2015.05.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-56/15-5/MPe
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 4 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 4 maja 2015 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia (dalej: Spółdzielnia lub Wnioskodawca) jest spółdzielnią produkcyjną specjalizującą się w produkcji szkieł i luster. Ponadto Spółdzielnia prowadzi hurtownię oraz zakład usługowy. Asortyment Spółdzielni obejmuje między innymi szyby budowlane hartowane, szkło hartowane, szyby zespolone, lustra łazienkowe i inne.

Na mocy aktu notarialnego z dnia 9 sierpnia 1996 r. na rzecz Spółdzielni zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, objętej księgą wieczystą, stanowiącej działkę nr 12 (dalej: Nieruchomość).

Tym samym aktem, na Spółdzielnię została przeniesiona własność budynków zlokalizowanych na nieruchomości. Przeniesienie własności budynków nastąpiło zgodnie z procedurą wskazaną w art. 88a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. 1991, Nr 30 Poz. 127 ze zm.). Przeniesienie własności budynków nastąpiło nieodpłatnie (tj. umowa przewidywała, że opłata jest należna wyłącznie w przypadku sprzedaży przez Spółdzielnię gruntu przed upływem 10 lat). Wydanie Nieruchomości nastąpiło w dniu zawarcia umowy, tj. 9 sierpnia 1996 r. Wnioskodawca nie posiada wiedzy co do tego, czy Gmina uznała opisaną powyżej transakcję za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółdzielnia nie otrzymała jednak faktury dokumentującej tą transakcję. Nieruchomość od 1964 r. była użytkowana przez Spółdzielnię na podstawie decyzji z 1964 r. w sprawie ustanowienia prawa użytkowania terenu państwowego. Budynki posadowione na Nieruchomości zostały wybudowane przez Spółdzielnię przed 1993 r. Koszty wybudowania budynków poniosła w całości Spółdzielnia ze środków własnych. W związku z wybudowaniem budynków Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów budowlanych, albowiem w tym czasie nie występował podatek VAT. Po nabyciu prawa własności budynków, część lokali w budynkach było wynajmowanych przez Spółdzielnię, część lokali jest wynajmowana także obecnie. Wynajem podlegał i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Część niewynajmowana była wykorzystywana przez Spółdzielnię we własnej działalności gospodarczej. Od dnia nabycia budynków w 1996 r., Spółdzielnia nie dokonała ulepszeń budynków przewyższających 30% wartości początkowej budynków. Spółdzielnia zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności budynków posadowionych na Nieruchomości podmiotowi zewnętrznemu. Przebieg transakcji będzie wyglądał w sposób następujący: w najbliższych miesiącach Spółdzielnia planuje zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności budynków posadowionych na Nieruchomości. Zgodnie z umową przedwstępną, Spółdzielnia otrzyma zaliczkę na poczet ceny. Spółdzielnia przewiduje, że umowa przyrzeczona zostanie zawarta do końca 2015 r. Zgodnie z umową, przy jej zawarciu Spółdzielnia otrzyma część ceny, tak że do tej chwili otrzyma około 40% ceny sprzedaży. Zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży, pozostała część ceny zostanie Spółdzielni przekazana po wydaniu Nieruchomości. Wydanie Nieruchomości nastąpi w październiku 2016 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Do czasu wydania nieruchomości nabywca nieruchomości zobowiąże się do niedysponowania Nieruchomością. W szczególności, nabywca zobowiąże się do niewykonywania swoich praw jako użytkownik wieczysty oraz właściciel budynków, w tym do niezbywania prawa użytkowania wieczystego i budynków, nie będzie także mógł przeprowadzać jakichkolwiek prac, robót i zmian na Nieruchomości. Bez zgody Spółdzielni nabywca nie będzie miał prawa wstępu na teren Nieruchomości. Spółdzielnia nie będzie uiszczać na rzecz Nabywcy jakiegokolwiek wynagrodzenia za użytkowanie Nieruchomości między chwilą sprzedaży a chwilą wydania. Będzie jednak ponosić wszelkie koszty związane z nieruchomością. Innymi słowy, do czasu wydania Nieruchomości to Spółdzielnia będzie jedynym użytkownikiem Nieruchomości. Zatem, do dnia wydania Nieruchomości, Spółdzielnia będzie nią dysponowała tak jak dotychczas (tj. tak jak przed dniem sprzedaży). Zarówno Spółdzielnia jak i nabywca prawa użytkowania wieczystego i budynków są czynnymi podatnikami VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że umowa przyrzeczona będzie zawarta w formie aktu notarialnego. Z umowy przyrzeczonej będzie wynikało dla nabywcy ograniczenie do rozporządzania nieruchomością jak właściciel. W chwili podpisania umowy przyrzeczonej, nie dojdzie do wydania nieruchomości - nieruchomość zostanie wydana dopiero po zapłacie całości ceny. Tak długo jak nie dojdzie do zapłaty całej ceny, i tym samym do wydania nieruchomości, tak długo nie dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania nieruchomością jak właściciel na nabywcę. Innymi słowy, o ile na podstawie umowy przyrzeczonej dojdzie do przeniesienia na nabywcę tytułu prawnego (tj. prawa własności), nabywca zobowiąże się do nie rozporządzania nieruchomością jak właściciel do momentu pełnego uregulowania całości ceny za nieruchomość i wydania nieruchomości nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W przypadku uznania, że zbycie (dostawa) prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków podlega opodatkowaniu VAT (w całości lub w części), w jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dokonanie dostawy ma natomiast miejsce w momencie „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z przeniesieniem prawa własności budynków posadowionych na Nieruchomości, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami nastąpi, w ocenie Wnioskodawcy, w momencie wydania Nieruchomości. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie w momencie wydania Nieruchomości. W przypadku otrzymania wcześniej zaliczki, obowiązek podatkowy powstanie odpowiednio w momencie otrzymania zaliczki w kwocie odpowiadającej tej zaliczce. Do dnia wydania Nieruchomości, zgodnie z planowaną umową sprzedaży, Spółdzielnia będzie nią dysponowała tak jak dotychczas (tj. tak jak do dnia podpisania aktu notarialnego). Wynika to z faktu, że do czasu wydania nieruchomości nabywca nieruchomości zobowiąże się do niedysponowania Nieruchomością. W szczególności, nabywca zobowiąże się do niewykonywania swoich praw jako użytkownik wieczysty oraz właściciel budynków, w tym do niezbywania prawa użytkowania wieczystego i budynków, nie będzie także mógł przeprowadzać jakichkolwiek prac, robót i zmian na Nieruchomości. Bez zgody Spółdzielni nabywca nie będzie miał prawa wstępu na teren nieruchomości. Spółdzielnia nie będzie uiszczać na rzecz Nabywcy jakiegokolwiek wynagrodzenia za użytkowanie Nieruchomości między chwilą sprzedaży, a chwilą wydania. Będzie jednak ponosić wszelkie koszty związane z nieruchomością.

Zdaniem Spółdzielni oznacza to, że obowiązek podatkowy z tytułu planowanej dostawy (z zastrzeżeniem momentu powstania obowiązku podatkowego odnośnie otrzymanej zaliczki) powstanie z momentem wydania Nieruchomości - wtedy bowiem na nabywcę zostanie przeniesione prawo do rozporządzania nią jak właściciel. Stanowisko Spółdzielni znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów.

W wyroku z dnia 1 marca 2013 r. sygn. I FSK 530/12, NSA wskazał, że: "Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", stanowiące dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. i w konsekwencji równoznaczne z tym "wydanie nieruchomości", o którym mowa w przepisach statuujących moment powstania obowiązku podatkowego, tj. art. 19 ust. 1, ust. 4 i ust. 11 u.p.t.u., ma miejsce nie zawsze w dacie sporządzenia aktu notarialnego, lecz w dacie, w której nastąpi wydanie nieruchomości przez zmianę faktycznego nad nią władztwa, czyli na dzień wydania gruntu, co pociągnie za sobą przeniesienie jego posiadania." Podobnie, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 września 2010 r., sygn. akt I FSK 1389/09, stwierdził, że "należy odwołać się do pojęcia przeniesienia posiadania, które następuje poprzez wydanie rzeczy (art. 348 k.c.). Oznacza to, że w takim przypadku prawo do rozporządzenia towarami jak właściciel przechodzi na nabywcę w momencie fizycznego wydania rzeczy (traditio corporalis). Z fizycznym wydaniem rzeczy łączy się po stronie nabywcy wola władania rzeczą dla siebie w zakresie określonego prawa i rezygnacja z posiadania przez dotychczasowego posiadacza. Zrównane z fizycznym wydaniem rzeczy jest wydanie dokumentów, które dają możliwość rozporządzania rzeczą, np. listu przewozowego, oraz środków, które umożliwiają faktyczne władztwo nad rzeczą, np. kluczy do mieszkania (traditio longa manu). Samo jednak wydanie faktury nabywcy nie stanowi wydania dokumentu, które umożliwia rozporządzanie towarem w ujęciu art. 7 ust. 1 u.p.t.u., a zatem nie stanowi dostawy towarów. (...) to dostawa towarów rozumiana jako "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" w sensie ekonomicznym (faktycznym) stanowi podstawę do wystawienia faktury, jako udokumentowanie tej czynności (...).

Przyjąć zatem należy, że wydaniem towaru (dostarczeniem towaru, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego), jest moment, w którym sprzedający odda towar do swobodnego rozporządzania (dysponowania) odbiorcy, a sam przestanie faktycznie władać tym towarem". Biorąc natomiast pod uwagę kierunkowe wskazania interpretacyjne zawarte w wyrokach - sygn. akt I FSK 1389/09, sygn. akt I FSK 114/06 oraz sygn. akt I FSK 1815/09 - NSA doszedł do wniosku, że "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" na nabywcę, stanowiące dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust 1 ustawy miało miejsce w dacie, w której nastąpi wydanie nieruchomości przez zmianę faktycznego nad nią władztwa. Podobnie także stwierdził sąd w orzeczeniu NSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I FSK 114/06 oraz z 28 maja 2010 r., sygn. I FSK 964/09. Takie rozumienie dostawy towarów potwierdzają orzeczenia TSUE, w szczególności orzeczenie C-320/88 z dnia 8 lutego 1990 r. (Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien), zgodnie z którym pojęcie dostawy towarów należy więc interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem jak właściciel, nie zaś przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że opodatkowaniu VAT podlega dostawa towarów rozumiana jednakże, nie jako rozporządzenie towarem w sensie cywilnoprawnym, ale w sensie ekonomicznym. Powyższe rozumienie pojęcia "dostawy towarów" potwierdza pozostałe orzecznictwo TSUE, np. orzeczenie w sprawie C-320/88 pomiędzy Staatssecretaris van Financien Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV (Holandia). Oceniając tę sprawę zarówno Rzecznik Generalny, jak i Trybunał zauważył, że "dostawa towarów" w rozumieniu art. 5 (1) VI Dyrektywy nie powinna być rozumiana jako cywilistyczne przeniesienie prawa własności, istotne znaczenie ma przeniesienie ekonomicznego prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, pod warunkiem, że daje ono w praktyce nabywcy analogiczne prawa jak przeniesienie tytułu prawnego. W podobnym tonie wypowiedział się Minister Finansów (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 października 2013 r., znak IPTPP1/443-216/11-8/13/S/IG). Wskazał on, że „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na nabywcę [...] i w konsekwencji równoznaczne z tym wydanie jej nieruchomości [...] miało miejsce w dacie wydania nieruchomości przez zmianę faktycznego nad nią władztwa. Do tego czasu Wnioskodawcy, a nie nowemu właścicielowi przysługuje uprawnienie do władania nią, dalszego z niej korzystania dla tych samych celów co przed sprzedażą."

Reasumując, za dzień dokonania dostawy Nieruchomości, rozumieć należy dzień przeniesienia własności nieruchomości w sensie ekonomicznym, a nie w sensie prawnym. Tym samym, jeżeli przekazanie Nieruchomości nastąpi po podpisaniu aktu notarialnego, za moment dokonania dostawy należy uznać dzień faktycznego wydania Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z generalną zasadą wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na mocy aktu notarialnego z dnia 9 sierpnia 1996 r. na rzecz Wnioskodawcy zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w Warszawie, stanowiącej działkę nr 12. Tym samym aktem została przeniesiona własność budynków zlokalizowanych na nieruchomości. Przeniesienie własności budynków nastąpiło zgodnie z procedurą wskazaną w art. 88a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Przeniesienie własności budynków nastąpiło nieodpłatnie (tj. umowa przewidywała, że opłata jest należna wyłącznie w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę gruntu przed upływem 10 lat). Wydanie nieruchomości nastąpiło w dniu zawarcia umowy, tj. 9 sierpnia 1996 r. Wnioskodawca nie posiada wiedzy co do tego, czy Gmina uznała opisaną powyżej transakcję za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług., jednakże Wnioskodawca nie otrzymał faktury dokumentującej tą transakcję. Nieruchomość od 1964 r. była użytkowana przez Wnioskodawcę na podstawie decyzji z 1964 r. w sprawie ustanowienia prawa użytkowania terenu państwowego. Budynki posadowione na nieruchomości zostały wybudowane przez Wnioskodawcę przed 1993 r. i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów budowlanych. Po nabyciu prawa własności budynków, część lokali w budynkach było wynajmowanych przez Wnioskodawcę, część lokali jest wynajmowana także obecnie. Wynajem podlegał i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Część niewynajmowana była wykorzystywana przez Wnioskodawcę we własnej działalności gospodarczej. Od dnia nabycia budynków w 1996 r., Wnioskodawca nie dokonał ulepszeń budynków przewyższających 30% wartości początkowej budynków. Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków podmiotowi zewnętrznemu. Wnioskodawca planuje zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży, zgodnie z którą Wnioskodawca otrzyma zaliczkę na poczet ceny. Wnioskodawca przewiduje, że umowa przyrzeczona zostanie zawarta do końca 2015 r. Zgodnie z umową, przy jej zawarciu Wnioskodawca otrzyma część ceny. Zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży, pozostała część ceny zostanie Wnioskodawcy przekazana po wydaniu nieruchomości. Wydanie nieruchomości nastąpi w październiku 2016 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Do czasu wydania nieruchomości nabywca nieruchomości zobowiąże się do niedysponowania nieruchomością. W szczególności, nabywca zobowiąże się do niewykonywania swoich praw jako użytkownik wieczysty oraz właściciel budynków, w tym do niezbywania prawa użytkowania wieczystego i budynków, nie będzie także mógł przeprowadzać jakichkolwiek prac, robót i zmian na nieruchomości. Wnioskodawca nie będzie uiszczać na rzecz nabywcy jakiegokolwiek wynagrodzenia za użytkowanie nieruchomości między chwilą sprzedaży a chwilą wydania. Będzie jednak ponosić wszelkie koszty związane z nieruchomością. Do dnia wydania nieruchomości, Wnioskodawca będzie nią dysponował tak jak dotychczas (tj. tak jak przed dniem sprzedaży). Zarówno Wnioskodawca jak i nabywca prawa użytkowania wieczystego i budynków są czynnymi podatnikami VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków.

W związku z tym, że w ustawie brak jest szczególnego przepisu odnoszącego się do momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy nieruchomości, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. art. 19a ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w najbliższych miesiącach Wnioskodawca planuje zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków. Zgodnie z umową przedwstępną, Wnioskodawca otrzyma zaliczkę. Wnioskodawca przewiduje, że umowa przyrzeczona zostanie zawarta do końca 2015 r. Ponadto jak wskazano w uzupełnieniu wniosku umowa przyrzeczona zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Z umowy przyrzeczonej będzie wynikało dla nabywcy ograniczenie do rozporządzania nieruchomością jak właściciel. W chwili podpisania umowy przyrzeczonej, nie dojdzie do wydania nieruchomości - nieruchomość zostanie wydana dopiero po zapłacie całości ceny. Tak długo jak nie dojdzie do zapłaty całej ceny, i tym samym do wydania nieruchomości, tak długo nie dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania nieruchomością jak właściciel na nabywcę. O ile na podstawie umowy przyrzeczonej dojdzie do przeniesienia na nabywcę tytułu prawnego (tj. prawa własności), nabywca zobowiąże się do nie rozporządzania nieruchomością jak właściciel do momentu pełnego uregulowania całości ceny za nieruchomość i wydania nieruchomości nabywcy.

W tym miejscu należy wskazać, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

W przedstawionych okolicznościach sprawy umowa przyrzeczona zostanie zawarta do końca 2015 r. w formie aktu notarialnego. Z umowy tej, jak wskazał Wnioskodawca będzie wynikało dla nabywcy ograniczenie do rozporządzania nieruchomością jak właściciel. W chwili podpisania umowy przyrzeczonej, nie dojdzie do wydania nieruchomości - nieruchomość zostanie wydana dopiero po zapłacie całości ceny. Tak długo jak nie dojdzie do zapłaty całej ceny, i tym samym do wydania nieruchomości, tak długo nie dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania nieruchomością jak właściciel na nabywcę. Zatem w odniesieniu do rozpatrywanej sprawy, z uwagi na przytoczone przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży niniejszej nieruchomości obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczki, co wynika z art. 19a ust. 8 ustawy oraz w momencie przeniesienia na nabywcę prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel, stosownie do ww. art. 19a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jeżeli przekazanie nieruchomości nastąpi po podpisaniu aktu notarialnego, za moment dokonania dostawy należy uznać dzień faktycznego wydania nieruchomości, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4), w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa ( art . 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art . 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin