Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4512-173/15/PK
z 11 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 25 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 8 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) oraz pismem z 16 lipca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi czarteru jachtu - jest:

• prawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się w kraju,
• nieprawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w m.in. zakresie opodatkowania usługi czarteru jachtu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 lipca 2015 r będącym odpowiedzią na wezwania Organu z 30 czerwca 2015 r., znak: IBPP4/4512-173/15/PK. oraz pismem z 16 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest właścicielem jachtów żeglarskich prowadzi działalność między innymi w zakresie:

• czarteru jachtu bez załogi Wnioskodawcy dla osób fizycznych lub firm;
• transportu morskiego osób - rejsu morskiego jachtem dowodzonym przez sternika (kapitana jachtu ) (zatrudnionego przez wnioskodawcę ) lub współwłaścicieli spółki którzy tez posiadają odpowiednie uprawnienia w tym zakresie .
  
  

Rejsy odbywają się na trasach :

• rozpoczynających się w Polsce i kończących się w Polsce na polskich wodach terytorialnych,
• rozpoczynających się w Polsce i kończących się w Polsce , ale przebiegających również poza polskimi wodami terytorialnymi - ale na terytorium UE
• rozpoczynających się w Polsce i kończący się na terytorium UE
• rozpoczynających się w Polsce i kończący się poza terytorium UE
• rozpoczynających się na terytorium UE poza Polską i kończący się na terytorium UE poza Polską
• rozpoczynających się na terenie UE poza Polską i kończąca się poza terytorium UE
• rozpoczynających się i kończących się poza terytorium UE
  
  

Trasy rejsów mogą odbywać się pomiędzy dwoma lub kilkoma portami zgodnie z Planem rejsów na dany sezon żeglarski dla każdego z jachtów odrębnie zamieszczonym na stronie internetowej spółki. Plan rejsów na poszczególne sezony są zmieniane.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT tylko w Polsce - nie prowadzi działalności w innym kraju, świadczy swoje usługi dla firm i osób fizycznych

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Okresy czarterowania jachtu są różne od jednego dnia do kilku miesięcy w zależności od umowy z klientem.

Nie jest jednoznacznie określony kraj, w którym oddawany jest jacht do dyspozycji usługobiorcy jest to zależne od umowy może to być Polski port np. port macierzysty czyli Gdańsk lub inny Europejski zgodnie ze wstępnym grafikiem jaki proponowany jest przed rozpoczęciem sezonu lub inny określony w umowie z klientem.

Usługi czarteru mogą być świadczone dla: osób fizycznych; podatników w rozumieniu art. 28a Ustawy VAT, oraz wszystkie inne osoby prawne które spełniają warunki i chcą wynająć jacht czyli np. stowarzyszenia, fundacje nie będące podatnikami podatku VAT, jednostki budżetowe.

Obecnie wszyscy klienci którzy czarterowali jachty to obywatele Polscy i firmy mające siedzibę na terenie Polski - nie było obecnie klientów zagranicznych nawet zapytań w tym zakresie więc Wnioskodawca nie rozważał jak powinna być dla nich dostosowana umowa.

Wnioskodawca niestosuje ograniczeń w zakresie czy czarterujący prowadzi tam działalność czy nie np. czy wykorzystuje go przeprowadzenia w innych warunkach konferencji czy szkolenia, czy odbywa się posiedzenie rady nadzorczej jakieś firmy mają być dotrzymane tylko warunki, które stawiamy w umowie a dotyczą głównie odpowiedniej eksploatacji jachtu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czarter jachtu bez załogi jest opodatkowany stawką podstawową - 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy w wypadku czarteru jachtu bez załogi jest to najem jachtu więc opodatkowanie wg stawki podstawowej czyli 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się w kraju,
• nieprawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Przez terytorium kraju rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażona w art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Ww. przepis wprowadza zasadę ogólną dla sytuacji gdy usługi są świadczone na rzecz podmiotów nie będących podatnikami zgodnie z którą miejscem świadczenia jest miejsce siedziby usługodawcy.

Stosownie do art. 28j ust. 1-4 ustawy:

1. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.
2. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni.
3. Miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie, innym niż wynajem krótkoterminowy, środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Miejscem świadczenia usługi wynajmu statku rekreacyjnego, innego niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, pod warunkiem że usługodawca faktycznie świadczy tę usługę ze swojej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdujących się w tym miejscu.
   
   

W art. 28j ustawy określono - na zasadach szczególnych - miejsce świadczenia usług wynajmu środków transportu.

Ustawa nie precyzuje definicji środka transportu, za wyjątkiem pojęcia nowego środka transportu, którego definicja zawarta jest w art. 2 pkt 10 ustawy. Zgodnie jednak z art. 38 Rozporządzenia Wykonawczego Rady Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE, termin ten obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. Przepis ten zawiera również, w ust. 2, niewyłączną, przykładową listę takich środków transportu. Obejmuje ona m. in. pojazdy lądowe, takie jak samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne, statki. Zatem statek morski należy zaliczyć do środków transportu, definiowanych na potrzeby podatku VAT.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza czarterować jacht bez załogi dla osób fizycznych lub firm. Okresy czarterowania jachtu są różne od jednego dnia do kilku miesięcy w zależności od umowy z klientem. Jacht oddawany jest do dyspozycji usługobiorcy w zależności od umowy, może to być polski port np. port macierzysty albo inny Europejski zgodnie ze wstępnym grafikiem jaki proponowany jest przed rozpoczęciem sezonu lub inny określony w umowie z klientem. Usługi czarteru mogą być świadczone dla: osób fizycznych; podatników w rozumieniu art. 28a Ustawy VAT, oraz wszystkie inne osoby prawne które spełniają warunki i chcą wynająć jacht czyli np. stowarzyszenia, fundacje nie będące podatnikami podatku VAT, jednostki budżetowe. Obecnie wszyscy klienci którzy czarterowali jachty to obywatele Polscy i firmy mające siedzibę na terenie Polski - nie było obecnie klientów zagranicznych nawet zapytań w tym zakresie więc Wnioskodawca nie rozważał jak powinna być dla nich dostosowana umowa. Wnioskodawca niestosuje ograniczeń w zakresie czy czarterujący prowadzi tam działalność czy nie.

Trzeba tu mieć na uwadze, że zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, czarter to wynajem statku lub samolotu na określony kurs lub czas.

Przenosząc ww. przepisy na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy:

• jacht zostanie wyczarterowany na okres do 90 dni - miejscem świadczenia usługi będzie kraj w którym zostanie on faktycznie oddanny do dyspozycji usługobiorcy,
• jacht zostanie wyczarterowany na okres dłuższy niż 90 dnia na rzecz podatników w rozumieniu art. 28b ust. 1 ustawy (podmiotom wykonują samodzielnie działalność gospodarczą) oraz osobą prawnym niebędącymi podatnikami zidentyfikowanym lub obowiązanych do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej -miejscem świadczenia usługi będzie kraj pochodzenia tych podmiotów (jak wynika z wniosku są to wyłącznie podmioty krajowe),
• jacht zostanie wyczarterowany na okres dłuższy niż 90 dnia na rzecz podmiotów nie będących podatnikami w rozumieniu art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usługi będzie kraj gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (jak wynika z wniosku są to wyłącznie podmioty krajowe),
  
  

Na marginesie można zauważyć, że w tym przypadku nie znajdzie miejsce norma określona w art. 28j. ust. 4 ustawy albowiem, pomimo faktu, iż Wnioskodawca niekiedy oddaje jacht do dyspozycji usługobiorcy poza granicami kraju nie ma on tam ani siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

W konsekwencji należy uznać, że usługi czarteru jachtu, dla których miejsce świadczenia znajduje się w kraju podlegają opodatkowaniu stawka VAT w wysokości 23%. Mając na uwadze opis sytuacji będzie to dotyczyło przypadków gdy jacht będzie czarterowany na okres powyżej 90 dni (niezależnie od statusu usługobiorcy) oraz gdy jacht będzie czarterowany na okres do 90 dni i zostanie on faktycznie oddany do dyspozycji usługobiorcy na terytorium kraju. Natomiast usługi czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem - czarter na okres do 90 dni gdy jacht zostanie faktycznie oddany do dyspozycji usługobiorcy poza terytorium kraju - podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, w którym oddano jacht do dyspozycji klientowi, według zasad określonych w tym państwie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• prawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się w kraju,
• nieprawidłowe w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług czarteru jachtu dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w zakresie opodatkowaniu usług transportu morskiego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.