INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 2 grudnia 2011 r., Biura KIP w Lesznie 6 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem sygnowanym datą 22 listopada 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy budynku letniskowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy budynku letniskowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w Urzędzie Gminy i Miasta m.in. w zakresie:

• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD68.10.Z),
• realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PK 41.10.Z),
• roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z).
  
  

Na działkach o numerach ewid. 148/22 do 148/26 usytuowanych w planie geodezyjnym jako Uchwała Rady Gminy z dnia 20 grudnia 2001 r. ustalająca miejscowy plan zagospodarowania gminy m.in. dla tego obszaru, ww. działki zaliczyła do gruntów przeznaczonych pod zabudowę letniskową (…). Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę wolnostojących budynków letniskowych parterowych, bez podpiwniczenia z niemieszkalnym poddaszem wraz z instalacjami wew. i zewn.: c.w.u., c.o., wodociągową kanalizacją sanitarną i elektryczną z wlz oraz budowę tymczasowego zbiornika na ścieki o pojemności użytkowej V uż = 10,0m³, (obiekt kategorii III) zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym i pozwoleniami na budowę – decyzje:

z dnia 19 sierpnia 2011 r.,
z dnia 19 sierpnia 2011 r.,
z dnia 22 listopada 2011 r.,
z dnia 22 listopada 2011 r.,
z dnia 22 listopada 2011 r. wydane przez starostwo powiatowe.

Według PKOB budynek klasyfikuje się w grupie 111, w klasie 1110, gdzie mieszczą się samodzielne budynki, takie jak pawilony, domki letniskowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letniskowe itp. Powyższe budynki letniskowe są przygotowane do całorocznego zamieszkania, a tym samym do stałego zamieszkania.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Klasa 1110 PKOB obejmuje:

• samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp.
  
  

Mając powyższe na uwadze, jeżeli sprzedawane obiekty spełniają definicję budynku mieszkalnego zgodnie z PKOB, to znaczy zaliczają się do obiektów objętych klasą PKOB 1110, w szczególności zgodnie z ogólną definicją budynku są trwale związane z gruntem, należy zastosować preferencyjną stawkę 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli wymienione obiekty nie będą trwale związane z gruntem, nie zostaną zaliczone do budynków mieszkalnych, w związku z tym zastosowanie znajdzie podstawowa stawka określona w art. 41 ust. 1 ustawy.

Skoro zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżoną stawkę 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to budowa budynków letniskowych, które są budynkami mieszkalnymi, zaliczonymi do grupy PKOB 1110, opodatkowana jest stawką 8%. Dostawa przedmiotowych budynków dopiero nastąpi, dlatego należy powyższe uznać jako zdarzenie przyszłe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT należy opodatkować sprzedaż budynku letniskowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli sprzedawane obiekty spełniają definicję budynku mieszkalnego zgodnie z PKOB, to znaczy zalicza się do obiektów objętych klasą PKOB 1110, w szczególności zgodnie z ogólną definicją budynku są trwale związane z gruntem, należy zastosować preferencyjną stawkę 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli wymienione obiekty nie będą trwale związane z gruntem, nie zostaną zaliczone do budynków mieszkalnych, w związku z tym zastosowanie znajdzie podstawowa stawka określona w art. 41 ust. 1 ustawy.

Skoro, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżoną stawkę 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to budowa budynków letniskowych, które są budynkami mieszkalnymi, zaliczonymi do grupy PKOB 1110, opodatkowana jest stawką 8%. Dostawa przedmiotowych budynków dopiero nastąpi, dlatego należy powyższe uznać jako zdarzenie przyszłe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust.12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

1. obiekty budowlane – to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych,
2. budynki – to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl zapisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych pod symbolem PKOB 111 zaklasyfikowano „budynki mieszkalne jednorodzinne”. Klasa ta obejmuje także: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

W konsekwencji wskazane wyżej budynki posiadające symbol PKOB 111 to budynki mieszkalne stałego zamieszkania będące obiektami budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków oraz robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Na działkach o numerach ewidencyjnych 148/22 do 148/26, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania gminy przeznaczone są pod zabudowę letniskową Wnioskodawczyni rozpoczęła budowę wolnostojących budynków letniskowych parterowych, bez podpiwniczenia z niemieszkalnym poddaszem wraz z instalacjami wew. i zewn.: c.w.u., c.o., wodociągową kanalizacją sanitarną i elektryczną z wlz oraz budowę tymczasowego zbiornika na ścieki o pojemności użytkowej V uż = 1 0,0m³, (obiekt kategorii III) zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym i pozwoleniami na budowę. Według PKOB budynki te klasyfikuje się w grupie 111, w klasie 1110.

Reasumując, sprzedaż budynku letniskowego sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1110, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, będzie opodatkowana 8% stawką podatku od towarów i usług, o ile będzie spełniać definicję obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym, tj. jego powierzchnia nie przekroczy 300 m².

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.