INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012r. (data wpływu 5 marca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych przez Biuro Geodezji i Terenów Rolnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych przez Biuro Geodezji i Terenów Rolnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Biuro Geodezji i Terenów Rolnych powołane zostało w dniu 1 stycznia 2011 r. jako samorządowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej działająca w formie jednostki budżetowej Województwa. Do zakresu działań statutowych Biura należy między innymi wykonywanie czynności z zakresu zarządzania wojewódzkim zasobem nieruchomości.

Wnioskodawca zarządza powierzonymi nieruchomościami w imieniu i na rzecz właściciela tj. Województwa, na podstawie Pełnomocnictwa udzielonego przez Zarząd Województwa Uchwałą Zarządu Województwa. Zarząd Województwa jest zgodnie z art. 15 Ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jednolity z dnia 18 września 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.) organem samorządu województwa. Nieruchomości te są majątkiem Województwa i jako środki trwałe są ujęte w spisie majątku Województwa. Nieruchomości zarządzane przez Wnioskodawcę nie stanowią majątku Wnioskodawcy.

Do zadań statutowych Wnioskodawcy należy:

1. gospodarowanie w granicach zwykłego zarządu powierzonym zasobem nieruchomości województwa obejmującym:
   • zasób mieszkaniowy,
   • lokale użytkowe,
   • pomieszczenia gospodarcze,
   • pustostany, wraz z terenami i urządzeniami niezbędnymi do prawidłowego i racjonalnego korzystania z tych nieruchomości,
   • tereny zielone (rolne, lasy, nieużytki, ogródki działkowe)
2. wykonywanie wobec ww. nieruchomości czynności nieprzekraczających zakresu zwykłego zarządu na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Zarząd Województwa
3. reprezentowanie województwa jako właściciela lokali i współwłaściciela nieruchomości wspólnej we wspólnotach mieszkaniowych,
4. wykonywanie innych zadań powierzonych przez Urząd Marszałkowski Województwa z zakresu zarządu nieruchomościami.
   
   

Wskazane powyżej zadania obejmują w szczególności:

1. zarządzanie zasobem nieruchomości w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy o ochronie praw lokatorów stanowiącymi w 100% własność województwa oraz pozostających w samoistnym posiadaniu województwa
2. zarządzanie udziałami w nieruchomościach zabudowanych, jako właściciel wchodzący w skład wspólnot mieszkaniowych i we współwłasnościach w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami I ustawy o własności lokali,
3. wykonywanie uprawnień województwa jako właściciela lokali mieszkalnych i użytkowych wchodzących w skład wspólnot mieszkaniowych w rozumieniu ustawy o własności lokali,
4. ewidencjonowanie oraz pobieranie przychodów i pożytków z nieruchomości,
5. naliczanie należności za nieruchomości oraz prowadzenie windykacji i egzekucji tych należności.
   
   

W ramach wykonywanych obowiązków Wnioskodawca zabezpiecza dostawy ciepła do nieruchomości którymi zarządza. W nieruchomościach tych mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe, występują również obiekty wpisane na listę obiektów zabytkowych.

Zabezpieczenie to polega zarówno na podpisaniu umów z dostawcami ciepła jak i na zapewnieniu ogrzewania poprzez utrzymywanie kotłowni lokalnych mieszczących się w zarządzanych obiektach.

W przypadku części kotłowni są one zasilane paliwem stałym tj. węglem i koksem. Wnioskodawca dokonuje zakupu opału celem ogrzania zarządzanych nieruchomości na własny rachunek.

Umowy na dostawę wyrobów węglowych zawierane są pomiędzy dostawcami wyrobów węglowych a Województwem reprezentowanym na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku ze zmianą od dnia 1 stycznia 2012 roku ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (tekst jednolity z dnia 29 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zakup wyrobów węglowych został objęty podatkiem akcyzowym, jednocześnie wprowadzono szereg zwolnień z ww. podatku. Czy można uznać, że zwolnienie opisane w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (tekst jednolity z dnia 29 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) w zw. z art. 5 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego tekst jednolity z dnia 9 października 2000 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) w zw. z art. 15 Ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jednolity z dnia 18 września 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.) w zakresie w jakim zwalnia z podatku organy administracji w przypadku zużycia wyrobów węglowych obejmuje również Wnioskodawcę, w związku z faktem, iż działa on jako pełnomocnik Zarządu Województwa, który jest organem administracji...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie opisane w art. 31a ust 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (tekst jednolity z dnia 29 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) w zw. z art. 5 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego tekst jednolity z dnia 9 października 2000 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) w zw. z art. 15 Ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jednolity z dnia 18 września 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.) w zakresie w jakim zwalnia z podatku organy administracji w przypadku zużycia wyrobów węglowych obejmuje również Wnioskodawcę, w związku z faktem, iż działa on jako pełnomocnik Zarządu Województwa, który jest organem administracji.

Umowy na dostawę wyrobów węglowych zawierane są pomiędzy dostawcami wyrobów węglowych a Województwem reprezentowanym na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 5 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego tekst jednolity z dnia 9 października 2000 r (Dz. U. Nr 98, § 2. pkt 3) przez organy administracji publicznej - rozumie się przez m.in. organy jednostek samorządu terytorialnego, zgodnie zaś z pkt 6) tego paragrafu przez organy jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się min. organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Zgodnie z art. 15 Ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r. (tekst jednolity z dnia 18 września 2001 r. Oz. U. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.) Zarząd jest organem samorządu województwa.

Zarząd Województwa Uchwałą Zarządu Województwa, udzielił pełnomocnictwa Dyrektorowi Biura Geodezji i Terenów Rolnych do zarządzania w jego imieniu nieruchomościami wymienionymi w załączniku do ww. Zarządzenia.

Nieruchomości zarządzane przez Wnioskodawcę nie stanowią majątku Wnioskodawcy lecz majątek Województwa.

Wnioskodawca jako jednostka budżetowa Województwa w przedstawionym stanie faktycznym nie działa w imieniu własnym lecz w imieniu i na rzecz organu samorządu województwa a co za tym idzie przysługuje mu zwolnienie opisane w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż zwolnienie to obejmuje Zarząd Województwa jako organ administracji publicznej

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 20 pod kodem ex CN 2402 wymieniono węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
   
   

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, iż pytanie przedstawione we wniosku sformułowano w sposób wiążący czynność zakupu wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia. Odnosząc ww. przepisy do opisanego stanu faktycznego wyjaśnić należy, iż czynność nabycia na terytorium kraju (zakupu) przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w celu wykorzystania do celów opałowych nie może być przedmiotem opodatkowania, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w przepisie art. 9a ust. 1 oraz 9a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.).

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca powołany został w dniu 1 stycznia 2011 r. jako samorządowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej działająca w formie jednostki budżetowej Województwa. Do zakresu działań statutowych Wnioskodawcy należy między innymi wykonywanie czynności z zakresu zarządzania wojewódzkim zasobem nieruchomości. Wnioskodawca zarządza powierzonymi nieruchomościami w imieniu i na rzecz właściciela tj. Województwa, na podstawie Pełnomocnictwa udzielonego przez Zarząd Województwa Uchwałą Zarządu Województwa. Zarząd Województwa jest zgodnie z art. 15 Ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r., organem samorządu województwa. Nieruchomości te są majątkiem Województwa i jako środki trwałe są ujęte w spisie majątku Województwa. Nieruchomości zarządzane przez Wnioskodawcę nie stanowią majątku Wnioskodawcy. W ramach wykonywanych obowiązków Wnioskodawca zabezpiecza dostawy ciepła do nieruchomości którymi zarządza. W nieruchomościach tych mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe, występują również obiekty wpisane na listę obiektów zabytkowych. Zabezpieczenie to polega zarówno na podpisaniu umów z dostawcami ciepła jak i na zapewnieniu ogrzewania poprzez utrzymywanie kotłowni lokalnych mieszczących się w zarządzanych obiektach. W przypadku części kotłowni są one zasilane paliwem stałym tj. węglem i koksem. Wnioskodawca dokonuje zakupu opału celem ogrzania zarządzanych nieruchomości na własny rachunek. Umowy na dostawę wyrobów węglowych zawierane są pomiędzy dostawcami wyrobów węglowych a Województwem reprezentowanym na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez Wnioskodawcę.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż węgiel i koks zużywane przez Wnioskodawcę w kotłowniach mieszczących się w zarządzanych obiektach spełniają przesłanki do uznania je za wyroby węglowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wykorzystywane do celów opałowych.

Natomiast dokonując analizy stanowiska Wnioskodawcy, należy zwrócić uwagę, iż powołany wyżej przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy umożliwia zwolnienie od podatku akcyzowego wyrobów węglowych zużywanych m.in. przez organy administracji publicznej. Jednocześnie ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia. W świetle powyższego zasadnym jest posłużenie się definicją zawartą w art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). W myśl tego przepisu, przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

Jednocześnie, w myśl pkt 6 ww. przepisu, przez organy jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1590 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o województwie lub samorządzie województwa, należy przez to rozumieć regionalną wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium.

Stosownie do art. 15 ww. ustawy, organami samorządu województwa są:

1. sejmik województwa,
2. zarząd województwa.
   
   

W myśl postanowień art. 6 ust. 2 ww. ustawy, województwo ma osobowość prawną.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów oraz opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca utworzony jako samorządowa jednostka organizacyjna, prowadząca działalność na podstawie stosownego statutu, zarządzająca powierzonymi nieruchomościami w imieniu i na rzecz właściciela tj. Województwa, na podstawie Pełnomocnictwa udzielonego przez Zarząd Województwa, zużywająca wyroby węglowe w kotłowniach mieszczących się w zarządzanych obiektach nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego w zakresie zużywania węgla do celów opałowych, gdyż nie mieści się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania z tego zwolnienia wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy, tj. nie jest podmiotem zużywającym wyroby węglowe jako organ administracji publicznej.

W tym miejscu należy zauważyć, iż stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

Należy zatem mieć na uwadze, iż pośredniczący podmiot węglowy korzystający ze zwolnienia, zobligowany jest nadać wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez organy administracji publicznej.

Natomiast podmiot nabywający wyroby węglowe w celu ich zużycia na cele objęte zwolnieniem, deklaruje w dokumencie dostawy przeznaczenie nabywanych wyrobów. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe w kotłowniach mieszczących się w zarządzanych obiektach i dostarcza ciepło do lokali mieszkalnych, użytkowych oraz również obiektów wpisanych na listę obiektów zabytkowych.

Nie można zatem w tak przestawionym stanie faktycznym uznać, iż w istocie zużycie zostaje dokonane przez Zarząd Województwa, będący organem administracji publicznej. Na powyższe bez wpływu pozostają podnoszone przez Wnioskodawcę okoliczności - posiadania przez Dyrektora Wnioskodawcy pełnomocnictw do zarządzania nieruchomościami udzielił pełnomocnictwa Dyrektorowi Biura Geodezji i Terenów Rolnych do zarządzania w imieniu Zarządu Województwa.

Na marginesie tut. organ zauważa, iż nie można uznać także, iż zużycie jest dokonywane przez gospodarstwa domowe.

Wnioskodawca zużywając wyroby węglowe w kotłowniach opisanych we wniosku obiektów dostarcza do tych obiektów ciepło, lecz nie oznacza to, iż wyroby węglowe zużywane są m. in. przez gospodarstwa domowe. W tym przypadku zużywają one tylko ciepło wyprodukowane przez Wnioskodawcę.

Tym samym zużycie wyrobów węglowych na cele opałowe przez Wnioskodawcę w opisanych we wniosku kotłowniach nie podlega zwolnieniu z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy lecz podlega opodatkowaniu stawką podatku określoną w art. 89 ust. 1 pkt ustawy.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.