Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-257/15/AZ
z 3 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data złożenia 26 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „xxx” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2015 r. złożono ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „xxx”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną, utworzoną przez biskupa diecezjalnego zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, a osobowość prawną uzyskała na podstawie art. 10 tej ustawy rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 maja 1997 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcjom Katolickim Diecezji Bielsko-Żywieckiej, Elbląskiej, Gliwickiej, Rzeszowskiej, Sandomierskiej, Siedleckiej, Włocławskiej i Akcji Katolickiej Archidiecezji Wrocławskiej (Dz. U. Nr 55 poz. 355). Wnioskodawca posiada status organizacji pożytku publicznego zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie i z tego tytułu jest wpisany do KRS. Wnioskodawca nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT.

W działalności wewnątrzkościelnej nie występują przypadki wykonywania dostaw towarów lub świadczenia usług, które nie byłyby niezbędne do wykonywania działalności wewnątrzkościelnej, oraz które służyłyby do uzyskiwaniem jakiegokolwiek dochodu przez konkurencyjne wykonywanie zwolnienia z VAT w stosunku do innych podatników. Oprócz działalności wewnątrzkościelnej nastawionej głównie na formację swoich członków oraz na wspomaganie działalności parafii Wnioskodawca prowadzi również działalność pożytku publicznego, odpłatną i nieodpłatną. W ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego prowadzi wyłącznie Ognisko Muzyczne. Wartość sprzedaży w żadnym roku nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.

Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy, towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, budynków oraz budowli, terenów budowlanych, nowych środków transportu, oraz nie świadczy usług prawniczych, w zakresie doradztwa i jubilerskich.

Poza tym Wnioskodawca prowadzi wyłącznie nieodpłatną działalność pożytku publicznego, w tym w ramach Ośrodka Kulturalno-Edukacyjnego. Wnioskodawca uzyskał wsparcie środkami Unii Europejskiej (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla podjętego przedsięwzięcia inwestycyjnego pod nazwą „xxx” – w ramach działania „Infrastruktura Kultury” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013. Zakres rzeczowy przedmiotowego przedsięwzięcia obejmuje całościowe odrestaurowanie zdegradowanego upływem czasu i zaniechaniami napraw i konserwacji zabytkowego, cennego obiektu – plebanii. Łączne koszty realizacji opisanej inwestycji wynoszą: 2.470 813,07 PLN, w tym podatek VAT 453 822,80 PLN. Przyznane Wnioskodawcy dofinansowanie środkami UE w ramach RPO W to: 1 468 707,22 PLN. Umowa o udzielenie dofinansowania została przez Wnioskodawcę podpisana z samorządem województwa 7 października 2014 r. (Aneks do umowy …), a jej zakres rzeczowy został zrealizowany w latach 2008–2015. Infrastruktura, która została objęta pracami – zabytkowy budynek plebanii przy parafii – przeprowadzonymi w ramach opisanego przedsięwzięcia nie była, nie jest oraz nie będzie wykorzystywana do świadczenia jakichkolwiek usług, osiągania przychodów, generowania dochodów etc.

Podjęte i zrealizowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie zostało wdrożone z myślą o zachowaniu dla przyszłych pokoleń szczególnego elementu dziedzictwa kulturowego lokalnej społeczności, jakim jest odrestaurowany obiekt, a także intensyfikację działalności związanej z propagowaniem, upowszechnianiem i kultywowaniem lokalnej i regionalnej spuścizny kulturowej w ramach nieodpłatnej działalności pożytku publicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT, określonego generalnie w art. 86 ust. 1 ustawy, od dokonywanych zakupów i wydatków, ani w całości ani w części nie przysługuje jemu prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3–7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy jednak zauważyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, zgodnie którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Powołane regulacje wykluczają więc możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niezarejestrowany jako „podatnik VAT czynny” oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie natomiast z treścią art. 96 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Natomiast z dniem 1 stycznia 2015 r. przepis art. 96 ust. 4 otrzymał następujące brzmienie: Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Przepisy te wskazują, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego”, po uprzednim złożeniu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego. Przedstawiając opis sprawy Wnioskodawca wskazał, że nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT, a wartość sprzedaży w żadnym roku nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, należy zatem uznać, że nie jest zarejestrowany „jako podatnik VAT czynny”.

Jak wyjaśniono na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, którzy zakupione towary i usługi wykorzystują do prowadzonej działalności opodatkowanej.

Uwzględniając więc unormowanie zawarte w powołanym na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako „podatnik VAT czynny”, ponadto opis sprawy wskazuje, że budynek zabytkowej plebanii nie będzie wykorzystywany do czynności generujących podatek należny. Jak wskazał Wnioskodawca, podjęte i zrealizowane przez Wnioskodawcę przedsięwzięcie zostało wdrożone w ramach nieodpłatnej działalności pożytku publicznego, a infrastruktura, która została objęta pracami, przeprowadzonymi w ramach opisanego przedsięwzięcia nie była, nie jest oraz nie będzie wykorzystywana do świadczenia jakichkolwiek usług, osiągania przychodów, generowania dochodów.

W konsekwencji Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych przepisów, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.