Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-231/15-5/AS
z 8 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Muzeum, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki – w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” – w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki – w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” – w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Muzeum (dalej: Muzeum lub Wnioskodawca) jest samorządową instytucją kultury utworzoną przez Gminę Z. (dalej: Gmina).

Muzeum działa na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987, z późn. zm.; dalej: ustawa o muzeach), ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym), ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.; dalej: ustawa o działalności kulturalnej) oraz statutu nadanego uchwałą Rady Miejskiej w Z. z dnia 30 grudnia 1993 r.

Zgodnie z wybranymi przepisami ustawy o działalności kulturalnej i ustawy o muzeach, Wnioskodawca posiada osobowość prawną oraz może prowadzić działalność gospodarczą w celu finansowania działalności statutowej.

Muzeum jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Muzeum zarejestrowało się dla celu podatku od towarów i usług (dalej również jako: VAT, podatek) składając zgłoszenie rejestracyjne do Urzędu Skarbowego, przy czym na moment rejestracji w roku 1995, Muzeum wybrało zwolnienie z opodatkowania VAT, przewidziane dla podatników, których wartość sprzedaży pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania VAT (przedmiotowe zwolnienie jest uregulowane w obecnie obowiązujących przepisach w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT). Wnioskodawca nie przewidywał na moment składania zgłoszenia dla celów VAT prowadzenia działalności gospodarczej w skali, która uzasadniałaby prowadzenie rozliczeń VAT.

Muzeum złoży jednak korektę zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie VAT (tj. formularz VAT-R) w związku z decyzją o rezygnacji ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w ww. przepisie i wskaże, zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, że rezygnuje ze zwolnienia począwszy od miesiąca kolejnego po miesiącu zawiadomienia o tym fakcie na piśmie naczelnika urzędu skarbowego. Tym samym, od miesiąca następnego po miesiącu złożenia rezygnacji ze zwolnienia, Muzeum uzyska status podatnika VAT czynnego, rozpocznie składanie comiesięcznych deklaracji VAT i rozliczanie VAT należnego w związku z prowadzoną sprzedażą podlegającą opodatkowaniu VAT.

Od początku istnienia jednostki działalność Muzeum obejmuje gromadzenie, nabywanie, przechowywanie, opracowywanie, zabezpieczanie oraz udostępnianie dóbr kultury (w ramach wystaw stałych i czasowych), prowadzenie działalności naukowo-badawczej, oświatowej (poprzez organizację spotkań tematycznych, w szczególności dla mieszkańców Gminy oraz młodzieży szkolnej z terenu Gminy), wydawniczej (poprzez przygotowywanie i wydawanie publikacji – książek, czasopism i pocztówek) w zakresie upowszechniania nauki, sztuki i historii, a także współpracę z instytucjami i stowarzyszeniami o podobnych celach - m.in. z uniwersytetem trzeciego wieku (dalej: działalność statutowa).

Działalność statutową Muzeum wykonuje obecnie w trzech lokalizacjach: (i) w dwóch wynajmowanych od Gminy - tj. w „B” i w pomieszczeniu tzw. „C”, w których posiada zbiory archeologiczne, zbiory historyczne, zbiory etnograficzne oraz zbiory artystyczne w ramach wystaw stałej i czasowych, (ii) w budynku wynajmowanym od podmiotu trzeciego zwanym „A” (dalej również jako: „A”).

W budynku „B” Muzeum posiada, poza pomieszczeniami przeznaczonymi na ekspozycje muzealne, swoją administracyjną siedzibę - tj. pomieszczenia biurowe oraz zaplecze archiwalne i sanitarne.

W budynku „C”, poza zbiorami galeryjnymi, odbywają się spotkania stowarzyszeń i lokalnych grup działania - w tym m.in. zajęcia Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Odpłatność za zwiedzanie wystaw Muzeum w dwóch wskazanych lokalizacjach reguluje Zarządzenie Dyrektora Muzeum z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie opłat za bilety wstępu do muzeum.

Od dnia 1 stycznia 2002 r. ceny wstępu są zróżnicowane ze względu na wiek oraz liczebność grupy zwiedzającej. Obrót ze sprzedaży biletów do wystaw stałych i czasowych w budynkach „B” i „C” był na przestrzeni kilku ostatnich lat niewielki - generował przychody odpowiadające kilku tysiącom złotych rocznie.

Muzeum ponosi wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem pomieszczeń zajmowanych w budynkach „B” i „C”, udokumentowane zasadniczo fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Wydatki te obejmują w szczególności wydatki na czynsz dzierżawny, media, materiały i sprzęt biurowy, środki czystości i usługi kserograficzne (dalej również jako: wydatki bieżące na działalność jednostki).

Przedmiotowe wydatki służą Wnioskodawcy do wykonywania następujących czynności: (i) świadczenia usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne, (ii) sprzedaży wyprodukowanych we własnym zakresie lub zakupionych z zewnątrz publikacji, gazet i pocztówek, (iii) organizacji zajęć z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi, które to usługi Wnioskodawca wykonuje odpłatnie na zlecenie Gminy, (iv) organizacji odpłatnych i nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców Gminy oraz młodzieży z terenu Gminy. Przedmiotową działalność Muzeum finansowało dotychczas przede wszystkim z dotacji otrzymywanej na prowadzenie działalności statutowej.

Od roku 2010 Muzeum rozpoczęło dodatkowo realizowanie projektu pod nazwą „A”. W początkowej fazie projektu Wnioskodawca rozpoczął nabywanie dóbr muzealnych, z których zamierzał stworzyć nową ekspozycję poświęconą historii (…) (w szczególności Muzeum zakupiło w latach 2010-2013 dokumentację fotograficzną, utwory multimedialne - w tym nagrania muzyczne i filmowe oraz historyczne publikacje prasowe, plakaty, foldery festiwalowe, karnety, wejściówki, pamiątkowe koszulki, znaczki reklamowe i wiele gadżetów oraz przedmiotów, które kojarzą się z kolejnymi edycjami festiwalu).

Dodatkowo, Muzeum wynajęło od podmiotu trzeciego (spółdzielni) stary zabytkowy budynek (…), celem umieszczenia w nim gromadzonych dóbr oraz zleciło podmiotowi zewnętrznemu koordynację projektu. Wydatki poniesione na zgromadzenie ekspozycji muzealnych, czynsz dzierżawny oraz usługi zarządzania projektem (dalej również jako: wydatki promocyjne „miękkie” na projekt „A”) stanowiły dla Wnioskodawcy wydatki bieżące (tj. inne niż inwestycyjne), które Muzeum sfinansowało zasadniczo ze środków dotacji zewnętrznej (przy niewielkim udziale własnym i Gminy).

W latach 2010-2013, projekt utworzenia ekspozycji „A” nie posiadał znamion działalności gospodarczej, czy też działalności nastawionej na komercjalizację. W szczególności bowiem projekt miał doprowadzić do stworzenia nowej wystawy w ramach działalności Muzeum, związanej ściśle z historią ziemi, która, podobnie jak wystawy w „B” czy „C”, miała być udostępniana zainteresowanym odpłatnie za symboliczną opłatą (podobnie jak dotychczas pobierane opłaty, które w żaden sposób nie były i nie są w stanie pokryć kosztów stworzenia wystawy oraz kosztów jej utrzymania). Niekomercyjny charakter wystawy potwierdzała również zawarta umowa o dofinansowanie (w świetle zapisów programu Muzeum mogło pobierać opłaty za wstęp, jednak nie mogło czerpać zysku z tego tytułu; w praktyce opłaty pokrywały marginalny poziom ponoszonych kosztów). Projekt w ramach pozyskanego dofinansowania nie przewiduje okresu trwałości z uwagi na bieżący (tj. inny niż inwestycyjny) charakter dotowanych wydatków.

Sam budynek „A”, który został wynajęty przez Muzeum na cel wystawienia ekspozycji w zakresie historii (…), wymagał od początku gruntownego remontu. Remont budynku na cele muzealne w pierwszych latach obejmował zasadniczo prace budowlane prowadzące do zabezpieczenia konstrukcji budynku. Muzeum nie pozyskało bowiem wystarczających środków zewnętrznych, które pozwalałyby na wykonanie kompleksowej adaptacji „A” do potrzeb muzealnych.

Momentem zwrotnym w działalności Muzeum w lokalizacji „A” był przełom 2013/2014 r.

Wówczas kończył się okres realizacji projektu w ramach pozyskanego dofinansowania, co oznaczało dla Muzeum znaczne ograniczenie środków finansowych na dalsze rozbudowywanie ekspozycji dotyczącej historii (…), jak również ograniczenie zasobów pieniężnych na utrzymanie i obsługę wystawy. W konsekwencji, w tym czasie należało podjąć decyzję na temat dalszych działań związanych z ekspozycją „A”. Wnioskodawca miał wówczas świadomość, że nie będzie w stanie pozyskiwać docelowo funduszy zewnętrznych na utrzymanie i obsługę wystawy, a tym bardziej na jej rozbudowę (przewidywano bowiem, że wydatki na „A” będą nieporównywalnie wyższe niż wydatki na dwie pozostałe lokalizacje - „B” i „C”).

W ostatnich miesiącach roku 2013 Muzeum udało się doprowadzić do zawarcia umowy dotacji celowej z Gminą, na podstawie której Muzeum uzyskało dofinansowanie na gruntowną modernizację budynku „A” połączoną z adaptacją dwóch kondygnacji budynku (pierwszego i drugiego piętra), na utworzenie nowoczesnej wystawy muzealnej stałej związanej z historią (…).

Dotacja została udzielona Muzeum przez Gminę ze środków własnych Gminy (tym samym Gmina nie była beneficjentem pomocy udzielanej w ramach programów zewnętrznych rządowych lub europejskich). Warunkiem otrzymania dotacji przez Wnioskodawcę było sprawne zarządzenie projektem modernizacji budynku „A” - Muzeum został bowiem wyznaczony horyzont czasowy, do którego ma wydatkować środki przekazane na ten cel – w przeciwnym razie udzieloną dotację należałoby zwrócić. Dodatkowo, Muzeum pozyskało dodatkowe środki na modernizację wybranych elementów budynku ze środków budżetu państwa (w ramach umów zawartych z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego), przy czym największy udział w sfinansowaniu projektu miała Gmina.

W trakcie wykonywania prac adaptacyjnych, Muzeum zaplanowało również model biznesowy, w oparciu o który będzie prowadziło działalność muzealną w „A”. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie nabrała bowiem znamion działalności komercyjnej. W szczególności zaplanowano wprowadzenie opłat za usługi wstępu do „A” w cenach odpowiadających cenom rynkowym (a nie symbolicznym) - ceny biletów normalnych i ulgowych są 4-5 razy wyższe niż ceny wstępu do ekspozycji w „B” i w „C”.

Ponadto, Wnioskodawca wydzierżawił pomieszczenie na parterze budynku „A” na rzecz podmiotu zewnętrznego, na cel utworzenia klubokawiarni. Wszelkie roboty adaptacyjne związane z przystosowaniem pomieszczeń na parterze do prowadzenia klubokawiarni sfinansował najemca we własnym zakresie (a zatem nie stanowiły one wydatków Muzeum). Dodatkowo, w ramach sklepiku prowadzonego w „A”, Muzeum regularnie zamawia i sprzedaje gadżety marketingowe i pamiątkowe związane ze „A” - przykładowo koszulki, smycze, kubki, itp.

Oddanie inwestycji związanej z modernizacją i adaptacją „A” na cele muzealne nastąpiło w lipcu 2014 r.

Odpłatność za zwiedzanie „A” reguluje Zarządzenie Dyrektora Muzeum z dnia 31 lipca 2014 r. w sprawie opłat za wstęp do „A”. Ulgowy bilet przysługuje dzieciom i młodzieży uczącej się, pracownikom resortu kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, a także inwalidom, emerytom oraz rencistom. Dodatkowo Zarządzenie wprowadza możliwość bezpłatnego zwiedzania wystawy w każdą sobotę (zgodnie z obowiązkiem wskazanym w ustawie o muzeach do wprowadzenia jednego dnia wolnego od opłat) oraz precyzuje grupę uprzywilejowanych gości, którzy zwolnieni są z wnoszenia opłaty za wstęp do „A” (co również wynika z ustawy o muzeach).

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca zaznaczył, że wprowadzenie opłat wstępu na wystawę w budynku „A” było planowane od momentu poniesienia pierwszych wydatków na projekt. Odpłatność jest bowiem ustawowo uregulowanym zwyczajem w muzeach działających na terenie kraju. Niemniej, w pierwszych latach realizacji projektu - tj. w latach 2010-2013 - funkcjonowanie ekspozycji miało charakter niekomercyjny, a wysokość pobieranych opłat marginalne znaczenie w odniesieniu do kosztów utworzenia i utrzymania wystawy. Dopiero okres, w którym Muzeum i Gmina podjęły decyzję o kompleksowej modernizacji i adaptacji budynku „A” ze środków własnych Gminy, Wnioskodawca zmienił koncepcję zagospodarowania wystawy i sposobu prowadzenia działalności przez Muzeum w tej lokalizacji.

Zakres działalności Muzeum w 3-piętrowym budynku „A” obejmuje następujące działania: (i) sprzedaż biletów wstępu na ekspozycje muzealne, przy czym jeden dzień w tygodniu - sobota - jest dniem wolnym od opłat, wybrane grupy odbiorców są zwolnione z opłat, a jeden dzień w tygodniu „A” jest zamknięty - co wynika z zastosowania zasad i przepisów ustawy o muzeach, (ii) sprzedaż materiałów i gadżetów promocyjnych oraz pamiątkowych, (iii) dzierżawę parteru budynku na rzecz klubokawiarni, przy czym w ramach umowy dzierżawy strony ustaliły, że Muzeum może organizować w pomieszczeniach klubokawiarni określoną rocznie ilość spotkań własnych (nieodpłatnych lub odpłatnych) bez wnoszenia jakiejkolwiek opłaty rezerwacyjnej, bądź czynszowej na rzecz najemcy (przykładowo spotkania z autorami książek i albumów, koncerty oraz inne spotkania związane z promocją kultury i muzyki).

Muzeum ponosi wydatki bieżące na utrzymanie budynku „A”, w tym w szczególności na czynsz, media, drobne naprawy i konserwacje, które są udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Muzeum.

Z uzupełnienia z dnia 25 czerwca 2015 r. do wniosku wynika, że:

1. Budynek „A” służy Muzeum do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT. Budynki „B” i „C” służą Muzeum do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak również czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.
   W szczególności budynek „A” służy następującym czynnościom opodatkowanym VAT: (i) świadczeniu usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne, opodatkowanym stawką 8% VAT, zgodnie z poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; (ii) sprzedaży wyprodukowanych we własnym zakresie lub zakupionych z zewnątrz publikacji, gazet, pocztówek oraz materiałów i gadżetów pamiątkowych i promocyjnych, która podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT, (iii) dzierżawie pomieszczeń na parterze budynku na rzecz podmiotu trzeciego na cel klubokawiarni, która stanowi świadczenie usług opodatkowanych stawka 23% VAT.
   Jednocześnie Muzeum podkreśliło, że w jeden dzień w tygodniu wstęp do budynku „A” jest nieodpłatny, a dodatkowo z uiszczenia opłaty wstępu są zwolnione wybrane grupy odbiorców. Przedmiotowe czynności mieszczą się w kategorii świadczenia usług wstępu na wystawy muzealne, a zatem stanowią element działalności Muzeum opodatkowanej 8% stawką VAT.
   Mając bowiem na uwadze przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987), w szczególności art. 10 przedmiotowej ustawy, Muzeum jest zobowiązane przyjąć wskazane zasady w ramach swojej działalności w tym zakresie.
   Ponadto, w złożonym wniosku Muzeum wskazało, że w pomieszczeniach klubokawiarni Muzeum prowadzi określoną rocznie ilość spotkań własnych – obejmujących przykładowo spotkania z autorami książek i albumów, koncerty oraz inne spotkania związane z promocją kultury i muzyki. Przedmiotowe spotkania mieszczą się z kolei w tym przypadku w kategorii czynności opodatkowanych 23% stawką VAT, związanych z dzierżawą pomieszczeń na parterze budynku. Wnioskodawca podkreślił, że przedmiotowe spotkania pomagają promować miejsce spotkań, jakim jest klubokawiarnia, a tym samym wpływają na utrzymanie po stronie najemcy zainteresowania wynajmem tych powierzchni od Muzeum.
   W budynkach „B” i tzw. „C” Muzeum prowadzi zarówno działalność opodatkowaną VAT, jak również działalność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.
   Do pierwszej grupy czynności należy zaliczyć: (i) świadczenie usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne opodatkowane stawką 8% VAT zgodnie z poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT; (ii) sprzedaż wyprodukowanych we własnym zakresie lub zakupionych z zewnątrz publikacji, gazet, pocztówek oraz materiałów i gadżetów pamiątkowych i promocyjnych, która podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT; (iii) świadczenie odpłatnych usług na rzecz Gminy, związanych z organizacją zajęć z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi, opodatkowanych 23% VAT; (iv) organizację odpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców oraz uczniów z terenu Gminy, opodatkowanych 8% lub 23% VAT.
   Do drugiej grupy czynności należy zaliczyć organizację nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców i uczniów z terenu Gminy oraz stowarzyszeń i lokalnych grup działania oraz nieodpłatne udostępnienie powierzchni na cel prowadzenia zajęć w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
2. Inwestycja polegająca na modernizacji i adaptacji budynku „A” stanowi „ulepszenie” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 pkt 14a ustawy o VAT.
3. Mając na uwadze fakt, że budynek „A” jest wykorzystywany przez Muzeum wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, wydatki (faktury) związane z modernizacją i adaptacją budynku „A” w sposób bezpośredni są przyporządkowane do sprzedaży opodatkowanej VAT.
4. Faktury dokumentujące wydatki na adaptację i modernizację budynku „A”, z których Muzeum ma zamiar odliczyć VAT, zostały wystawione w latach 2011 – 2014.
5. Inne działalności podejmowane przez Muzeum o charakterze niegospodarczym, to organizowanie nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców i uczniów z terenu Gminy oraz stowarzyszeń i lokalnych grup działania oraz nieodpłatne udostępnienie powierzchni na cel prowadzenia zajęć w ramach Uniwersytetu Trzeciego wieku.
6. Udział sprzedaży opodatkowanej w ogólnej sprzedaży Muzeum wynosi 100%.
7. W latach 2010 – 2013 budynek „A” był w trakcie modernizacji, która powodowała, że nie był zdatny do użytkowania, w związku z czym nie był wykorzystywany do żadnych czynności. Należy jednak zaznaczyć, że modernizacja miała na celu przystosowanie budynku do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT w postaci świadczenia usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne oraz sprzedaży materiałów i gadżetów pamiątkowych, przy czym w tym okresie Muzeum korzystało ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 113 ustawy o VAT, a tym samym przeznaczenie tego budynku w tym okresie było do sprzedaży podlegającej zwolnieniu z VAT.
8. We wniosku o wydanie interpretacji, Muzeum wskazało, że w latach 2010 – 2013 Muzeum poniosło wydatki na dokumentację fotograficzną, utwory multimedialne – w tym nagrania muzyczne i filmowe oraz historyczne publikacje prasowe, plakaty, foldery festiwalowe, karnety, wejściówki, pamiątkowe koszulki, znaczki reklamowe i wiele gadżetów oraz przedmiotów, które kojarzą się z kolejnymi edycjami festiwalu. Dodatkowo Muzeum poniosło wydatki z tytułu czynszu dzierżawnego starego zabytkowego budynku, celem umieszczenia w nim gromadzonych dóbr oraz wydatki na usługi podmiotu zewnętrznego, związane z koordynacją ww. zakupów i całego projektu. Muzeum nazywało wszystkie ww. wydatki „promocyjnymi miękkimi” – stąd takie ich określenie we wniosku o wydanie interpretacji. Tym samym użyta nazwa wydatków ma charakter czysto techniczny, związany z pierwszym etapem projektu „A”, przy czym faktycznie ich charakter może odbiegać od słownikowego znaczenia słowa „promocja”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Muzeum powinno dokonywać odliczenia VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki - w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” - w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym? (pytanie oznaczone nr 5 we wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Muzeum powinno dokonywać odliczenia VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki - w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” - w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym.

UZASADNIENIE

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem przepisów niemających zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, w budynku „B” Muzeum posiada poza pomieszczeniami przeznaczonymi na ekspozycje muzealne swoją administracyjną siedzibę - tj. pomieszczenia biurowe oraz zaplecze archiwalne i sanitarne. W budynku „C” poza zbiorami galeryjnymi odbywają się spotkania stowarzyszeń i lokalnych grup działania - w tym m.in. zajęcia Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Odpłatność za zwiedzanie wystaw Muzeum w dwóch wskazanych lokalizacjach reguluje Zarządzenie Dyrektora Muzeum z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie opłat za bilety wstępu do muzeum. Od dnia 1 stycznia 2002 r. ceny wstępu są zróżnicowane ze względu na wiek oraz liczebność grupy zwiedzającej. Obrót ze sprzedaży biletów do wystaw stałych i czasowych w budynkach „B” i „C” był na przestrzeni kilku ostatnich lat niewielki - generował przychody odpowiadające kilku tysiącom złotych rocznie.

Muzeum ponosi wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem pomieszczeń zajmowanych w budynkach „B” i „C”, udokumentowane zasadniczo fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Wydatki te obejmują w szczególności wydatki na czynsz dzierżawny, media, materiały i sprzęt biurowy, środki czystości i usługi kserograficzne. Przedmiotowe wydatki służą Wnioskodawcy do wykonywania następujących czynności: (i) świadczenia usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne, (ii) sprzedaży wyprodukowanych we własnym zakresie lub zakupionych z zewnątrz publikacji, gazet i pocztówek, (iii) organizacji zajęć z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi, które to usługi Wnioskodawca wykonuje odpłatnie na zlecenie Gminy, (iv) organizacji odpłatnych i nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców Gminy oraz młodzieży z terenu Gminy. Przedmiotową działalność Muzeum finansowało dotychczas przede wszystkim z dotacji otrzymywanej na prowadzenie działalności statutowej.

Mając na uwadze powyższe, wydatki na bieżącą działalność jednostki w budynkach „B” i „C” związane są również z wykonywaniem działalności niegospodarczej, nieopodatkowanej VAT. Tym samym, w przypadku tych wydatków Muzeum powinno zastosować klucz odliczenia VAT, który będzie odzwierciedlał zakres wykorzystania tych wydatków do działalności opodatkowanej VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów prezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 marca 2014 r. o sygn. ILPP2/443-3/14-3/AKr, wskazuje się, że w przypadku konieczności ustalenia klucza odliczenia VAT, obowiązek ten spoczywa na podatniku, tj. „sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami opodatkowanymi, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Muzeum powinno dokonywać odliczenia VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki - w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” - w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Wskazać w tym miejscu wypada, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności – art. 113 ust. 4 ustawy.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do postanowień art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, po uprzednim złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego.

W kwestii odliczenia podatku należy wskazać, że w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia, ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie bowiem do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepis w powyższym brzmieniu stosuje się począwszy od korekt dokonywanych za rok 2011.

Z opisu sprawy oraz uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury utworzoną przez Gminę. Muzeum działa na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz statutu nadanego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 1993 r. Wnioskodawca posiada osobowość prawną oraz może prowadzić działalność gospodarczą w celu finansowania działalności statutowej, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Muzeum zarejestrowało się dla celu podatku od towarów i usług składając zgłoszenie rejestracyjne, przy czym na moment rejestracji w roku 1995 wybrało zwolnienie z opodatkowania VAT, przewidziane dla podatników, których wartość sprzedaży pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Wnioskodawca nie przewidywał na moment składania zgłoszenia dla celów VAT prowadzenia działalności gospodarczej w skali, która uzasadniałaby prowadzenie rozliczeń VAT. Muzeum złoży jednak korektę zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie VAT w związku z decyzją o rezygnacji ze zwolnienia od VAT, o którym mowa w ww. przepisie i wskaże, zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, że rezygnuje ze zwolnienia począwszy od miesiąca kolejnego po miesiącu zawiadomienia o tym fakcie na piśmie naczelnika urzędu skarbowego. Tym samym, od miesiąca następnego po miesiącu złożenia rezygnacji ze zwolnienia, Muzeum uzyska status podatnika VAT czynnego, rozpocznie składanie comiesięcznych deklaracji VAT i rozliczanie VAT należnego w związku z prowadzoną sprzedażą podlegającą opodatkowaniu VAT. Działalność Muzeum obejmuje gromadzenie, nabywanie, przechowywanie, opracowywanie, zabezpieczanie oraz udostępnianie dóbr kultury (w ramach wystaw stałych i czasowych), prowadzenie działalności naukowo-badawczej, oświatowej (poprzez organizację spotkań tematycznych, w szczególności dla mieszkańców Gminy oraz młodzieży szkolnej z terenu Gminy), wydawniczej (poprzez przygotowywanie i wydawanie publikacji – książek, czasopism i pocztówek) w zakresie upowszechniania nauki, sztuki i historii, a także współpracę z instytucjami i stowarzyszeniami o podobnych celach - m.in. z uniwersytetem trzeciego wieku (dalej: działalność statutowa). Działalność statutową Muzeum wykonuje obecnie w trzech lokalizacjach: (i) w dwóch wynajmowanych od Gminy - tj. w „B” i w pomieszczeniu tzw. „C”, w których posiada zbiory archeologiczne, zbiory historyczne, zbiory etnograficzne oraz zbiory artystyczne w ramach wystaw stałej i czasowych, (ii) w budynku wynajmowanym od podmiotu trzeciego zwanym „A”. W budynku „B” Muzeum posiada, poza pomieszczeniami przeznaczonymi na ekspozycje muzealne, swoją administracyjną siedzibę - tj. pomieszczenia biurowe oraz zaplecze archiwalne i sanitarne.

W budynku „C” poza zbiorami galeryjnymi, odbywają się spotkania stowarzyszeń i lokalnych grup działania. Odpłatność za zwiedzanie wystaw Muzeum w dwóch wskazanych lokalizacjach reguluje Zarządzenie Dyrektora Muzeum z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie opłat za bilety wstępu do muzeum. Od dnia 1 stycznia 2002 r. ceny wstępu są zróżnicowane ze względu na wiek oraz liczebność grupy zwiedzającej. Obrót ze sprzedaży biletów do wystaw stałych i czasowych w budynkach „B” i „C” był na przestrzeni kilku ostatnich lat niewielki - generował przychody odpowiadające kilku tysiącom złotych rocznie. Muzeum ponosi wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem pomieszczeń zajmowanych w budynkach „B” i „C”, udokumentowane zasadniczo fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Wydatki te obejmują w szczególności wydatki na czynsz dzierżawny, media, materiały i sprzęt biurowy, środki czystości i usługi kserograficzne (dalej również jako: wydatki bieżące na działalność jednostki). Przedmiotowe wydatki służą Wnioskodawcy do wykonywania następujących czynności: (i) świadczenia usług w zakresie wstępu na wystawy muzealne, (ii) sprzedaży wyprodukowanych we własnym zakresie lub zakupionych z zewnątrz publikacji, gazet i pocztówek, (iii) organizacji zajęć z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi, które to usługi Wnioskodawca wykonuje odpłatnie na zlecenie Gminy, (iv) organizacji odpłatnych i nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców Gminy oraz młodzieży z terenu Gminy. Przedmiotową działalność Muzeum finansowało dotychczas przede wszystkim z dotacji otrzymywanej na prowadzenie działalności statutowej.

Od roku 2010 Muzeum rozpoczęło dodatkowo realizowanie projektu pod nazwą „A”.

W latach 2010-2013, projekt utworzenia ekspozycji „A” nie posiadał znamion działalności gospodarczej czy też działalności nastawionej na komercjalizację. W szczególności bowiem projekt miał doprowadzić do stworzenia nowej wystawy w ramach działalności Muzeum, która, podobnie jak wystawy w „B” czy „C”., miała być udostępniana zainteresowanym odpłatnie za symboliczną opłatą (podobnie jak dotychczas pobierane opłaty, które w żaden sposób nie były i nie są w stanie pokryć kosztów stworzenia wystawy oraz kosztów jej utrzymania). Niekomercyjny charakter wystawy potwierdzała również zawarta umowa o dofinansowanie.

Budynki „B” i „C”. służą Muzeum do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak również czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Inne działalności podejmowane przez Muzeum o charakterze niegospodarczym, to organizowanie nieodpłatnych spotkań tematycznych dla mieszkańców i uczniów z terenu Gminy oraz stowarzyszeń i lokalnych grup działania oraz nieodpłatne udostępnienie powierzchni na cel prowadzenia zajęć w ramach uniwersytetu trzeciego wieku.

Udział sprzedaży opodatkowanej w ogólnej sprzedaży Muzeum wynosi 100%.

W latach 2010 – 2013 poniosło wydatki na dokumentację fotograficzną, utwory multimedialne – w tym nagrania muzyczne i filmowe oraz historyczne publikacje prasowe na temat festiwalu, plakaty, foldery festiwalowe, karnety, wejściówki, pamiątkowe koszulki, znaczki reklamowe i wiele gadżetów oraz przedmiotów, które kojarzą się z kolejnymi edycjami festiwalu. Dodatkowo Muzeum poniosło wydatki z tytułu czynszu dzierżawnego starego zabytkowego budynku (…), celem umieszczenia w nim gromadzonych dóbr oraz wydatki na usługi podmiotu zewnętrznego, związane z koordynacją ww. zakupów i całego projektu. Muzeum nazywało wszystkie ww. wydatki „promocyjnymi miękkimi” – stąd takie ich określenie we wniosku o wydanie interpretacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Muzeum powinno dokonywać odliczenia VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki - w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” – w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi w budynku „B” i „C” działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu, natomiast w budynku „A” tylko działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania art. 90 i art. 91 ustawy.

Należy zaznaczyć, że, jak wskazano powyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione zostaną określone warunki, tj. gdy odliczenia takiego dokonuje podatnik podatku VAT, i kiedy towary oraz usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Art. 86 ust. 1 ustawy wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności niepodlegających podatkowi.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (np. wyrok z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca zatem ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku od czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca jest zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku VAT naliczonego obiektywnego kryterium (np. klucza inwestycyjnego bądź transakcyjnego) zapewniającego, że obliczenie proporcji pomiędzy działalnością gospodarczą, a działalnością niemającą charakteru gospodarczego, będzie obiektywnie odzwierciedlało część wydatków faktycznie przypadającą odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Zatem możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług, pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia (vide: wyrok TSUE w sprawie C-511/10 – pkt 23 i 24).

W związku z powyższym, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że Muzeum powinno dokonywać odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków bieżących na działalność jednostki - w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” – w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum, o charakterze niegospodarczym (czyli czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących na działalność jednostki – w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C”, w zakresie, w jakim wydatki te związane będą ze sprzedażą opodatkowaną zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności analizy, jaką działalność podejmuje Muzeum o charakterze niegospodarczym.

Końcowo wskazać należy także, że w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości przyporządkowania wymienionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności - opodatkowanej oraz będącej poza zakresem opodatkowania, a także przyporządkowania wymienionych wydatków do tych obszarów działalności Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących na działalność jednostki – w szczególności wydatków związanych z prowadzeniem działalności statutowej w budynkach „B” i „C” – w oparciu o samodzielnie ustalony klucz odliczenia VAT, odzwierciedlający zakres wykorzystania tych wydatków do czynności opodatkowanych VAT oraz innych działalności podejmowanych przez Muzeum o charakterze niegospodarczym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Natomiast wniosek w części dotyczącej odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2, 3, 4, 6 i 7, został załatwiony w dniu 8 lipca 2015 r. pismami nr ILPP1/4512-1-231/15-4/AS i nr ILPP1/4512-1-231/15-6/AS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.