Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-203/15/AD
z 18 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu do Biura – 5 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 10 i 16 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 7 lipca 2015 r. znak: IBPB-2-1/4511-203/15/AD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 lipca 2015 r. – uiszczenie brakującej opłaty oraz 16 lipca 2015 r. – pozostałe braki formalne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

W 2004 r. wyrokiem Sądu Okręgowego został orzeczony rozwód. Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, a nawet został zobowiązany prawnie przez Sąd do podejmowania decyzji w zakresie egzystencji i dalszego życia córki A. i syna F. Ponadto wobec Wnioskodawcy nigdy nie było i nie jest prowadzone żadne postępowanie sądowe przed Sądem Rodzinnym, które miałoby mu ograniczyć prawa rodzicielskie.

Była żona Wnioskodawcy wraz z dziećmi od 11 lat (od 2004 r.) przebywa na stałe poza granicami Polski i nie osiąga żadnych dochodów w Polsce. Nie jest także podatnikiem polskim i nie rozlicza się z Urzędem Skarbowym. Pracuje w angielskim urzędzie i tam się rozlicza w zakresie podatków lokalnych.

Od chwili wyroku Sądu Okręgowego orzekającego o rozwodzie, a zwłaszcza od momentu wyjazdu byłej żony z dziećmi za granicę, do dnia dzisiejszego włącznie, Wnioskodawca regularnie i bez zwłoki ponosi opłaty alimentacyjne. Alimenty w początkowym okresie kształtowały się w wysokości 300 zł na każde dziecko (600 zł na oboje), potem wynosiły 870 zł na dwoje dzieci, natomiast od 5 lat Wnioskodawca z własnej woli płaci 1 100 zł. Przez cały ten okres, pomimo utrudnień spowodowanych wyjazdem dzieci za granicę, Wnioskodawca utrzymuje z nimi kontakt m.in. poprzez organizowanie ich pobytów w Polsce. Wiąże się to z ponoszeniem przez Wnioskodawcę kosztów za bilety lotnicze (średnio jest to kwota rzędu 1300 – 1500 zł). Wnioskodawca pokrywa również koszty pobytu dzieci w Polsce: wakacje, wyżywienie, codzienne utrzymanie (średnio jest to kwota rzędu 1500 – 2000 zł). Poza tym Wnioskodawca stara się wspierać rozwój dzieci poprzez różne inicjatywy w ich własnym środowisku np. poprzez współfinansowanie wyjazdów zagranicznych w ramach kontaktów między szkołami, urodziny, święta, dzień dziecka, itd.

W piśmie z 10 lipca 2015 r. (wpływ do Biura – 16 lipca 2015 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w okresie objętym interpretacją żadne z dzieci nie było pełnoletnie (córka A. urodziła się w 1997 r., syn F. urodził się w 1999 r.) i nie otrzymywało zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego jak i renty socjalnej.

W okresie od 2009 r. do 2014 r. córka A. i syn F. Wnioskodawcy spełniali i nadal spełniają ustawowy obowiązek szkolny. A ponadto żadne z nich nie osiągało i nie osiąga żadnych dochodów.

Z uzupełnienia wniosku wynika także, że Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci; trzecie dziecko – córka H. – urodziła się w 2011 r.

Wnioskodawca uzyskał dochody w następującej wysokości:

2009 r. – 86488,90 zł

2010 r. – 96496,40 zł

2011 r. – 91379,03 zł

2012 r. – 92671,41 zł

2013 r. – 89557,17 zł

2014 r. – 103969,28 zł

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższej sytuacji Wnioskodawca był uprawniony do zastosowania w rozliczeniu podatkowym ulgi podatkowej na dzieci w okresie 2009 – 2014?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okresie wskazanym we wniosku, był on uprawniony do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Po analizie materiałów internetowych, a także interpretacji indywidualnych w przedmiotowych sprawach oraz biorąc pod uwagę fakt, że była żona Wnioskodawcy od 11 lat nie realizuje żadnego rozliczenia podatkowego w Polsce, ponieważ przebywa i pracuje w Anglii oraz realizuje tam zobowiązania podatkowe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż był uprawniony do skorzystania z ulgi prorodzinnej w latach 2009, 2010, 2011, 2012 i kolejnych.

Wnioskodawca podkreśla przy tym fakt, że w żaden sposób nie został pozbawiony, ani też nie ograniczono mu praw rodzicielskich, a także że jest polskim podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w zakresie objętym sformułowanym pytaniem.

W zakresie zdarzenia przyszłego wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB-2-1/4511-308/15/AD.

W przedmiotowej interpretacji indywidualnej powołano przepisy w brzmieniu obowiązującym za lata 2009-2014, tj. w okresie, za który Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2009 r.; Dz.U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w latach 2010 – 2011; Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w 2012 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W myśl art. 27f ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z treści art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U., poz. 1278) wynika, że przepis art. 27f ust. 2 został zmieniony i od 1 stycznia 2013 r. otrzymał następujące brzmienie, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1.jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);

2.dwojga małoletnich dzieci – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;

3.trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota stanowiąca:

1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1.jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2.dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3.trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Na podstawie art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy zmieniającej z dnia 24 października 2012 r. w art. 27 po ust. 2 dodano również ust. 2a-2b.

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy zmieniającej za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 27f ust. 1 ww. ustawy, ulga prorodzinna przysługuje tylko podatnikom rozliczającym się na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej. Z ulgi nie mogą więc skorzystać przedsiębiorcy opłacający kartę podatkową, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, podatek liniowy 19%.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 1964 r., Nr 9, poz. 59, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym w latach 2009-2011; Dz.U. z 2012 r., poz. 788, ze zm. – w brzmieniu obowiązującym od 2012 r.) dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Władza rodzicielska, co do zasady, przysługuje obojgu rodzicom. Obejmuje ona w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. wyrokiem Sądu Okręgowego w G. został orzeczony rozwód. W wyroku tym Wnioskodawca nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi, a nawet został zobowiązany prawnie przez Sąd do podejmowania decyzji w zakresie egzystencji i dalszego życia córki A. i syna F. Ponadto wobec Wnioskodawcy nigdy nie było i nie jest prowadzone żadne postępowanie sądowe przed Sądem Rodzinnym, które miałoby mu ograniczyć prawa rodzicielskie.

Od chwili wyroku Sądu Okręgowego orzekającego o rozwodzie, a zwłaszcza od momentu wyjazdu byłej żony z dziećmi za granicę, do dnia dzisiejszego włącznie, Wnioskodawca regularnie i bez zwłoki ponosi opłaty alimentacyjne. Ponadto, przez cały ten okres, pomimo utrudnień spowodowanych wyjazdem dzieci za granicę, Wnioskodawca utrzymuje z nimi kontakt m.in. poprzez organizowanie ich pobytów w Polsce. Wiąże się to z ponoszeniem przez Wnioskodawcę kosztów za bilety lotnicze. Wnioskodawca pokrywa również koszty pobytu dzieci w Polsce: wakacje, wyżywienie, codzienne utrzymanie. Poza tym Wnioskodawca stara się wspierać rozwój dzieci poprzez różne inicjatywy w ich własnym środowisku np. poprzez współfinansowanie wyjazdów zagranicznych w ramach kontaktów między szkołami, urodziny, święta, dzień dziecka, itd.

Wnioskodawca wskazał również, że w okresie objętym interpretacją żadne z dzieci nie było pełnoletnie i nie otrzymywało zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego jak i renty socjalnej.

W okresie od 2009 r. do 2014 r. córka A. i syn F. Wnioskodawcy spełniali i nadal spełniają ustawowy obowiązek szkolny. A ponadto żadne z nich nie osiągało i nie osiąga żadnych dochodów.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego uznać należy, iż skoro Wnioskodawca w okresie 2009 – 2014 wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci, które mieszkają poza granicami kraju – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – miał prawo dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w okresie 2009 – 2014.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym, a w szczególności, czy podatnik, który zamierza skorzystać z ulgi faktycznie wykonywał w stosunku do niepełnoletniego dziecka władzę rodzicielską. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.