Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-95/15/MCZ
z 6 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do Biura 29 kwietnia 2015 r., uzupełnionym 10 i 14 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z USA w formie czeków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z USA w formie czeków.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 01 lipca 2015 r. znak: IBPB -2-1/4511-95/15/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 10 lipca 2015 r. (uiszczenie opłaty) i 14 lipca 2015 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i mieszka w Polsce; nie posiada obywatelstwa amerykańskiego. Wnioskodawczyni pobiera emeryturę USA (Social Security Administration), która po potrąceniu podatku w USA w wysokości 30 % jest przesyłana w kwocie netto, w formie czeku, na adres zamieszkania w Polsce.

Czek taki Wnioskodawczyni realizowała co miesiąc w banku, który pełnił funkcję płatnika od wypłacanych świadczeń emerytalno-rentowych w formie czeków.

Od miesiąca kwietnia 2015 r. zgodnie z informacją banku, bank zaprzestał pełnienia funkcji płatnika i obowiązek ten przerzucił na osobę otrzymującą emeryturę zagraniczną. Osoba otrzymująca taką emeryturę powinna sama dokonać rozliczenia z urzędem skarbowym z tytułu zaliczek na podatek dochodowy oraz z tyt. składki ZUS na ubezpieczenie zdrowotne.

Bank dokonując realizacji czeku szereg lat sporządzał informację PIT-11, gdzie obliczał dochód. Oczywiście bank nie pobierał podatku a jedynie składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

W rozliczeniu rocznym PIT-36 i załączniku ZG Wnioskodawczyni przenosiła kwotę dochodu z PIT-11 zaznaczając, że podatek został pobrany z granicą (w USA). Taka formuła funkcjonowała przez szereg lat.

Obecnie skoro Wnioskodawczyni nie otrzyma informacji PIT-11 (w tym roku od m-ca kwietnia 2015 r.) musi sama obliczyć dochód.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób należy obliczyć dochód osiągnięty z emerytury z USA otrzymywanej w formie czeków?

Skoro bank został zwolniony z obowiązków płatnika z tyt. wypłat emerytur i rent w formie czeków Wnioskodawczyni uważa, że prawidłowo postąpi obliczając miesięczny dochód przez pomnożenie kwoty wypłaconej waluty (USD) z czeku przez średni kurs waluty (USD) w NBP z dnia realizacji czeku. Stanowić to będzie miesięczny dochód. Zsumowanie tych dochodów z każdego miesiąca na koniec roku stanowić będzie roczny dochód. Kwota ta zostanie wpisana do odpowiedniej rubryki formularza PIT-36 i załącznika ZG, jako dochód roczny z zaznaczeniem, iż podatek w wysokości 30% został pobrany w USA i jego wysokość przekracza podatek jaki w tej skali Wnioskodawczyni musiałaby zapłacić w Polsce.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Należy zauważyć, że ustawodawca w treści art. 11 nie zawarł definicji pojęcia wartości pieniężnych, jednak posługując się potocznym znaczeniem tego określenia należy przez to rozumieć aktywa finansowe, które mogą być używane do regulowania zobowiązań pieniężnych jako substytuty pieniądza, mimo że nie są pieniądzem. Wartości pieniężne wyrażają istnienie prawa majątkowego o określonej wartości i przyjmują formę przykładowo weksli, czeków lub innych papierów wartościowych uprawniających do otrzymania określonych kwot pieniężnych. Jednocześnie podkreślić należy, że przychodem są nie tylko otrzymane lecz także postawione do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne (np. czek). Oznacza to, że przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądz osobiście jak i ten, który nie pobrał pieniędzy, pod warunkiem, że były one postawione mu do dyspozycji. Poprzez sformułowanie „postawienie do dyspozycji” należy rozumieć takie przedstawienie podatnikowi przysługujących mu wartości pieniężnych, aby mógł on z nich swobodnie skorzystać („Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz”, red. Dr J. Marciniuk, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2003).

W przypadku zatem należności przekazanych podatnikowi w formie czeku, należy uznać, iż zostają one postawione podatnikowi do dyspozycji z momentem przekazania podatnikowi czeku możliwego do zrealizowania. Moment faktycznego zrealizowania czeku nie ma wpływu na to, że z chwilą otrzymania go podatnik miał już określoną wartość pieniężną do swojej dyspozycji.

Wobec powyższego należy uznać, iż podatnik uzyskuje dochód z tytułu emerytury wypłacanej z zagranicy w momencie otrzymania czeku i na tej podstawie ma obowiązek samodzielnego obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w Polsce.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent – pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

W przypadku, gdy podatnicy osiągają przychody bez pośrednictwa płatników z tytułu emerytur i rent zagranicznych, są obowiązani wpłacać zaliczki na podatek na zasadach określonych w art. 44 ust. 3a wstawy (art. 44 ust. 1a pkt 2 cyt. ustawy).

Przy czym przepis art. 44 ust. 3a ww. ustawy stanowi, że podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku emerytur i rent przychód jest równy dochodowi (koszty uzyskania przychodów nie występują).

Zgodnie z art. 44 ust. 3c ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3e ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z USA w formie czeków. Wynika również, że zgodnie z przekazaną Wnioskodawczyni informacją Banku o zaprzestaniu od 1 kwietnia 2015 r. pełnienia funkcji płatnika miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych w formie czeków zagranicznych świadczeń emerytalnych, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do płacenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy we własnym zakresie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika zatem, że Wnioskodawczyni otrzymuje z zagranicy emeryturę w formie czeku, który następnie przedstawiany jest do realizacji bankowi, który wypłaca Wnioskodawczyni gotówkę. To oznacza, że de facto Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z zagranicy bez pośrednictwa płatnika.

W świetle powyższego Wnioskodawczyni osiągająca dochód z tytułu emerytury otrzymywanej z zagranicy bez pośrednictwa płatnika – jest obowiązana bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, tj. 18%.

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami zaliczkę tę należy wyliczyć – co do zasady – wysokości 18% podstawy wymiaru, czyli otrzymanego dochodu.

Przy czym jeżeli od emerytury był pobrany (zapłacony) podatek za granicą, to wyliczając zaliczkę do zapłaty podatnik może podatek zapłacony za granicą odliczyć od należnych zaliczek już w trakcie roku podatkowego, stosując tym samym dyspozycję wynikającą z art. 44 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że do przeliczenia USD na PLN stosuje się średni kurs waluty (USD) w NBP z dnia realizacji czeku.

Przeliczenie przychodu w walutach obcych następuje zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z przepisu tego wynika więc jednoznacznie, że Wnioskodawczyni wina zastosować dla celów obliczenia zaliczki –średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym czek został jej postawiony do dyspozycji.

Wobec tego w zeznaniu rocznym za 2015 r. Wnioskodawczyni winna wykazać roczny dochód uzyskany z amerykańskiej emerytury jako sumę dochodów, z każdego miesiąca obliczonych według zasad wskazanych w powołanym wyżej art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy również wykazać podatek zapłacony za granicą. Ponieważ umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178), w art. 20 ust. 1 przewiduje, że podwójnego opodatkowania unika się w ten sposób, iż na poczet podatków należnych w Polsce zalicza się odpowiednie kwoty podatków zapłaconych w Stanach Zjednoczonych. Wnioskodawczyni odliczając podatek w zeznaniu rocznym powinna od obliczonego podatku, od emerytury otrzymywanej ze Stanów Zjednoczonych odliczyć podatek tam zapłacony.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.