Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-109/15/NG
z 28 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2015 r. (data otrzymania 28 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 22 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wydatku poniesionego na spłatę kredytu i odsetek wobec Spółdzielni Mieszkaniowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wydatku poniesionego spłatę kredytu i odsetek wobec Spółdzielni Mieszkaniowej.

W związku z brakami formalnymi, pismem z 30 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-109/15/NG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 22 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonkiem zakupili 9 października 1995 r. za cenę 15.000 zł spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

W dniu 18 stycznia 2008 r. małżonkowie zawarli majątkową umowę małżeńską i dokonali podziału majątku wspólnego. Każdemu z małżonków przysługiwał udział ½ w majątku wspólnym.

W skład majątku wspólnego wchodziły:

• udział wynoszący ½ niezabudowanej nieruchomości o obszarze 0,3494 ha stanowiącej działkę,
• spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu składające się z trzech pokoi, kuchni, łazienki i przedpokoju o powierzchni użytkowej 59,67 m², znajduje się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej, które było wolne od obciążeń i praw osób trzecich poza zadłużeniem wobec Spółdzielni Mieszkaniowej z tytułu kredytu i odsetek skapitalizowanych przez bank oraz przejściowo wykupionych przez budżet państwa obciążającym mieszkanie na 2 stycznia 2008 r. na kwotę 73.525,65 zł
• samochód osobowy marki Mercedens Benz rok produkcji 2000,
• udział wynoszący ½ we własności samochodu osobowego marki Seat Alhambra rok produkcji 2000,
• przyczepa samochodowa rok produkcji 1999.
  
  

Małżonkowie dokonali podział majątku wspólnego w ten sposób, że własność udziału wynoszącego ½ w opisanej wyżej nieruchomości (działce), udział wynoszący ¼ w prawie do lokalu, udział ½ we własności samochodu osobowego marki Seat oraz własność przyczepy samochodowej otrzymał małżonek Wnioskodawcy. Natomiast udział ¾ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego oraz własność samochodu osobowego marki Mercedens Benz nabył Wnioskodawca. Podział majątku wspólnego nastąpił bez spłat. Wartość całego majątku wspólnego oszacowano na kwotę 150.000,00 zł, z czego wartość udziału w nieruchomości na kwotę 27.000,00 zł, prawo do lokalu mieszkalnego na kwotę 80.000,00 zł., samochód marki Mercedes na kwotę 27.000,00 zł, połowa samochodu marki Seat na kwotę 15.000,00 zł i przyczepy na kwotę 1.000,00 zł.

W dniu 18 września 2008 r. nastąpił rozwód w związku małżeńskim Wnioskodawcy.

Małżonek Wnioskodawcy posiadał wówczas udział wynoszący ¼ a Wnioskodawca ¾ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. Mieszkanie na dzień 16 marca 2009 r. było wolne od obciążeń i praw osób trzecich poza ww. zadłużeniem z tytułu kredytu i odsetek skapitalizowanych przez bank oraz przejściowo wykupionych przez budżet państwa w wysokości 68.622,45 zł.

W dniu 18 marca 2009 r. została zawarta umowa sprzedaży, którą były małżonek Wnioskodawcy sprzedał Wnioskodawcy swój udział wynoszący ¼ w ww. prawie za cenę 30.000 zł. Zdaniem Wnioskodawcy wynika z tego, że wartość rynkowa mieszkania w 2009 r. wynosiła 120.000,00 zł.

W 2014 r. Wnioskodawca spłacił kredyt i odsetki skapitalizowane przez bank oraz przejściowo wykupione przez budżet państwa. Zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych – na wniosek kredytobiorcy zadłużenie może zostać częściowo zmniejszone i umorzone w kwocie 50.671,80 zł przy spłacie zadłużenia wobec Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 7 996,02 zł. Umorzenie zgodnie z powyższym artykułem następuje po uaktualnieniu wysokości zadłużenia na dzień spłaty, jeżeli spłata nastąpi przed 31 grudnia 2017 r.

Wnioskodawca spłacił zadłużenie wobec Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 7 996,02 zł i uzyskał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Wnioskodawca 11 lipca 2014 r. sprzedał ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek w kwocie 7.996,02 zł, który Wnioskodawca wpłacił na konto Spółdzielni Mieszkaniowej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

Wnioskodawca uważa, że odsetki od kredytu są kosztem uzyskania przychodu, ponieważ jest to udokumentowany wydatek, który był nakładem i zwiększył wartość mieszkania poczyniony w czasie poosiadania lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca mieszkanie sprzedał za kwotę 133.000,00 zł, nie było ono obciążone kredytem i odsetkami, dlatego okoliczności sprzyjały aby transakcja sprzedaży doszła do skutku, ponieważ zadłużonych mieszkań nikt nie chce kupować i przejmować zobowiązań. W zeznaniu za 2014 r. Wnioskodawca wykazał kwotę przychodu 30.000,00 zł, gdyż była ona związana z byłym małżonkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego przepisu należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób nabycia ww. prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem w drodze zawarcia w 1995 r. umowy sprzedaży nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za cenę 15.000,00 zł. Następnie 18 stycznia 2008 r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską i dokonali podziału majątku wspólnego. Wnioskodawca wskazał, że wartość całego majątku małżeńskiego podlegającego podziałowi oszacowano na 150.000,00 zł. W wyniku podziału Wnioskodawca nabył majątek o wartości 87.000,00 zł (na który składał się udział ¾ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego oraz samochód marki Mercedes Benz tj. ¾ z 80.000,00 zł + 27.000,00 zł), natomiast małżonek Wnioskodawcy nabył majątek o wartości 63.000,00 zł. Z kolei 18 marca 2009 r. Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży nabył od byłego małżonka udział ¼ w ww. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego za kwotę 30 000,00 zł. W dniu 11 lipca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za cenę 133.000,00 zł.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 583). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 50¹ Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego tylko wówczas, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tym udziale bowiem, w którym przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 lutego 2014 r. sygn. akt II FSK 832/12 stwierdził: „Językowa wykładnia terminu „nabycie” prowadzi do wniosku, że oznacza on otrzymanie czegoś na własność, zwykle za pieniądze, kupienie czegoś („Uniwersalny słownik języka polskiego” pod red. S. Dubisza, Wyd. Naukowe PWN 2008, tom II, s. 763). Cechą nabycia jest więc otrzymanie czegoś na własność, a taki właśnie skutek ma podział majątku dorobkowego. W jego wyniku bowiem poszczególne składniki majątku dorobkowego małżonków, stanowiące po orzeczeniu rozwodu i zniesieniu wskutek tego wspólności majątkowej małżeńskiej ich współwłasność w częściach ułamkowych, zostają przyznane na wyłączną własność jednemu z byłych małżonków, zazwyczaj „za pieniądze” – by zachować stylistykę słownikowego definiensa – to jest ze spłatą lub dopłatą na rzecz drugiego małżonka względnie z zarachowaniem na poczet spłaty lub dopłaty wartości innych składników majątkowych, przyznanych na wyłączną własność drugiemu małżonkowi. Nie ma więc żadnych gramatycznych (językowych) przesłanek, by termin „nabycie” zawęzić tylko do kupna i podobnych czynności prawnych, z wykluczeniem otrzymania czegoś na własność wskutek podziału małżeńskiego majątku dorobkowego”.

Przenosząc przywołane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w 2008 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy umowy z 2008 r. Wnioskodawca stał się właścicielem majątku o wartości 87.000,00 zł (60.000,00 – wartość udziału ¾ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego + 27.000,00 zł – wartość samochodu Mercedes Benz), natomiast małżonek Wnioskodawcy nabył majątek o wartości 63.000,00 zł (20.00,00 zł – wartość udziału ¼ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego + 27.000,00 zł – wartość udziału ½ w nieruchomości (działce) + 15.000,00 zł wartość udziału ½ w prawie własności samochodu Seat Alhambra + 1.000,00 zł wartość przyczepy samochodowej). Powyższa okoliczność jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentnego podziału majątku dorobkowego małżonków. Wnioskodawca otrzymał majątek, który przekracza jego udział w majątku wspólnym, gdyż wartość otrzymanych przez niego składników majątku jest większa niż udział jaki Wnioskodawca posiadał w majątku dorobkowym, tj. jest większa niż ½.

To zaś oznacza, że udział ¾ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył w części w 1995 r. w wyniku zawarcia umowy sprzedaży oraz w części w 2008 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego. Z kolei w 2009 r. w wyniku zawarcia umowy sprzedaży z byłym małżonkiem Wnioskodawca nabył brakujący udział ¼ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego i tym samym stał się jedynym właścicielem ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia należy stwierdzić, że sprzedaż w 2014 r. ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przypadająca na udziały nabyte w 1995 r. i 2008 r. nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi na to, że upłynął 5-letni termin zawarty w ar. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast opodatkowaniu podlegać będzie sprzedaż przypadająca na udział ¼ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który to udział Wnioskodawca nabył w 2009 r. od byłego małżonka w drodze zawarcia umowy sprzedaży. Oceniając skutki podatkowe sprzedaży przez Wnioskodawcę przypadającej na udział ¼ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8

lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Przy czym w niniejszej sprawie – jeśli Wnioskodawca poniósł takowe koszty – dotyczyły one sprzedaży całego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, natomiast opodatkowaniu podlega sprzedaż udziału ¼, dlatego też Wnioskodawca będzie mógł odliczyć tylko ¼ ww. kosztów odpłatnego zbycia.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy). Wysokość ww. nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przypadającej na udział nabyty w 2009 r. przychodem ze sprzedaży tego udziału jest cena wynikająca z aktu notarialnego, tj. ¼ ze 133.000,00 zł (o ile odpowiada cenie rynkowej), pomniejszona o ewentualne koszty odpłatnego zbycia (jeżeli Wnioskodawca poniósł takie koszty zbywając w 2014 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i to nie w całości, tylko w ¼, tj. w części odpowiadającej wysokości udziału, którego sprzedaż podlega opodatkowaniu). Tak obliczony przychód należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu. W przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w sposób odpłatny takim kosztem jest cena nabycia ww. udziału od byłego małżonka, tj. 30.000,00 zł oraz ewentualnie poniesione przez Wnioskodawcę koszty związane z nabyciem ww. udziału (np. koszty sporządzenia aktu notarialnego). Takim kosztem są także udokumentowane nakłady zwiększające wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o ile zostały w odpowiedni sposób udokumentowane. W niniejszej sprawie należy rozstrzygnąć czy do nakładów Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć spłatę kredytu i odsetek do Spółdzielni Mieszkaniowej.

Zauważyć należy, że przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodu należy zaliczyć udokumentowane nakłady zwiększające wartość m.in. praw majątkowych (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa jednak, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisu. Z brzmienia przepisu jak i z poglądów reprezentowanych przez doktrynę wynika jednak, że za nakłady poniesione na lokal rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące dany lokal czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową tego lokalu.

Z cytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika zatem, że nakłady na lokal mieszkalny mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu pod warunkiem, że:

• zwiększyły jego wartość,
• poniesione zostały w czasie jego posiadania,
• zostały udokumentowane fakturami VAT lub dokumentami stwierdzającymi poniesienie opłat administracyjnych.
  
  

Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze nie sposób uznać za nakłady spłaty kredytu i odsetek od takiego kredytu obciążającego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Po pierwsze dlatego, że spłata kredytu i odsetek nie jest wydatkiem, który można zaliczyć do wydatków związanych z modernizacją, ulepszeniem czy też remontem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Spłata kredytu obciążającego lokal mieszkalny i odsetek – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie powoduje także zwiększenia wartości mieszkania. Taka spłata spowodowała to, że Wnioskodawca będzie miał do dyspozycji całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży ww. prawa i nie musiał części przychodu przeznaczać na spłatę kredytu i odsetek. Zauważyć należy, że w przypadku gdyby Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny obciążony kredytem, to albo zostałby zobowiązany do spłaty kredytu ze środków uzyskanych ze sprzedaży, albo też to kupujący przejąłby obowiązek spłaty kredytu, zmniejszając odpowiednio kwotę do przekazania Wnioskodawcy za sprzedany lokal mieszkalny. Jednakże w obu tych przypadkach wartość rynkowa mieszkania nie uległaby zmianie i dalej wynosiłaby 133.000,00 zł. Należy podkreślić że nakłady zwiększające wartość mieszkania są kategorią obiektywną. To że Wnioskodawca spłacił kredyt obciążający mieszkanie nie spowodowało wzrostu jego wartości. Zarówno w momencie gdy było ono obciążone kredytem jak i po jego spłacie wartość mieszkania była taka sama. Ponadto zauważyć należy, że zaciągnięcie kredytu nie rodzi przychodu do opodatkowania zatem oczywistym jest, że jego spłata nie może być nigdy uznana za koszt podatkowy. Tym samym nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że spłata kredytu jest po pierwsze nakładem (a więc wydatkiem związanym z modernizacją, ulepszeniem czy też remontem mieszkania) a po drugie, że jest wydatkiem zwiększającym wartość lokalu.

Podsumowując, podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży udziału ¼ w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego stanowi różnica pomiędzy ceną sprzedaży ww. udziału (¼ ze 133.000,00 zł) pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia (o ile zostały takie poniesione w odpowiedniej proporcji ¼ albowiem o ile zostały poniesione to dotyczyły sprzedaży całego ww. prawa) oraz o koszty uzyskania przychodu, tj. cenę za jaką Wnioskodawca nabył ww. udział od swojego małżonka (30.000,00 zł). Wnioskodawca nie może natomiast do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć spłaty kredytu i odsetek które obciążały lokal mieszkalny w wysokości 7 996,02 zł bowiem nie mieszczą się one w kategorii nakładów poniesionych na lokal mieszkalny (zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym uznania za koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego spłaty kredytu i odsetek od kredytu obciążającego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nie można było uznać za prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.