Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-9/15-3/DS
z 9 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej do transakcji zawieranych między udziałowcami grupy producentów rolnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony o pełnomocnictwo z 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej do transakcji zawieranych między udziałowcami grupy producentów rolnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem wpisanym do Rejestru Grup Producentów Rolnych prowadzonego przez Marszałka województwa. Ustawowym celem działalności Spółki jest wspólne organizowanie sprzedaży w celu wejścia na rynki i osiągnięcia lepszych warunków współpracy z odbiorcami. W porównaniu do działających indywidualnie wspólników Spółki, ma ona lepszą pozycję negocjacyjną, z uwagi na możliwość zaoferowania niższej cen oraz większego wolumenu sprzedaży. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego zbycia na rzecz członków grupy producentów rolnych towarów wykorzystywanych przez tych członków do produkcji produktów lub grup produktów, a także świadczy usługi związane z tą produkcją. Ponadto Wnioskodawca nabywa produkty lub grupy produktów wyprodukowanych przez członków grupy producentów rolnych.

Spółka wydatkuje w przeważającej części swe dochody ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona, wyprodukowanych w gospodarstwach jej członków, na rzecz członków grupy, w roku, w którym te przychody osiągnęła lub w roku następnym, na cele, o których mowa w art. 17 ust. 9 ustawy CIT.

Może zaistnieć sytuacja, w której obroty Spółki ze wspólnikami przekroczą w danym roku podatkowym kwoty, o których mowa w art. 9a ust. 2 ustawy CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka wpisana do Rejestru Grup Producentów Rolnych prowadzonego przez Marszałka województwa musi sporządzać dokumentację podatkową, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy CIT w odniesieniu do transakcji zawieranych z jej udziałowcami?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku transakcji z podmiotami powiązanymi z Grupy nie powstanie obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy CIT.

Zasady funkcjonowania grup producentów rolnych (dalej „GPR”) unormowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 983 ze zm.).

Z treści przepisu art. 2 tej ustawy wynika, iż osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego.

Z uzasadnienia do projektu tej ustawy wynika, że ma ona na celu przyczynienie się do systematycznej poprawy zorganizowania rynku produktów rolnych przez koncentrację podaży i dostosowywanie jej do wymagań rynku pod względem asortymentu, jakości i ilości oraz zwiększenie odpowiedzialności producentów za podejmowane decyzje produkcyjne. Istotą organizowania się producentów rolnych w grupy jest zatem pomocniczy charakter działalności prowadzonej przez taką grupę wobec jej członków; grupa jest niejako przedłużeniem gospodarstwa rolnika, pozwalającym mu uczestniczyć w dalszych ogniwach obrotu produktami rolnymi, przez to poprawiać swoją dochodowość.

Biorąc pod uwagę opisane wyżej cele powstawania GPR, stwierdzić należy, iż nie działają one jak typowe podmioty komercyjne, nastawione przede wszystkim na zysk.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy o GPR, „nie można w odniesieniu do grup tworzonych przez samych producentów w celach określonych w projekcie ustawy czy związków tych grup stosować tych samych zasad, jakie stosuje się w odniesieniu do przedsiębiorstw komercyjnych (…) zasadą ich działania jest umieszczanie na rynku (sprzedaż) produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków, a nie zakup i odsprzedaż z zyskiem; uzyskane ze sprzedaży pieniądze trafiają do członków w całości, jedynie po odliczeniu kosztów danej operacji”.

Podkreślenia wymaga także fakt, że członkowie grupy prowadzą działalność rolniczą, z której przychody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponad powyższe należy wskazać, że GPR są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dochodu z obrotu między członkami i grupą, w części wydatkowanej na zakup środków produkcji przekazanych członkom grupy i szkolenie tych członków (art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy CIT). Zwolnienie zostało wprowadzone do ustawy CIT z dniem 1 stycznia 2007 r. Uzasadnieniem jego wprowadzenia była chęć stworzenia szansy grupom producentów rolnych szybszego rozwoju przez inwestowanie wypracowanego dochodu, a w konsekwencji rozwój działalności członków grupy poprzez zwiększenie ilości i poprawę jakości sprzedawanych produktów.

W przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na obojętny w przeważającej części podatkowo charakter transakcji (zwolnienie w przeważającej części dochodu realizowanego prze Wnioskodawcę i brak podlegania opodatkowaniu przychodów realizowanych przez członków grupy) zakupu i sprzedaży zawieranych z członkami GPR przez Wnioskodawcę, jak również istotę funkcjonowania grup producentów rolnych, nie wystąpi obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy CIT. Zwolnienie z obowiązku dokumentacyjnego znajduje także uzasadnienie w specyficznym charakterze działalności tych grup oraz ich członków, w szczególności pod kątem celów, dla których są tworzone takie grupy, określonych w ustawie o grupach producentów rolnych.

Dla potwierdzenia powyższego należy także końcowo wskazać, że zwolnienie, na które wskazuje Wnioskodawca w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, w celu wyeliminowania dotychczasowych wątpliwości, z początkiem roku 2015 zostanie wprost wprowadzone do ustawy CIT. Stanowi o tym bezpośrednio art. 1 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2014 r., poz. 1328) wprowadzający w art. 9a ustawy o CIT po ust. 3 ust. 3b, którego treść jest następująca „Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do transakcji między grupą producentów rolnych wpisaną do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 983 z późn. zm.), a jej członkami, dotyczących:

1. odpłatnego zbycia na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy;
2. odpłatnego zbycia przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup produktów, o których mowa w pkt 1, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją”.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.