2015.03.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-1026/14-4/PW
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 23 grudnia 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 27 lutego 2015 r.) uzupełniającym wniosek na wezwanie z dnia 20 lutego 2015 r. Nr IPPB2/415-1026/14-2/PW o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

E. Sp. z o.o. (dalej jako: E., Spółka polska lub Wnioskodawca) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną na podstawie przepisów prawa polskiego.
Wybrani pracownicy Wnioskodawcy (dalej jako: Uczestnicy) będą partycypowali w Długoterminowym Planie Udziałowym (z ang. Long-Term Participation Plan, dalej jako: Plan), dedykowanym osobom kluczowym z punktu widzenia działalności prowadzonej przez E.. Wdrożenie Planu ma na celu zwiększenie przychodów oraz wartości rynkowej E. wynikające z efektów działań podejmowanych przez tych kluczowych specjalistów.

Administratorem Planu zostanie luksemburska spółka należąca do tej samej grupy kapitałowej co Spółka polska (dalej jako: Spółka luksemburska lub Administrator). Spółka polska będzie obciążona, w ramach rozliczeń między spółkami z grupy kapitałowej, kosztami związanymi z administracją Planu oraz wypłatami wynikającymi z Planu, dokonywanymi przez Spółkę luksemburską. Spółka polska będzie posiadała informacje dotyczące liczby Uczestników oraz wysokości wypłat przysługujących im z tytułu realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa.

W ramach uczestnictwa w Planie Spółka luksemburska przyzna Uczestnikom prawo nieodpłatnego nabycia jednostek uczestnictwa w Planie (Participation Interest). Udział w Planie będzie miał charakter dobrowolny i będzie wymagał zawarcia przez każdego Uczestnika dodatkowej umowy uczestnictwa ze Spółką luksemburską. Wypłaty w ramach Planu nie będą wynikały z umów o pracę zawartych przez Uczestników ze Spółką polską.

W dniu przyznania jednostek uczestnictwa Uczestnik nie będzie dysponował możliwością swobodnego rozporządzania prawami wynikającymi z przyznanych jednostek uczestnictwa, w szczególności zaś nie będzie mu przysługiwało uprawnienie do realizacji praw z nich wynikających i uzyskania wypłaty kwoty wynikającej z regulacji Planu. Prawo do rozporządzania tymi prawami, z zastrzeżeniem ograniczeń wymienionych m.in. w dalszej części niniejszego wniosku, Uczestnik będzie sukcesywnie nabywał według następującego schematu (Vesting Schedule):

1/3 wszystkich jednostek uczestnictwa posiadanych przez Uczestnika - w ostatnim dniu kwartału kalendarzowego następującego co najmniej 24 miesiące po dacie przyznania jednostek uczestnictwa, a następnie
1/24 wszystkich jednostek uczestnictwa posiadanych przez Uczestnika - w ostatnim dniu każdego kolejnego kwartału kalendarzowego następującego po okresie wskazanym w punkcie a powyżej.

W związku z powyższym, Uczestnik uzyska możliwość realizacji praw wynikających z nabytych jednostek uczestnictwa nie wcześniej niż po upływie 72 miesięcy od dnia ich przyznania.

Uczestnikowi może przysługiwać uprawnienie do realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa oraz prawo do uzyskania wypłaty gotówkowej z tytułu jednostek uczestnictwa, w odniesieniu do których upłynęły odpowiednie okresy wskazane powyżej (dalej jako: jednostki rozporządzalne), po wystąpieniu jednej z następujących okoliczności (tzw. warunków rozwiązujących, z ang. Exit Event):

nabyciu, bezpośrednio lub pośrednio, przez osobę w rozumieniu postanowień Planu (dalej jako Osoba, przy czym katalog Osób w rozumieniu Planu obejmuje m.in. osoby fizyczne, spółki, stowarzyszenia, trusty, rządy i agencje rządowe) bądź większą liczbę Osób działających jako grupa, innych niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne, udziałów wynoszących ponad 50% wartości rynkowej E. lub zapewniających ponad 50% głosów w organach stanowiących E.; albo
konsolidacji bądź fuzji z udziałem Spółki polskiej, na skutek której wszystkie bądź prawie wszystkie aktywa E. lub podmiotów zależnych od E. byłyby kontrolowane przez Osobę inną niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne; albo
nabyciu przez Osobę bądź większą liczbę Osób działających jako grupa, innych niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne, w tym również nabyciu w dwunastomiesięcznym okresie kończącym się z dniem ostatnio dokonanego przejęcia, wszystkich lub prawie wszystkich aktywów Spółki polskiej; albo
rozwiązaniu Spółki polskiej.

Dla potrzeb oceny wystąpienia powyższych okoliczności przez „obecnych inwestorów” rozumie się spółkę I. S. a r. I., spółkę H. S. a r. I. (spółki z grupy kapitałowej, w której skład wchodzi Wnioskodawca) i/lub inne spółki pośrednio zależne bądź fundusze inwestycyjne zarządzane przez A, (również spółka ze wspomnianej grupy kapitałowej).

Aby otrzymać uprawnienie do realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa oraz wypłatę w ramach Planu, w momencie zaistnienia warunku rozwiązującego Uczestnik będzie musiał pozostawać w stosunku pracy z Wnioskodawcą, przy czym regulamin Planu przewiduje kilka wyjątków od tej reguły.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z warunków rozwiązujących, warunkiem koniecznym uzyskania przez Uczestnika wypłaty będzie, aby wartość wskaźnika wypłaty na rzecz inwestora (z ang. investor Distribution Amount, dalej: IDA) była wyższa niż wartość wskaźnika wypłaty progowej (z ang. Threshold Distribution Amount, dalej: TDA), przy czym:

wskaźnik IDA określa się jako łączną wartość netto wypłat pieniężnych oraz wartość rynkową podziału zysku w formie niepieniężnej otrzymaną przez obecnych inwestorów w wyniku zaistnienia któregokolwiek z warunków rozwiązujących, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy zaistnienie warunku rozwiązującego będzie wynikało z dokonania transakcji, w której sprzedane lub rozporządzone w inny sposób zostanie mniej niż 100% udziałów pierwotnie będących w posiadaniu obecnych inwestorów, wskaźnik IDA zostanie obliczony jak gdyby obecni inwestorzy, jako część tej transakcji, dokonali zbycia 100% udziałów będących w ich posiadaniu;
wskaźnik TDA określa się, z analogicznym zastrzeżeniem jak w punkcie a, jako kwotę wypłaty na rzecz wszystkich obecnych inwestorów (z uwzględnieniem, w szczególności, także kwoty początkowej inwestycji określonej w dokumentach konstytuujących zasady działania Planu oraz wszelkich innych dodatkowych inwestycji poczynionych w okresie do zaistnienia warunku rozwiązującego) w dniu zaistnienia warunku rozwiązującego, która byłaby wymagana, aby obecni inwestorzy uzyskali zwrot z inwestycji równy granicznej stopie zwrotu (z ang. Threshold Rate of Return, dalej: TRR), gdzie TRR oznacza wewnętrzną stopę zwrotu z inwestycji, powyżej której uczestnik Planu jest uprawniony do uzyskania wypłaty w związku ze spełnieniem pozostałych warunków uprawiających do jej uzyskania (obliczoną z wykorzystaniem funkcji „XIRR” dostępnej w programie Microsoft Excel), tj.:
1. do uzyskania wypłaty w wysokości udziału uczestnika w kwocie nadwyżki do wypłaty (z ang. Excess Distribution Amount, dalej: EDA) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 14% p.a.;
2. do uzyskania kwoty stanowiącej 1,75 kwoty wskazanej w punkcie (i) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 19% p.a.;
3. do uzyskania kwoty stanowiącej 3,75 kwoty wskazanej w punkcie (i) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 24% p.a.; gdzie EDA oznacza kwotę nadwyżki, na dzień zaistnienia warunku rozwiązującego, wartości wskaźnika IDA ponad wartość wskaźnika TDA,
wartości wskaźników IDA i TDA określa się w odniesieniu do stanu faktycznego na dzień zaistnienia warunku rozwiązującego.

W przypadku spełnienia warunków omówionych powyżej Uczestnikowi będzie przysługiwało uprawnienie do realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa i wypłata w kwocie obliczonej jako iloczyn udziału jednostek rozporządzalnych w całości posiadanych jednostek uczestnictwa oraz wskaźnika EDA.

Zgodnie z postanowieniami Planu Uczestnikowi nie będzie przysługiwało prawo do przenoszenia własności przyznanych mu praw do wypłat z tytułu posiadanych jednostek uczestnictwa, zarówno jednostek rozporządzalnych, jak i jednostek, dla których nie wystąpiły przesłanki niezbędne do uznania je za rozporządzalne, na inne osoby niebędące udziałowcami E., z wyjątkiem przeniesienia praw wynikającego z przepisów o dziedziczeniu w przypadku śmierci Uczestnika (mortis causa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany z realizacji praw wynikających z nieodpłatnie nabytych przez Uczestników jednostek uczestnictwa w Planie, tj. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy PDOF i podlega opodatkowaniu stawką 19% w momencie realizacji praw?
Czy w przypadku uzyskania przez Uczestników wskazanych wyżej przychodów w ramach Planu Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia dla każdego z nich imiennej informacji PIT-8C?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa w Planie będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji tych praw według 19% stawki podatkowej. Ponadto Spółka będzie zobowiązana jako płatnik do przygotowania informacji PIT-8C.

UZASADNIENIE

Art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy PDOF stanowi, że źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy PDOF za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Jednocześnie art. 5a pkt 13 ustawy PDOF stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. 2014. 94 j.t. ze zm., dalej: ustawa OIF).

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy OIF instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
Opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodny cli instrumentów finansowych.

W świetle art. 3 pkt 28a ustawy OIF przez instrumenty pochodne rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U.2001.149.1674 ze zm., dalej: Rozporządzenie) instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości i
nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i
rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że jednostki uczestnictwa, jakie zostaną przyznane Uczestnikom w ramach Planu, są pochodnymi instrumentami finansowymi wymienionymi w art. 2 ust. pkt 2 lit. c ustawy OIF, w szczególności zaś należą do kategorii „innych instrumentów pochodnych”, których instrumentem bazowym jest „inny wskaźnik finansowy”. W istocie bowiem, na co wskazuje przedstawiony mechanizm działania Planu i dokonywania potencjalnych wypłat w tytułu uczestnictwa w Planie na rzecz Uczestników, wartość jednostek uczestnictwa jest zależna od wartości wskaźnika finansowego, jakim jest ustalona zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunku ekonomicznego wewnętrzna stopa zwrotu z inwestycji Spółki polskiej. Ponadto jednostki uczestnictwa wypełniają przestanki wskazane w wyżej wymienionych przepisach ustawy OIF (są prawami majątkowymi, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości wskaźników finansowych), a także w Rozporządzeniu, gdyż:

są instrumentem finansowym, którego wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego - w tym wypadku „innej podobnej wielkości”, tj, podobnej do wymienionych w przepisie jak np. indeksy cen lub stóp czy indeksy kredytowe; oraz
nabycie jednostek uczestnictwa nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych - prawa majątkowe z tytułu jednostek uczestnictwa zostaną nabyte przez Uczestnika nieodpłatnie; oraz
rozliczenie praw nastąpi w przyszłości - umawiając się z Administratorem w zakresie uczestnictwa w Planie, Uczestnik zawrze kontrakt terminowy, którego rozliczenie nastąpi nie wcześniej niż w momencie gdy jednostki uczestnictwa staną się jednostkami rozporządzalnymi, co nastąpi najwcześniej po upływie 24 miesięcy od dnia przystąpienia do Planu.

W świetle powyższego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów, zdaniem Wnioskodawcy, jednostki uczestnictwa stanowią zatem pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w art. 5a pkt 13 ustawy PDOF i w konsekwencji przychód z tytułu realizacji praw wynikających z tych instrumentów stanowi przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy PDOF.

Podobne stanowisko w zakresie zakwalifikowania przychodów w drodze realizacji praw wynikających z instrumentów finansowych jako przychodów z kapitałów pieniężnych zostało przykładowo zaprezentowane w:

interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 30 maja 2014 r. przez Dyrektora, Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-219/14-2/PW,
interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 11 czerwca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-190/14-4/MG,
interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 17 lipca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/2/415-645/14/JG,
interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 11 września 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-473/14-4/MG,
interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 17 września 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-563/14-3/AS,
interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 19 września 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-471/14-4/MG.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 17 ust. 1b ustawy PDOF przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

W związku z powyższym, przychód z kapitałów pieniężnych powstanie w momencie uzyskania przez Uczestników wypłaty w ramach Planu. W szczególności, na żadnym wcześniejszym etapie, jak np. na etapie kiedy jednostki uczestnictwa staną się jednostkami rozporządzalnymi, nie dojdzie de facto do realizacji praw z nich wynikających, gdyż ta realizacja jest uwarunkowana wystąpieniem szeregu warunków uzależnionych przede wszystkim od wskaźnika finansowego będącego instrumentem bazowym dla udostępnianych poprzez Plan instrumentów pochodnych.

Konsekwentnie, zgodnie z przepisem art. 30b ust. 1 ustawy PDOF, od dochodów z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw z nich wynikających, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy PDOF. Uczestnicy będą ponadto zobowiązani, na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy PDOF, do obliczenia należnego podatku dochodowego oraz składania zeznań rocznych w celu raportowania uzyskanego dochodu zgodnie z przepisem art. 45 ust. 1a ustawy PDOF, tj. w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Zgodnie z przepisem art. 39 ust. 3 ustawy PDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesiać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

W związku z tym, że zakres normy powyższego przepisu jest bardzo szeroki i obejmuje wszelkie dochody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, oraz zważywszy że Wnioskodawca będzie ponosił koszty wypłat w ramach Planu (poprzez refakturę kosztów dokonaną przez podmiot zagraniczny) oraz będzie posiadał informacje odnośnie liczby Uczestników oraz kwot uzyskiwanych przez nich wypłat, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie zobowiązany do wystawienia imiennych informacji dla podatnika oraz urzędu skarbowego na formularzu PIT-8C za każdy rok podatkowy, w którym dany Uczestnik uzyska wypłaty w ramach Planu, w formie przewidzianej przepisami art. 45ba ust. 1 i 2 ustawy PDOF oraz w terminach określonych zgodnie z art. 39 ust. 3 z zastrzeżeniem przepisu art. 45ba ust. 4 ustawy PDOF. Obowiązek wystawienia informacji PIT-8C będzie dotyczył wyłącznie wypłat, których koszty zostaną pokryte przez Wnioskodawcę.

Należy również wskazać, że wobec braku stosownej dyspozycji w przepisach ustawy PDOF, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskanych przez Uczestników w ramach Planu.

PODSUMOWANIE

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy PDOF, a tym samym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% dochodu w momencie realizacji tych praw. Ponadto Spółka polska będzie zobowiązana do wystawienia rocznej informacji PIT-8C, w której wskaże wysokość osiągniętego przychodu oraz koszty jego uzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Wnioskodawcy oraz obowiązków informacyjnych w odniesieniu do zadanego pytania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu. Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania zostanie określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem, nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy go stosunek pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że E. Sp. z o.o. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną na podstawie przepisów prawa polskiego.

Wybrani pracownicy Wnioskodawcy będą partycypowali w Długoterminowym Planie Udziałowym, dedykowanym osobom kluczowym z punktu widzenia działalności prowadzonej przez E.. Wdrożenie Planu ma na celu zwiększenie przychodów oraz wartości rynkowej E. wynikające z efektów działań podejmowanych przez tych kluczowych specjalistów.

Administratorem Planu zostanie luksemburska spółka należąca do tej samej grupy kapitałowej co Spółka polska. Spółka polska będzie obciążona, w ramach rozliczeń między spółkami z grupy kapitałowej, kosztami związanymi z administracją Planu oraz wypłatami wynikającymi z Planu, dokonywanymi przez Spółkę luksemburską. Spółka polska będzie posiadała informacje dotyczące liczby Uczestników oraz wysokości wypłat przysługujących im z tytułu realizacji praw wynikających z jednostek uczestnictwa.

1/3 wszystkich jednostek uczestnictwa posiadanych przez Uczestnika - w ostatnim dniu kwartału kalendarzowego następującego co najmniej 24 miesiące po dacie przyznania jednostek uczestnictwa, a następnie
1/24 wszystkich jednostek uczestnictwa posiadanych przez Uczestnika - w ostatnim dniu każdego kolejnego kwartału kalendarzowego następującego po okresie wskazanym w punkcie a powyżej.

W związku z powyższym, Uczestnik uzyska możliwość realizacji praw wynikających z nabytych jednostek uczestnictwa nie wcześniej niż po upływie 72 miesięcy od dnia ich przyznania.

nabyciu, bezpośrednio lub pośrednio, przez osobę w rozumieniu postanowień Planu (dalej jako Osoba, przy czym katalog Osób w rozumieniu Planu obejmuje m,in. osoby fizyczne, spółki, stowarzyszenia, trusty, rządy i agencje rządowe) bądź większą liczbę Osób działających jako grupa, innych niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne, udziałów wynoszących ponad 50% wartości rynkowej E. lub zapewniających ponad 50% głosów w organach stanowiących E.; albo
konsolidacji bądź fuzji z udziałem Spółki polskiej, na skutek której wszystkie bądź prawie wszystkie aktywa E. lub podmiotów zależnych od E. byłyby kontrolowane przez Osobę inną niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne; albo
nabyciu przez Osobę bądź większą liczbę Osób działających jako grupa, innych niż obecni inwestorzy lub ich podmioty zależne, w tym również nabyciu w dwunastomiesięcznym okresie kończącym się z dniem ostatnio dokonanego przejęcia, wszystkich lub prawie wszystkich aktywów Spółki polskiej; albo
rozwiązaniu Spółki polskiej.

Dla potrzeb oceny wystąpienia powyższych okoliczności przez „obecnych inwestorów” rozumie się spółkę I. S. a r. I., spółkę H. S. a r. I. (spółki z grupy kapitałowej, w której skład wchodzi Wnioskodawca) i/lub inne spółki pośrednio zależne bądź fundusze inwestycyjne zarządzane przez A. (również spółka ze wspomnianej grupy kapitałowej).

wskaźnik IDA określa się jako łączną wartość netto wypłat pieniężnych oraz wartość rynkową podziału zysku w formie niepieniężnej otrzymaną przez obecnych inwestorów w wyniku zaistnienia któregokolwiek z warunków rozwiązujących, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy zaistnienie warunku rozwiązującego będzie wynikało z dokonania transakcji, w której sprzedane lub rozporządzone w inny sposób zostanie mniej niż 100% udziałów pierwotnie będących w posiadaniu obecnych inwestorów, wskaźnik IDA zostanie obliczony jak gdyby obecni inwestorzy, jako część tej transakcji, dokonali zbycia 100% udziałów będących w ich posiadaniu;
wskaźnik TDA określa się, z analogicznym zastrzeżeniem jak w punkcie a, jako kwotę wypłaty na rzecz wszystkich obecnych inwestorów (z uwzględnieniem, w szczególności, także kwoty początkowej inwestycji określonej w dokumentach konstytuujących zasady działania Planu oraz wszelkich innych dodatkowych inwestycji poczynionych w okresie do zaistnienia warunku rozwiązującego) w dniu zaistnienia warunku rozwiązującego, która byłaby wymagana, aby obecni inwestorzy uzyskali zwrot z inwestycji równy granicznej stopie zwrotu (z ang. Threshold Rate of Return, dalej: TRR), gdzie TRR oznacza wewnętrzną stopę zwrotu z inwestycji, powyżej której uczestnik Planu jest uprawniony do uzyskania wypłaty w związku ze spełnieniem pozostałych warunków uprawiających do jej uzyskania (obliczoną z wykorzystaniem funkcji „XIRR” dostępnej w programie Microsoft Excel), tj.:
1. do uzyskania wypłaty w wysokości udziału uczestnika w kwocie nadwyżki do wypłaty (z ang. Excess Distribution Amount, dalej: EDA) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 14% p.a.;
2. do uzyskania kwoty stanowiącej 1,75 kwoty wskazanej w punkcie (i) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 19% p.a.;
3. do uzyskania kwoty stanowiącej 3,75 kwoty wskazanej w punkcie (i) - w przypadku gdy TRR przekroczy wartość 24% p.a.; gdzie EDA oznacza kwotę nadwyżki, na dzień zaistnienia warunku rozwiązującego, wartości wskaźnika IDA ponad wartość wskaźnika TDA,
wartości wskaźników IDA i TDA określa się w odniesieniu do stanu faktycznego na dzień zaistnienia warunku rozwiązującego.

Jak już wskazano przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, tj. jak w niniejszej sprawie - nie jest elementem umowy o pracę zawieranej przez beneficjentów programu ze Spółką polską lub regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce polskiej, otrzymane od osoby trzeciej (od spółki luksemburskiej) - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (spółką polską) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy pomimo, że Spółka polska będzie obciążona, w ramach rozliczeń między spółkami z grupy kapitałowej, kosztami związanymi z administracją Planu oraz wypłatami wynikającymi z Planu, dokonywanymi przez Spółkę luksemburską.

Zatem w związku z realizacją przez Uczestników praw wynikających z nieodpłatnie nabytych jednostek uczestnictwa w Planie, Uczestnicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego administratorem Planu zostanie spółka luksemburska i to spółka luksemburska przyzna Uczestnikom prawo nieodpłatnego nabycia jednostek uczestnictwa w Planie oraz dokona wypłat wynikających z planu (Spółka polska będzie obciążona, w ramach rozliczeń między spółkami z grupy kapitałowej, kosztami związanymi z administracją Planu oraz wypłatami wynikającymi z Planu, ale nie będzie dokonywała wypłat). Mając powyższe na uwadze, Spółka polska nie ma obowiązku sporządzania imiennych informacji PIT-8C.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników Spółki (Uczestników) z tytułu realizacji przez nich praw wynikających z nieodpłatnie nabytych jednostek uczestnictwa w Planie. Wobec tego tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Spółki w tym zakresie.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przy czym, ww. przepisy prawa podatkowego wnioskodawca jest zobowiązany wskazać w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza zatem w szczególności:

stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

W konsekwencji, niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników – uczestników Planu).

W niniejszej sprawie Spółka nie jest organizatorem Planu. Plan wprowadzany jest przez podmiot z grupy kapitałowej.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art . 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin