Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-67/15-4/TR
z 7 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. nr ILPB2/4511-1-67/15-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 15 kwietnia 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 kwietnia 2015 r.), zaś w dniu 30 kwietnia 2015 r. (data nadania 27 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 11 sierpnia 2009 roku Zainteresowana wspólnie z mężem zawarli warunkową umowę sprzedaży dotyczącą nieruchomości rolnej zabudowanej budynkiem mieszkalno-gospodarczym.

W treści tej umowy oświadczyli, że przedmiotowa nieruchomość została przez nich nabyta w drodze postępowania spadkowego na mocy postanowienia sądu rejonowego z dnia 21 lutego 2008 roku. Datą śmierci spadkodawcy – był 19 listopada 2007 roku. Zostało to zgłoszone i rozliczone w urzędzie skarbowym.

Na bazie zawartej umowy przedwstępnej małżonkowie zobowiązali się do sprzedaży nieruchomości na rzecz innej osoby fizycznej pod warunkiem, że Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzysta z prawa pierwokupu, dowodem czego jest warunkowa umowa sprzedaży z dnia 11 sierpnia 2009 roku.

W dniu 4 września 2009 roku Wnioskodawczyni wspólnie z mężem na bazie aktu notarialnego przenieśli własność ww. nieruchomości na rzecz osoby fizycznej, gdyż Agencja Nieruchomości Rolnej nie skorzystała z prawa pierwokupu, dowodem czego jest umowa przeniesienia własności z dnia 4 września 2009 roku.

Korzystając ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości opisanej wyżej w dniu 14 stycznia 2010 roku małżonkowie nabyli nieruchomość, dowodem czego jest umowa sprzedaży z dnia 14 stycznia 2010 roku. Zakup tejże nieruchomości miał miejsce przed upływem 2 lat od daty sprzedaży. Ponadto, Zainteresowana była zameldowana pod adresem sprzedanej nieruchomości przez okres ponad rok.

W 2014 roku urząd skarbowy postanowił wezwać małżonków do korekty zeznania podatkowego za 2009 rok, w następstwie której naliczył im podatek wraz z odsetkami za 2009 rok (12 679,00 zł + 6.691,00 zł).

Sprawę wniosku małżonków o umorzenie podatku rozpatruje obecnie izba skarbowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości nabytej na podstawie przepisów prawa spadkowego i w oparciu o treść postanowienia sądu rejonowego z dnia 21 lutego 2008 roku korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik mógł wydatkować środki nabycia ze sprzedaży na cele mieszkalne w ciągu 2 lat od daty sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakup nieruchomości przed upływem 2 lat od daty sprzedaży innej nieruchomości powinien korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że sprzedaną w dniu 4 września 2009 r. nieruchomość rolną zabudowaną budynkiem mieszkalno-gospodarczym Zainteresowana wraz z mężem nabyli w drodze spadkobrania w dniu 19 listopada 2007 roku.

Stosownie bowiem do art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tym samym, dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Zatem w niniejszej sprawie dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci spadkodawczyni. Tym samym, nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w prawie własności do nieruchomości w wyniku spadku nastąpiło w dniu 19 listopada 2007 r., co zostało następnie potwierdzone postanowieniem sądu o nabyciu spadku.

W związku z powyższym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przywołanej na wstępie – a uregulowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zasady powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Dokonując oceny własnego stanowiska Zainteresowanej w sprawie oceny prawnej opisanego we wniosku stanu faktycznego, tut. Organ wskazuje, że w stanie prawnym obowiązującym w analizowanej sprawie – tj. właściwym na dzień 31 grudnia 2008 r. – brak jest przepisów konstytuujących zwolnienie od podatku środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości z uwagi na ich wydatkowanie na cele mieszkaniowe, w tym na zakup mieszkania.

Reasumując: na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – nabytej w spadku w roku 2007 – na cele mieszkaniowe, w tym na zakup mieszkania, nie skutkuje zwolnieniem od podatku dochodowego przychodu (dochodu) uzyskanego przez Wnioskodawczynię z ww. sprzedaży, ponieważ w obowiązującym w sprawie stanie prawnym nie było przepisu wiążącego takie wydatkowanie ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanej należało uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.