Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.57.2015.CRS
z 12 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r. Nr IBPB II/1/415-971/11/HK wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Pana (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiągniętych w związku z realizacją celów projektu w ramach 7 Programu Ramowego- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w spółce (dalej zwaną również „Pracodawcą” lub „Beneficjentem”), która w okresie od 1 lutego 2008 r. do 30 kwietnia 2011 r. realizowała projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej. Umowa na dofinansowanie projektu M. (...) w ramach 7 Programu Ramowego została zawarta przez Beneficjenta bezpośrednio z reprezentantem Unii Europejskiej, tj. Komisją WE.

Część środków została przekazana bezpośrednio w ramach prefinansowania przed rozpoczęciem projektu na rachunek bankowy Beneficjenta wskazany w umowie, kolejne transze wypłacane były w miarę realizacji projektu jako refundacja poniesionych wydatków kwalifikowanych bezpośrednio na rachunek Beneficjenta. Warunkiem przekazania Beneficjentowi dofinansowania było poświadczenie faktycznego i prawidłowego poniesienia wydatków oraz ich kwalifikowalności.

We wskazanym wyżej okresie Wnioskodawca był bezpośrednio zaangażowany w wykonywanie prac w ramach dofinansowanego projektu, o charakterze merytorycznym.

W odniesieniu do części projektu dofinansowanego w 100% Wnioskodawca pełnił funkcję koordynatora projektu i zajmował się zarządzaniem pracami w ramach projektu. W odniesieniu natomiast do części projektu dofinansowanego w 50% Wnioskodawca zaangażowany był w wykonywanie prac badawczo-rozwojowych. Całość zakresu wykonywanych prac, zarówno związanych z zarządzaniem projektem, jak i badawczo-rozwojowych, wynikała bezpośrednio z zapisów umowy o dofinansowanie z Komisją Europejską. Merytoryczną zgodność faktycznie wykonanych prac z zapisami umowy potwierdziły trzy techniczne audyty (technical review) projektu przeprowadzone przez Komisję Europejską.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy zakres zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje również dochody (wynagrodzenie) otrzymywane przez Wnioskodawcę związane z jego zaangażowaniem w wykonywanie prac w ramach umowy o pracę w projekcie dofinansowanym ze środków unijnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z udziałem Beneficjenta w projekcie M. dofinansowanym w całości lub części ze środków pomocowych w ramach 7 Programu Ramowego ze środków Unii Europejskiej korzystały w okresie trwania projektu ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy osiągnięte przez niego dochody w związku z udziałem w projekcie Beneficjenta dofinansowanym w całości lub części ze środków pomocowych, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 PDOF wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

• pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
• podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
  
  

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) PDOF wyraźnie wynika, że istotną przesłanką nabycia zwolnienia przedmiotowego jest „pochodzenie” dochodów otrzymywanych przez beneficjenta. Podstawą do uzyskania tych środków może być bądź umowa z innymi państwami, organizacjami lub instytucjami bądź jednostronna deklaracja. Zatem sposób finansowania programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji UE oraz programów NATO ma znaczenie drugorzędne i jest tylko kwestią techniczną nie mającą istotnego znaczenia dla nabycia prawa do zwolnienia przedmiotowego. Tym samym metoda „prefinansowania” (zaliczka) nie może bezpośrednio wpływać na to zwolnienie (por. wyrok NSA z dnia 12 października 2008 r. sygn. akt II FSK 1167/08, z dnia 30 października 2008 r. sygn. akt II FSK 1071/07 oraz z dnia 13 lutego 2008 r. sygn. akt II FSK 1720/06.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOF jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, o czym świadczy związanie go z określonymi źródłami, a więc pochodzeniem ze środków pomocowych płynących z międzynarodowych instytucji finansowych albo rządów obcych państw. Za przedmiotowym charakterem tego zwolnienia przemawia także cel, którym są określone inwestycje. Stąd środki pieniężne, a mówiąc ściśle dochody, podlegają zwolnieniu z opodatkowania jeżeli są dochodami beneficjenta lub bezpośredniego wykonawcy.

Nie są natomiast – zdaniem Wnioskodawcy – zwolnione dochody osób, które są zleceniobiorcami bezpośredniego wykonawcy, pomimo że pośrednio uzyskiwane dochody pochodzą ze środków pomocowych. Drugą przesłanką zwolnienia, która musi zaistnieć kumulatywnie z pierwszą jest „bezpośrednie realizowanie celu programu przez podatnika ze środków bezzwrotnej pomocy”, przy czym „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem”. Użycie zwrotu „bezpośrednio realizuje cel programu” oznacza, że zwolnienie przysługuje tylko podatnikowi bezpośrednio realizującemu ten program, a więc nie przysługuje tym, którzy realizują go tylko pośrednio.

Wnioskodawca podkreśla, iż w rozpoznawanej sprawie pracownicy Beneficjenta (w tym Wnioskodawca) otrzymują bezpośrednie zlecenie wykonywania określonych czynności w związku z realizowanym programem w ramach umowy o pracę. Zwrot „zleca”, zgodnie z jego językowym rozumieniem (zob. Słownik Języka Polskiego pod redakcją M. Szymczaka, Tom III, str. 1025) ma kilka znaczeń, a w tym:

• nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś, polecać,
• powierzać komuś wykonanie jakiejś pracy,
• praca zlecona, praca powierzona specjaliście do wykonania poza godzinami pracy, oddzielnie wynagradzana,
• zlecić komuś opiekę nad czymś, załatwienie jakiejś sprawy.
  
  

Taką wykładnię powołanego przepisu wspiera także wykładania funkcjonalna i celowościowa.

Jak wskazał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 10 lipca 2007 r. (III SA/Wa 741/07) jeżeli beneficjentem pomocy, czyli bezpośrednim wykonawcą programu, jest osoba prawna, to zwolnienie od podatku wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOF dotyczy dochodów jej pracowników, uzyskiwanych na podstawie umowy o pracę. Jednakże przedmiot takiej umowy musi służyć bezpośredniej realizacji celu programu pomocowego. NSA w wyroku z dnia 14 stycznia 2009 r. (II FSK 1457/07) doszedł do podobnego wniosku. W opinii sądu „zlecać” jest bliskoznaczne pojęciu "zlecanie", co oznacza polecenie wykonywania czegoś, pismo zlecające coś komuś; rodzaj umowy o świadczenie usług, w której zleceniodawca zobowiązuje się do dokonania określonej czynności. Sąd podkreślił, że to ostanie znaczenie zwrotu "zlecać" jest najbliższe znaczeniu, a wręcz odpowiada treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) PDOF, co oznaczałoby, że chodzi w nim o umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, ewentualnie umowę o dzieło, umowę o roboty budowlane, a nie umowę o pracę. Posługując się wykładnią funkcjonalną i celowościową powołanego artykułu, zauważył, że „gdyby ustawodawca chciał, aby zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 46 PDOF nie odnosiło się do pracowników podatnika bezpośrednio realizującego cel programu, to przepis ten otrzymałby również inne brzmienie, a mianowicie takie, że "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, będących pracownikami oraz podmiotów, którym podatnik ten zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem". Zastosowanie wykładni celowościowej, a nie tylko gramatycznej, umożliwiło odrzucenie poglądu, że beneficjent sam realizuje bezpośrednio cel programu. Taka interpretacja byłaby trudna do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej, rozumianej szeroko. Osoba prawna musi przecież wykonywać zadania, posługując się pracownikami.

Podobnie WSA w Gdańsku z dnia 8 października 2009 r. (I SA/Gd 517/09), który podchodząc do powstałego problemu nieco z innej strony (ściśle literalne interpretując końcową treść lit.b) rozważanego przepisu stwierdził, że dochody pracowników beneficjenta mogą jednak korzystać z omawianej ulgi podatkowej. Sąd stwierdził, że „w tym stanie rzeczy przyjmowanie w rozpoznawanej sprawie, iż pracodawca Wnioskodawcy sam niejako realizuje bezpośrednio cel programu nie jest do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej rozumianej szeroko. Przedsiębiorstwo musi przecież wykonywać te zadania posługując się choćby tylko i wyłącznie, a zawsze zatrudnionymi pracownikami. Nie sposób więc przyjąć by pracownicy Wnioskodawcy podlegali wyjątkowi z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy PDOF.”

Dodatkowo Wnioskodawca przytacza argumenty zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2008 r. Nr IBPB2/415-570/08/BJ wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

Wnioskodawca wskazuje, iż w analizowanym stanie faktycznym w ramach umowy o pracę bierze udział w realizacji projektu finansowanego ze środków pomocowych, przy czym są to prace o charakterze merytorycznym, związane z bezpośrednią realizacją celów projektu:

1. w ramach zarządzania projektem, jako koordynator projektu: planowanie prac badawczo-rozwojowych w projekcie, złożonym z sześciu międzynarodowych partnerów; nadzór oraz raportowanie ich wykonania, zarządzanie ryzykiem, udział w podejmowaniu strategicznych decyzji w projekcie oraz rozwiązywanie konfliktów między partnerami,
2. w ramach prac badawczo-rozwojowych, definiowanie szczegółowych wymagań, rozwój technologii informatycznych w bazujących na tych technologiach oraz ich ewaluacja.
   
   

Powyższy zakres prac został zapisany bezpośrednio w umowie o dofinansowanie z Komisją Europejską.

W ocenie Wnioskodawcy – zważywszy, że Wnioskodawca w ramach umowy o pracę bezpośrednio realizuje cel programu (projektu) finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy unijnej, to w tych okolicznościach uzyskane wynagrodzenie w związku z realizacją zadań projektu w części faktycznie sfinansowanej ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej w okresie trwania projektu M. korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 PDOF.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznał za:

• prawidłowe w części dotyczącej wynagrodzeń finansowanych bezpośrednio ze środków pomocowych;
• nieprawidłowe w części dotyczącej wynagrodzeń finansowanych ze środków pracodawcy, a następnie refundowanych ze środków pomocowych.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy wyraża podstawową zasadę podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z tą zasadą opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz dochodów, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia. Tym samym wszelkie przywileje w podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym zwolnienia przedmiotowe) stanowią wyjątek, istotne odstępstwo od sprawiedliwości podatkowej, co powoduje, że normy prawne je ustanawiające muszą być interpretowane ściśle. W ich przypadku niedopuszczalne jest zarówno stosowanie wykładni zawężającej, jak i wykładni rozszerzającej. Dotyczy to m.in. zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.

Na podstawie tego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia wymaga zatem łącznego spełnienia dwóch przesłanek, tj. przesłanki określonej w lit.a oraz lit.b wyżej przytoczonego przepisu.

Przesłanka z lit.a dotyczy źródła pochodzenia dochodów i jest spełniona wówczas, gdy środki pochodzą m.in. od organizacji międzynarodowej i przyznano je na podstawie jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej z tą organizacją przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, także wówczas gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy. Sposób wypłaty środków finansowych pochodzących z bezzwrotnej pomocy (w tym poprzez refundację wcześniej poniesionych wydatków) jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla zastosowania omawianego zwolnienia.

Przesłanka z lit.b dotyczy natomiast bezpośredniej realizacji celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy i jest spełniona wyłącznie wtedy, gdy osoba fizyczna (podatnik) bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Tym samym nie jest spełniona w odniesieniu do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem (podwykonawcy).

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądowo-administracyjnego podnosi się argument – który Minister Finansów podziela – że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy, wyrazu „bezpośrednio” należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, iż bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit.a tego unormowania, która wskazuje podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, iż „nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, iż do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym – zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań” (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku „bezpośredniości” widoczny jest m.in. w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 58/08, z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt II FSK 1265/09, z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10, z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1425/10, z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2487/10, z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2460/10, z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2564/10, a także z dnia 24 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 1918/12.

W tej sytuacji, za ugruntowany należy uznać pogląd prezentowany przez sądy, zgodnie z którym jeżeli podatnik będący beneficjentem środków pochodzących ze źródeł wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.a ustawy zleca osobie fizycznej (bez względu na rodzaj umowy) wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem, dochody tej osoby otrzymane w związku z wykonaniem zlecenia nie korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, gdyż nie została spełniona przesłanka określona w lit.b tej regulacji. Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy nie jest bowiem osoba fizyczna, której zlecono wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym programem, lecz podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu, i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie (jest stroną umowy przyznającej środki z bezzwrotnej pomocy).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym przesłanka dotycząca pochodzenia dochodów została spełniona, gdyż środki z Unii Europejskiej zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w lit.a w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy. Dla spełnienia przesłanki z art. 21 ust 1 pkt 46 lit.a ustawy nie ma bowiem znaczenia system przepływu środków pomocy, ale istotne jest kto ostatecznie ponosi ciężar ekonomiczny pomocy.

Tym niemniej, przyjmując ugruntowane już orzecznictwo sądowo-administracyjne dotyczące art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy, uznać należy, iż nie został spełniony warunek z lit.b. Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, Wnioskodawca nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy. Faktu tego nie zmienia wykonywanie przez Wnioskodawcę określonych zadań na rzecz realizacji celu danego programu (za wynagrodzeniem w ramach umowy o pracę). Przedmiotowe czynności wykonywane były bowiem na zlecenie podmiotu bezpośrednio realizującego cel programu oraz przy wykorzystaniu środków przez niego otrzymanych, a nie przekazanych bezpośrednio Wnioskodawcy. Innymi słowy, wprawdzie Wnioskodawca był zaangażowany w realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, jednak to nie on realizował program bezpośrednio. Za bezpośrednią realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy odpowiada bowiem podmiot, który jest stroną umowy o dofinansowanie, i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie postanowień zawartej umowy (beneficjent pomocy).

Odnosząc się natomiast do interpretacji indywidualnej na którą powołuje się Wnioskodawca w złożonym wniosku, należy stwierdzić, że Minister Finansów w sytuacji uznania interpretacji za niezgodną z przepisami prawa może, w każdym okresie, z urzędu dokonać jej zmiany. Taka sytuacja miała miejsce i w tym przypadku, stąd Minister Finansów dokonał zmiany interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2008 r. Nr IBPB2/415-570/08/BJ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 04 marca 2015 r. Nr DD3.8222.2.109.2015.MCA).

W konsekwencji należy stwierdzić, że wynagrodzenie Wnioskodawcy nie jest objęte zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, jednakże nie ze względu na warunek pochodzenia środków z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej (lit.a), ale ze względu na to, że Wnioskodawcy nie można uznać za osobę bezpośrednio realizującą cel programu finansowanego z tych środków (lit.b).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 24 lutego 2012 r. Nr IBPB II/1/415-971/11/HK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.