INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2012 r. (data wpływu 16.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z usług na rzecz pracowników finansowanych częściowo ze środków obrotowych oraz z ZFŚS, w całości z ZFŚS, odliczenia podatku z usług podlegających odsprzedaży na rzecz pracowników oraz opodatkowania świadczeń w całości finansowanych z ZFŚS oraz w części finansowanej przez pracowników a w części z ZFŚS– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z usług na rzecz pracowników finansowanych częściowo ze środków obrotowych oraz z ZFŚS, w całości z ZFŚS, odliczenia podatku z usług podlegających odsprzedaży na rzecz pracowników oraz opodatkowania świadczeń w całości finansowanych z ZFŚS oraz w części finansowanej przez pracowników a w części z ZFŚS.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży produktów leczniczych i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

1 a. Bilety finansowane ze środków obrotowych

Spółka podjęła decyzję o dofinansowywaniu pracownikom kosztów nabycia biletów miesięcznych na dojazd do pracy. Dofinansowanie następuje ze środków obrotowych Spółki. Spółka dokonuje zakupu biletów (zarówno „na okaziciela” jak i imiennych) bezpośrednio u przewoźnika. Następnie, potrąca pracownikom z wynagrodzenia 40% wartości biletu. Potrącenie to jest dokonywane jeszcze przed wykonaniem usługi, tj. np. w odniesieniu do biletu za listopad 2011 r., Spółka potrąciła stosowną kwotę z wynagrodzenia pracowników już w październiku 2011 r. Wynika to stąd, że zakup biletów miesięcznych odbywa się „z góry”, tzn. przed rozpoczęciem miesiąca, którego bilety dotyczą.

1 b. Świadczenia finansowane z ZFŚS

Spółka zatrudnia powyżej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Stąd też, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U. z 1996 r., Nr 70, poz. 335 ze zm., dalej: „ustawa o ZFŚS), Spółka utworzyła Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: „ZFŚS”). Ze środków zgromadzonych w ramach ZFŚS finansowane są m.in. następujące świadczenia:

• pożyczki dla pracowników - finansowane w 100% z ZFŚS,
• zakup usług obcych oraz towarów - finansowane w 100% z ZFŚS,
• zakup usług obcych — finansowany częściowo ze środków ZFŚS a w pozostałej części przez pracowników.
  
  

W odniesieniu do pożyczek dla pracowników finansowanych w 100% z ZFŚS Spółka informuje, iż w dniu 27 września 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego (nr 1473/WV/443/246/169/2005/GW) w trybie art. 14a par. l i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania interpretacji indywidualnej). W postanowieniu tym, organ stwierdził, iż „udzielanie pracownikom oprocentowanych pożyczek pieniężnych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest kwalifikowane jako usługa pośrednictwa finansowego i jako wymienione w poz. 3, załącznika nr 4 do ustawy podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co jest równoznaczne z koniecznością wykazania tej czynności w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7).”

W zakresie usług obcych finansowanych w części przez ZFŚS a w części przez pracownika, Spółka wyjaśnia, iż ich zakup odbywa się następująco:

• Spółka, korzystając ze środków zgromadzonych na rachunku podstawowym (bieżącym) nabywa od podmiotu trzeciego usługi obce. Faktury z tytułu nabycia tych usług są wystawiane na Spółkę.
• Faktury po ich otrzymaniu księgowane są w ciężar konta 851 „ZFŚS”.
• Następnie, kwotę odpłatności pracownika potrąca się z jego pensji bądź pracownicy sami dokonują bezpośrednich wpłat w kasie Spółki. W obu przypadkach kwota odpłatności pracowników księgowana jest bezpośrednio na koncie ZFŚS. Spółka uzyskuje zwrot poniesionych wydatków na koniec miesiąca, w ten sposób, że dokonuje przelewu odpowiedniej kwoty z konta 851 na rachunek podstawowy (bieżący). Kwota zwracana Spółce składa się z wpłat dokonanych wcześniej przez pracowników Spółki na rachunek ZFŚS oraz z pozostałych środków ZFŚS (w zakresie w jakim świadczenie jest dofinansowane z ZFŚS). Spółka nadmienia, iż powyższy przelew ma charakter zbiorczy, tj. jedną czynnością księgową objęte są wszystkie rozliczenia Spółki mające związek z funkcjonowaniem ZFŚS w danym miesiącu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku biletów miesięcznych na dojazd do pracy, finansowanych w 60% ze środków obrotowych Spółki oraz w 40% przez pracownika, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy ich nabyciu...
2. Czy w przypadku zakupu a następnie przekazania pracownikom usług obcych oraz towarów, które zostały sfinansowane w 100% ze środków ZFŚS, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie oraz czy Spółka jest zobowiązana do opodatkowania VAT należnym ich przekazanie pracownikom...
3. Czy udzielanie pracownikom Spółki pożyczek finansowanych w całości ze środków ZFŚS jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT...
4. Czy zakup usługi obcej finansowanej w części ze środków ZFŚS oraz w części przez pracownika daje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych usług proporcjonalnie do wysokości udziału pracownika w kosztach ich zakupu... Jeżeli tak, to czy Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania VAT należnym przekazania usług pracownikom w tej części...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W opinii Spółki, w przypadku biletów miesięcznych na dojazd do pracy, finansowanych w 60% ze środków obrotowych Spółki oraz w 40% przez pracownika, Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Na wstępie należy zauważyć, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”), dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Nie występują natomiast czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko dana czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika lub czy ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Powyższa teza znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a w szczególności w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket. W uzasadnieniu do wyroku Trybunał stwierdził, iż „okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu produkcji, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej”. To ostatnie pojęcie wymaga bowiem wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.”

Pozytywnie o konieczności zakwalifikowania świadczenia przekazywanego „po kosztach” jako świadczenia odpłatnego wypowiadały się również polskie organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 września 2011r. (nr ILPP1/443-835/11-2/NS) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 23 listopada 2010 r. (nr IBPP2/443-1119/10/BM), z 18 lutego 2011 r. (nr IBPP3/443-897/10/IK) i z 14 lipca 2009 r. (nr IBPP1/443-371/09/AZb). W interpretacjach tych organy wskazały, że jeśli dana czynność zostanie uznana na potrzeby podatku VAT za odpłatne świadczenie usług, to wówczas będzie ona podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż czynność przekazania pracownikom biletów miesięcznych za wynagrodzeniem pokrywającym jedynie 40% kwoty ich zakupu, będzie stanowiła - na potrzeby podatku VAT czynność opodatkowaną. W konsekwencji zakup przez Spółkę biletów od przewoźnika będzie związany z czynnościami opodatkowanymi. Tym samym spełnione zostaną przesłanki określone w art. 86 ust 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym „w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. l20 ust. 17 i 19 oraz art. 124.” Zatem, Spółka ma prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy nabyciu biletów sprzedawanych pracownikom za 40% ceny ich zakupu.Równocześnie należy zauważyć, iż ustawa o VAT nie przewiduje regulacji, które ograniczałyby zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym, że podatnik dokonuje sprzedaży usług po cenach niższych niż koszt ich zakupu.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają również organy podatkowe, m. in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 6 maja 2011 r. (nr IBPP2/443-230/11/CzP) i z 19 kwietnia 2011 r. (nr IBPP2/443-73/11/WN) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 17 listopada 2009 r. (nr IPPP1-443-894/09-5/IZ), który zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż „(… ) w przypadku nabycia towarów i usług związanych z promocyjną sprzedażą swoich wyrobów Spółka zachowuje prawo do pełnego odliczenia naliczonego VAT.”

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku biletów miesięcznych na dojazd do pracy finansowanych w 60% ze środków obrotowych Spółki oraz w 40% przez pracownika Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Ad 2

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku zakupu a następnie przekazania pracownikom usług obcych oraz towarów, które zostały sfinansowane w 100% ze środków ZFŚS, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie oraz nie jest ona zobowiązana do opodatkowania VAT należnym ich przekazania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT „podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.” Działalnością gospodarczą, o której mowa w ust 2 tego artykułu jest natomiast wszelka „działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Z powyższego wynika, że świadczenie usług lub dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT tylko wówczas gdy jest wykonywana przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim charakterze. Tymczasem ze względu na obowiązek utworzenia ZFŚS nałożony na Spółkę zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o ZFŚS: „fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust.2, pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty” stwierdzić należy, że czynności dotyczące ZFŚS jakie wykonuje Spółka nie mają charakteru zarobkowej działalności gospodarczej. Jest to jedynie działalność socjalna, do prowadzenia której obliguje Spółkę ustawa o ZFŚS. Cała operacja gospodarcza związana z Funduszem przebiega bowiem poza sferą aktywności biznesowej Spółki. W konsekwencji, w omawianej sytuacji Spółka występuje jedynie jako administrator środków ZFŚS, a nie jako podatnik VAT.

Dalej należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy o ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania z ZFŚS są pracownicy i ich rodziny emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚS prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z ZFŚS. Regulaminem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚS, jest regulamin zasad i warunków korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu oraz zasad przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej, ustalany przez pracodawcę zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust 5 ustawy o związkach zawodowych. Działalnością socjalną natomiast stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, są „usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.” Tym samym, należy zauważyć, iż ustawodawca w sposób wyraźny ograniczył autonomię pracodawcy w dysponowaniu środkami ZFŚS. Pracodawca ma możliwość przeznaczenia tych środków wyłącznie na cele ściśle sprecyzowane w ustawie i powinien tego dokonać według zasad ustalonych wcześniej w regulaminie. Techniczny - zdaniem Spółki - charakter działalności pracodawcy w stosunku do działalności finansowanej ze środków ZFŚS potwierdza również treść art. 10 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, w myśl których pracodawca jedynie administruje środkami ZFŚS zgromadzonymi na odrębnym rachunku bankowym.

W opinii Spółki, administrowanie środkami pieniężnymi nie może być utożsamiane z ich dysponowaniem. Spółka nie ma bowiem prawa dowolnego rozporządzania środkami zgromadzonymi na ZFŚS. Spółka nie jest również właścicielem tych środków pieniężnych; właścicielem tych środków pozostaje zawsze ZFŚS.

Wyrażone powyżej przez Spółkę stanowisko jest powszechnie akceptowane także przez sądy administracyjne. Np. NSA w wyroku z 18 stycznia 2011 r. (sygn. akt: I FSK 91/10), powołując się także na stanowisko przedstawione w poprzednich wyrokach tego sądu (m.in. z dnia 2 września 2008 r. sygn. akt: I FSK 1076/07, z dnia 17 września 2010 r. sygn. akt: I FSK 1491/09, z dnia 15 października 2010 r. sygn. akt: I FSK 1511/09 oraz z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt: I FSK 1727/09) stwierdził, iż „na podstawie analizy przepisów ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawy o podatku od towarów i usług, jak również przepisów unijnych oraz wyrażonego na ich tle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzono, że podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym podejmuje działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. W konsekwencji podmiot wykonując te czynności z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.”

Pogląd ten jest także prezentowany w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w piśmie z dnia 28 października 2011r. nr (IPTPP2/443-382/11-4/AW) stwierdził, że „skoro działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania funduszem socjalnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje Wnioskodawca w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług), to nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz osób uprawnionych wydatków sfinansowanych w całości z ZFŚS.”

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku usług obcych oraz towarów sfinansowanych w 100% ze środków ZFŚS, Spółka nie działa jako podatnik VAT. W konsekwencji, Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących powyższe zakupy, jak również nie ma obowiązku opodatkowania VAT wydań ww. towarów i usług.

Ad. 3

W opinii Spółki udzielanie pracownikom Spółki pożyczek finansowanych w całości ze środków ZFŚS, nie jest czynnością opodatkowaną VAT (w tym także nie jest czynnością zwolnioną z VAT). Powołując się na argumenty przedstawione w pkt 2 niniejszego wniosku Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji udzielenia pracownikowi pożyczki, finansowanej w całości ze środków ZFŚS, z tytułu udzielenia której Spółka nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia, Spółka pełni jedynie rolę administratora ZFŚS. Jej działania nie będą zatem przejawem działalności gospodarczej lecz socjalnej, do podejmowania której zobowiązuje Spółkę ustawa o ZFŚS. W konsekwencji, Spółka nie będzie w takiej transakcji występować w charakterze podatnika podatku VAT. Tym samym, udzielenie pożyczki finansowanej przez ZFŚS nie będzie po stronie Spółki rodziło obowiązku opodatkowania oraz wykazania transakcji w deklaracji VAT-7.

Kwestia ta była już przedmiotem postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanego Spółce przez Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w dniu 27 września 2005 r. (nr 1473/WV/443/246/169/2005/GW). Niemniej, z uwagi na zmianę stanu prawnego (tj. uchylenie z dniem 1 stycznia 2011 r. załącznika nr 4 do ustawy o VAT, o którym mowa w ww. postanowieniu) Spółka wnosi zapytanie w tej sprawie.

Ad.4

W opinii Spółki, w sytuacji zakupu usług obcych finansowanych w części ze środków ZFŚS oraz w części przez pracownika, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych usług proporcjonalnie do wysokości udziału pracownika w kosztach ich zakupu. Tym samym, Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania VAT należnym przekazania ww. usług w tej części.

Wynika to stąd, że w zależności od źródła finansowania wydatku na działalność socjalną, Spółka będzie występować jako administrator ZFŚS - gdy finansowanie odbywa się z Funduszu oraz jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą - gdy finansowanie odbywa się spoza Funduszu. Na możliwość zaistnienia takiej sytuacji wskazał zarówno Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Armbrecht (sygn. akt: C-291/92) jak i m.in. WSA we Wrocławiu w wyrokach z 7 maja 2010 r. (sygn. akt: I SA/Wr 186/10) oraz 18 września 2009 r. (sygn. akt: I SA/Wr 1109/09). W uzasadnieniu do pierwszego z nich sąd wskazał, iż „należy (...) zauważyć, że w przypadku, gdy pracodawca samodzielnie (własnym staraniem) świadczy konkretną usługę, która dla pracownika ma wymiar socjalno-bytowy, pracodawca występuje w podwójnej roli. Poczynione wcześniej zastrzeżenia o pracodawcy-administratorze Funduszu oraz o odrębności prawnej ZFŚS pozostają aktualne, nie sposób jednak nie zauważyć, że w takim przypadku do charakteru administratora środków Funduszu dołącza też funkcja gospodarcza. Innymi słowy, w ramach jednej i tej samej transakcji pracodawca działał będzie zarówno jako zarządca ZFŚS, jak i w roli podmiotu prowadzącego swoją działalność gospodarczą.” W konsekwencji, na co dalej wskazuje sąd „(...) w takiej sytuacji warunek działania w charakterze podatnika VAT jest w odniesieniu do pracodawcy spełniony i pracodawca, tak jak w przypadku każdej innej dostawy, będzie musiał opodatkować swoje świadczenie podatkiem od towarów i usług.”

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku usługi sfinansowanej w części ze środków ZFŚS, a w części przez pracowników, gdzie Spółka pierwotnie poniosła całość kosztów, Spółka wystąpi w podwójnej roli: administratora ZFŚS oraz podatnika VAT świadczącego usługi pracownikom. W rezultacie, omawiana transakcja podlegać będzie opodatkowaniu w części stanowiącej odpłatność pracownika.

Powyższe wynika z treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku usługi sfinansowanej w części ze środków ZFŚS, a w części przez pracowników, podstawą opodatkowania będzie wyłącznie kwota płacona przez pracownika (odbiorcę usługi), która stanowi kwotę należną z tytułu wyświadczonych usług. Do podstawy opodatkowania nie włącza się natomiast wartości dofinansowania z ZFŚS. Pogląd ten został potwierdzony m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 września 2011 r. (nr ILPP2/443-932/11-2/EN) oraz z 3 marca 2011 r. (nr ILPP1/443-1283/10-2/AK), w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 lutego 2011 r. (nr IBPP3/443-897/10/IK) i z 31 grudnia 2010 r. (nr IBPP2/443-828/10/BW), oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 kwietnia 2010 r. (nr IPPP1/443-241/10-4/AW).

W odniesieniu do podatku naliczonego, Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Tym samym, w części w jakiej Spółka będzie wykorzystywać zakupione usługi do działalności opodatkowanej, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zasadność powyższej tezy potwierdza również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 29 listopada 2010 r. (nr IBPPI/443-1130/10/AZb) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2009 r. (nr IPPP2/443-258/09-4/AS).

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji zakupu usług obcych finansowanych w części ze środków ZFŚS oraz w części przez pracownika, Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych usług proporcjonalnie do wysokości udziału pracownika w kosztach ich zakupu oraz równocześnie będzie zobowiązana do opodatkowania VAT przekazania ww. usług w tej części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.