Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/4511-256/15/ESZ
z 21 maja 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 lutego 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 26 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kwot należności za towar inkasowanych w związku ze świadczeniem usług pośrednictwa handlowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 lutego 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kwot należności za towar inkasowanych w związku ze świadczeniem usług pośrednictwa handlowego.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, której przedmiotem będzie świadczenie usług pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Usługi pośrednictwa będą polegały na: prezentowaniu na swoim koncie w portalach aukcyjnych towarów nie będących własnością Wnioskodawczyni, zbieraniu zamówień, obsłudze płatności, tj. inkasowaniu wpłat od klientów w postaci przelewów bankowych na jej rachunek w portalu aukcyjnym oraz rachunek bankowy, zakupie towarów u zagranicznych dostawców poprzez portale aukcyjne oraz pomocy klientowi w ewentualnym postępowaniu reklamacyjnym. Wnioskodawczyni nie będzie podpisywała umów z zagranicznymi dostawcami, lecz będzie nabywała ich towary poprzez portal aukcyjny wskazując adres klienta jako adres do wysyłki towaru. Dostawcami będą głównie firmy mające swoją siedzibę poza Unią Europejską. Zagraniczny dostawca będzie realizował przesyłkę bezpośrednio do kupującego. Wartość towarów zakupionych nigdy nie będzie przekraczała kwoty 150 euro. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawczyni, czyli do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawczyni nie stanie się właścicielem towaru, a jedynie będzie prezentować ofertę. Jako pośrednik nie będzie posiadała fizycznie towaru u siebie jak również, nie będzie miała dokumentu zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek. Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru jest klient. O tych zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego, dostępnym na profilu Wnioskodawczyni w portalach aukcyjnych. Klient dokonujący zakupu, najpierw przelewa pieniądze na konto Wnioskodawczyni w portalu aukcyjnym lub konto bankowe, następnie tego samego lub następnego dnia dokonuje ona zakupu towaru u zagranicznego dostawcy spoza Unii Europejskiej poprzez portal aukcyjny, przekazuje pieniądze do dostawcy, a sobie zostawia należną prowizję za usługę pośrednictwa. Prowizję Wnioskodawczyni będzie ustalała jako różnicę pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewów bankowych od kupującego, a kwotą wysłaną dostawcy. Zagranicznemu dostawcy Wnioskodawczyni będzie płaciła kartą płatniczą. Na ustaloną w powyższy sposób prowizję będzie wystawiała klientom zamawiającym za jej pośrednictwem towar, rachunki. Będzie to prowizja za usługę pośrednictwa.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem, wpłaty realizowane kartą płatniczą wydaną do rachunku bankowego, dokonane tytułem zapłaty za towar mogą stanowić koszt uzyskania przychodu?
Zdaniem Wnioskodawczyni, płatności kartą są rzeczywistym kosztem poniesionym na zakup towaru u zagranicznego dostawcy.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
- musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Z treści cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika przede wszystkim, że aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej musi zostać poniesiony. Poniesienie tego wydatku musi być także związane z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem tego przychodu.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa handlowego za pośrednictwem aukcji internetowych w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Usługi pośrednictwa będą polegały na: prezentowaniu na swoim koncie w portalach aukcyjnych towarów nie będących własnością Wnioskodawczyni, zbieraniu zamówień, obsłudze płatności, tj. inkasowaniu wpłat od klientów w postaci przelewów bankowych na jej rachunek w portalu aukcyjnym oraz rachunek bankowy, zakupie towarów u zagranicznych dostawców poprzez portale aukcyjne oraz pomocy klientowi w ewentualnym postępowaniu reklamacyjnym. Wnioskodawczyni nie będzie podpisywała umów z zagranicznymi dostawcami, lecz będzie nabywała ich towary poprzez portal aukcyjny wskazując adres klienta jako adres do wysyłki towaru. Dostawcami będą głównie firmy mające swoją siedzibę poza Unią Europejską. Zagraniczny dostawca będzie realizował przesyłkę bezpośrednio do kupującego. Wartość towarów zakupionych nigdy nie będzie przekraczała kwoty 150 euro. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawczyni, czyli do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawczyni nie stanie się właścicielem towaru, a jedynie będzie prezentować określoną ofertę. Jako pośrednik nie będzie posiadała fizycznie towaru u siebie jak również, nie będzie dysponowała dokumentem potwierdzającym zakup towaru, jakim jest faktura lub rachunek. Klient dokonujący zakupu, najpierw przeleje pieniądze na konto Wnioskodawczyni w portalu aukcyjnym lub konto bankowe, a następnie (tego samego lub następnego dnia) dokona ona zakupu towaru u zagranicznego dostawcy (spoza Unii Europejskiej) poprzez portal aukcyjny. Przekaże należności do dostawcy z wykorzystaniem karty płatniczej, a sobie zostawi należną prowizję za usługę pośrednictwa.
Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych, a więc w celu dokonania ich sprzedaży nie będzie dokonywać uprzednio ich zakupu i nie stanie się ich właścicielem, to tym samym nie będzie ponosić w istocie żadnego wydatku na ten zakup. Zatem, inkasowane przez Wnioskodawczynię kwoty należności za ww. towar, które wpłyną na jej rachunek bankowy, a następnie będą przez nią przekazywane właścicielowi tego towaru (po ich pomniejszeniu o przysługującą prowizję), nie będą wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawczynię na zakup towarów handlowych i nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o których mowa w cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia jest przy tym w tej mierze w jakiej formie nastąpi przekazanie należności dostawcy towaru (przelew bankowy, płatność kartą itp.).
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni dot. rzeczywistego ponoszenia przez nią wydatków na zakup towarów, należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.