INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011r. (data wpływu 9 grudnia 2011r.), uzupełnione pismem z dnia 9 lutego 2012r. (data wpływu 13 lutego 2012r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 2 lutego 2012r. znak IPPP2/443-1359/11-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji w okresie zawieszenia działalności gospodarczej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w okresie zawieszenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji w okresie zawieszenia działalności gospodarczej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w okresie zawieszenia. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 2 lutego 2012r. znak IPPP2/443-1359/11-2/MM wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 7.05.2011r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność gospodarczą, którą prowadziła od stycznia 2009 roku. Był to sklep odzieżowy sieci „Y.”, z którą Zainteresowana podpisała umowę. Przychodem Wnioskodawczyni była prowizja od sprzedaży, towar i kasa fiskalna były sieci „Y.”. Zainteresowana ponosiła koszty lokalu, personelu i pozostałe koszty działalności agenta. W 2011 roku Wnioskodawczyni już nie zatrudniała pracowników. Umowa najmu lokalu zawarta była 15.01.2010 roku na czas określony 1 roku, tj. do 15.01.2011r. Jednak po tym dniu Podatniczka nadal użytkowała przedmiotowy lokal w niezmienionym zakresie. Zainteresowana dążyła do rozmowy z właścicielem lokalu w zakresie zmiany wysokości czynszu, jednak on unikał jej. Ostatecznie Wnioskodawczyni nie doszła do porozumienia z właścicielem lokalu. Zainteresowana powiadomiła właściciela lokalu, iż z dniem 30.04.2011 roku opuszcza lokal, zwróciła klucze do lokalu. Zawiesiła działalność gospodarczą.Właściciel lokalu poinformował Wnioskodawczynię, że zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego obowiązuje ją 3 miesięczny okres wypowiedzenia i obciążył ją czynszem za m-ce V-VII 2011 r. przysyłając jej faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktur za w/w opłaty, otrzymanych w okresie zawieszenia... Kiedy należy złożyć deklaracje VAT-7, w tym zakresie...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przeddatą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Zawieszenie działalności było spowodowane spadkiem sprzedaży, który bezpośrednio wpłynął na znaczne obniżenie przychodów Zainteresowanej, przy rosnących kosztach i stracie na działalności. Decyzja o zawieszeniu podyktowana została warunkami ekonomicznymi, na które Wnioskodawczyni nie miała wpływu. Jednak w działalności gospodarczej mogą wystąpić koszty z nią związane, również w innych okresach.

W przedmiocie prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawczyni uważa, iż takie prawo posiada na podstawie niżej wymienionych przepisów:Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje — co do zasady — w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18; a więc w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 (dotyczy świadczenia m.in. usług telekomunikacyjnych), jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy — w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r.).

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 13 powołanej ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 118, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż wciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 99 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 7a cyt ustawy w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

1. podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE zgodnie z art. 97;
2. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
4. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
5. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.
   
   

Zainteresowana informuje, że warunki o których mowa w w/w punktach 1-5 jej nie dotyczą.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni stwierdziła, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących opłat czynszu (za okres wypowiedzenia umowy), ponieważ umowa została zawarta przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej, w ramach której przedmiotowe usługi były związane z czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (do 24 miesięcy) Zainteresowana nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Aby jednak zrealizować przysługujące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących w/w kosztów – Wnioskodawczyni mogła składać w okresie zawieszenia działalności przedmiotowe deklaracje wykazując podatek naliczony do przeniesienia lub, korzystając z prawa do nie składania deklaracji - złożyć te deklaracje po wznowieniu działalności lub w dniu podjęcia decyzji o jej likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 86 ust. 19 ustawy o VAT jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

W świetle powołanych przepisów, stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Istotny jest więc związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż to do realizacji czynności opodatkowanych mają być wykorzystywane towary i usługi, od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 7a ustawy o VAT w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Stosownie do zapisu art. 99 ust. 7b ustawy o VAT zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

1. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
2. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
3. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
4. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego (art. 99 ust. 7b ustawy o VAT).

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z zm.), zwanej dalej „ustawą”, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ustawy), natomiast zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w maju 2011r. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność gospodarczą, którą prowadziła od stycznia 2009 roku. Był to sklep odzieżowy sieci „Y.”, z którą Zainteresowana podpisała umowę. Przychodem Wnioskodawczyni była prowizja od sprzedaży, towar i kasa fiskalna były sieci „Y.”. Zainteresowana ponosiła koszty lokalu, personelu i pozostałe koszty działalności agenta. W 2011 roku Wnioskodawczyni już nie zatrudniała pracowników. Umowa najmu lokalu zawarta była 15.01.2010 roku na czas określony 1 roku, tj. do 15.01.2011r. Jednak po tym dniu Zainteresowana nadal użytkowała przedmiotowy lokal w niezmienionym zakresie. Zainteresowana dążyła do rozmowy z właścicielem lokalu w zakresie zmiany wysokości czynszu, jednak on unikał jej. Ostatecznie Wnioskodawczyni nie doszła do porozumienia z właścicielem lokalu. Zainteresowana powiadomiła właściciela lokalu, iż z dniem 30.04.2011r. opuszcza lokal, zwróciła klucze do lokalu. Właściciel lokalu poinformował Wnioskodawczynię, że zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego obowiązuje ją 3 miesięczny okres wypowiedzenia i obciążył ją czynszem za m-ce V-VII 2011 r. przysyłając jej faktury VAT.

Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do tego, czy ma obowiązek składać deklarację VAT-7 w okresie zawieszenia, a także czy przysługuje jej w okresie zawieszenia działalności gospodarczej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących opłaty czynszu za lokal.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących opłat czynszowych za lokal, bowiem umowa najmu została zawarta przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej, w ramach której przedmiotowe usługi były związane z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym należy wskazać, że prawo do odliczenia z powyższych faktur Wnioskodawczyni przysługuje, o ile nastąpi wznowienie działalności gospodarczej, w ramach której przedmiotowe usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w tych terminach, może na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy o VAT obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z analizy wyżej powołanych przepisów wynika, iż w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (do 24 miesięcy) Zainteresowana nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Aby jednak zrealizować przysługujące Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących opłaty czynszowe, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 lub ust. 11 - można składać w okresie zawieszenia działalności deklaracje dla podatku od towarów i usług wykazując podatek naliczony do przeniesienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe. Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.