INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 08 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania przez Wnioskodawczynię środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 listopada 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania środków przyznanych z Powiatowego Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni będąc osobą bezrobotną złożyła wniosek w Urzędzie Pracy o przyznanie środków z Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. W lipcu 2011 roku podpisała umowę o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej i w lipcu 2011 r. otrzymała kwotę 15.000 brutto. Zakupu towarów sfinansowanych ze środków finansowych otrzymanych z Urzędu Pracy dokonała w sierpniu 2011 roku. Prowadzenie działalności rozpoczęła od dnia 01 sierpnia 2011 roku. Materiały drobne do przystosowania lokalu wynajmowanego na prowadzenie działalności Wnioskodawczyni zakupiła w lipcu 2011 roku.

Jednocześnie dokonała zgłoszenia do VAT na druku VAT-R i wprowadziła ewidencje sprzedaży na kasie fiskalnej. Z otrzymanych środków w kwocie 15.000 zł brutto dokonała zakupów towarów oraz wyposażenia sklepu.

W umowie o przyznanie środków, Urząd Pracy umieścił w § 9 pkt 1 zapis, że: "Umowa jest realizowana w ramach projektu "Kierunek na pracę" współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki". W załączeniu do niniejszego wniosku Wnioskodawczyni przedłożyła kopię umowy z Urzędem Pracy.

Jednocześnie z faktur zakupu które zostały sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy (w kwocie brutto) Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane środki z Urzędu Pracy, należy zakwalifikować jako przychód z działalności gospodarczej zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku od osób fizycznych i zaliczyć zakupy towarów oraz wyposażenia w kwocie netto sfinansowane z tych środków do kosztów uzyskania przychodu, czy może zakwalifikować jako przychód z działalności zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 i zakupy towarów i wyposażenia sfinansowane z tych środków wyłączyć z kosztów uzyskania przychodu...
2. Czy w związku z odliczeniem VAT z faktur zakupu sfinansowanych w ramach umowy z Urzędu Pracy (kwoty zwrócone z faktur zakupu są w wartości brutto czyli wraz z VAT-em), należy zaliczyć odliczony VAT do przychodu z działalności gospodarczej i opodatkować podatkiem od osób fizycznych w miesiącu w którym otrzymano środki z Urzędu Pracy...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane z Urzędu Pracy środki w kwocie 15.000 brutto należy zakwalifikować jako przychód z działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to bowiem środki otrzymane na podstawie umowy zawartej z Urzędem Pracy, czyli przyznane bezrobotnemu na podjecie działalności gospodarczej (zapis § 1 umowy z Urzędem Pracy). W związku z tym wydatki poniesione z tych środków na zakup towarów handlowych oraz wyposażenia (np. mebli których wartość nie przekracza 3.500 zł) w kwocie netto będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako czynny podatnik VAT miała prawo odliczyć VAT naliczony z faktur zakupu związanych ze sprzedażą opodatkowaną w pełnej kwocie, natomiast w związku z tym że kwoty VAT z faktur zakupu sfinansowane zostały przez Urząd Pracy (zwrot kwot brutto faktur przedstawionych do Urzędu Pracy) ale na podstawie umowy zawartej przed 31 lipca 2011 roku, to na podstawie rozporządzenia MPiPS z dnia 17 kwietnia 2009 roku w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 62, poz. 512 ze zm.) bezrobotny nie jest zobowiązany do zwrotu VAT odliczonego. Jednocześnie VAT jako część przyznanych środków z Urzędu Pracy (kwoty brutto) jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku od osób fizycznych i nie należy odliczonego VAT zwróconego przez Urząd Pracy uznawać za przychód do opodatkowania z działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Jak wynika z w przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z dołączonej do wniosku kserokopii umowy, Wnioskodawczyni jako osoba bezrobotna w lipcu 2011 r. podpisała umowę z Powiatowym Urzędem Pracy o przyznanie środków finansowych z Funduszu Pracy, w kwocie 15.000 zł, z przeznaczeniem na podjęcie działalności gospodarczej. Ww. umowa jest realizowana w ramach projektu „Kierunek na pracę” współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Ww. środki finansowe zostały Wnioskodawczyni wypłacone w lipcu 2011 r., a następnie w dniu 01 sierpnia 2011 r. rozpoczęła Ona prowadzenie działalności gospodarczej. Za wskazane we wniosku środki finansowe Wnioskodawczyni zakupiła towary oraz wyposażenie sklepu.

Jak wynika z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), Starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia (...).

W myśl art. 103 ust. 1 ww. ustawy, Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym. Stosowanie natomiast do art. 106 ust. 1 tej ustawy, przychodami Funduszu Pracy są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu Pracy.

W świetle ww. przepisów oraz na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni z Funduszu Pracy jako osobie bezrobotnej na rozpoczęcie działalności gospodarczej, a udokumentowane zawartą z Urzędem Pracy umową, w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne (zakup lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych), stanowią co do zasady przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony jednakże od opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

• pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Fakt sfinansowania wydatków poniesionych na zakup towarów oraz wyposażenia sklepu ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten, nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129, 136, 137.

W związku z powyższym, wydatki sfinansowane wskazanymi we wniosku środkami poniesionymi na zakup towarów oraz wyposażenia wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, po spełnieniu ww. warunków zawartych w ww. art. 22 ust. 1 ww. ustawy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Odnosząc się natomiast do kwestii pokrycia z ww. środków finansowych, wydatków poniesionych na zakup wyposażenia oraz towarów, udokumentowanych fakturami VAT, w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku, stwierdzić należy, iż jak to juz wskazano, ww. środki finansowe przeznaczone na ich zakup, stanowią w całości przychód korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, a więc również w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż do wniosku dołączono Umowę o przyznanie środków z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej zawartą pomiędzy Wnioskodawczynią, a Dyrektorem Powiatowego Urzędu Pracy. Wprawdzie co do zasady wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zważywszy jednak na brak w ww. wniosku z dnia 31 października 2011 r. informacji niezbędnych do merytorycznego rozpatrzenia tego wniosku, Organ wykorzystał w niezbędnym zakresie informacje wynikające z tego dokumentu.

Nadmienia się, iż w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.