Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-100/15-4/MC
z 12 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja potwierdzająca status brytyjskiej grupy podatkowej jest wystarczająca by transakcje z takim podmiotem traktować jako niepodlegające opodatkowaniu na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy oraz określenia zakresu danych umieszczanych w informacji podsumowującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja potwierdzająca status brytyjskiej grupy podatkowej jest wystarczająca by transakcje z takim podmiotem traktować jako niepodlegające opodatkowaniu na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy oraz określenia zakresu danych umieszczanych w informacji podsumowującej.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 kwietnia 2015 r., złożonym w dniu 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu z dnia 10 kwietnia 2015 r.):

Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje dla podatku VAT. Posiada również status podatnika VAT-UE. Spółka posiada kontrahentów krajowych jak i zagranicznych. W ramach współpracy z kontrahentami zagranicznymi Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów brytyjskich: S. Ltd. oraz P. Ltd. (dalej: „Spółki brytyjskie”). Obydwa podmioty należą do brytyjskiej grupy podatkowej VAT - M. Limited (dalej: „brytyjska grupa podatkowa VAT”). Zgodnie z brytyjskim prawem, numer VAT nadawany jest tylko grupie jako całości a nie pojedynczym spółkom wchodzącym w jej skład. Spółka posiada zaświadczenie z brytyjskiego urzędu, że Spółki brytyjskie są członkami brytyjskiej grupy podatkowej VAT. Ta ostatnia posługuje się brytyjskim numerem VAT. Numer ten jest aktywnym numerem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 10 kwietnia 2015 r.):

1. Czy w odniesieniu do opisanego zdarzenia posiadana przez Spółkę dokumentacja dotycząca statusu VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT, tj.: kopia potwierdzenia z angielskiego urzędu nr VAT grupowego wraz z informacją z VIES jest wystarczająca by transakcje z takim kontrahentem traktować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT?
2. Czy słuszne jest wpisanie w informacji podsumowującej numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT i uwzględnienie w jednej pozycji informacji podsumowującej transakcji z obiema Spółkami brytyjskimi wskazując numer VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 10 kwietnia 2015 r.):

Zgodnie z obowiązującym prawem przytoczona dokumentacja dotycząca Spółek brytyjskich jest wystarczająca by transakcje z takimi kontrahentami traktować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie miejscem świadczenia usługi na rzecz podatnika brytyjskiego będzie miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę działalności gospodarczej - w Wielkiej Brytanii. Tym samym, usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Jednak należy pamiętać, że przepisy Ustawy o VAT nie dają odpowiedzi, jakie dokumenty potwierdzają status bycia podatnikiem przez podmiot zagraniczny. Stąd należy wnioskować, iż w braku konkretnych wytycznych w tym zakresie, wystarczające będą dokumenty, które w jednoznaczny sposób wskazują kto jest podatnikiem VAT.

W wyroku NSA z dnia 12 maja 2011 r. sygn. akt I FSK 757/10 poruszona została ta kwestia: „(...) przedłożyła organowi podatkowemu pierwszej instancji aktualne (z 1 marca 2006 r.) zaświadczenie stosownego brytyjskiego urzędu celno-podatkowego wskazujące, że D. Limited jest jednym z 99 członków grupy podatnika T. Ldt z siedzibą w L. (przedstawiciela Grupy), z zakresem działalności: publikacja gazet, zarejestrowanego pod numerem (...), a wiadomym jest, że w Wielkiej Brytanii obowiązuje grupowa rejestracja VAT, bezpodstawnym, w świetle ww. orzeczenia ETS, było żądanie od tego podmiotu wykazania oddzielnego numeru identyfikacji podatkowej, skoro art. 4 ust. 4 akapit drugi VI Dyrektywy (art. 11 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywie 2006/112/WE) wyklucza dysponowanie przez ten podmiot odrębnym numerem identyfikacji, gdy jest on członkiem grupy objętej jedną rejestracją, pod jednym numerem identyfikacyjnym”.

W związku z powyższym, świadczenie usług przez Spółkę na rzecz Spółek brytyjskich, które są brytyjskimi podatnikami nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, zaś na Spółce ciąży obowiązek raportowania takich transakcji w informacjach podsumowujących.

Spółka stoi na stanowisku, iż dla transakcji ze Spółkami brytyjskimi słuszne jest używanie numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT oraz że wszystkie usługi świadczone na rzecz Spółek brytyjskich powinny być zbiorczo ujmowane w jednej pozycji informacji podsumowującej z podaniem numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 Ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, 4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

W myśl art. 100 ust. 8 Ustawy o VAT informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

W związku z powyższym i ze względu na fakt iż Spółka świadczy usługi na rzecz Spółek brytyjskich, Spółka zobowiązana jest do raportowania transakcji wewnątrzwspólnotowych. Kluczowe znaczenie ma kwestia kogo na potrzeby informacji podsumowujących można uznać za podatnika VAT - Spółki brytyjskie czy brytyjską grupę podatkową VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Kwestia polskiej definicji podatnika była rozważana w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 19 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 586/13: „że podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535. ze zm.), jest nie tylko podatnik mający siedzibę na terytorium Polski, lecz również każdy podmiot mający siedzibę w innym państwie UE lub państwie trzecim, jeżeli tylko prowadzi samodzielnie w dowolnym miejscu działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy i art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej”.

W ustawodawstwie unijnym przewidziana jest konstrukcja prawna dotycząca grupy podatników, którzy występują pod jednym numerem VAT.

W komunikacie Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 2 lipca 2009 r. zostało stwierdzone: „Artykuł 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) (zwanej dalej „dyrektywą w sprawie podatku VAT”) stanowi, że państwa członkowskie mają możliwość wprowadzenia do swoich porządków prawnych systemów grupowego rozliczania VAT. Państwo członkowskie może uznać za jednego płatnika VAT grupę składającą się z dwóch lub więcej osób mających siedzibę na terytorium tego państwa członkowskiego, które będąc niezależnymi pod względem prawnym, są ściśle powiązane pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym. Państwa członkowskie, które pragną skorzystać z tej możliwości, muszą najpierw zasięgnąć opinii komitetu doradczego ds. podatku od wartości dodanej (zwanego dalej „Komitetem ds. VAT”) oraz mogą przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania, które mogą być skutkiem wprowadzenia tego systemu”. Powyższa konstrukcja prawna jest nazywa również VAT grouping.

W dużym uproszczeniu, analizując cytowany przepis, należy stwierdzić, źe transakcje dokonywane w ramach grupy podatkowej VAT nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, natomiast opodatkowaniu VAT podlegają transakcje dokonywane „na zewnątrz” grupy podatkowej.

Wspomniane rozwiązanie prawne jest opcjonalne - przykładowo: implementacji tych przepisów dokonała Wielka Brytania w przeciwieństwie do Polski, która mimo możliwości nie zdecydowała się na taki krok. Przepisy brytyjskie nie dopuszczają możliwości posiadania numeru VAT zarówno przez grupę podatkową VAT jak i poszczególnych jej członków.

Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko zajęte przez NSA w wyroku z dnia 5 lipca 2011 r. sygn. akt I FSK 426/11: „W W. z chwilą rejestracji, grupie podatkowej nadawany jest nowy numer identyfikacyjny a dotychczasowe numery podmiotów wchodzących w skład grupy są anulowane. Numer nadany grupie podatkowej pozostaje bez zmian, nawet jeżeli zmienia się skład grupy lub podmiot wyznaczony do reprezentowania grupy w relacjach z władzami skarbowymi. Solidarną odpowiedzialność za zapłatę podatku należnego ponosi każdy członek grupy. W momencie rozwiązania grupy podatkowej następuje wyrejestrowanie grupy, a podmioty ją tworzące muszą ponownie dopełnić procedury rejestracji. W skład grupy podatkowej mogą wchodzić jedynie podmioty będące podatnikami VAT.”

Analogiczne stanowisko zostało zajęte w wyroku NSA z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 1243/10 „Dalej Sąd zaznaczył, że w przypadku grupy podatkowej VAT przepisy prawa brytyjskiego, stanowiące implementację regulacji wspólnotowych, przewidują wydanie zaświadczenia potwierdzającego członkostwo w grupie VAT. Jednocześnie wyjaśniono, że w Wielkiej Brytanii z chwilą rejestracji grupie podatkowej nadawany jest nowy numer identyfikacyjny, a dotychczasowe numery podmiotów wchodzących w skład grupy są anulowane. W skład grupy podatkowej mogą wchodzić jedynie podmioty będące podatnikami VAT”.

Spółka zauważyła, że tego rodzaju przypadki były już i są nadal rozważane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (wcześniej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości).

Potwierdzeniem tego, iż członek grupy podatkowej posiada ten sam numer identyfikacji podatkowej co grupa, jest stanowisko ETS, który w wyroku z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie Ampliscientifica (C-162/07) wskazał, że : „należy zauważyć, że wprowadzenie w życie systemu przewidzianego w art. 4 ust. 4 akapit drugi szóstej dyrektywy zakłada, iż przepisy krajowe przyjęte za podstawę tej normy umożliwiają zaniechanie uznawania osób, w szczególności spółek, wykazujących powiązania finansowe, ekonomiczne i organizacyjne, za odrębnych podatników w zakresie podatku VAT, aby zostały one uznane za jednego podatnika. Gdy zatem państwo członkowskie stosuje ten przepis, osoba lub osoby podporządkowane w rozumieniu tego samego przepisu nie mogą być uznane za podatnika lub podatników w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT”.

Sytuację pojedynczej spółki w grupie podatkowej VAT można poniekąd porównać do sytuacji oddziału spółki poza granicami państwa. Oddział nie jest odrębnym podatnikiem VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 września 2014 r. znak IPPP2/443-611/14-2/DG: „Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią”.

Dobrym zobrazowaniem specyfiki grupy podatkowej i związanych z nią rozwiązań administracyjnych może być funkcjonujący system czeski, który działa również w ramach VIES. Szersze informacje w tym zakresie znajdują się na stronie internetowej Izby Skarbowej w Olsztynie. „Zauważyć należy, że zgodnie z czeskim prawem dotyczącym podatku VAT, faktury indywidualne wystawiane są pod numerem VAT wspólnym dla całej grupy ale z różnymi nazwami i adresami właściwymi dla podmiotu (członka grupy), który tę fakturę wystawił”.

Potwierdzeniem stanowiska Spółki w zakresie raportowania świadczonych usług w informacji podsumowującej niech będzie a contrario interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lipca 2012 r. znak IPPP3/443-398/12-2/SM, w której odnotowano: „Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Z uwagi zatem na fakt, że usługi szkoleniowe Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz podmiotu - podatnika, który nie został zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, nie ma obowiązku składania i wykazywania przedmiotowych usług w informacji podsumowującej VAT-UE.’’

Dobrym podsumowaniem rozważanej kwestii niech będzie zdanie wyrażone w opinii rzecznika generalnego Niila Jaaskinena przedstawionej w dniu 27 listopada 2012 r. dt. sprawy C-480/10 Komisja Europejska przeciwko Królestwu Szwecji: ”Przepisy dotyczące grupowego rozliczania podatku VAT (...) regulują status grupy osób jako jednego podatnika na szczególnych warunkach. (...). Należy podkreślić, że grupa podatkowa VAT po rejestracji jest normalnym pojedynczym podatnikiem. Nie obowiązują żadne inne ograniczenia, nawet jeśli grupowe rozliczanie podatku VAT jest rzeczywiście systemem szczególnym”.

W rozpatrywanym zagadnieniu najważniejsza jest kwestia czy dany podmiot może występować jako podatnik VAT. Powyższe regulacje unijne, wyroki sądów administracyjnych jak i interpretacji podatkowych jednoznacznie wskazują, że podatnikiem na potrzeby VAT jest brytyjska grupa podatkowa VAT.

Dodatkowo należy również wspomnieć, że Spółki brytyjskie po otrzymaniu zapytania ze strony Spółki czy używany numer VAT na fakturach wystawianych przez Spółkę jest poprawny, odpowiedziały twierdząco.

Ze względu na fakt, iż Spółki brytyjskie należą do jednej grupy podatkowej VAT i posługują się tym samym numerem VAT, transakcje z nimi powinny zostać uwzględnione zbiorczo w jednej pozycji informacji podsumowującej. Taki wniosek można wprost wysnuć z brzmienia art. 100 ust. 8 pkt 4 Ustawy o VAT, w którym jest wskazana zasada iż łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należy uwzględnić w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów. Co więcej w informacji podsumowującej nie ma rubryki, w której należałoby wpisać nazwę kontrahenta, jedynie oznaczenie państwa członkowskiego jak i numer VAT kontrahenta.

W zaistniałej sytuacji – poszczególnym kontrahentem o którym mowa w przywołanym przepisie jest brytyjska grupa podatkowa VAT.

Takie stanowisko jest jak najbardziej uzasadnione, gdyż jak było już wcześniej wspomniane grupa podatkowa VAT po rejestracji jest traktowana jako jeden pojedynczy podatnik.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje dla podatku VAT. Spółka posiada również status podatnika VAT-UE. W ramach współpracy z kontrahentami zagranicznymi Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów brytyjskich: S. Ltd. oraz P. Ltd. (Spółki brytyjskie). Obydwa podmioty należą do brytyjskiej grupy podatkowej VAT - M. Limited (brytyjska grupa podatkowa VAT) . Zgodnie z brytyjskim prawem, numer VAT nadawany jest tylko grupie jako całości a nie pojedynczym spółkom wchodzącym w jej skład. Spółka posiada zaświadczenie z brytyjskiego urzędu, że Spółki brytyjskie są członkami brytyjskiej grupy podatkowej VAT. Brytyjska grupa podatkowa posługuje się brytyjskim numerem VAT. Numer ten jest aktywnym numerem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy posiadana przez Spółkę dokumentacja dotycząca statusu VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT, tj.: kopia potwierdzenia z angielskiego urzędu nr VAT grupowego wraz z informacją z VIES jest wystarczająca by transakcje z takim kontrahentem traktować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia na rzecz podatników jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Wskazany przepis nie określa w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, że podmiot, na rzecz którego świadczone są usługi jest podatnikiem. Dostęp do numerów identyfikacyjnych podatników VAT stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych zapewnia system VIES.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu było Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. Urz. UE L Nr 264, str. 1 ze zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2011 r.), każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi.

Z dniem 1 stycznia 2012 r. powyższy przepis został zastąpiony przez art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 268, str. 1).

Zgodnie z art. 31 ww. rozporządzenia, właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług (...) możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.

W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym. Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 7 ustawy.

Rozporządzenie to zostało zastąpione z dniem 1 stycznia 2014 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia (Dz. U. z 2013 r., poz. 1299). Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, wyznacza się Izbę Skarbową w Poznaniu jako jednostkę organizacyjną do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia.

Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego lub wyznaczona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych jednostka organizacyjna (biuro wymiany informacji - VIES), na wniosek zainteresowanego, potwierdza zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Zainteresowanym może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w uzyskaniu potwierdzenia. Wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną.

Ponadto, Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy wskazać, że podatnik posiada różne środki, aby sprawdzić, czy kontrahent posiada ważny i prawidłowy nr VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z zapytaniem, czy kontrahent jest zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE i czy posługuje się ważnym i prawidłowym numerem VAT, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może:

1. zwrócić się do Biura Wymiany Informacji o VAT,
2. zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego lub
3. samodzielnie dokonać takiej weryfikacji, korzystając z powołanego wyżej adresu strony internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz podmiotów zagranicznych należących do brytyjskiej grupy podatkowej VAT. Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Wielkiej Brytanii numer VAT jest nadawany tylko grupie podatkowej jako całości a nie pojedynczym spółkom wchodzącym w jej skład. Wnioskodawca posiada dokumentację dotyczącą statusu VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT tj. kopię potwierdzenia z angielskiego urzędu numeru VAT grupowego wraz z informacją z VIES.

Mając na uwadze przedstawione powyżej wyjaśnienia należy wskazać, że na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych jednym z wiarygodnych sposobów ustalenia statusu podmiotu będącego kontrahentem podatnika jest posiadanie wydruku z systemu VIES.

Odnosząc powyższe ustalenia do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja dotycząca statusu VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT (kopia potwierdzająca VAT grupowy oraz informacja z VIES) jest wystarczająca aby uznać, że podmiot na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28b ust. 1 ustawy. W analizowanej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahentów zagranicznych będących członkami brytyjskiej grupy podatkowej. Brytyjska grupa podatkowa jest podatnikiem w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy, zatem zgodnie z powyższym przepisem miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest miejsce w którym podatnik (usługobiorca) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym w przedmiotowej sprawie usługi świadczone przez Wnioskodawcę, dla których miejsce świadczenia ustala się zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu na terytorium Wielkiej Brytanii.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym świadczone przez niego usługi nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy słuszne jest wpisanie w informacji podsumowującej numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT i uwzględnienie w jednej pozycji informacji podsumowującej transakcji z obiema Spółkami brytyjskimi wskazując numer VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości do-danej jest usługobiorca – zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Natomiast w myśl art. 100 ust. 8 ustawy informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach współsprawcy z zagranicznymi kontrahentami świadczy usługi na rzecz podmiotów należących do brytyjskiej grupy podatkowej. Zgodnie z brytyjskim prawem, numer VAT nadawany jest tylko grupie jako całości a nie pojedynczym spółkom wchodzącym w jej skład. Spółka posiada zaświadczenie z brytyjskiego urzędu, że Spółki brytyjskie są członkami brytyjskiej grupy podatkowej VAT. Brytyjska grupa podatkowa posługuje się brytyjskim numerem VAT. Numer ten jest aktywnym numerem VAT.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w informacji podsumowującej podatnik winien wskazać między innymi właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi.

Odnosząc powyższe do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że numer VAT, którym posługuje się brytyjska grupa podatkowa jest numerem identyfikacyjnym, o którym mowa w art. 100 ust. 8 pkt 2 ustawy. Skoro bowiem numer VAT nadawany jest tylko grupie jako całości a nie poszczególnym podmiotom wchodzącym w jej skład, to numer identyfikacyjny brytyjskiej grupy podatkowej jest właściwy i należy go umieścić w informacji podsumowującej.

Ponadto, z powołanych powyżej przepisów wynika, że informacja podsumowująca powinna zawierać łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jak wskazano powyżej w informacji podsumowującej należy wskazać jedynie numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany dla brytyjskiej grupy podatkowej VAT. Zatem w informacji podsumowującej należy wykazać łączną wartość usług świadczonych na rzecz kontrahentów zagranicznych należących do brytyjskiej grupy podatkowej VAT w jednej pozycji informacji podsumowującej skoro numer VAT jest nadawany tylko grupie nie poszczególnym podmiotom wchodzącym w jej skład a w informacji podsumowującej poszczególni kontrahenci podatnika są identyfikowani jedynie za pomocą numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla transakcji ze Spółkami brytyjskimi słuszne jest używanie numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT oraz wszystkie usługi świadczone na rzecz Spółek brytyjskich powinny być zbiorczo ujmowane w jednej pozycji informacji podsumowującej z podaniem numeru VAT brytyjskiej grupy podatkowej VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.