2015.07.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-275/15/WN
z 6 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 9 czerwca 2015r. (data wpływu 11 czerwca 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcjami realizowanymi przy użyciu kart flotowych,
jest prawidłowe - w zakresie prowadzenia elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu użytkowanego w działalności gospodarczej.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcjami realizowanymi przy użyciu kart flotowych oraz w zakresie prowadzenia elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu użytkowanego w działalności gospodarczej.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 9 czerwca 2015r. (data wpływu 11 czerwca 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 maja 2015r. znak: IBPP2/4512-275/15/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność w zakresie świadczenia szeroko pojętych usług budowlanych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W swojej działalności Spółka wykorzystuje kilka pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Są to zarówno samochody osobowe (przeznaczone do przewozu osób), jak również samochody ciężarowe (przeznaczone do przewozu ładunków). Spółka nie posiada samochodów osobowych o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.

W ramach pojazdów samochodowych posiadanych przez Spółkę znajdują się również pojazd samochodowy, przeznaczony do przewozu ładunków, mający jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą.

Spółka jest również w posiadaniu sprzętu działającego na paliwa płynne (zarówno ropę naftową, jak i benzynę). Część sprzętu Podatnika (np. minikoparka) z uwagi na nietypową średnicę wlewu do baku musi być tankowana za pomocą kanistra i lejka - nie jest możliwe tankowanie jej za pomocą dystrybutora na stacji benzynowej.

Podatnik dokonał zgłoszenia części samochodów osobowych, jako wykorzystywanych jedynie do działalności gospodarczej do urzędu skarbowego na zgłoszeniu VAT-26, przyjął regulamin użytkowania tych pojazdów wykluczający możliwość wykorzystania pojazdów Spółki do celów prywatnych zatrudnionych pracowników oraz prowadzi pisemną ewidencję ich przebiegu. Pojazdy samochodowe Spółki są, co do zasady, parkowane po godzinach pracy na zamkniętym parkingu Spółki. W szczególnych sytuacjach pojazdy po godzinach pracy są zaparkowane w innym miejscu np. na lotnisku, w przypadku kontynuowania przez pracownika Spółki podróżny transportem lotniczym.

Obecnie Podatnik podpisał umowę z wiodącą na polskim rynku siecią stacji samochodowych na tankowanie samochodów. Podatnik będzie otrzymywał dwa razy w miesiącu fakturę z tytułu dostawy paliw. W załączniku do faktury jest informacja odnośnie daty i ilości zatankowanego paliwa. Podatnik potwierdza zatankowanie pojazdu na stacji benzynowej poprzez okazanie karty oraz wprowadzenie kodu PIN. Na fakturze, ani poszczególnych rachunkach za tankowanie, Spółka paliwowa nie umieszcza informacji dotyczącej numeru rejestracyjnego samochodu, ani żadnych uwag umożliwiających identyfikację pojazdu. Podatnik wie, iż umieszczanie numerów rejestracyjnych na fakturze nie jest obowiązkowe. Jest to również niemożliwe z uwagi na fakt, iż część paliwa podatnik nabywa do kanistra, aby zatankować sprzęt budowlany.

W celu określenia przeznaczenia zakupionego paliwa Spółka planuje do każdej ilości zatankowanego paliwa dołączyć oświadczenie dotyczące przeznaczenia paliwa (jaki samochód/maszyna) wraz z datą i podpisem osoby sporządzającej oświadczenie.

Na podstawie sporządzonych oświadczeń Spółka planuje określać przysługujące Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymanych faktur.

Z uwagi na znaczną objętość prowadzonych przez Spółkę pisemnych ewidencji przebiegu pojazdów Spółka rozważa zastąpienie pisemnej ewidencji przebiegu pojazdu ewidencją elektroniczną. Elektroniczna ewidencja przebiegu pojazdu oparta będzie na lokalizatorze GPS znajdującym się w pojeździe objętym obowiązkiem prowadzenia takiej ewidencji. Elektroniczna ewidencja zawierać będzie wszystkie elementy wskazane w przepisach. Sposób prowadzenia ewidencji byłby częściowo zautomatyzowany tj. na podstawie danych z lokalizatora GPS system przygotowywałby wstępne dane (data, opis trasy, liczba przejechanych kilometrów), które stanowić będą podstawę do sporządzenia elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu. Jednocześnie każdy z pracowników Spółki uzyska własny "elektroniczny kluczyk". Pojazdy objęte obowiązkiem prowadzenia ewidencji można będzie uruchomić dopiero po użyciu przez pracownika jego indywidualnego "elektronicznego kluczyka". Dzięki użyciu przez pracownika "elektronicznego kluczyka" do systemu przesłane będą również dane identyfikujące danego pracownika jako kierowcę wskazanego pojazdu. Następnie ewidencja będzie uzupełniana o dodatkowe dane tj. cel wyjazdu. Wszystkie dane zawarte w elektronicznej ewidencji przebiegu

pojazdu będą następnie akceptowane przez pracownika kierującego pojazdem samochodowym. Akceptacja dokonywana będzie elektronicznie w systemie lub przez podpis pracownika pod wydrukiem z elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu.

W piśmie uzupełniającym z 9 czerwca 2015r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wyjaśniając, że:

Spółka będzie nabywać za pomocą kart flotowych w szczególności towary w postaci paliw ciekłych (ropa naftowa, benzyna), oleje, płyny do szyb. Jednocześnie nie da się wykluczyć nabycia przez Spółkę innych towarów przy pomocy kart flotowych np. żarówek, bezpieczników.
Wszystkie towary nabyte za pomocą kart flotowych przez Spółkę w danym okresie będą znajdowały się na tej samej fakturze. Faktura ta zawiera zbiorcze zestawienie wszystkich nabytych przez Spółkę w danym okresie towarów. Każdy rodzaj nabytych towarów jest ujmowany na fakturze w odrębnej pozycji np. odrębnie ropa naftowa, odrębnie benzyna, odrębnie płyny do szyb itd. Faktura grupuje (sumuje) w poszczególnych pozycjach wszystkie dostawy danego rodzaju/typu towarów w danym okresie np. w okresie marcu dokonano dostawy benzyny w ilości 250 litrów. Jednocześnie wraz z fakturą Spółka otrzymuje załącznik do tej faktury. W załączniku znajdują się szczegółowe informacje na temat poszczególnych dostaw w danym okresie umożliwiające identyfikację każdej pojedynczej dostawy jaka miała w nim miejsce tj. Spółka jest w stanie zidentyfikować kto, kiedy, gdzie, co i w jakiej ilości zakupił. Zatem odpowiadając bezpośrednio na zadane pytanie Spółka będzie dokumentować nabycia za pomocą kart flotowych pozostałych towarów i usług związanych z użytkowaniem posiadanych samochodów przy pomocy jednej faktury, która będzie w sposób zbiorczy sumować wszystkie nabycia pozostałych towarów i usług związanych z użytkowaniem posiadanych samochodów w danym okresie. Jednocześnie Spółka będzie dokumentować nabycie z pomocą załącznika do otrzymanej faktury, który zawiera szczegółowe informacje na temat poszczególnych dostaw w danym okresie umożliwiające identyfikację każdej pojedynczej dostawy jaka miała w nim miejsce.
Będą składane oświadczenia. Oświadczenia będą składane na samej fakturze i w swojej treści będą przyporządkowywać pozostałe towary i usługi do konkretnych samochodów, np. zakup konkretnej żarówki zostanie przyporządkowany konkretnemu pojazdowi.
Prawo do wykorzystania kart flotowych (wraz z numerami PIN), posiada tylko Dyrektor Spółki i wyznaczony pracownik. Oświadczenia będą składane przez wyznaczonego pracownika zarówno w przypadku nabyć z wykorzystaniem kart flotowych dokonanych przez wyznaczonego pracownika jak i Dyrektora Spółki. Wyznaczony pracownik będzie składał oświadczenie w oparciu o informacje posiadane przez siebie lub uzyskane od osób dokonujących nabycia pozostałych towarów i usług w danym okresie (tj. Dyrektora Spółki). Informacje uzyskane od osób dokonujących nabycia będą weryfikowane w oparciu o załączniki do faktur zawierających informacje m.in. o dacie dokonania dostawy, ilości zakupionych pozostałych towarów i usług. Dodatkowo wyznaczony pracownik lub Dyrektor Spółki będą dokonywać weryfikacji prawidłowości oświadczeń poprzez osobiste kontrole np. polegające na oględzinach pojazdu.
Spółka nie będzie prowadzić odrębnej ewidencji dotyczącej tankowania paliwa do maszyn budowlanych. Spółka posiada jednak ewidencję czasu pracy poszczególnych maszyn budowlanych.
Samochody, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
Jeden z posiadanych przez Spółkę pojazdów spełnia wymagania ustawy, przewidziane dla pojazdów, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazd ten spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a. Pozostałe pojazdy nie spełniają tych wymogów.
Na pytanie, które brzmiało: „Czy Wnioskodawca posiada dokumenty wydane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy, potwierdzające wymagania dla pojazdu, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej: „Tak”.
W firmie z samochodów korzysta Dyrektor, pracownicy biura, jak również pracownicy fizyczni. Służą one do dowozu towarów, odbiorów, kontroli jakości pracy.
Spółka zaopatrzyła każdy z pojazdów w instrukcje co do dopuszczalnego sposobu ich wykorzystania. Samochody są parkowane na zamykanym firmowym parkingu. Klucze do pojazdów są przechowywane w specjalnej szafce w biurze Dyrektora i wydawane przez Dyrektora lub wyznaczonego pracownika.
Opracowano regulamin oraz zapoznano z nim pracowników. Samochody są parkowane na zamykanym firmowym parkingu. Klucze do pojazdów są przechowywane w specjalnej szafce w biurze Dyrektora i wydawane przez Dyrektora lub wyznaczonego pracownika.
Większość z pracowników przemieszcza się do pracy własnym transportem (samochodami) lub prosto na miejsce budów. Samochody Spółki głównie wykorzystywane są do dowozu zaopatrzenia (np. materiałów budowlanych) i świadczenia usług poza granicami kraju.
Jest prowadzona ewidencja przebiegu, samochody są parkowane po pracy na zamykanym firmowym parkingu, a klucze zamykane w specjalnej szafce w biurze Dyrektora.
Na pytanie, które brzmiało: „Czy wprowadzony będzie obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Tak, z wyjątkiem gdy pojazdy aktualnie są wykorzystywane przy świadczeniu usług poza granicami kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na rzecz Spółki przez dostawcę a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych, w sytuacji, w której towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności uprawniających do odliczenia tego podatku, jednocześnie jednak występują wobec wybranych dostaw towarów i świadczenia wybranych usług przypadki wyłączenia tego prawa (np. w zakresie odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych), które to dostawy i usługi Spółka identyfikuje na podstawie składanych oświadczeń - w części w jakiej dane dostawy towarów i świadczenie usług nie są objęte wyłączeniami z tego prawa?
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym. Spółce będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem samochodów Spółki wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki objętych obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, w sytuacji opisanej we wniosku, w szczególności w przypadku prowadzenia przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów w formie elektronicznej, która to ewidencja będzie akceptowana każdorazowo przez osobę kierującą pojazdem Spółki elektronicznie w systemie lub przez podpis osoby kierującej pojazdem pod wydrukiem z elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą" lub "ustawą o VAT", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei w świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 88 ust. 4 ustawy, stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Stosownie bowiem do tego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi do wykonywania czynności opodatkowanych, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane w celu wykonywania czynności opodatkowanych).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy, zdaniem Spółki stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy nabyte towary i usługi, są/będą wykorzystywane - jak wskazała Spółka - wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w zakresie w jakim nie wystąpią przypadki wyłączenia tego prawa (np. w zakresie odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych), to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych tj. Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawianych na rzecz Spółki przez dostawcę a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych w części w jakiej dane dostawy towarów i świadczenie usług nie są objęte wyłączeniami z tego prawa.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014r., poz. 312), zwanej dalej „ustawą nowelizującą", przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
-potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą", obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy, zdaniem Spółki stwierdzić należy, że Spółce będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem samochodów Spółki wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki objętych obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, w sytuacji opisanej we wniosku, w szczególności w przypadku prowadzenia przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów w formie elektronicznej, która to ewidencja będzie akceptowana każdorazowo przez osobę kierującą pojazdem Spółki elektronicznie w systemie lub przez podpis osoby kierującej pojazdem pod wydrukiem z elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu. Należy podkreślić, że pojazdy samochodowe Spółki objęte obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu są wykorzystywane włącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, co potwierdza wprowadzony przez Spółkę regulamin, aktualnie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu w formie papierowej oraz zgłoszenie VAT-26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcjami realizowanymi przy użyciu kart flotowych,
jest prawidłowe - w zakresie prowadzenia elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu użytkowanego w działalności gospodarczej.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy).

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z wniosku wynika, że Spółka prowadzi wyłącznie działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W swojej działalności Spółka wykorzystuje kilka pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Są to zarówno samochody osobowe (przeznaczone do przewozu osób), jak również samochody ciężarowe (przeznaczone do przewozu ładunków). Spółka nie posiada samochodów osobowych o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.

Obecnie Podatnik podpisał umowę z wiodącą na polskim rynku siecią stacji samochodowych na tankowanie samochodów. Podatnik będzie otrzymywał dwa razy w miesiącu fakturę z tytułu dostawy paliw. W załączniku do faktury jest informacja odnośnie daty i ilości zatankowanego paliwa. Podatnik potwierdza zatankowanie pojazdu na stacji benzynowej poprzez okazanie karty oraz wprowadzenie kodu PIN. Na fakturze, ani poszczególnych rachunkach za tankowanie, Spółka paliwowa nie umieszcza informacji dotyczącej numeru rejestracyjnego samochodu, ani żadnych uwag umożliwiających identyfikację pojazdu. Podatnik wie, iż umieszczanie numerów rejestracyjnych na fakturze nie jest obowiązkowe. Jest to również nie możliwe z uwagi na fakt, iż część paliwa podatnik nabywa do kanistra, aby zatankować sprzęt budowlany.

Na podstawie sporządzonych oświadczeń Spółka planuje określać przysługujące Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymanych faktur.

Obowiązująca od 1 kwietnia 2014r. ustawa z dnia 7 lutego 2014r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014r., poz. 312 ze zm.), zwana+ dalej ustawą nowelizującą, wprowadziła pewne ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

I tak, w art. 86a ust. 1 ustawy, wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Z art. 86a ust. 5 ustawy wynika, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie warunku:

wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a),
pojazdy samochodowe są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie (pkt 1 lit. b);
przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Podkreślenia wymaga w tym miejscu, że samo prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu nie uprawnia podatnika do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi pojazdami, bowiem istotnym w tej sytuacji jest czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania tych pojazdów do użytku prywatnego. Wówczas fakt wykorzystania samochodów wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych poprzez określenie reguł wykluczających użytek prywatny samochodu.

Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu, itp.

Drugi z warunków należy z kolei odnieść do pojazdów samochodowych, których konstrukcja pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Te pojazdy zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 86a ust. 9 ustawy.

Natomiast, w myśl art. 86a ust. 9 ww. ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).
W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (ust. 13).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Wnioskodawca wskazuje, że jeden z posiadanych przez Spółkę pojazdów spełnia wymagania ustawy, przewidziane dla pojazdów, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazd ten spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a. Pozostałe pojazdy nie spełniają tych wymogów.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w odniesieniu do pojazdu samochodowego, który będzie pojazdem samochodowym innym niż samochód osobowy, mającym jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i posiada otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków, który spełniać będzie warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 9 pkt 1 lit. a ww. artykułu (czyli będzie pojazdem samochodowym, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne, posiadający dokumenty wymagane art. 86a ust. 10 ustawy) Wnioskodawca w celu pełnego odliczenia od ww. pojazdu nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłaszania tego pojazdu do naczelnika urzędu skarbowego.

W konsekwencji powyższego, od towarów i usług zakupionych przy wykorzystaniu kart flotowych przypisanych do tego konkretnego pojazdu, który spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych od kontrahenta Wnioskodawcy, dotyczących zakupów towarów i usług.

Natomiast, w odniesieniu do pozostałych pojazdów samochodowych, analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego w tej części problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy w związku z ust. 4 pkt 1 tego artykułu. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie.

Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdu. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W analizowanym przypadku opisane przez Wnioskodawcę procedury wykluczają użycie pojazdów samochodowych do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z treści wniosku wynika bowiem, że samochody są parkowane na zamykanym firmowym parkingu. Klucze do pojazdów są przechowywane w specjalnej szafce do tego przeznaczonej i wydawane przez Dyrektora lub wyznaczonego pracownika. Opracowano również regulamin oraz zapoznano z nim pracowników. Elektroniczna ewidencja przebiegu pojazdu oparta będzie na lokalizatorze GPS znajdującym się w pojeździe objętym obowiązkiem prowadzenia takiej ewidencji. Samochody są parkowane na zamykanym firmowym parkingu, z wyjątkiem gdy pojazdy aktualnie są wykorzystywane przy świadczeniu usług poza granicami kraju.

A zatem biorąc pod uwagę wskazane we wniosku szczególne okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej oraz reguły, sposób kontroli i wykorzystanie pojazdu do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że ww. pojazdy samochodowe będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania zadań służbowych, tym samym wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług przy wykorzystaniu kart flotowych przypisanych do konkretnego pojazdu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z transakcjami realizowanymi przy użyciu kart flotowych jest prawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również czy Spółce będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem samochodów Spółki wykorzystywanych wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki objętych obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, w sytuacji opisanej we wniosku, w szczególności w przypadku prowadzenia przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów w formie elektronicznej, która to ewidencja będzie akceptowana każdorazowo przez osobę kierującą pojazdem Spółki elektronicznie w systemie lub przez podpis osoby kierującej pojazdem pod wydrukiem z elektronicznej ewidencji przebiegu pojazdu.

Jak wskazano wyżej, aby mieć prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z pojazdami wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej, podatnik musi określić reguły zapewniające wyeliminowanie możliwości wykorzystania ich do celów prywatnych, a ponadto wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Według art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd - dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
-potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Zgodnie z art. art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
kolejny numer wpisu,
datę i cel udostępnienia pojazdu,
stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
liczbę przejechanych kilometrów,
stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Jak wyżej wskazano w celu realizacji prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego, wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać elementy wymienione w art. 86a ust. 7 i ewentualnie (w zależności od okoliczności) w ust. 8 ustawy. Zapis w ewidencji przebiegu pojazdu z punktu widzenia potwierdzenia wykorzystania pojazdu do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika – nie powinien wzbudzać wątpliwości.

Ewidencja przebiegu pojazdu może być prowadzona również w formie elektronicznej. W takim przypadku dokonywanie w niej wpisów oraz potwierdzenie autentyczności tych wpisów – jeśli wpisów dokonuje kierujący pojazdem niebędący podatnikiem – może być dokonywane w formie elektronicznej.

Z powyższych przepisów wynika, że prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu musi potwierdzać brak użytku prywatnego pojazdu. Prawidłowo prowadzona ewidencja powinna zawierać elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Co istotne, w przypadku wadliwości prowadzonej ewidencji (np. niepełne zapisy, luki w poszczególnych pozycjach, sprzeczne zapisy, niezgodność w zakresie stanu licznika ze stanem rzeczywistym, itp.) nie będzie spełniona jedna z przesłanek warunkujących uznanie pojazdu za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Może to oznaczać, że podatnikowi przysługiwać będzie w takim przypadku jedynie prawo do ograniczonego odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków ponoszonych od początku używania tego pojazdu.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca określi jasne i przejrzyste zasady użytkowania pojazdów samochodowych opisanych we wniosku, z których będzie wynikać brak użycia tych pojazdów do celów prywatnych w czasie wykorzystywania ich do celów wykonywania obowiązków służbowych i dopełni należytej staranności, aby ten użytek wykluczyć poprzez prowadzenie dla tych pojazdów ewidencji przebiegu pojazdu, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem pojazdów samochodowych również wówczas gdy ewidencja ta będzie prowadzona przez Spółkę w formie elektronicznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy. Stąd też dotyczy ona prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT wystawianych na rzecz Wnioskodawcy przez dostawcę a dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart flotowych, w sytuacji, w której towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności uprawniających do odliczenia tego podatku, i nie odnosi się do dostaw towarów i świadczenia wybranych usług, dla których występują wyłączenia tego prawa, a w szczególności nie rozstrzyga w kwestii odliczenia VAT od paliwa do samochodów osobowych, których sposób ich wykorzystania przez podatnika, w ustalonych przez niego zasadach ich używania, nie wyklucza ich użycia do celów prywatnych lub wykluczenie użytku prywatnego nie zostało potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin