Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-149/15-2/AO
z 31 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z 20 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu wykonywania prywatnej praktyki lekarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy fiskalnej z tytułu wykonywania prywatnej praktyki lekarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Rozporządzenie Ministra Finansów z 4 listopada 2014 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 7 listopada 2014 r. poz. 1544) jest wykonaniem upoważnienia zawartego w art. 111 ust. 8 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz.1054). Ustawa ta dotyczy obowiązku korzystania z kas fiskalnych z uwagi na sprzedaż detaliczną.

Wnioskodawczyni jest lekarzem. Od 11 czerwca 2014 roku Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Działalność lecznicza Wnioskodawczyni wykonywana jest w formie określonej w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz. U. 2011 Nr 112 poz. 654) jako indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem.

Wynika z tego, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług osobom fizycznym - nie otrzymuje wynagrodzenia bezpośrednio od pacjentów. Faktury Wnioskodawczyni wystawia przedsiębiorstwom, z którymi zawarła umowę. Stąd Wnioskodawczyni uważa, że nie dotyczy Jej termin „sprzedaż detaliczna”, a zatem nie obowiązuje Wnioskodawczyni wymóg rejestracji własnej kasy fiskalnej.

Z uwagi na naglący termin ewentualnego obowiązku zarejestrowania kasy fiskalnej Wnioskodawczyni bardzo prosi o pilną odpowiedź na postawione w pytanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z 4 listopada 2014 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 7 listopada 2014 r. poz. 1544) Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zarejestrowania kasy fiskalnej przed 1 marca 2015 roku?

Stanowisko Wnioskodawczyni,

Wnioskodawczyni jest lekarzem. Od 11 czerwca 2014 roku prowadzi działalność gospodarczą. Działalność lecznicza Wnioskodawczyni wykonywana jest w formie określonej w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz. U. 2011 Nr 112 poz.654) jako indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem. Wynika z tego, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług osobom fizycznym - nie otrzymuje wynagrodzenia bezpośrednio od pacjentów. Faktury Wnioskodawczyni wystawia przedsiębiorstwom, z którymi zawarła umowę. Stąd Wnioskodawczyni jest zdania, że nie dotyczy Jej termin „sprzedaż detaliczna”, a zatem nie obowiązuje Wnioskodawczyni wymóg rejestracji własnej kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Powyższe przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest lekarzem. Od 11 czerwca 2014 roku Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Działalność lecznicza Wnioskodawczyni wykonywana jest w formie określonej w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej jako indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem. Wynika z tego, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług osobom fizycznym - nie otrzymuje wynagrodzenia bezpośrednio od pacjentów. Faktury Wnioskodawczyni wystawia przedsiębiorstwom, z którymi zawarła umowę. Stąd Wnioskodawczyni uważa, że nie dotyczy Jej termin „sprzedaż detaliczna”, a zatem nie obowiązuje Wnioskodawczynię wymóg rejestracji własnej kasy fiskalnej.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a w związku z tym rejestracji własnej kasy rejestrującej.

Jak wskazano wyżej, generalny obowiązek stosowania kas rejestrujących w działalności wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z ww. przepisu wynika, że obowiązek ten ciąży na podatnikach, którzy dokonują sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów: osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem ewidencjonowaniu przy użyciu kasy rejestrującej podlegają wyłącznie czynności wykonywane na rzecz odbiorców wymienionych w ww. przepisie ustawy o VAT.

Z niniejszych okoliczności wynika, że indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem. Za wykonane usługi Wnioskodawczyni wystawia faktury na rzecz przedsiębiorstw z którymi zawarła umowę.

Na tej podstawie należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawczynię praktyka lekarska nie następuje na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni świadcząc usługi wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, na podstawie umowy z tym podmiotem, nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. W konsekwencji, wykonywanie przez Wnioskodawczynię praktyki lekarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, na podstawie umowy z tym podmiotem, skutkuje uznaniem stanowiska Wnioskodawczyni, gdyż w tym przypadku Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży wobec której występuje obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Należy wskazać, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz innych podmiotów niż wymienione w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Oznacza to, że nie mają również obowiązku posiadania takiej kasy.

Dlatego też w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni wykonująca praktykę lekarską wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, na podstawie umowy z tym podmiotem, nie będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Tak więc w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni nie ma obowiązku posiadania własnej kasy fiskalnej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.