INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012r. (data wpływu 17 lutego 2012r.), uzupełnionego pismami z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 11 maja 2012r.) oraz z dnia 22 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

• zastosowania zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym – jest nieprawidłowe,
• zastosowania zwolnienia od podatku zakupu węgla zużywanego do celów opałowych przez zakład energochłonny – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym oraz zastosowania zwolnienia od podatku zakupu węgla zużywanego do celów opałowych przez zakład energochłonny.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 7 maja 2012r. (data wpływu 11 maja 2012r.) oraz z dnia 22 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma X skupuje z zakładów przetwórczych jako odpad produkcyjny mokre wytłoczyny z jabłek oraz wytłoki z buraków cukrowych o wilgotności 75%. Towar ten jest poddany obróbce termicznej do której jest wykorzystywany miał węglowy oraz miał z węgla brunatnego. Towar jest przepuszczany przez suszarnie obrotową typu Rogożno SB 1,5 w celu wyeliminowania dużej zawartości wody (do 15%). Materiał jest sprzedawany do Elektrowni Y jak biomasa. Następnie towar jest przez nich spalany w celu wyprodukowania zielonej energii. Wnioskodawca zaznacza, że produkt mokry ma 75% wilgoci i zawartość 5 GJ, po obróbce towar ma 15% wilgoci i automatycznie zostaje podniesiona jego wartość opałowa od 15 do 17 GJ. Wnioskodawca do opisu technologicznego dołącza protokół zużycia paliwa na suszarni obrotowej SB 1,5. Oprócz suszenia wytłoków firma Wnioskodawcy skupuje od rolników słomę i siano, które również jest poddawane takiej samej obróbce cieplnej z wykorzystaniem tych samych urządzeń.

W uzupełnieniu z dnia 7 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Kod dla miału węglowego to CN 2701, a dla węgla brunatnego to CN 2702.
2. Firma nie jest podmiotem objętym przez system EU ETS o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003r.Zgodnie z załącznikiem - część B, do ustawy o systemie handlu emisjami, wartość progowa dla instalacji spalania paliw wynosi ponad 20MW energii zawartej w paliwie. Posiadane przez Inwestora instalacje są sumarycznie znacznie mniejsze od podanej wartości progowej, natomiast część A cytowanego załącznika nie uwzględnia instalacji suszarniczej, w której spaliny służą do bezpośredniego suszenia biomasy. Wnioskodawca nie występuje też na liście, stanowiącej tabele 3 do rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lipca 2008r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału uprawnień do emisji C02 na lata 2008-2012.
3. Firma nie jest objęta ustawą z dnia 15 lipca 2011r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS). Wdrożenie systemu EMAS jest dobrowolne. Wnioskodawca w bieżącym roku przystąpi do opracowania dokumentacji niezbędnej do wdrożenia systemu, uzyskania wymagalnego audytu i zarejestrowania swojej firmy w systemie EMAS. Na uzyskanie wpisu do rejestru EMAS, Wnioskodawca wyznacza sobie okres 12 miesięcy.
4. Po całościowym rocznym rozliczeniu w 2011r. Wnioskodawca zużył miału węglowego w ilości 4.110,37 ton w cenie netto 246,0 zł za 1 tonę co stanowi wartość netto 1.011.151,02 zł i wyprodukował 5.756,04 ton biomasy w cenie netto 440,78 zł. Z tego Wnioskodawca sprzedał 5.602,06 ton na kwotę netto 2.469.276,00 zł, więc udział procentowy zużytego miału węglowego w procesie opisanego produktu (biomasy) wynosi 40,94 %.
   Jak wynika z powyższego zdaniem Wnioskodawcy spełnia on warunek w definicji zakład energochłonny.
   
   

Wnioskodawca zaznacza, iż jest podmiotem gospodarczym, który skupuje odpady (wytłoki z jabłek, buraków), i po wysuszeniu w suszarni obrotowej wytwarza gotowy produkt energetyczny (biomasa) nadający się bezpośrednio do spalania w elektrowniach. Pozytywną stroną jego działalności jest zagospodarowanie odpadowych wytłoków z przemysłu owocowo-warzywnego, oraz zbędnej rolnikom słomy najczęściej wypalanej po żniwach. Zakład Wnioskodawcy umożliwia elektrowniom produkcję "zielonej energii" pozyskiwanej z odtwarzalnych źródeł energii, gdyż produkuje biopaliwo z produktów roślinnych.

Ponadto w piśmie z dnia 22 maja 2012r. Wnioskodawca przedstawił, że przychód wg zeznania PIT-36L bez podatku VAT za 2011r. to kwota: 13.915.959,83 zł, wartość zakupów wyrobów węglowych wszystkich w 2011r. to kwota: 4.826.700,79 zł, co stanowi 34,68% wartości produkcji sprzedanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Z jakiego artykułu Wnioskodawca jest zwolniony czy z art. 31a ust. 2 pkt 8 czy z art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on warunki o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 lub 9.

Ad. Art. 31a ust. 2 pkt 8

Wnioskodawca uważa, że jest zakładem energochłonnym. W roku 2011 zużył miału do wyprodukowania suszu (biomasy) w ilości 3.025,00 ton w cenie 300,00 zł netto, co stanowi kwotę 907./500,00 zł i wyprodukował 5.600 ton biomasy w cenie 450,00 zł, co stanowi kwotę 2.520.000,00 zł. Wartość zużytego miału do wysuszenia biomasy przewyższyła 10%, co stanowi warunek w definicji zakład energochłonny.

Ad. Art. 31a ust. 2 pkt 9

Zakupione przez Wnioskodawcę wytłoki, które są odpadami roślinnymi mają wartość 5 kJ, a po produkcji suszenia mają wartość 15 kJ i nie są już odpadem tylko produktem nadającym się do spalenia w Elektrowni. Odpady, które kupuje Wnioskodawca nie są wywożone na składowiska śmieci lub wyrzucone po polach, jak to było wcześniej i tym Wnioskodawca chroni środowisko. Susząc odpady Wnioskodawca podwyższa efektywność energetyczną produktu, co Wnioskodawca opisuje w procesie technologicznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym,
• prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku zakupu węgla zużywanego do celów opałowych przez zakład energochłonny.
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

• w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
• w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,
• w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie „ex” - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej ustawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady stosując zwolnienia.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązującym od dnia 2 stycznia 2012r., zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Stosownie zaś do art. 31a ust. 2 pkt 8 zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przez zakłady energochłonne - w myśl ust. 10 wskazanego artykułu - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z kolei podmiotem zużywającym jest - w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do zapisu art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący zakładem energochłonnym, o którym mowa w ww. art. 31a ust. 10 ustawy, u którego za 2011r. wartość udział zakupów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi 34,68%, dokonuje zakupu miału węglowego o kodzie CN 2701 oraz miału z węgla brunatnego o kodzie CN 2702 wyłącznie na potrzeby wytworzenia energii cieplnej

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje stwierdzić należy, że zużycie wyrobów węglowych (CN 2701 i CN 2702) przez Wnioskodawcę – zakład energochłonny, korzysta ze zwolnienia od akcyzy, o ile Wnioskodawca spełnia pozostałe warunki wynikające z art. 31a ust. 4-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zwolnienia z akcyzy wyrobu węglowego wynikającego z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie w tym miejscu zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Ponadto zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System – Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.) oraz system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060).

Zauważyć przy tym należy, iż na gruncie krajowym cele dyrektywy 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695).

Wnioskodawca nie został objęty ww. systemami, tym samym nie jest objęty zwolnieniem od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Reasumując, w świetle ww. przepisów oraz opisu sprawy, Wnioskodawca nie może zastosować zwolnienia z akcyzy w zakresie zużycia wyrobu węglowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9, gdyż Wnioskodawca nie jest objęty systemem żadnym z ww. systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.