Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-672/11/15-5/S/AS
z 27 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z póżn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 3562/11 (data wpływu 9 marca 2015 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z objęciem wybranych pracowników Spółki programem akcyjnym przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z objęciem wybranych pracowników Spółki programem akcyjnym przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) należy do międzynarodowej grupy z siedzibą w Szwajcarii (dalej: „Grupa”). W ramach Grupy, w celu wzmocnienia lojalności kluczowych pracowników poszczególnych spółek należących do Grupy oraz zwiększenia ich zaangażowania w rozwój oraz podwyższanie wartości Grupy, wdrożono Program Akcji Warunkowych (dalej: „Program”). Beneficjentami Programu są pracownicy poszczególnych spółek z Grupy, w tym również pracownicy Wnioskodawcy.

Program zakłada przyznanie wybranym pracownikom spółek należących do Grupy niezbywalnego warunkowego prawa do nabycia określonej liczby bezpłatnych akcji szwajcarskiej spółki A. S.A., którego realizacja nastąpi po upływie trzech lat od daty jego przyznania, pod warunkiem braku dobrowolnej rezygnacji przez pracownika z zatrudnienia lub rozwiązania umowy o pracę z przyczyny zależnej od pracownika w tym okresie. Przekazanie na rzecz pracownika akcji przed upływem wskazanego terminu może nastąpić wyłącznie w ściśle określonych przypadkach, tj. w razie ustania bądź rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy z przyczyn od pracownika niezależnych.

W wyniku realizacji prawa do nabycia akcji, pracownik stanie się wyłącznym właścicielem otrzymanych akcji, uzyskując jednocześnie nieograniczone prawo do swobodnego dysponowania nimi.

Należy jednocześnie wskazać, iż zgodnie z założeniami Programu, przekazanie akcji A. S.A. odbywać się będzie poprzez zapisanie ich na rachunkach prowadzonych na rzecz poszczególnych pracowników. Spółka nie otrzyma natomiast informacji o momencie przekazania akcji A. S.A. na rzecz jej pracowników.

Ponadto, przekazanie pracownikom Spółki, w ramach Programu, akcji A. S.A. nie jest uzależnione od decyzji Spółki.

Udział poszczególnych pracowników Spółki w Programie każdorazowo podlega zatwierdzeniu przez Dyrektora Generalnego A. S.A. Przydział poszczególnym pracownikom Spółki praw do akcji nie jest również uzależniony od wyników finansowych Spółki.

Koszt uczestnictwa pracowników w Programie ponoszony jest przez poszczególne spółki z Grupy A. S.A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przekazania, w ramach opisywanego Programu, bezpłatnych akcji A. S.A. na rzecz pracowników Spółki, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani żadne inne obowiązki informacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne nabycie akcji A. S.A. nie będzie generowało po stronie pracowników Spółki przychodu ze stosunku pracy. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani też do wypełniania innych obowiązków informacyjnych z tego tytułu.

Zasady opodatkowania dochodów osiąganych przez osoby fizyczne zróżnicowane zostały ze względu na źródło ich pochodzenia. Katalog źródeł przychodów, określony w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej; „ustawa o pdof”), wymienia między innymi stosunek pracy, pozarolniczą działalność gospodarczą, kapitały pieniężne, najem oraz działalność wykonywaną osobiście. Należy podkreślić, że przypisanie danego przychodu do jednego ze źródeł wskazanych w ustawie pdof nie tylko determinuje sposób jego opodatkowania, ale także wyklucza możliwość zakwalifikowania tego przychodu równocześnie do innego źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy pdof przychodami są co do zasady otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Akcje są papierami wartościowymi inkorporującymi zarówno prawa, jak i obowiązki akcjonariusza w stosunku do spółki będącej emitentem akcji. Moment uzyskania dochodu z akcji nie jest tożsamy z momentem ich nabycia bez względu na formę tego nabycia (w tym przypadku w wyniku nabycia akcji poprzez uczestnictwo pracowników w Programie). Cechą papierów wartościowych, jakimi są akcje, jest to, iż generują dochód w przyszłości: w postaci dywidendy, czy też - w przypadku ich odpłatnego zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie.

W świetle powyższego znaczenia oraz brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o pdof należy uznać, że przyznanie pracownikom Spółki akcji A. S.A. w ramach Programu nie powoduje powstania u nich przychodu w dacie realizacji praw wynikających z wyżej wymienionego Programu. Przychód powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji.

Powyższe stanowisko potwierdza przepis art. 23 ust 1 pkt 38 ustawy o pdof, który uznaje za koszty uzyskania przychodów wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa dopiero w momencie zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych.

W ocenie Spółki, przychód uzyskany przez pracowników z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowych akcji, zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 6 lit. a) ustawy pdof, należy kwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych. Powyższe oznacza, iż w przypadku odpłatnego zbycia akcji objętych w ramach Programu, pracownicy Spółki zobowiązani będą do samodzielnego rozliczenia uzyskanych z tego tytułu dochodów na zasadach właściwych dla opodatkowania przychodów kapitałowych.

Dodatkowym argumentem potwierdzającym, iż nieodpłatne nabycie akcji A. S.A. nie będzie generowało po stronie pracowników Spółki przychodu ze stosunku pracy jest fakt, iż przekazanie akcji A. S.A. odbywać się będzie poprzez zapisanie ich na rachunkach prowadzonych na rzecz poszczególnych pracowników. W konsekwencji, przyznanie akcji A. S.A. na rzecz pracowników Spółki odbywać się będzie bez udziału Spółki.

Należy podkreślić, iż powyższe stanowisko potwierdzone zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1410/10. W powołanym wyroku Sąd wskazał bowiem, iż pracownicy, którzy nabyli nieodpłatnie bądź też po preferencyjnych cenach akcje zagranicznej spółki w ramach planu motywacyjnego, nie osiągnęli przychodu ze stosunku pracy. Sąd podkreślił również, iż art. 24 ust. 11 ustawy pdof ma zastosowanie zarówno w stosunku do spółek polskich jak i zagranicznych. W konsekwencji, również w przypadku, gdy polskie osoby fizyczne obejmują nieodpłatnie bądź też na preferencyjnych zasadach akcje spółki zagranicznej, nadwyżka wartości rynkowej akcji nad wydatkami poniesionymi na ich objęcie nie będzie stanowiła dochodu do opodatkowania. Opodatkowaniu będzie natomiast podlegał przychód z tytułu ewentualnego zbycia tych akcji, stanowiący przychód z kapitałów pieniężnych. Podobne stanowisko wskazane zostało również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 570/09

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy przekazanie pracownikom Spółki bezpłatnych akcji A. S.A. nie skutkuje powstaniem po stronie pracowników Spółki przychodu ze stosunku pracy, zaś przychód jaki powstanie w dacie odpłatnego zbycia akcji przez pracowników stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych. W konsekwencji na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika ani żadne inne obowiązki informacyjne z tytułu uczestnictwa pracowników w Programie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-672/11-2/AS z dnia 23 września 2011 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, że w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym po stronie uprawnionych pracowników powstanie dochód podlegający opodatkowaniu w momencie otrzymania prawa do akcji szwajcarskiej spółki akcyjnej.

W przypadku poniesienia kosztów przez Spółkę polską (pracodawcę) wydatki takie stanowią dla pracownika przychody ze stosunku pracy w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pracownika akcji spółki szwajcarskiej. Pracodawca ma obowiązek doliczyć tę wartość do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy.

Natomiast zbycie w przyszłości akcji, które mają być nabyte w ramach opisanego we wniosku Programu należy zakwalifikować, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia przedmiotowych akcji będzie można zaliczyć przychód, który uprzednio został opodatkowany jako przychód ze stosunku pracy.

Rozliczenie dochodu z odpłatnego zbycia akcji otrzymanych w ramach Programu nastąpi na zasadzie samoopodatkowania, wobec tego na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 17 października 2011 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 26 października 2011 r. Nr IPPB2/415-672/11-4/AS (skutecznie doręczonym w dniu 2 listopada 2011 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pismem z dnia 2 grudnia 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-672/11-2/AS z dnia 23 września 2011 r.

Strona Skarżąca zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie:

1. Art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., zwana dalej „ustawą pdof”) poprzez uznanie, iż nieodpłatne nabycie akcji A. S.A. (zwanej dalej: „Spółką szwajcarską”) będzie powodowało powstanie po stronie pracowników Skarżącej przychód ze stosunku pracy;
2. Art. 31 ustawy pdof poprzez uznanie, iż w przypadku przekazania na rzecz pracowników Skarżącej akcji Spółki szwajcarskiej, Skarżąca jako płatnik zobowiązana będzie do obliczenia i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu;
3. Art. 121 § 1 w związku z art. 14a Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwana dalej „Ordynacją podatkową”) poprzez nie uwzględnienie powołanego przez Skarżącą we Wniosku orzecznictwa sądów administracyjnych.
   
   

Wyrokiem z dnia 17 września 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 3562/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-672/11-2/AS z dnia 23 września 2011 r.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, że zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej jako „p.p.s.a.”, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.

Skarga wniesiona w tej sprawie, oceniana według przytoczonych kryteriów, jest uzasadniona i w świetle posiadanych kompetencji Sąd stwierdza co następuje:

Spółka w złożonym wniosku o interpretację dowodziła, że nie ma obowiązku rozpoznania przychodu ze stosunku pracy w przypadku swoich pracowników, ani w momencie przyznania prawa do nabycia bądź objęcia przez tych pracowników akcji szwajcarskiej spółki A. na preferencyjnych warunkach, w związku z ich uczestnictwem w programie zarządzanym przez szwajcarską spółkę A., gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wiążą skutków podatkowych z nabywaniem akcji, rozpoznając przychód dopiero w sytuacji zbycia bądź realizacji praw z papierów wartościowych.

Organ podatkowy w zaskarżonej interpretacji stwierdził, iż po stronie pracowników Spółki A. jako spółki powiązanej z Grupą szwajcarską A., powstanie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości wartości rynkowej akcji Spółki szwajcarskiej, znajdujących się w obrocie w momencie nieodpłatnego nabycia akcji premiowych, tj. w momencie realizacji przyznanego im prawa do ich nieodpłatnego nabycia. W związku z faktem, że koszty finansowania nieodpłatnego nabycia akcji przez pracowników Wnioskodawczyni są ponoszone przez Wnioskodawczynię - to takie wydatki skutkują powstaniem przychodów ze stosunku pracy po stronie pracowników uczestniczących w programie (art. 12 ust. 1 ustawy). W konsekwencji na Spółce ciążą obowiązki płatnika zgodnie z treścią art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Sądu rację w tym sporze należy przyznać Spółce.

Spór w rozpoznawanej sprawie - czy mamy do czynienia najpierw z przychodami ze stosunku pracy (w momencie nabycia akcji przez pracowników), a dopiero następnie z przychodami z kapitałów pieniężnych, które pojawią się w momencie zbycia akcji - jak wynika to ze stanowiska Ministra Finansów, czy też tylko i wyłącznie z przychodami z kapitałów pieniężnych - jak twierdzi Spółka, nie ma jedynie charakteru formalnego, lecz z racji uregulowanego w innych przepisach ustawy sposobu opodatkowania, a nawet ze względu na przepisy umiejscowione poza systemem prawa podatkowego, ma doniosłe znaczenie, jeżeli chodzi zakres obowiązków poszczególnych podmiotów, a także poziom szeroko rozumianych obciążeń fiskalnych. W pierwszym bowiem przypadku (przychód ze stosunku pracy) przychód ten zasadniczo jest łączony z innymi przychodami osiąganymi przez podatnika (pracownika) w ciągu roku podatkowego, opodatkowany jest według progresywnej skali podatkowej jak też od tego przychodu, z mocy przepisów odrębnych, należy odprowadzić stosowne składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, a szereg obowiązków w powyższym zakresie realizuje zakład pracy (Spółka). Natomiast w drugim przypadku - przychód z kapitałów pieniężnych, realizowany jest w momencie zbycia akcji - jego opodatkowanie następuje według reguł określonych w art. 30b u.p.d.o.f. - podatek według stawki 19% (z ewentualnym uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania), dochodu nie łączy z dochodami uzyskanymi z innych źródeł, a podatnik po zakończeniu roku podatkowego obowiązany jest sam do wykazania osiągniętych z tego tytułu dochodów (PIT-38).

Jak wynika ze stanu faktycznego podanego przez Spółkę w jej wniosku, nie ma ona wpływu na określanie zasad obowiązujących w ramach każdego z Programów Akcji Warunkowych (zasady te ustala szwajcarska spółka A.), na podstawie których, m.in. jej pracownikom udostępniane są akcje spółki szwajcarskiej.

Spółka nie uczestniczy również w realizacji tych planów i nie ma wpływu na rozdział akcji, ponieważ wszystkie te czynności realizuje szwajcarska spółka A. i szwajcarska spółka A. ostatecznie przydziela swoje akcje pracownikom Grupy w tym Spółki A. Od samego początku realizacji poszczególnych Programów, a więc od przyznania opcji bądź udzielenia przyrzeczenia, aż do ich realizacji poprzez przydział nieodpłatnych akcji, więź prawna, jaka powstaje z racji realizacji tych przedsięwzięć istnieje jedynie pomiędzy poszczególnymi objętymi danym Programem pracownikami Spółki, a szwajcarską spółką A., nie zaś pomiędzy tymi pracownikami, a Skarżącą Spółką. Pracownicy z racji realizacji tych planów nie mogą zatem, formalnie rzecz biorąc, występować wobec Spółki z jakimikolwiek roszczeniami prawnymi. W takiej sytuacji, zdaniem Sądu, pomimo iż beneficjentami Programów Akcji Warunkowych są także pracownicy Spółki (jak należy przyjąć są nimi również pracownicy szeregu innych spółek zależnych z grupy szwajcarskiej A.), a ona sama ponosi ekonomiczny ciężar przydzielanych jej pracownikom w sposób preferencyjny akcji, gdyż w ramach korporacyjnych uzgodnień refunduje te koszty na rzecz szwajcarskiej spółki A., nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca jest zobowiązana, m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f. Zdaniem Sądu, rację należy przyznać Spółce, iż w przedstawionym w opisie stanu faktycznego w ciągu następujących po sobie zdarzeń (istotnych z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego), poczynając od uzyskania przez pracowników Spółki opcji bądź przyrzeczenia od szwajcarskiej spółki A. otrzymania nieodpłatnie jej akcji, poprzez realizację tego przyrzeczenia objawiającą się w faktycznym nabyciu lub objęciu tych akcji, a na zbyciu tych akcji przez pracowników kończąc - podlegający opodatkowaniu dochód pojawia się jedynie na tym ostatnim etapie, a jego źródłem jest przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p d.o.f.

Akcje są papierami wartościowymi inkorporującymi zarówno prawa jak i obowiązki wobec spółki będącej emitentem akcji. W momencie otrzymania akcji jest ono przysporzenie, jakie z tego tytułu uzyskuje dana osoba, niezależnie od źródła i przyczyny uzyskania tego przysporzenia. Wartość przysporzenia jest jedynie hipotetyczna. Cechą akcji jest to, iż generują one przychód dopiero w przyszłości w postaci dywidendy lub też w przypadku odpłatnego ich zbycia - w postaci różnicy pomiędzy przychodem ze sprzedaży a kosztami poniesionymi na ich nabycie. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., nie uważa się za koszt uzyskania przychodów - wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych (...); wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych (...). Należy zwrócić uwagę, iż przepis ten dotyczy zarówno objęcia jak i nabycia akcji. W obu tych przypadkach wydatki poczynione na objęcie lub nabycie akcji (również, tak jak w niniejszej sprawie, na warunkach preferencyjnych, czyli poniżej cen rynkowych) mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych akcji. Stanowi to istotny argument, iż również w przypadku nabywania akcji na preferencyjnych warunkach, podlegający opodatkowaniu („rzeczywisty dochód”) pojawia się dopiero w momencie zbywania akcji. Natomiast okoliczność, iż akcje zostały nabyte bądź objęte nieodpłatnie znajdzie odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji. Zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych zostały określone w art. 30b u.p.d.o.f. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w tym przepisie, podatek dochodowy z odpłatnego zbycia papierów wartościowych wynosi 19% uzyskanego dochodu, a dochodem tym - podlegającym opodatkowaniu, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi, m.in. na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. Sprzedaż akcji nabytych nieodpłatnie oznacza brak kosztów uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Tak więc korzyść, którą uzyskuje podatnik (pracownik Spółki) w postaci objęcia lub nabycia akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, jednakże o czym była już mowa, w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych lub nabytych w ten sposób akcji.

Mając na względzie powyższe, za uzasadnione uznać należy zarzuty skargi dotyczące naruszenia zaskarżoną interpretacją art. 12 ust. 1 i art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f., poprzez przyjęcie, iż w stanie faktycznym opisanym we wniosku pracownicy Spółki uzyskali przychód ze stosunku pracy (ze wszystkimi tego konsekwencjami). Sąd pragnie też podkreślić, że niniejsze rozstrzygnięcie jest zgodne z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego, a to II FSK 1665/10, II FSK 517/10 i FSK 1410/10 z tezą: „Objęcie i nabycie akcji o którym mowa w art. 24 ust. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy także akcji zagranicznych (niekrajowych) spółek kapitałowych z tym, że od 1 stycznia 2011 r. tylko akcji spółek, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego”.

Minister Finansów z kolei ma rację, że skoro Grupa A. jest spółką szwajcarską, a Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej ani też stroną umowy o ustanowieniu Europejskiego Obszaru Gospodarczego, akcje przekazane przez nią pracownikom Skarżącej Spółki nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia określonego w art. 24 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.f. z mocy przepisu pkt 12 a) tej ustawy. Wcześniej, przed datą 1 stycznia 2011 r. z mocy art. 24 ust. 1 pkt 11 zwolnienie takie przysługiwało. Nie mniej Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w całości, nie będąc uprawniony do jej częściowej zmiany.

Sąd uważa bowiem, że interpretacja indywidualna jest aktem administracyjnym jednolitym i niepodzielnym. Wynika to z treści przepisu art. 146 p.p.s.a. w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 i 4a) p.p.s.a. Interpretacja indywidualna nie jest aktem władczym, stanowiącym o obowiązkach płynących z określonej normy prawnej, nie zawiera wyraźnie wyodrębnionych i skonkretyzowanych obowiązków nałożonych na podatnika, a odnosi się jedynie do ocen prawnych dokonanych wcześniej przez tegoż podatnika, co wynika z art. 14c O.p. Skoro nie zawiera rozstrzygnięć stanowiących i kształtujących, a jedynie ocenę prawną stanowiska podatnika i dopiero jej wykonanie nabiera konkretnych form prawnych, tak po stronie podatnika jak i ewentualnie organu podatkowego, nie jest aktem o charakterze decyzji czy postanowienia. Na bazie jednakowego stanu faktycznego najpierw podatnik, a następnie Minister Finansów przedstawiają poglądy co do wykładni określonego przepisu. Posegregowanie, dla porządku, pytań i odpowiedzi na te pytania, nie zmienia tej okoliczności prawnej, że akt ten jest aktem niepodzielnym. Przepis art. 146 § 1 i 2 p.p.s.a, określa formy wyroku uwzględniającego skargę na akty i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Przepis art. 146 § 1 p.p.s.a.odnosi się do sytuacji, kiedy organ administracji publicznej konkretyzuje przepis prawa w sprawie indywidualnej, jednak czyni to w innej formie niż decyzja lub postanowienie, (podobnie J. Świątkiewicz, Naczelny Sąd Administracyjny..., s. 129). Sąd, uwzględniając skargę, uchyla dany akt lub stwierdza jego bezskuteczność. Komentowany przepis nie przewiduje stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu lub czynności. Natomiast uwzględniając skargę na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, sąd uchyla zaskarżoną interpretację.” (Komentarz do art. 146 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1270), [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III).

Pismem z dnia 14 listopada 2012 r. Nr IO-007-227/12 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.

W złożonej skardze kasacyjnej, organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 3 lutego 2015 roku sygn. akt II FSK 3136/12 oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 9 marca 2015 roku do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku z dnia 17 września 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 3562/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3562/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.