Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-103/15-2/ISN
z 8 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla kompleksowej usługi budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z funkcją usługową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla kompleksowej usługi budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z funkcją usługową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia budowy domków jednorodzinnych jako inwestor, zleciła Wnioskodawcy na podstawie umowy kompleksową budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego, 4 kondygnacyjnego, z funkcją usługową na poziomie parteru, na działkach 111/1, 111/9 i 111/16. Wg projektu budowlanego żaden z lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m2 (społeczny program mieszkaniowy). Łączna powierzchnia przeznaczona na cele mieszkaniowe w tym budynku to 2250 m2, natomiast powierzchnia przeznaczona na funkcję usługową to ok. 630 m2. Przedmiotem umowy jest kompleksowe wykonanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego, sklasyfikowanego w PKOB w dziale 1122 wraz z lokalami użytkowymi, których powierzchnia stanowi 28% całej powierzchni budynku.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy VAT, stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym. Wykonywany budynek, w którym zlokalizowane są lokale mieszkalne i użytkowe, tworzy jedną bryłę architektoniczną. Celem ekonomicznym inwestora jest nabycie jednej kompleksowej usługi, polegającej na wybudowaniu całości budynku. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kompleksowa usługa budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z funkcją usługową sklasyfikowanego w dziale PKOB 11, podlega w całości opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W sytuacji w której usługa ma charakter złożony, tj. składa się z zespołu świadczeń tak jak ma to miejsce w przypadku usług budowlanych, może być ona klasyfikowana do celów VAT jako: jedna kompleksowa usługa. W przedmiotowej sytuacji, celem ekonomicznym inwestora jest nabycie jednej kompleksowej usługi polegającej na wybudowaniu budynku jako całości. Zatem świadczenia wchodzące w skład tej usługi są ze sobą tak ściśle i nierozerwalnie związane, że tworzą jedno świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie dla celów podatku VAT miałoby sztuczny charakter. Wnioskodawca uważa, że wykonywane przez niego usługi budowlano -montażowe polegające na budowie budynku jako całości (kompleksowe wybudowanie budynku mieszkalnego sklasyfikowanego w dziale PKOB 11 wraz z lokalami użytkowymi) w całości powinno być rozliczane według stawki VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy np. symbole Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w myśl art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei – w świetle ust. 12b ww. art. 41 ustawy – do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z powołanym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 – budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – grupa 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – grupa 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – grupa 113.
  
  

W dziale 11 PKOB grupa 112, sklasyfikowane zostały „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach” (PKOB 1122). Jak wynika z objaśnień do klasyfikacji, klasa ta obejmuje: Budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach. Zastrzeżono przy tym jednocześnie, że klasa ta nie obejmuje:

• Budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB 1130),
• Hoteli (1211),
• Schronisk młodzieżowych, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).
  
  

Natomiast dział 12 PKOB obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – grupa 121,
• budynki biurowe – grupa 122,
• budynki handlowo-usługowe – grupa 123,
• budynki transportu i łączności – grupa 124,
• budynki przemysłowe i magazynowe – grupa 125,
• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – grupa 126,
• pozostałe budynki niemieszkalne – grupa 127.
  
  

Klasa 1211 – Budynki hoteli, obejmuje z kolei m.in.: hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze – zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie – budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

I tak, np. przez budowę – zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) – należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z uregulowań zawartych w ustawie Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 ww. ustawy).

Z powołanej wyżej definicji budynku wynika, że ze stawki preferencyjnej korzysta wyłącznie dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc innych elementów infrastruktury budowlanej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę na kompleksową budowę wielorodzinnego budynku mieszkalnego, 4 kondygnacyjnego, z funkcją usługową na poziomie parteru. Łączna powierzchnia przeznaczona na cele mieszkaniowe w tym budynku to 2250 m2, natomiast powierzchnia przeznaczona na funkcję usługową to ok. 630 m2. Przedmiotem umowy jest kompleksowe wykonanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego, sklasyfikowanego w PKOB w dziale 1122 wraz z lokalami użytkowymi, których powierzchnia stanowi 28% całej powierzchni budynku. Wykonywany budynek, w którym zlokalizowane są lokale mieszkalne i użytkowe, tworzy jedną bryłę architektoniczną. Celem ekonomicznym inwestora jest nabycie jednej kompleksowej usługi, polegającej na wybudowaniu całości budynku. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy kompleksowa usługa budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z funkcją usługową sklasyfikowanego w dziale PKOB 11, podlega w całości opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku niezbędnym jest zatem określenie – wynikającego z Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych oraz faktycznego przeznaczenia – statusu obiektu budowlanego będącego przedmiotem inwestycji.

Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotem umowy jest kompleksowe wykonanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego, sklasyfikowanego w PKOB w dziale 1122 wraz z lokalami użytkowymi, których powierzchnia stanowi 28% całej powierzchni budynku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak poinformował Wnioskodawca – przedmiotem realizowanej przez niego kompleksowej usługi jest budowa budynku sklasyfikowanego w PKOB w grupie 112 klasa 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, to – zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. art. 146a pkt 2 ustawy – budowa tego budynku korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Zainteresowanego jest prawidłowe, jednak na podstawie innego uzasadnienia niż przez niego przedstawione.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.