Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ww. ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b cyt. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z kolei, jak stanowi art. 27f ust. 7 ww. ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do ulgi prorodzinnej na małoletnie dziecko przysługuje temu tylko podatnikowi, który:

• wykonywał władzę rodzicielską;
• pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
• sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Sąd powierzył Wnioskodawczyni pełną opiekę nad małoletnią córką. Były mąż Wnioskodawczyni nie korzysta z odliczenia ulgi na ich dziecko. Obecny mąż Wnioskodawczyni jest wdowcem z dwójką małoletnich dzieci. Małżeństwo zostało zawarte 10 czerwca 2006 r. od tego czasu Wnioskodawczyni i jej obecny mąż wspólnie wychowują trójkę dzieci. Wnioskodawczyni wskazała, że dzieci z ich związków nie były przysposobione. Zeznanie za 2014 r. Wnioskodawczyni rozlicza wspólnie z obecnym mężem. Dochód Wnioskodawczyni za 2014 r. wyniósł 34.964,90 zł.

Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z odliczenia na trzecie dziecko, z tej racji, że razem z mężem wychowują wspólnie troje dzieci przez cały rok.

Ze stanowiskiem tym nie można się zgodzić.

Z wniosku wynika, że dzieci z poprzednich związków Wnioskodawczyni i jej męża nie zostały przysposobione. Zatem Wnioskodawczyni wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do jednego małoletniego dziecka z poprzedniego związku a jej obecny mąż wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dwójki swoich małoletnich dzieci, również z poprzedniego związku. Tym samym Wnioskodawczyni przysługuje jedynie ulga z tytułu wychowywania jednego małoletniego dziecka z jej poprzedniego związku (o ile łączne dochody Wnioskodawczyni i jej obecnego męża nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł). Nie przysługuje jej natomiast ulga z tytułu wychowywania dwójki małoletnich dzieci jej obecnego męża, gdyż w stosunku do tych dzieci Wnioskodawczyni nie posiada władzy rodzicielskiej.

W konsekwencji zatem Wnioskodawczyni nie przysługuje kwota ulgi na trzecie dziecko, bowiem Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi tylko na dziecko. Z wniosku jednoznacznie wynika bowiem, iż przesłanki, o których mowa w art. 27f ust. 1 cyt. ustawy (do skorzystania z ulgi) Wnioskodawczyni spełnia tylko w stosunku do jednego dziecka (pochodzącego z jej poprzedniego związku). Samo wychowywanie trójki dzieci nie przesądza o posiadaniu prawa do zastosowania ulgi z tytułu wychowywania trzeciego dziecka. Jak wynika bowiem z powołanego powyżej art. 27f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma prawo odliczyć ulgę na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską (lub pełnił funkcję opiekuna prawnego lub sprawował opiekę jako rodzina zastępcza).

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawczyni wykonuje władzę rodzicielską tylko w stosunku do jednego dziecka i nie spełnia przesłanek wskazanych w pkt 2 i 3 ust. 1 art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w zeznaniu podatkowym nie ma prawa do odliczenia ulgi na trzecie dziecko.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.