Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-97/15-2/PW
z 22 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 5 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazaniem darowizny w postaci udziałów na rzecz funduszu inwestycyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekazaniem darowizny w postaci udziałów na rzecz funduszu inwestycyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada udziały w spółkach osobowych lub w spółkach kapitałowych („Spółka”). Spółka ma siedzibę na terytorium Unii Europejskiej (tj. w Polsce lub innym Kraju Członkowskim UE).

W związku z rozwojem działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza dokonać restrukturyzacji swojego majątku, co w szczególności obejmie przeniesienie własności niektórych aktywów. Wnioskodawca rozważa inwestycje w certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego aktywów niepublicznych z siedzibą w Polsce („A.”). W ramach tej inwestycji Wnioskodawca obejmie certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez A. w zamian za wpłatę w formie pieniężnej lub inną dopuszczalną przez prawo. Następnie, Wnioskodawca dokonałby na rzecz A. darowizny w postaci udziałów w Spółce. W wyniku takiej inwestycji A. stanie się udziałowcem Spółki (tj. jej wspólnikiem).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy po stronie Wnioskodawcy w związku z darowizną udziałów w Spółce do A. powstanie jakikolwiek przychód podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z darowizną udziałów w Spółce do A., którego certyfikaty inwestycyjne posiadać będzie Wnioskodawca, nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, co wynika z następujących okoliczności:

W art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych („Ustawa PIT”) ustawodawca wskazał katalog przysporzeń, które uznaje za przychody podlegające opodatkowaniu. W szczególności, takimi przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne. Z tego względu, aby po stronie Wnioskodawcy powstał przychód podatkowy z tytułu darowizny udziałów do A., konieczne jest, aby zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT w wyniku takiej darowizny Wnioskodawca uzyskał „wartości pieniężne” lub co najmniej inną formę faktycznego przysporzenia po swojej stronie. Wprawdzie ustawy o podatku dochodowym nie zawierają normatywnej definicji przychodu, jednak z uwagi na przedmiot opodatkowania oraz cel podatku dochodowego należy niewątpliwie uznać, iż przychodem są jedynie faktyczne przysporzenia po stronie podatnika, które mają rzeczywisty, trwały oraz definitywny charakter. Jeżeli natomiast podatnik uzyskuje świadczenie, które nie spełnia jednego z powyższych kryteriów, tj. na przykład nie stanowi rzeczywistego przysporzenia po stronie podatnika, lub wręcz nawet nie można mówić o jakimkolwiek świadczeniu na rzecz podatnika, wówczas nie powstaje przychód podatkowy. Nie można bowiem mówić o faktycznym wzbogaceniu się podatnika, co jest niezbędne dla powstania przychodu podatkowego (a zatem przyrostu w majątku).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego, na przykład w komentarzu którego autorzy stwierdzają, iż: „przychód dla celów podatkowych powinien mieć charakter definitywny oraz jednoznacznie określony. (…) Reasumując, przychód jest to taka zmiana stanu majątkowego, u której podstaw leży zamiar uzyskania przysporzenia i zmiana ta powinna cechować się definitywnością, być określona co do kwoty (bądź w inny wiarygodny sposób wyceniona), a uzyskujący przychód powinien w rezultacie mieć możliwość rozporządzania nim jak właściciel” (G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk, F. Świtała, Ustawa o podatku dochodowym. Komentarz, Warszawa 2007, s. 177).

W ten sam sposób pojęcie przychodu jest rozumiane w orzecznictwie sądów administracyjnych, na przykład Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) w wyroku z 27 listopada 2003 r. (sygn. III SA 3382/02) jednoznacznie podkreślił, iż „do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika”. W innym wyroku z dnia 14 maja 1998 r. (sygn. SA/Sz 1305/97) NSA zaznaczył, iż: „z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem (...) tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi”. Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 30 października 2007 r. (sygn. I SA/Wr 861/07). Analogiczne podejście do uznania uzyskanego świadczenia za przysporzenie, a w konsekwencji za przychód podatkowy prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 września 2009 r. (nr IPPB3/423-474/09-2/GJ), oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łodzi w interpretacji z 17 stycznia 2006 r. (ŁUS II-2-423/133/05/JB), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 14 listopada 2008 r. (nr ILPB3/423-506/08-2/EK) pisząc, iż: „wskazać należy, iż o przychodzie można mówić wtedy, gdy następuje trwałe i definitywne przysporzenie majątkowe”.

W świetle powyższych rozważań należy zwrócić uwagę, iż Wnioskodawca dokona darowizny udziałów do A.. Umowa darowizny z mocy prawa ma charakter nieodpłatny, a zatem Wnioskodawca nie otrzyma niczego w zamian. Z ekonomicznego zatem punktu widzenia majątek Wnioskodawcy nie ulegnie zwiększeniu. Co najwyżej zwiększyć się może wartość rynkowa (bilansowa) certyfikatów inwestycyjnych A. posiadanych przez Wnioskodawcę z uwagi na zwiększenie się aktywów A. związanych z darowizną akcji i udziałów. Niewątpliwie jednak zwiększenie się wartości rynkowej (bilansowej) certyfikatów inwestycyjnych posiadanych przez Wnioskodawcę będzie co najwyżej kompensować uszczuplenie w majątku Wnioskodawcy związane z transakcją darowizny. Niewątpliwie zatem Wnioskodawca na dzień darowizny nie zwiększy swojego majątku (nawet księgowo). Ponadto, zwiększenie wartości rynkowej certyfikatów inwestycyjnych w okresie ich posiadania przez Wnioskodawcę nie stanowi zdarzenia podatkowego. Inwestycja w certyfikaty inwestycyjne zostaje spieniężona poprzez uzyskanie ewentualnego przychodu podatkowego dopiero w momencie sprzedaży takich certyfikatów przez podatnika (tut. Wnioskodawcę). Dopiero zatem wówczas można mówić o ewentualnym przychodzie podatkowych i obowiązku w podatku dochodowym.

Z tego względu po stronie Wnioskodawcy nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe w momencie darowizny udziałów w Spółce do A.. Zdarzenie to nie będzie mieć bowiem rzeczywistego waloru ekonomicznego zwiększającego aktywa Wnioskodawcy, skoro Wnioskodawca utraci aktywo w postaci udziałów w Spółce. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia w wyniku darowizny udziałów do A., w którym Wnioskodawca posiadać będzie certyfikaty inwestycyjne u Wnioskodawcy nie dojdzie do „przyrostu” jego majątku. W tym stanie rzeczy, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy, gdyż nie są spełnione przesłanki z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT (tj. nie doszło do przysporzenia po stronie Wnioskodawcy stanowiącego przyrost jego majątku, w tym nie uzyskał on rzeczywistych wartości pieniężnych w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy PIT w związku z transakcją darowizny).

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe, na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 13 marca 2012 r. (nr IPTPB2/415-812/11-2/Akr) wskazując, iż: „wskutek przekazania akcji Spółki w formie darowizny na rzecz zamkniętego funduszu inwestycyjnego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym, skoro Wnioskodawca nie otrzyma w zamian żadnej odpłatności. Zaistniały w rezultacie dokonania darowizny akcji Spółki na rzecz zamkniętego funduszu inwestycyjnego wzrost wartości certyfikatów inwestycyjnych nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w indywidualnej interpretacji z 5 października 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB1/415-804/11-3/MS), w indywidualnej interpretacji wydanej 10 maja 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPB1/415-451 b/11/TK) oraz w indywidualnej interpretacji wydanej 2 listopada 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (nr IPTPB2/415-474/11-3/MP).

Również Dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 4 lipca 2014 r. (nr ITPB1/415-400/14/KW) wskazał, że: „wskutek przekazania przez Wnioskodawcę w formie darowizny certyfikatów inwestycyjnych na rzecz FIZ - nie powstanie u Wnioskodawcy przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli Wnioskodawca nie obejmie w zamian certyfikatów inwestycyjnych bądź nie otrzyma jakiegokolwiek ekwiwalentu za darowane certyfikaty inwestycyjne”. Ponadto, organ ten zaznaczył, że: „zaistniały w rezultacie przekazania w formie darowizny na rzecz FIZ certyfikatów inwestycyjnych, wzrost wartości udziałów nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Analogicznie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 10 lipca 2012 r. (sygn. III SA/Wa 2385/11) zgadzając się, iż; „W katalogu zdarzeń skutkujących powstaniem przychodu (...) nie wymieniono zatem sytuacji darowizny udziałów lub akcji, która to czynność w przeciwieństwie do wymienionych zdarzeń ma charakter nieodpłatny oraz nieekwiwalentny. Darowizna nie skutkuje w związku z tym żadnym przysporzeniem majątkowym po stronie darczyńcy, które stanowić by mogło jego ewentualny przychód. W konsekwencji, w sytuacji dokonania darowizny Udziałów na rzecz Funduszu, po stronie Skarżącego nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Na marginesie należy wskazać, iż niewątpliwie w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od spadków i darowizn. Nie otrzymuje on bowiem darowizny, a jedynie sam jej dokonuje, zawierając umowę darowizny z A., w której wystąpi jako darczyńca.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek,
   
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5
   
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych,
   
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
   3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
   4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b,
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c,
   
6. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z
   1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
   2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
7. przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu,
   
8. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy,
   
9. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny,
   
9. a) u wspólnika, określoną w umowie spółki, o której mowa a art. 5a pkt 28 lit. c i d, wartość wkładu niepieniężnego wniesionego w postaci rzeczy lub praw, w zamian za który wspólnikowi nie są wydawane udziały (akcje), o których mowa w pkt 9,
   
10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.
    
    
    

Natomiast przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedstawia otwarty katalog zdarzeń, z zaistnieniem których „dochodzi do powstania u podatnika przychodu z innych źródeł”. Jednakże, dokonując kwalifikacji danego zdarzenia jako powodującego powstanie przychodu z innych źródeł, nie można abstrahować od art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera definicję przychodu.

Definicja ta wprost odwołuje się do otrzymanych lub pozostawionych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych oraz wartości świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Darowizna dokonana przez podatnika nie powoduje otrzymania przez niego żadnego świadczenia wzajemnego, czy pozostawienia mu takiego świadczenia do dyspozycji. Dokonanie przez Wnioskodawcę darowizny udziałów w Spółce na rzecz A., nie spowoduje otrzymania przez Wnioskodawcę jakiegokolwiek świadczenia, a w konsekwencji nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 tegoż Kodeksu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada udziały w spółkach osobowych lub w spółkach kapitałowych. Spółka ma siedzibę na terytorium Unii Europejskiej (tj. w Polsce lub innym Kraju Członkowskim UE). W związku z rozwojem działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza dokonać restrukturyzacji swojego majątku, co w szczególności obejmie przeniesienie własności niektórych aktywów. Wnioskodawca rozważa inwestycje w certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego aktywów niepublicznych z siedzibą w Polsce. W ramach tej inwestycji Wnioskodawca obejmie certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez A. w zamian za wpłatę w formie pieniężnej lub inną dopuszczalną przez prawo. Następnie, Wnioskodawca dokonałby na rzecz A. darowizny w postaci udziałów w Spółce. W wyniku takiej inwestycji A. stanie się udziałowcem Spółki (tj. jej wspólnikiem).

Z treści wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca enumeratywnie określił przypadki i zdarzenia, w wyniku których powstaje przychód z kapitałów pieniężnych. W tych przypadkach jest mowa o odpłatnym zbyciu, realizacji praw, objęciu w zamian. Wśród sytuacji skutkujących powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych nie wymieniono przypadków, w których podatnik daruje akcje lub udziały. Mając na uwadze powyższe uregulowania zawarte w cytowanej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że wskutek przekazania w formie darowizny na rzecz funduszu inwestycyjnego udziałów nie powstanie u Wnioskodawcy przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli Wnioskodawca nie obejmie w zamian certyfikatów inwestycyjnych bądź nie otrzyma jakiegokolwiek ekwiwalentu za darowane udziały, tak w momencie zawarcia umowy, jak i w przyszłości.

W konsekwencji powyższych uregulowań stwierdzić należy, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, przekazanie przez Wnioskodawcę darowizny w postaci udziałów w spółce na rzecz Funduszu, fakt dokonania darowizny, czyli nieodpłatne zbycie udziałów nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy i w związku z tym obowiązkiem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy opisana „darowizna” ma charakter bezzwrotnego świadczenia, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku stan różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, w szczególności, jeżeli umowa darowizny będzie związana ze świadczeniem wzajemnym Funduszu w jakiejkolwiek formie, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.