Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-51/15/DP
z 19 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2015 r. (data wpływu do Biura – 25 maja 2015 r.), uzupełnionym 6 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia urządzeń wodociągowych i/lub kanalizacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia urządzeń wodociągowych i/lub kanalizacyjnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 28 lipca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4514-51/15/DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 6 sierpnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka akcyjna – jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Działając na zasadach i w trybie określonym przez art. 31 ww. ustawy, Wnioskodawca zawiera z mieszkańcami obszaru objętego działalnością Związku Komunalnego Gmin ds. Wodociągów i Kanalizacji w C. umowy o wykupienie od nich urządzeń wodociągowych lub kanalizacyjnych, których są właścicielami i których wybudowanie pokryli z własnych środków. Na podstawie obowiązującego „Regulaminu odpłatnego nabywania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych” Wnioskodawca zawiera umowę sprzedaży z właścicielem wybudowanego urządzenia i za odpłatnością przejmuje to urządzenie, powiększając jednocześnie stan swojego majątku trwałego. W każdym przypadku okres, który mija od wybudowania urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego do nabycia go przez Wnioskodawcę, jest dłuższy niż 6 miesięcy. Wysokość ceny nabycia wybudowanej sieci określona jest w umowie a obliczana zgodnie z „Algorytmem określania wartości zewnętrznych sieci wodociągowych i zewnętrznych sieci kanalizacyjnych położonych na terenie działania Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (…), na potrzeby procedury ich nabycia od osób fizycznych lub prawnych”. Algorytm sporządza dla Wnioskodawcy rzeczoznawca majątkowy. Należność z tytułu przejęcia sieci na własność zwracana jest mieszkańcowi/inwestorowi w ciągu 21 dni od daty zawarcia umowy. W przypadku odpłatnego nabycia urządzenia od osoby fizycznej Wnioskodawca wystawia PIT-8C informując, że wypłacone pieniądze stanowią przychód z innych źródeł. Jednocześnie Wnioskodawca informuje wszystkich uczestników zawartych umów, że mogą pomniejszyć otrzymany przychód o udokumentowane koszty, tj. wydatki związane z wybudowaniem urządzenia. W ten sposób osoby fizyczne unikają płacenia podatku, wykazując w kolumnie „dochód” wartość 0,00 PLN. Wnioskodawca przez wiele lat swojej działalności twierdził, że dla osób fizycznych sprzedających urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne otrzymane pieniądze są przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w powiązaniu z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który pozwalałby tego typu przysporzenie majątkowe zwolnić z podatku. Na Wnioskodawcy spoczywa więc obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów PIT-8C (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie musi natomiast pobierać z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku z 6 sierpnia 2015 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał, że działając na zasadach i w trybie określonym przez art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, zawiera z mieszkańcami obszaru objętego działalnością Związku Komunalnego Gmin ds. Wodociągów i Kanalizacji w C. umowy odpłatnego nabycia urządzenia wodociągowego lub kanalizacyjnego. Nabywane urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne były wybudowane, w każdym przypadku, ze środków własnych mieszkańca – inwestora. Podpisanie umowy, zapłata kwoty, wyczerpują wszystkie roszczenia inwestora. Szczegółowe ustalenia/procedury dotyczące nabywanych urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych określono w Regulaminie odpłatnego nabywania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych przez (…) obowiązującym od sierpnia 2013 r.

Wnioskodawca wskazał, że czynność polegająca na odpłatnym przejęciu przez niego na własność, na jego majątek, urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych wybudowanych przez mieszkańca, na jego koszt, nie może być traktowana jako umowa sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawowym celem umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a mieszkańcami jest zrefundowanie kosztów budowy urządzeń. Nie ma to żadnego związku ze sprzedażą, w żaden sposób zawarta umowa odpłatnego nabycia urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nie wpisuje się w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przekazanie następuje w oparciu o art. 31 ust. l ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków dotyczący osób, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne. Osoby te (inwestorzy, właściciele) mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. W myśl art. 31 ust. 2 tej ustawy przekazywane urządzenia powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach. Podkreślić należy, że osoby, które wybudowały wskazane w tym przepisie urządzenia mogą skorzystać z uprawnienia do ich odpłatnego przeniesienia na rzecz gminy lub przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, a gmina lub przedsiębiorstwo może odmówić przyjęcia tego urządzenia tylko wówczas, gdy nie odpowiada ono właściwym wymogom technicznym określonym w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zawarcie umowy, której przedmiotem jest nabycie przez Wnioskodawcę urządzeń wodociągowych i/lub kanalizacyjnych wybudowanych z własnych środków przez mieszkańców, stanowi czynność cywilnoprawną opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zajmując stanowisko Wnioskodawca przytoczył fragment interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPB II/1/436-322/14/DP z 29 grudnia 2014 r.

W uzupełnieniu wniosku z 6 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilne enumeratywnie wymienione w art. l ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym podkreślić należy, że o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem, decyduje jej treść, a nie nazwa. Oznacza to, że zawarcie, w trybie art. 31 ust. l ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, umowy odpłatnego przekazania przez inwestora (dotychczasowego właściciela) na rzecz Wnioskodawcy wybudowanego przez tego inwestora urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe wynika z faktu, że podstawą każdej z zawieranych umów jest art. 31 ust. 1 ww. ustawy. To oznacza, że umowa odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nie jest umową sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazana we wniosku umowa jako niewymieniona w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia urządzeń wodociągowych i/lub kanalizacyjnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego obowiązków płatnika związanych z nabyciem urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że tylko umowy określone ustawą podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli więc strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ww. ustawie zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Działając na zasadach i w trybie określonym przez art. 31 ww. ustawy, Wnioskodawca zawiera z mieszkańcami umowy o wykupienie od nich urządzeń wodociągowych lub kanalizacyjnych, których są właścicielami i których wybudowanie pokryli z własnych środków. Wysokość ceny nabycia wybudowanej sieci określona jest w umowie a obliczana zgodnie z „Algorytmem określania wartości zewnętrznych sieci wodociągowych i zewnętrznych sieci kanalizacyjnych położonych na terenie działania Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (…), na potrzeby procedury ich nabycia od osób fizycznych lub prawnych”. Algorytm sporządza dla Wnioskodawcy rzeczoznawca majątkowy. Należność z tytułu przejęcia sieci na własność zwracana jest mieszkańcowi/inwestorowi w ciągu 21 dni od daty zawarcia umowy. Wnioskodawca wskazał, że czynność polegająca na odpłatnym przejęciu przez niego na własność, na jego majątek, urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych wybudowanych przez mieszkańca, na jego koszt, nie może być traktowana jako umowa sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawowym celem umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a mieszkańcami jest bowiem zrefundowanie kosztów budowy urządzeń. Nie ma to więc żadnego związku ze sprzedażą, w żaden sposób zawarta umowa odpłatnego nabycia urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych nie wpisuje się w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przekazanie następuje jedynie w oparciu o art. 31 ust. l ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazana we wniosku umowa jako niewymieniona w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2015 r., poz. 139) ustawa ta określa zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz zbiorowego odprowadzania ścieków, w tym zasady działalności przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych, zasady tworzenia warunków do zapewnienia ciągłości dostaw i odpowiedniej jakości wody, niezawodnego odprowadzania i oczyszczania ścieków, wymagania dotyczące jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, a także zasady ochrony interesów odbiorców usług, z uwzględnieniem wymagań ochrony środowiska i optymalizacji kosztów.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy za przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne uważa się przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków, oraz gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące tego rodzaju działalność.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ww. ustawy przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1.

Z kolei, stosownie do art. 31 ust. 1 o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. W myśl art. 31 ust. 2 tej ustawy przekazywane urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach.

W świetle powyższego zauważyć należy, że osoby, które wybudowały wskazane w tym przepisie urządzenia mogą skorzystać z uprawnienia do ich odpłatnego przeniesienia na rzecz gminy lub przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego, a gmina lub przedsiębiorstwo może odmówić przejęcia tego urządzenia tylko wówczas, gdy nie odpowiada ono właściwym wymogom technicznym określonym w odrębnych przepisach.

Natomiast na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) − urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zauważyć, że jak wskazano na wstępie uzasadnienia niniejszej interpretacji indywidualnej, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym podkreślić należy, że o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem, decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Oznacza to, że zawarcie – w trybie art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków – umowy odpłatnego przekazania przez daną osobę (inwestora) na rzecz Wnioskodawcy wybudowanego przez tę osobę urządzenia wodociągowego i/lub kanalizacyjnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Skoro – jak wskazuje Wnioskodawca w treści uzupełnienia (po modyfikacji pierwotnego opisu) – zawierane umowy nie są umowami sprzedaży, gdyż ich podstawę prawną stanowi art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków to stwierdzić należy, że wskazane we wniosku umowy jako niewymienione w zamkniętym katalogu czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Przy czym wskazać należy, iż Organ interpretacyjny nie przeprowadza postępowania dowodowego. Opiera się tylko na jego opisie przedstawionym w treści wniosku przez Wnioskodawcę. Organ nie jest zatem uprawniony do ustalenia, jakie w istocie umowy zostają zawarte. Jeżeli zatem Wnioskodawca wskazuje, że zawierane przez niego umowy nie są umowami sprzedaży Organ przyjmuje to twierdzenie jako element stanu faktycznego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.