Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-380/14/15-S/KK
z 10 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów – po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 1310/14 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu 27 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W skład zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej wchodzą m.in. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego, prawo własności lokalu użytkowego, w tym do lokalu w najmie. Realizując zapisy art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia w celu finansowania remontów zasobów mieszkaniowych utworzyła fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, w tym ww. lokali. Zasoby mieszkaniowe Spółdzielni to: budynki mieszkalne, budynki w których znajdują się lokale użytkowe z infrastrukturą towarzyszącą oraz stanowiące własność spółdzielni. Od lokali użytkowych o charakterze spółdzielczym własnościowym, stanowiących odrębną własność, stanowiących własność spółdzielni, od lokali w najmie, Spółdzielnia zamierza naliczać odpis na utworzony fundusz remontowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy naliczony od lokalu użytkowego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, lokalu stanowiącego własność spółdzielni oraz lokalu w najmie - odpis na fundusz remontowy należy uznać, zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpis na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, naliczony od lokalu użytkowego o charakterze spółdzielczym własnościowym, jak i lokalu stanowiącego odrębną własność, lokalu stanowiącego własność Spółdzielni, w tym w najmie, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku, z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W opinii Spółdzielni, zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy kosztem uzyskania przychodów są podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze tworzone przez podatników, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych w art. 6 stanowi, że Spółdzielnia tworzy fundusz zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali nie będących członkami spółdzielni oraz osób nie będących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie definiuje pojęcia „zasoby mieszkaniowe”, tym niemniej pod tym pojęciem rozumieć należy również lokale o charakterze użytkowym pozostające w zasobach Spółdzielni. Stanowisko takie zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 września 2013 r. w sprawie sygn. II FSK 2581/11 oraz w wyroku z dnia 29 stycznia 2014 r. sygn. akt I FSK 266/12.

Celem działalności spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie im samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu (art. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). „Lokal”, o którym mowa w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, to w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy lokal zarówno mieszkalny jak o innym charakterze, a więc użytkowy (według definicji z ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali). W rozumieniu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zasoby mieszkaniowe tworzą więc zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe.

W dniu 15 października 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną Nr ITPB3/423-380/14/KK, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2014 r. jest nieprawidłowe. W dniu 30 października 2014 r. Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 25 listopada 2014 r. znak ITPB3/423W-52/14/KK (doręczonym w dniu 27 listopada 2014 r.). W skardze z dnia 2 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.) na ww. interpretację wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 1310/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. W wyroku tym sąd wskazał, że: (…) prawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. używa pojęcia "zasoby mieszkaniowe" w innym kontekście, tj. zwolnienia podatkowego a nie kosztów uzyskania przychodów, co uzasadnia węższy zakres znaczeniowy tego pojęcia, zgodnie z zasadą ścisłego rozumienia przepisów wprowadzających zwolnienia podatkowe. Nadto, przepis ten nie ma charakteru odsyłającego do innych regulacji i nie tworzy wespół z nimi normy prawnej. Zatem wypracowanego na potrzeby tego przepisu literalnego rozumienia pojęcia "zasoby mieszkaniowe", nie można zastosować w tożsamym znaczeniu do art. 6 ust. 3 u.s.m., albowiem jego wykładnia na gruncie tego przepisu, wymaga - dla zachowania spójności i niesprzeczności regulacji zawartych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych –uwzględnienia jej kontekstu systemowego i funkcjonalnego.

Oceny tej nie może zmienić również wskazana w interpretacji argumentacja dotycząca treści art. 16c pkt 2 u.p.d.o.p. stanowiącego, że amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe. Zdaniem organu, rozumienie funduszu zasobów mieszkaniowych jako obejmującego również lokale użytkowe czyniłoby zbędnym użycie w tym przepisie sformułowania "zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych", a ustawodawca posłużyłby się innym sformułowaniem np. "zaliczane do zasobów spółdzielni".

Sąd stanowiska tego, ze względów uprzednio już omówionych - a więc dotyczących chociażby braku odesłania w tym przepisie do innych regulacji - nie podziela. Nie mniej, trzeba również zwrócić uwagę, że art. 16c pkt 2 u.p.d.o.p. zawiera szerszy zakres pojęciowy, bowiem nie dotyczy tylko lokali ale także budynków, budowli i urządzeń i to nie tylko zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych ale także służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe. Na marginesie można również wspomnieć, że chociażby w odniesieniu do lokalu użytkowego, który stanowi odrębną własność i nie znajduje się na stanie środków trwałych spółdzielni, także niemożliwym byłoby naliczanie amortyzacji. Wobec tego, również i z tego powodu zasadnym wydaje się, że kosztem podatkowym powinien być naliczany od tego lokalu odpis na fundusz remontowy, na zasadach analogicznych jak od lokali mieszkalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 1310/14 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji znak ITPB3/423-380/14/KK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.