INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 września 2011r. Sygn. akt I SA/Kr 921/11, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2010r. (data wpływu 12 listopada 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu 8 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z garażem lub piwnicą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu 8 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z garażem lub piwnicą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na gruncie będącym własnością Spółki jest realizowana inwestycja budowlana polegająca na wybudowaniu wielopiętrowego budynku mieszkalnego, w którym na ostatniej dolnej kondygnacji będą zlokalizowane garaże i piwnice.

Budowane garaże, znajdujące się w tym samym budynku co lokale mieszkalne, odpowiadają wymogom określonym przez ustawodawcę w § 102 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (garaż jednostanowiskowy przeznaczony dla jednego pojazdu, wyodrębniony ścianami, posiadający odpowiednią infrastrukturę techniczną i instalacyjną). Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży (w jednym akcie notarialnym) będzie lokal mieszkalny wraz z garażem bądź piwnicą, oraz udziałem w gruncie. Wnioskodawca podkreślił, iż nabycie przez klienta lokalu mieszkalnego wraz z garażem bądź piwnicą będzie następowało w wyniku jednej czynności prawnej dokumentowanej jednym aktem notarialnym. Cena lokalu mieszkalnego wraz z garażem bądź piwnicą a także udziałem w gruncie będzie określona w jednej łącznej kwocie. Chodzi więc o jedną transakcję (jedną dostawę).

W dniu 8 lutego 2011r. Wnioskodawca złożył pismo uzupełniające wniosek, w którym poinformował, iż oczekuje interpretacji stanu prawnego w oparciu o przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2010r., jak również interpretacji stanu prawnego w oparciu o przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Spółkę lokali mieszkalnych wraz z garażem lub piwnicą będzie podlegało opodatkowaniu jedną stawką VAT w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez Spółkę lokali mieszkalnych wraz z garażem bądź piwnicą podlega opodatkowaniu jedną stawką w wysokości 7%, bez konieczności odrębnego określania podstawy opodatkowania i stawki VAT dla garażu bądź piwnicy. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust 12b. W myśl postanowień art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się: budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²; lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z przepisem par. 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 – w zakresie, w jakim obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje prezydenta RP.

W ocenie Spółki z powyższych przepisów wynika, że sprzedaż lokali mieszkalnych dokonywana przez Spółkę wraz z garażem bądź piwnicą będzie podlegała opodatkowaniu jedną stawką VAT w wysokości 7%.

Wyodrębnianie dla celów opodatkowania VAT sprzedaży garażu bądź piwnicy stoi w sprzeczności z naturą ekonomiczną transakcji na rynku deweloperskim oraz koncepcją świadczenia złożonego będącą jedną z podstawowych zasad systemu VAT.

Jedną z podstawowych zasad systemu VAT jest tzw. zasada świadczenia złożonego (kompleksowego). Zgodnie z tą zasadą, przy czynnościach o charakterze złożonym, tj. składających się z czynności o charakterze podstawowym, będącej celem umowy, i czynności pomocniczej, niezbędnej do wykonania czynności podstawowej, przy ustaleniu właściwej stawki VAT, należy przyjąć jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter i stawkę VAT czynności podstawowej.

W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że nabycie garażu bądź piwnicy (czynność pomocnicza) w obecnych realiach społeczno-gospodarczych jest związane integralnie z nabyciem lokalu mieszkalnego (czynność główna). Obie czynności służą jednemu celowi – zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Postęp cywilizacyjny kreuje nowe potrzeby i wymusza dostosowanie się do różnych dziedzin gospodarki (w tym budownictwa mieszkaniowego). W efekcie firmy budowlane czy deweloperzy oferują mieszkania, z których nabyciem wiąże się również możliwość nabycia garażu bądź piwnicy. Jeżeli takie dwa rodzaje oferty odnoszą się do jednego budynku wielomieszkaniowego, to nie ma podstaw do tego aby przyjąć, że kompleksowa dostawa lokalu mieszkalnego musi być oceniana według wersji prostszej tj. bez możliwości nabycia łącznie garażu bądź piwnicy. Nabywany lokal ma w związku z tym wyższą wartość użytkową ze względu na możliwość łatwiejszego korzystania z posiadanych środków transportu.

Zdaniem Wnioskodawcy do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w obecnych czasach niezbędne jest korzystanie z garażu czy też piwnicy. Według Wnioskodawcy nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych tj. z uwagi na możliwość zastosowania różnych stawek podatku, skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży. Z unormowań zawartych w ww. przepisach wynika, iż preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Jednocześnie ustawodawca dokonał pewnych wyłączeń w ww. przepisach dotyczących lokali użytkowych. W opinii Wnioskodawcy wyłączenia te będą miały zastosowanie gdy przedmiot sprzedaży: garaż czy piwnica będą odrębnym przedmiotem sprzedaży tj. nie będą stanowiły części składowej transakcji złożonej polegającej na łącznej sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem bądź piwnicą. Szerokie orzecznictwo polskich sądów (np. wyrok NSA z 22 czerwca 2005r., I FSK 103/2005, z 8 stycznia 2009r., I FSK 1798/07, z 6 stycznia 2010r., I FSK 1489/08 oraz z 21 września 2010r., I SA/Rz 395/10) w przedmiotowej sprawie, na korzyść podatników, skłoniła Wnioskodawcę do potwierdzenia swojego stanowiska przed organem podatkowym.

W interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2011r. znak: IBPP2/443-946/10/WN uznano stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2011r. przedmiotowej skargi, wyrokiem z dnia 15 września 2011r. Sygn. akt I SA/Kr 921/11 uchylił ww. interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-924/10/WN.

W uzasadnieniu wyroku Sąd uznał, iż w zaskarżonej interpretacji indywidualnej Minister Finansów dokonał błędnej wykładni przepisów art. 41 ust. 12 i12a ustawy o VAT

Zdaniem Sądu, kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych była już przedmiotem rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny (patrz wyroki: z dnia 28 sierpnia 2010r. sygn. akt I FSK 1548/09, z dnia 15 października 2010r. sygn. akt I FSK 1689/09, z dnia 17 czerwca 2010r. sygn. akt I FSK 1068/09, z dnia 17 czerwca 2010r. sygn. akt I FSK 966/09, sygn. akt 967/09, z dnia 24 sierpnia 2010r. sygn. akt I FSK 1390/09, z dnia 24 sierpnia 2010r. sygn. akt 1637/09, z dnia 24 sierpnia 2010r. sygn. akt I FSK 1519/09, z dnia 19 października 2010r. sygn. akt I FSK 1813/09, z dnia 3 listopada 2010r. sygn. akt 1931/09, z dnia 17 czerwca 2010r. sygn. akt 1068/09, z dnia 21 grudnia 2010r. sygn. akt I FSK 75/10, z dnia 3 marca 2011r. sygn. akt I FSK 315/10; dostępne https: orzeczenia.nsa.gov.pl).

W wyrokach tych Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, czy garaży znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, podkreślając, że przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe, ale prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego dla samochodu osobowego o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej budynku, które jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego. W tym przypadku nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez prawa do korzystania z miejsca postojowego. Oznacza to z punktu widzenia przepisów podatkowych, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania garaży, znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. Nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku).

Sąd przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy wskazał, że przedmiotem sprzedaży w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym będzie samodzielny lokal mieszkalny wraz z przynależnym mu udziałem w gruncie oraz garażem (i piwnicą). Strona skarżąca wskazała, iż chodzi o jedną transakcję (dostawę), objętą jednym aktem notarialnym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy o własności lokali nie jest możliwym zbycie własności lokalu bez zbycia udziału we współwłasności części wspólnych budynku. Zdaniem Sądu, w takiej sytuacji mamy do czynienia z jednolitym świadczeniem, na które składają się dostawa towaru – wyodrębnionego na własność lokalu mieszkalnego oraz świadczenie usługi – sprzedaż związanego z tym lokalem udziału w nieruchomości tworzących w aspekcie gospodarczym jedną całość. Przydzielenie natomiast właścicielowi lokalu mieszkalnego miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym następuje w ramach określenia sposobu korzystania z udziału w częściach wspólnych budynku (patrz wyrok NSA z dnia 12 maja 2010r. I FSK 663/09 dostępny https: orzeczenia.nsa.gov.pl).

W ocenie Sądu, stanowisko strony skarżącej znajduje wsparcie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącym świadczeń złożonych. W wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu z dnia 6 lipca 2006r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd przeciwko Commissioners of Customs Excise w pkt 15 i 27 wskazano, że państwo członkowskie w żadnym wypadku nie może poddawać jednej dostawy towarów różnym stawkom podatku. W tym zakresie powołano się na wyroki z dnia 13 lipca 1989r. w sprawie 173/88 Henriksen, Rec. str. 2763; z dnia 25 lutego 1999r. w sprawie C-349/96 CPP, Rec. str. I-973 oraz z 15 maja 2001r. w sprawie C-34/99 Primback, Rec. str. I-3833.

Zdaniem Sądu, zmiana stawek podatku od 1 stycznia 2011r. nie zmienia sposobu wykładni przywołanych wyżej przepisów i niniejsze zachowuje także aktualność na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów u.p.t.u. Zatem, w związku z dominującym w orzecznictwie sądów administracyjnych poglądem, że w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z garażem, objętej jedną transakcją (dostawą), można zastosować stawkę obniżoną, to do takiej transakcji (dostawy) należy zastosować stawkę obniżoną 8% (do końca 2010r. 7%).

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dniu 11 lutego 2011r., biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 września 2011r. sygn. akt I SA/Kr 921/11 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 cyt. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12 tej ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy nadmienić, iż przytoczona przez Wnioskodawcę definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego obowiązywała do dnia 31 grudnia 2007r.

Ponadto, zgodnie z § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r. do dnia 31 grudnia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010r., stawka podatku w wysokości 7% miała również zastosowanie w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy zauważyć, iż wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.) obowiązywało do dnia 31 grudnia 2009r.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% do dnia 31 grudnia 2010r. miała zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy mieć jednak na uwadze wyłączenia, jakich dokonał ustawodawca w ww. przepisach dotyczących lokali użytkowych.

Natomiast w okresie w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku VAT obniżona do wysokości 8% będzie miała zastosowanie wyłącznie w przypadku obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na podstawie cyt. wyżej art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie formułują definicji lokalu użytkowego ani lokalu mieszkalnego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Natomiast w myśl ust. 4 ww. przepisu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie „pomieszczeniami przynależnymi”.

Definiując pojęcie prawne „samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• po pierwsze – pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• po drugie – pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, iż podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na gruncie będącym własnością Spółki jest realizowana inwestycja budowlana polegająca na wybudowaniu wielopiętrowego budynku mieszkalnego, w którym na ostatniej dolnej kondygnacji będą zlokalizowane garaże i piwnice.

Budowane garaże, znajdujące się w tym samym budynku co lokale mieszkalne, odpowiadają wymogom określonym przez ustawodawcę w § 102 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (garaż jednostanowiskowy przeznaczony dla jednego pojazdu, wyodrębniony ścianami, posiadający odpowiednią infrastrukturę techniczną i instalacyjną). Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży (w jednym akcie notarialnym) będzie lokal mieszkalny wraz z garażem bądź piwnicą, oraz udziałem w gruncie. Wnioskodawca podkreślił, iż nabycie przez klienta lokalu mieszkalnego wraz z garażem bądź piwnicą będzie następowało w wyniku jednej czynności prawnej dokumentowanej jednym aktem notarialnym. Cena lokalu mieszkalnego wraz z garażem bądź piwnicą a także udziałem w gruncie będzie określona w jednej łącznej kwocie. Chodzi więc o jedną transakcję (jedną dostawę).

W dniu 8 lutego 2011r. Wnioskodawca złożył pismo uzupełniające wniosek, w którym poinformował, iż oczekuje interpretacji stanu prawnego w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010r., jak również interpretacji stanu prawnego w oparciu o przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011r.

Mając na uwadze przedstawione przez Spółkę w złożonym wniosku zdarzenie przyszłe, treść powołanych przepisów, a także ocenę prawną wyrażoną w ww. wyroku WSA w Krakowie, należy stwierdzić, iż jeżeli w ramach nieruchomości budynkowej następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w gruncie oraz garażem (i piwnicą), objętej jedną transakcją (dostawą), to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż:

• do dnia 31 grudnia 2010r. sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem lub piwnicą podlegała opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT wysokości 7%,
• od dnia 1 stycznia 2011r. sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem lub piwnicą podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT wysokości 8%, jednakże przy uwzględnieniu przepisu art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.
  
  

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej przez WSA w Krakowie interpretacji, tj. w dniu 11 lutego 2011r. z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.