Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-303/15-4/KR
z 13 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

• w odniesieniu do wypłaty odszkodowania i rekompensaty w ramach programu dobrowolnych odejść – jest prawidłowe,

• w odniesieniu do wypłaty odprawy w ramach programu dobrowolnych odejść – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odprawy, odszkodowania i rekompensaty w ramach programu dobrowolnych odejść.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni pracowała od 1 sierpnia 1977 r. w ……. W dniu 28 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni odeszła z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, określonego w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść w …… S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., który stanowi załącznik do Uchwały Nr …… Zarządu …… S.A. z dnia 17 grudnia 2013 r. Rozwiązanie z pracodawcą umowy o pracę nastąpiło na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika w dniu 28 lutego 2014 r., zgodnie z ustawą z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

W ramach Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawczyni otrzymała następujące świadczenia:

1. odprawę w kwocie 13 858,98 zł, zgodną z Programem Dobrowolnych Odejść, należną na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844, z późn. zm.),
2. odszkodowanie z Programu Dobrowolnych Odejść z tytułu uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść w kwocie 13 858,98 zł, którego wysokość i zasady ustalenia wynikały z Regulaminu …… Programu Dobrowolnych Odejść w ……. S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., w myśl którego dobrowolne odszkodowania to kwota pieniężna dla uprawnionego pracownika uczestniczącego w Programie Dobrowolnych Odejść, należna z tytułu rozwiązania z nim umowy o pracę. Uprawniony pracownik to osoba zatrudniona w ……. S.A. w dniu wejścia w życie Programu Dobrowolnych Odejść na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, która do dnia wejścia w życie Programu Dobrowolnych Odejść nie spełniła warunków do nabycia emerytury na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440) lub przepisów szczególnych i nie spełniałaby tych warunków do dnia 31 grudnia 2014 r.
3. rekompensatę z Programu Dobrowolnych Odejść za rozwiązanie stosunku pracy w kwocie 13 858,98 zł, której wysokość i zasady ustalenia wynikały z Regulaminu ……. Programu Dobrowolnych Odejść w ……. S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r.
   
   

Powyższe świadczenia tj. odprawę, odszkodowanie oraz rekompensatę, wynikające z uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść, wypłacono Wnioskodawczyni jednorazowo w dniu 28 lutego 2014 r. Wysokość ww. świadczeń została ustalona i zawarta w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść w ……. S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., który stanowi załącznik do Uchwały Nr ….. Zarządu …… S.A. z dnia 17 grudnia 2013 r.

W dniu 28 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała ogółem (odprawa, odszkodowanie, rekompensata) kwotę brutto 41 576,94 zł. Od tej kwoty pracodawca pobrał należny podatek w kwocie 7 484,00 zł, przekazując na konto Wnioskodawczyni kwotę 34 092,94 zł (przelew w dniu 28 lutego 2014 r.).

Z osiągniętych dochodów za 2014 r. Wnioskodawczyni rozliczyła się w Urzędzie Skarbowym w …….. w dniu 13 kwietnia 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni ma prawo złożyć korektę deklaracji podatkowej za 2014 r. z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty podatku od kwot: odprawy, odszkodowania, rekompensaty, naliczonych i wypłaconych Wnioskodawczyni przez pracodawcę w dniu 28 lutego 2014 r. w ramach Programu Dobrowolnych Odejść w ….. S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (sformułowanym we wniosku oraz uzupełnieniu) zakończenie kariery zawodowej „dobrowolnym odejściem” z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, to dla Niej porażka, a nie sukces. Wnioskodawczyni uważa, że znowelizowana ustawa w 2014 r. daje Jej możliwość odzyskania pobranego w 2014 r. podatku. W związku z tym, że wszystkie trzy składniki naliczonej kwoty brutto - 41 576,94 zł (odprawa - 13 858,98 zł; odszkodowanie - 13 858,98 zł; rekompensata - 13 858,98 zł) dotyczą tego samego faktu, tj. odejścia z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, powinny być potraktowane jako odszkodowanie łącznie i powinny być zwolnione z podatku. W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, której nowelizacja z 2014 r. ma zastosowanie do dochodów uzyskanych już od stycznia 2014 r., zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, rekompensaty wypłacane na podstawie Programu Dobrowolnych Odejść, w którym Wnioskodawczyni uczestniczyła. Program Dobrowolnych Odejść stanowił regulację prawną na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Wnioskodawczyni uważa, że w Jej przypadku wolne od podatku powinny być kwoty:

• odszkodowanie – 13 858,98 zł,
  

• rekompensaty – 13 858,98 zł,
  

otrzymane w ramach Programu Dobrowolnych Odejść.

Według Wnioskodawczyni, również kwota odprawy, tak naprawdę jest odszkodowaniem otrzymanym z racji uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść. Na postawione przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku pytanie: „Czy fakt, że jest określona w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844) uniemożliwia potraktowanie jej jako odszkodowanie?” Wnioskodawczyni wskazała, że nie wie, a gdyby wiedziała nie pisałaby o opinię.

Zdaniem Wnioskodawczyni, faktem jest jednak, że Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść w …… S.A. w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., który stanowi załącznik do uchwały Nr …… Zarządu z dnia 17 grudnia 2013 r., określa wszystkie trzy świadczenia (odprawę, odszkodowanie, rekompensatę).

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni uważa, że powinna złożyć korektę deklaracji podatkowej za 2014 r. i odzyskać pobrany podatek od co najmniej dwóch kwot tj. odszkodowania (13 858,98 zł) i rekompensaty (13 858,98 zł) otrzymanych w ramach Programu Dobrowolnych Odejść.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych:

• w odniesieniu do wypłaty odszkodowania i rekompensaty w ramach programu dobrowolnych odejść jest prawidłowe,

• w odniesieniu do wypłaty odprawy w ramach programu dobrowolnych odejść jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1328 i 1478) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni odeszła z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, określonego w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., który stanowi załącznik do Uchwały Zarządu Spółki. Rozwiązanie z pracodawcą umowy o pracę nastąpiło na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika w dniu 28 lutego 2014 r., zgodnie z ustawą z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

W ramach Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawczyni otrzymała następujące świadczenia:

• odprawę, zgodną z Programem Dobrowolnych Odejść, należną na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r., Nr 90, poz. 844, z późn. zm.);
  

• odszkodowanie z Programu Dobrowolnych Odejść z tytułu uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść, którego wysokość i zasady ustalenia wynikały z Regulaminu …… Programu Dobrowolnych Odejść w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r., w myśl którego dobrowolne odszkodowania to kwota pieniężna dla uprawnionego pracownika uczestniczącego w Programie Dobrowolnych Odejść, należna z tytułu rozwiązania z nim umowy o pracę. Uprawniony pracownik to osoba zatrudniona w dniu wejścia w życie Programu Dobrowolnych Odejść na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, która do dnia wejścia w życie Programu Dobrowolnych Odejść nie spełniła warunków do nabycia emerytury na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440) lub przepisów szczególnych i nie spełniałaby tych warunków do dnia 31 grudnia 2014 r.;
  

• rekompensatę z Programu Dobrowolnych Odejść za rozwiązanie stosunku pracy, której wysokość i zasady ustalenia wynikały z Regulaminu …… Programu Dobrowolnych Odejść w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r.
  
  

Powyższe świadczenia tj. odprawę, odszkodowanie oraz rekompensatę wynikające z uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść wypłacono Wnioskodawczyni jednorazowo w dniu 28 lutego 2014 r. Wysokość ww. świadczeń została ustalona i zawarta w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść w związku z redukcją zatrudnienia w 2014 r. W dniu 28 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała ogółem (odprawa, odszkodowanie, rekompensata) kwotę brutto 41 576,94 zł. Od tej kwoty pracodawca pobrał należny podatek w kwocie 7 484,00 zł przekazując na konto Wnioskodawczyni kwotę 34 092,94 zł (przelew w dniu 28 lutego 2014 r.).

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Natomiast istoty „odprawy” nie należy doszukiwać się w twierdzeniu, że tego typu świadczenie jest odszkodowaniem, czyli naprawieniem szkody lub straty, jaką pracownik poniósł w związku z pozbawieniem go zatrudnienia. De facto jest ona świadczeniem pracodawcy w razie zaistnienia zdarzeń, które zgodnie z odpowiednimi przepisami powodują niemożliwość, niecelowość lub zbędność kontynuacji stosunku pracy.

Ponadto, nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że ilekroć ustawodawca posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określeniem „odprawa”, to za każdym razem dotyczy to wyłączenia od analizowanego zwolnienia przedmiotowego zawartego w lit. a), b) i c) ww. normy prawnej.

Przedmiotowym zwolnieniem nie są zatem objęte odprawy pieniężne, i to zarówno te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, jak i odprawy pieniężne, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że zwolnieniu powyższemu podlegają wyłącznie odszkodowania lub zadośćuczynienia – co wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnieniu podlegają odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost ze wskazanych w tym przepisie regulacji prawnych z wyjątkiem m.in. właśnie odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa stwierdzić należy, że wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie oraz rekompensata, korzystają ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego stanu faktycznego wysokość i zasady ustalenia otrzymanych ww. świadczeń wynikały z Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść, a regulamin ten należy do regulacji, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania i rekompensaty. Pobrana przez pracodawcę w 2014 r. zaliczka na podatek dochodowy z tytułu wypłaconego odszkodowania oraz rekompensaty stanowi nienależnie pobrany podatek przez płatnika, podlegający zwrotowi w wyniku złożenia przez Wnioskodawczynię korekty zeznania rocznego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej starty) w roku podatkowym oraz wniosku o stwierdzenie nadpłaty, stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613).

Zaś wypłacona Wnioskodawczyni odprawa, wynikająca z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw nie zmieniło dotychczasowej zasady, zgodnie z którą przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie wyłącznie do odszkodowań i zadośćuczynień. Zatem, wypłacona odprawa będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, albowiem podstawą jej wypłaty był stosunek pracy. W konsekwencji pracodawca był obowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawić informację PIT-11, natomiast Wnioskodawczyni ww. kwotę winna wykazać w zeznaniu podatkowym łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi w danym roku podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.