Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4512-207/15/PK
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 17 lipca 2015 r. (data wpływu 22 lipca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących nabycie paliwa z powodu powstania zobowiązań z tytułu podatku VAT u sprzedawcy – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących nabycie paliwa z powodu powstania zobowiązań z tytułu podatku VAT u sprzedawcy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 lipca 2015 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 lipca 2015 r. znak: IBPP4/4512-179/15/PK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na obrocie paliwami płynnymi tj. towarami wymienionymi pod pozycją 10 w załączniku nr 13 do ustawy o podatku od towarów i usług. Obrót paliwami dokonywany jest na własnych stacjach paliw oraz poprzez sprzedaż hurtową za pomocą własnych cystern.

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy sprzedaży z podmiotem, który będzie mu sprzedawał paliwa (zwany dalej Sprzedawcą). Sprzedawca:

• wpisany jest na listę producentów i handlowców prowadzoną przez Agencję Rezerw Materiałowych,
• posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi oraz koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą i będzie podmiotem sprowadzającym paliwo na terytorium RP w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego z krajów UE, oraz w ramach importu z krajów spoza Unii Europejskiej,
  
  

Sprzedawca będzie „handlowcem” w rozumieniu ustawy z dnia 16.02.2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (tekst jednolity Dz. U. z 2014 roku poz. 1695) i z tego tytułu będzie na nim ciążył obowiązek tworzenia zapasów obowiązkowych paliw i ponoszenia opłaty produktowej.

Sprzedawca będzie „podmiotem realizującym Narodowy Cel Wskaźnikowy” w rozumieniu ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. nr 169 poz. 119 z 2006 roku z późn. zmianami) i z tego tytułu będzie na nim ciążył obowiązek realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego.

Ponadto Sprzedawca figuruje w wykazie, o którym mowa w art. 105c ust. 1. ustawy o podatku od towarów i usług tj. wykazie prowadzonym przez Ministerstwa Finansów i posiada wpłaconą kaucję gwarancyjną w wysokości 3 000 000 zł. Zakładamy, że wartość zakupu w danym miesiącu od Sprzedawcy przekroczy kwotę 50 000,00 zł.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 105a ust. 1 stanowi, że podatnik na rzecz którego dokonano dostawy towarów odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika.

Z kolei art. 105a ust. 3 pkt 3 stanowi, że przepisu art. 105b ust. 1 nie stosuje się jeżeli na dzień dokonania dostawy towarów łącznie spełnione były następujące warunki:

1. podmiot dokonujący dostawy towarów, o którym mowa w ust. 1, był wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 105c ust. 1,
2. wysokość kaucji gwarancyjnej, o której mowa w art. 105b ust. 1, odpowiada co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika lub kaucja ta wynosiła co najmniej 3 000 000 zł.
   
   

Obecnie Wnioskodawca nie ma żadnych podstaw podejrzewać, że Sprzedawca całą kwotę podatku przypadającą na dokonaną na rzecz Wnioskodawcy dostawę paliw lub jej części nie wpłaci na rachunek urzędu skarbowego.

Na dzień dokonania dostawy towarów warunki wynikające z art. 105a ust. 3 pkt 3 Ustawy są i będą spełnione.

Wiedzę w zakresie prawidłowo złożonej kaucji gwarancyjnej przez dostawcę Wnioskodawca opiera i będzie opierał wyłącznie na podstawie wykazu o którym mowa w art. 105c ust. 1 Ustawy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nabywane przez Wnioskodawcę paliwa będą wykorzystywane:

1. do sprzedaży na stacjach paliw własnych,
2. do sprzedaży hurtowej oraz do klientów ostatecznych (żwirownie, piaskownie, firmy transportowe, stacje paliw),
3. do realizacji wygranych przetargów publicznych jednostek samorządowych w zakresie dostaw paliw.
   
   

Wyżej wymienione czynności są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23 %.

Wnioskodawca nabywał będzie benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych oraz oleje opałowe - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Dostawca od którego Wnioskodawca nabywał będzie paliwa ma obecnie i miał przed dniem 1 lipca 2015 roku złożoną kaucję gwarancyjną o której mowa w art. 105b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości 3 000 000 zł. Natomiast do końca września 2015 roku będzie miał uzupełnioną kaucję gwarancyjną do wysokości 10 000 000 zł (zapis ten jest zawarty w umowie handlowej). W przypadku nie spełnienia wyżej wymienionego wymogu przez dostawcę Wnioskodawca nie będzie składać zamówień i realizować umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy powstanie zobowiązań z tytułu podatku VAT u Sprzedawcy może mieć jakikolwiek wpływ na możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z faktur zakupowych przez Wnioskodawcę, przy założeniu że nie zaistnieją zdarzenia wymienione w art. 88 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy powstanie zobowiązań z tytułu podatku VAT u Sprzedawcy nie będzie mieć wpływu na możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z faktur zakupowych przez Wnioskodawcę, przy założeniu że nie zaistnieją zdarzenia wymienione w art. 88 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a więc nie obciążonych podatkiem od towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co istotne dla sprawy w art. 88 ustawy, ani też w żadnym innym przepisie, nie przewidziano ograniczenia prawa do odliczenia podatku z tytułu postania zobowiązań podatkowych u sprzedawcy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabywa paliwa od Sprzedawcy. Paliwa te będą wykorzystywane do sprzedaży na stacjach paliw własnych, do sprzedaży hurtowej oraz do klientów ostatecznych (żwirownie, piaskownie, firmy transportowe, stacje paliw) oraz do realizacji wygranych przetargów publicznych jednostek samorządowych w zakresie dostaw paliw. Wyżej wymienione czynności są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23 %.

Dlatego też, w sytuacji gdy nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 88 ustawy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT od nabywanych paliw.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, jednocześnie, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej pytania nr 2. Natomiast w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.