Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-468/15/AW
z 7 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2015 r. (data wpływu 26 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nabytej w drodze darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nabytej w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

23 grudnia 2003 r. w drodze darowizny Wnioskodawca otrzymał gospodarstwo rolne od rodziców. Otrzymane gospodarstwo jest przez Wnioskodawcę użytkowane rolniczo i Wnioskodawca płaci podatek rolny.

30 marca 2006 r. część pola Wnioskodawcy została przekształcona w planie zagospodarowania terenu z gruntu rolnego na teren inwestycyjny. Stało się to z inicjatywy Urzędu Miasta bez wniosku Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca planuje podzielić ten teren inwestycyjny na dwie działki z czego jedną planuje sprzedać, a z drugiej korzystać w dotychczasowy sposób – użytkować jako teren rolniczy.

Wnioskodawca w żaden sposób osobiście nie podnosił wartości tej działki – nie starał się o zmianę sposobu użytkowania oraz nie uzbroił jej.

Przychód uzyskany ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na cele osobiste.

Gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzi działka przeznaczona do sprzedaży, zostało Wnioskodawcy przekazane jako następcy. Ww. gospodarstwo Wnioskodawca wykorzystywał i nadal wykorzystuje rolniczo tj. do uprawy zbóż.

Na dzień 23 grudnia 2003 r. w skład gospodarstwa rolnego otrzymanego w drodze darowizny wchodziły trzy geodezyjnie wyodrębnione działki.

Wnioskodawca planuje sprzedać działkę, aby otrzymane środki zainwestować w rozwój i modernizację swojego gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca sprzedaje tylko część terenu inwestycyjnego, ponieważ na pozostałej części znajduje się jego dom oraz budynki gospodarcze.

Wnioskodawca obecnie nie jest w stanie określić jakie będzie dokładne przeznaczenie tej działki w momencie sprzedaży. W poprzedzających planach zagospodarowania jak i w obecnym są to tereny inwestycyjne.

W momencie sprzedaży działka, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, będzie niezabudowana.

Wnioskodawca nie podjął i nie są mu znane okoliczności, dla których musiałby podjąć działania związane z uzyskaniem decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu, jednakże jeśli taki dokument będzie niezbędny to poczyni konieczne kroki.

W stosunku do przedmiotowej działki (terenu przeznaczonego do sprzedaży, który będzie stanowił wyodrębnioną działkę) Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu jej uatrakcyjnienia (na przykład: nie uzbrajał terenu, nie wydzielał, ani nie budował drogi, nie doprowadzał do niej sieci wodociągowej, kanalizacyjnej oraz energetycznej itp.).

Dotychczas Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych. W przyszłości jednak ma zamiar zamieścić oferty w internecie oraz rozesłać e-maile do potencjalnych nabywców oraz skorzystać z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości ponieważ bez tych działań nie udało mu się do tej pory sprzedać ww. nieruchomości.

Działkę przeznaczoną do sprzedaży Wnioskodawca wykorzystywał i do momentu sprzedaży, będzie wykorzystywał rolniczo tj. do uprawy zbóż. Na ww. działce nie ma żadnych obiektów budowlanych.

Na przedmiotowej działce przeznaczonej do sprzedaży nie znajdują się żadne obiekty budowlane, a sam teren nigdy nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT w trybie art. 281a Ordynacji podatkowej.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym od dnia przejęcia gospodarstwa tj. 23 grudnia 2003 r. do nadal.

Wnioskodawca zaznaczył, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Na działce nie ma usytuowanych budynków/budowli. Działka była i jest wykorzystywana do produkcji zbóż takich jak pszenica, jęczmień, rzepak, kukurydza, pszenżyto oraz owies. Wyprodukowane zboża były/są sprzedawane na lokalny rynek (faktury VAT RR) oraz na użytek własny z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt.

Od 23 grudnia 2003 r., kiedy Wnioskodawca stał się właścicielem gospodarstwa, działka nie była dzierżawiona oraz nie przynosiła zysków innych niż te wynikające z prowadzonej na niej działalności rolnej.

Na działce przeznaczonej na sprzedaż nie znajdują się i nie znajdowały się nigdy żadne obiekty budowlane.

Wnioskodawca posiada więcej nieruchomości, lecz nie planuje ich sprzedaży. Na dzień dzisiejszy posiada działkę nr 403/34 o pow. 77.585 m² o przeznaczeniu inwestycyjnym (z tej działki właśnie ma być wytyczona część na sprzedaż) działkę nr 275/48 o pow. 2.500 m² o przeznaczeniu rolnym, działkę nr 276/48 o pow. 21.933 m² o przeznaczeniu rolnym.

Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnej nieruchomości.

Stan faktyczny Wnioskodawcy opisywany w poprzednim wniosku o interpretacje indywidualną w stosunku do składanego obecnie zmienił się w jednym aspekcie: w sposobie działań marketingowych związanych ze sprzedażą nieruchomości oraz w sposobie pozyskania nabywców na działkę – interpretacja indywidualna z 13 listopada 2014 r. numer IBPP1/443-792/14/DK.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. działki inwestycyjnej, która została wydzielona z gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, będzie poza zakresem opodatkowania VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż jego działki inwestycyjnej będzie poza zakresem opodatkowania VAT ponieważ:

1. działka została wydzielona z gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców,
2. będzie to jednorazowa czynność bez zamiaru wykonywania jej w sposób częstotliwy,
3. Wnioskodawca nie przyczynił się w żaden sposób do podwyższenia wartości działki – nie uzbroił jej, nie wnioskował o zmianę sposobu jej użytkowania,
4. przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczony zostanie na osobiste potrzeby.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego.

Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż działki inwestycyjnej, która została wydzielona z gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, będzie poza zakresem opodatkowania VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił przedmiotowej nieruchomości lecz otrzymał ją w drodze darowizny od rodziców w 2003 r.

Od dnia przejęcia gospodarstwa tj. 23 grudnia 2003 r., Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, a ww. gospodarstwo wykorzystywał i nadal wykorzystuje rolniczo tj. do uprawy zbóż.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

30 marca 2006 roku część pola Wnioskodawcy została przekształcona w planie zagospodarowania terenu z gruntu rolnego na teren inwestycyjny, jednak stało się to z inicjatywy Urzędu Miasta bez wniosku Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca planuje podzielić ten teren inwestycyjny na dwie działki z czego jedną, niezabudowaną planuje sprzedać, a z drugiej (na której znajduje się dom Wnioskodawcy oraz budynki gospodarcze) korzystać w dotychczasowy sposób – użytkować jako teren rolniczy.

Działka przeznaczona do sprzedaży była i jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do produkcji zbóż takich jak pszenica, jęczmień, rzepak, kukurydza, pszenżyto oraz owies. Wyprodukowane zboża były/są sprzedawane na lokalny rynek (faktury VAT RR) oraz na użytek własny z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt.

Działka nie była dzierżawiona oraz nie przynosiła zysków innych niż te wynikające z prowadzonej na niej działalności rolnej.

Wnioskodawca w żaden sposób osobiście nie podnosił wartości tej działki – nie starał się o zmianę sposobu użytkowania oraz nie uzbroił jej.

Wnioskodawca nigdy nie podejmował i nie ma zamiaru podejmować żadnych czynności mających na celu uatrakcyjnienie sprzedawanej działki (nie uzbrajał terenu, nie wydzielał ani nie budował drogi, nie doprowadzał do niej sieci wodociągowej, kanalizacyjnej oraz energetycznej itp.).

Dotychczas Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych. W przyszłości jednak ma zamiar zamieścić oferty w internecie oraz rozesłać e-maile do potencjalnych nabywców oraz skorzystać z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości ponieważ bez tych działań nie udało mu się do tej pory sprzedać ww. nieruchomości.

Działkę przeznaczoną do sprzedaży Wnioskodawca wykorzystywał i do momentu sprzedaży, będzie wykorzystywał rolniczo tj. do uprawy zbóż. Na ww. działce nie ma żadnych obiektów budowlanych.

Środki ze sprzedaży działki Wnioskodawca planuje zainwestować w rozwój i modernizację swojego gospodarstwa rolnego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie podjął i nie są mu znane okoliczności, dla których musiałby podjąć działania związane z uzyskaniem decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu, jednakże jeśli taki dokument będzie niezbędny to poczyni konieczne kroki.

Wnioskodawca posiada więcej nieruchomości, lecz nie planuje ich sprzedaży. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnej nieruchomości.

Z powyższego nie wynika zatem aby Wnioskodawca w odniesieniu do planowanej sprzedaży działki zachowywał się w sposób zbliżony do podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jeżeli zatem przed sprzedażą Wnioskodawca nie podejmie wymienionych wyżej czynności to sam fakt podziału nie jest czynnością wykraczającą poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowi aktywności w rozporządzaniu tymi nieruchomościami, porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W świetle powyższego sam fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach nie przesądza o konieczności opodatkowania działki z tego gruntu wydzielonej. Wnioskodawca nabył grunt bez podatku VAT, nie jest i nie był czynnym podatnikiem VAT i nie wykorzystywał go do żadnej działalności opodatkowanej tym podatkiem.

Okoliczności tej nie zmienia także zamiar zamieszczenia przez Wnioskodawcę ofert sprzedaży działki w internecie, rozesłanie e-maili do potencjalnych nabywców oraz skorzystanie z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości gdyż są to zwykłe, powszechnie przyjęte obecnie formy ogłoszeń i ich zastosowanie przy sprzedaży działki nie przesądza o uznaniu Wnioskodawcy za podmiot zajmujący się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży niezabudowanej działki nie będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.