wierzyciel i Dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
7. Dłużnik nie znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji;
8. firma Wnioskodawcy jako Wierzyciel nie złożyła jeszcze korekty, ale należność nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia dzisiejszego;
9. od dnia wystawienia faktury (25 kwietnia 2013 r.) nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (zredagowane w uzupełnieniu z dnia 25 marca 2015 r.).

Czy Spółka ma prawo do złożenia korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wierzytelności w deklaracji VAT-7 w sytuacji opisanej we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 89a ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo do skorygowania podstawy opodatkowania i podatku należnego wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zgodnie z art. 89a pkt la ustawy, wierzytelność Wnioskodawcy nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności podanego na fakturze.

Ponadto Wnioskodawca spełnia warunki, zgodnie z pkt 2 ww. artykułu:

• świadczenie usług dokonane było na rzecz podatnika, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny (art. 15 ust. 1), niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
• na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej dokumentującej korektę, wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
• od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony);
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1;
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony);
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. (uchylony).
   
   

Przepis art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, że korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Z kolei, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 – w świetle art. 32 ust. 4 ustawy – rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Badanie istnienia powiązań między wierzycielem a dłużnikiem powinno być dokonywane z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy. Samo istnienie powiązań nie przesądza o braku możliwości dokonania korekty przez wierzyciela. Dodatkowo muszą być spełnione przesłanki wskazane w art. 32 ust. 1 ustawy – czyli powiązania takie musiałyby mieć wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

• organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
  
  

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z powyższego wynika zatem, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel o ile zechce dokonać korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty. Natomiast, stosownie do art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że dnia 25 kwietnia 2013 r. została wystawiona faktura sprzedaży za usługi budowlane – wykonane przez firmę Wnioskodawcy – spółkę jawną w ramach przetargu publicznego na ustaloną wartość umowną – ryczałtową. Z uwagi na konieczność wykonania dodatkowych prac ziemnych, Zainteresowany wystawił dodatkową fakturę (ponad wartość umowną). Kwota netto faktury 546.061,32 zł, podatek VAT 125.594,10 zł. Kontrahent odesłał Wnioskodawcy ww. fakturę bez księgowania, uzasadniając, że nie znajduje podstaw do jej zapłaty i do dnia dzisiejszego faktura nie jest uregulowana. Firma Zainteresowanego zapłaciła podatek dochodowy i VAT od wystawionej faktury. W związku z powyższym Wnioskodawca chce skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu wykonanych robót budowlanych. W przekonaniu Zainteresowanego wierzytelność jest nieściągalna, potwierdzeniem tego jest korespondencja z kontrahentem, który na monity Wnioskodawcy odpowiedział pismem, podtrzymując swoje stanowisko dotyczące odmowy zapłaty faktury. Dlatego Zainteresowany chce zastosować art. 89a ustawy o VAT.

Wierzytelność, o której mowa we wniosku, nie została uregulowana, ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturze – tj. do dnia 5 października 2013 r. Dodatkowa faktura za wykonanie dodatkowych prac ziemnych – ponad wartość umowną została wystawiona dnia 25 kwietnia 2013 r. Na dodatkowej fakturze umieszczony jest termin płatności – 9 maja 2013 r. Pomiędzy Wierzycielem a Kontrahentem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy. Wyświadczona usługa w postaci prac ziemnych była dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT, niebędącego w trakcie postepowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, dokumentującej korektę Wierzyciel i Dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Dłużnik nie znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji. Firma Wnioskodawcy jako Wierzyciel nie złożyła jeszcze korekty, ale należność nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia dzisiejszego. Od dnia wystawienia faktury (25 kwietnia 2013 r.) nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółka ma prawo do złożenia korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wierzytelności w deklaracji VAT-7 w sytuacji opisanej we wniosku.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu art. 89a ustawy, można skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu świadczenia usług w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona – przy jednoczesnym spełnieniu warunków wskazanych w ust. 2 tego przepisu.

W analizowanej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – pomiędzy Wierzycielem a Kontrahentem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy. Ponadto wierzytelność została uprawdopodobniona, ponieważ nie została uregulowana ani zbyta w jakiekolwiek formie w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego na fakturze. Jak wynika z opisu sprawy, spełnione zostały również wszystkie warunki wynikające z art. 89a ust. 2 ustawy. W konsekwencji, na podstawie art. 89a ust. 1-3 ustawy, Wnioskodawca może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny.

Podsumowując, Spółka ma prawo do złożenia korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wierzytelności w deklaracji VAT-7 w sytuacji opisanej we wniosku.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.