Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-60/15-5/DS
z 7 maja 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 10 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia odkupionych umów leasingu i najmu (pytanie nr 4) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
- przychodów podatkowych w związku ze sprzedażą wierzytelności (pytanie nr 1),
- kosztów uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą wierzytelności (pytanie nr 2),
- kosztów uzyskania przychodów w związku z odkupieniem wierzytelności (pytanie nr 3),
- rozliczenia odkupionych umów leasingu i najmu (pytanie nr 4).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest spółką akcyjną, która prowadzi działalność gospodarczą i podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych („CIT”) od całości osiąganych dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W ramach prowadzonej działalności Spółka finansuje – w formie umów leasingu (operacyjnego oraz finansowego) – nabycie maszyn i urządzeń wykorzystywanych przez klientów na potrzeby prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Powyższe maszyny i urządzenia są również udostępniane przedsiębiorcom na podstawie umów najmu.
W ramach analizowanej transakcji Spółka dokonała i będzie dokonywała sprzedaży wierzytelności wynikających z zawartych przez spółkę umów leasingu operacyjnego, leasingu finansowego oraz najmu („wierzytelności”) na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Polsce („Kupujący”). Kupujący posiada 100% akcji w kapitale zakładowym podmiotu, który z kolei jest jedynym akcjonariuszem Spółki.
Cena sprzedaży danej wierzytelności jest wyższa niż pozostała do spłaty wartość przedmiotu leasingu (suma rat kapitałowych) lub najmu, w związku z czym jest to tak zwana sprzedaż z premią. Cena sprzedaży wierzytelności odpowiada, co do zasady, sumie pozostałej do spłaty wartości części kapitałowych sprzedawanej wierzytelności oraz wartości przyszłych przepływów odsetkowych pomniejszonych o dyskonto (wynagrodzenie).
Zawierane przez Spółkę umowy leasingu (najmu) przewidują zmienne oprocentowanie. W związku z tym ostateczna wysokość konkretnej raty leasingowej (czynszu najmu) jest znana dopiero w momencie wymagalności tej raty. Podobnie ostateczna wartość dyskonta (wynagrodzenia) przyporządkowanego do konkretnej raty jest znana dopiero w momencie jej wymagalności.
Na skutek sprzedaży wierzytelności z tytułu opłat leasingowych nie dochodzi do przeniesienia własności przedmiotu umowy leasingu. Ponadto zawierane przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży wierzytelności nie skutkują wygaśnięciem umowy leasingu (najmu) między stronami.
Wszystkie przyszłe należności pochodzące z wierzytelności będących przedmiotem cesji będą wpłacane przez leasingobiorców i najemców na wskazane konto bankowe. Następnie Spółka będzie przekazywała otrzymane kwoty na rzecz Kupującego. Spółka będzie zobowiązana również do przekazania na rzecz Kupującego wszystkich wymagalnych, a nie zapłaconych w terminie przez klientów rat leasingowych (czynszu najmu).
W przypadku powstania zaległości w spłatach Spółka będzie zobowiązana odkupić daną wierzytelność.
W przypadku poprawy parametrów wierzytelności po dokonanym odkupie, Spółka będzie mogła dokonać na rzecz Kupującego ponownej sprzedaży tej wierzytelności wraz z obowiązkiem jej ewentualnego odkupu w przyszłości (w przypadku powstania ponownych zaległości w spłatach).
Obecnie Wnioskodawca chciałby potwierdzić przyjętą metodologię stosowania przepisów ustawy o CIT w zakresie rozliczenia dla celów podatkowych analizowanych transakcji.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy w przypadku sprzedaży wierzytelności cena sprzedaży wierzytelności nie będzie stanowić przychodu po stronic Wnioskodawcy, a przychodem Wnioskodawcy będą opłaty ponoszone przez leasingobiorców oraz najemców w dniu wymagalności ich zapłaty, przy czym w przypadku umów leasingu finansowego przychód Wnioskodawcy będzie stanowić jedynie część odsetkowa raty leasingowej?
Pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. - Czy w przypadku sprzedaży wierzytelności Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone na rzecz Kupującego dyskonto (wynagrodzenie), przy czym koszty uzyskania przychodów wynikające z dyskonta (wynagrodzenia) powinny być rozliczane przez Spółkę w czasie trwania umowy leasingu (najmu), w miarę przekazywania kolejnych rat leasingowych przez Spółkę do Kupującego.
Pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. - Czy w przypadku odkupienia od Kupującego wierzytelności, Spółka będzie uprawniona do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wartości zawartego w cenie odkupu dyskonta (wynagrodzenia) dotyczącego okresu pomiędzy przekazaniem przez Wnioskodawcę ostatniej raty leasingowej (czynszu najmu) do Kupującego a momentem odkupu wierzytelności od Kupującego?
Pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. - Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania odkupionych umów na zasadach ogólnych dotyczących umów leasingu i najmu, tj. powrócić do stosowania art. 17b (w przypadku umowy leasingu operacyjnego), art. 17f (w przypadku umowy leasingu finansowego) oraz art. 12 i 16a (w przypadku umowy najmu) ustawy o CIT?
Pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 4 w zakresie stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1, nr 2, i nr 3 w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi wydanymi 7 maja 2015 r. odpowiednio nr: ILPB4/4510-1-60/15-2/DS, ILPB4/4510-1-60/15-3/DS oraz ILPB4/4510-1-60/15-4/DS.
Zdaniem Wnioskodawcy będzie on zobowiązany do rozliczania odkupionych umów na zasadach ogólnych dotyczących umów leasingu i najmu, tj. powrócić do stosowania art. 17b (w przypadku umowy leasingu operacyjnego), art. 17f (w przypadku umowy leasingu finansowego) oraz art. 12 i 16a (w przypadku umowy najmu) ustawy o CIT.
Uzasadnienie.
Powrót do ogólnych zasad rozliczania umów leasingu (najmu).
Po dokonaniu odkupu uprzednio sprzedanych wierzytelności przestaje być spełniony kluczowy warunek zastosowania regulacji art. 17k (w przypadku umów leasingu) oraz art. 12 ust. 4b i art. 15 ust. 7 (w przypadku umów najmu) ustawy o CIT – tj. przeniesienie na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu rat leasingowych (czynszu najmu). Jest to związane z powrotnym przeniesieniem powyższych wierzytelności do Wnioskodawcy.
W związku z powyższym, w sytuacji odkupienia od Kupującego uprzednio sprzedanych wierzytelności, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on zaprzestać stosowania reguł określonych w art. 17k (w przypadku umów leasingu) oraz art. 12 ust. 4b i art. 15 ust. 7 (w przypadku umów najmu).
W praktyce zaprzestanie stosowania powyższych przepisów będzie sprowadzało się do nierozpoznawania przychodu podatkowego w momencie wymagalności poszczególnych rat leasingowych (czynszu najmu) oraz nierozpoznawania kosztów uzyskania przychodów z tytułu zapłaty dyskonta (wynagrodzenia).
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu odkupu powinien nastąpić powrót do rozliczania powyższych umów na zasadach ogólnych dotyczących umów leasingu (najmu) – tj. rozliczanie powyższych umów na zasadach określonych w art. 17b (w przypadku umowy leasingu operacyjnego), art. 17f (w przypadku umowy leasingu finansowego) oraz art. 12 i 16a ustawy o CIT (w przypadku umów najmu).
Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie on zobowiązany do rozliczania odkupionych umów na zasadach ogólnych dotyczących umów leasingu i najmu, tj. powrócić do stosowania art. 17b (w przypadku umowy leasingu operacyjnego), art. 17f (w przypadku umowy leasingu finansowego) oraz art. 12 i 16a (w przypadku umowy najmu) ustawy o CIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.