Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-469/15-2/KR
z 10 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości gruntowej, tj. działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości gruntowej, tj. działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wspólnie z żoną, na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej, jest od 28 czerwca 2006 r. właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 1,1730 ha, a obecnie o pow. 4,2168 ha fizycznego, co stanowi pow. 2,2933 ha przeliczeniowego. W skład tego gospodarstwa wchodzą następujące nieruchomości rolne niezabudowane i nieuzbrojone:

1. działki nr 105/14, 105/15, 105/16, 105/17, 105/18, 105/34 o łącznej pow. 0,1682 ha nabyte dnia 15 lipca 2003 r. wraz z udziałem w drodze, tj. działce 105/5.
   
2. działka rolna nr 170/8 o pow. 0,4995 ha nabyta dnia 06 lipca 2005 r., przed zakupem tej działki Wnioskodawca wraz z żoną wystąpili o warunki zabudowy na inwestycję polegającą na budowie budynku biurowo-magazynowego, które to warunki otrzymali w dniu 20 kwietnia 2005 r. jednak inwestycji tej nie rozpoczęli ze względów osobistych i rodzinnych.
   
3. działka rolna nr 170/5 o pow. 0,1750 ha nabyta dnia 23 sierpnia 2006 r., dla tej działki na wniosek sprzedającego były wydane w dniu 14 marca 2003 r. warunki zabudowy na budynek mieszkalny jednorodzinny. Warunki te utraciły ważność z dniem 14 marca 2006 r. Działka zakupiona z zamiarem budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego na własne cele mieszkaniowe, jednak cel ten nie został zrealizowany z powodów rodzinnych.
   
4. działka rolna nr 309/9 o pow. 0,3303 ha nabyta dnia 28 czerwca 2006 r.
   
5. udział 1/3 działki rolnej nr 309/11 o pow. 0,1737 ha nabytej dnia 28 czerwca 2006 r. który to udział został zastąpiony w dniu 28 sierpnia 2008 r. na nowo wydzieloną działkę rolną nr 309/14 o pow. 0,0740ha.
   
6. działka rolna nr 310/10 o pow. 0,6500 ha nabyta dnia 14 lipca 2006 r.,
   
7. działka rolna nr 148 o pow. 0,9200 ha nabyta dnia 28 sierpnia 2006 r.,
   
8. działki nr 104/6,106/6,107/6 o łącznej pow. 0,3889 ha nabyte dnia 05 grudnia 2006 r.
   
9. działka rolna nr 105/6 o pow. 0,0876 ha nabyta dnia 11 grudnia 2006 r.
   
10. działka rolna nr 169/2 o pow. 0,0619 ha nabyta dnia 25 stycznia 2007 r.
    
11. działka rolna nr 169/3 o pow. 0,1768 ha nabyta dnia 25 stycznia 2007 r.
    
12. działka rolna nr 309/15 o pow. 0,3599 ha nabyta dnia 28 sierpnia 2008 r.
    
13. działki nr 426/30, 430/50 o łącznej pow. 0,3247 ha nabyte dnia 06 listopada 2008 r. zostały kupione z podatkiem VAT.
    
    

W chwili nabycia ww. działek, żadna z nich nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W 2009 roku Wnioskodawca z żoną zakupił działki budowlane objęte od 2002 roku miejscowym planem zagospodarowania - jako „tereny mieszkaniowe o niskiej intensywnej zabudowie mieszkaniowej”: działki nr 59/2, 66/2, 68/2 o łącznej pow. 0,6602 ha działka nr 67/2 o pow. 0,1361 ha, udział 1/3 działki nr 57/2 o pow. 0,2694ha.

Działki te nie weszły w skład gospodarstwa rolnego.

20 grudnia 2007 r. Gmina Miasto R., podjęła uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 17 marca 2014 r. Rada Miejska uchwałą przyjęła plan zagospodarowania przestrzennego miasta R. „B.- I etap”, który uprawomocnił się 23 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z tym planem, działki mogące być przedmiotem ewentualnej transakcji sprzedaży (poz. 2 i 3 oraz 10 i 11), tj. działki 170/8 i 169/3 zostały objęte strefą zabudowy usługowej o charakterze ogólnomiejskim i regionalnym (symbol UC), a działki 170/5 i 169/2 zostały objęte strefą usługowo-mieszkaniową (symbol U.MN). Wszystkie działki wchodzą w skład wspomnianego wyżej gospodarstwa rolnego. Z tego tytułu Wnioskodawca płaci składki na ubezpieczenie społeczne rolników (KRUS) i podatek rolny.

Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, Wnioskodawca od sierpnia 2005 r., a jego żona od września 2009 r. Wymienione wyżej grunty rolne zostały zakupione z własnych środków bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży, nie były zakupione na potrzeby działalności gospodarczej i nigdy nie służyły takiej działalności, nigdy nie były przedmiotem najmu, użyczenia lub dzierżawy, nie służyły sprzedaży opodatkowanej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Grunty te nigdy nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Dotychczas Wnioskodawca i jego żona nie podejmowali żadnych działań marketingowych dotyczących tych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej przedstawionym stanie faktycznym dokonując jednorazowej transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, tj. działek 170/8 i 169/3 oraz działek 170/5 i 169/2 sąsiadujących ze sobą i stanowiących jedną całość Wnioskodawca i jego żona staną się podatnikami podatku od towarów i usług i będą zobowiązani do zapłaty tegoż podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży ww. nieruchomości gruntowej nie staną się podatnikami podatku od towarów i usług i nie będą zobowiązani do zapłaty podatku VAT.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.) dalej VATU.

Towarem w rozumieniu VATU są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6). Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU).

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 VATU).

Podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 VATU).

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 VATU). Dla uznania podejmowanych określonych czynności przez osobę fizyczną za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter, powtarzalność, stałość i profesjonalizm.

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne na podatnika VAT czynnego (art. 15 ust. 4 VATU).

Osoby fizyczne prowadzące wyłącznie gospodarstwo rolne wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podst. art. 43 ust. 1 pkt 3 nie są podatnikami, chyba że złożą zgłoszenie rejestracyjne (art. 86 ust. 3 VATU).

Aby czynność sprzedaży towaru w rozumieniu VATU podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 VATU w okolicznościach o których mowa w art. 15 ust. 2.

W świetle powyższych regulacji sprzedaż ww. gruntów nie będzie podlegać opodatkowaniu, ponieważ Wnioskodawca wraz z żoną mają zamiar dokonać jednostkowej transakcji zbycia majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży. Sprzedaż ta będzie czynnością zwykłego wykonywania prawa własności w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości zbycia innych nieruchomości gruntowych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Nie zmienia to jednak faktu, że Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, z tytułu której mogliby uzyskać status podatnika. Nie podejmowali i nie zamierzają podejmować jakichkolwiek działań zmierzających do zmiany przeznaczenia posiadanych gruntów wchodzących w skład ich gospodarstwa rolnego. Przekształcenie gruntów mających być przedmiotem transakcji sprzedaży odbyło się bez ich udziału i niezależnie od ich woli, wskutek uchwalenia przez gminę planu zagospodarowania przestrzennego.

Brak statusu podatnika, a co za tym idzie brak opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych w ramach czynności związanych ze zwykłym zarządem majątkiem prywatnym - wielokrotnie był przedmiotem interpretacji i orzecznictwa, w tym również Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - wyrok z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, np. teza 50 i 45. W orzecznictwie krajowym przykładem mogą być orzeczenia NSA z 27 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 774/13, WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 30 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Go 367/14 i WSA w Kielcach z 05 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/KE 251/14.

W świetle powyższego, sprzedaż wymienionych na wstępie czterech działek oznaczonych numerami 170/8 i 169/3 oraz 170/5 i 169/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ z tytułu tej transakcji Wnioskodawca i jego żona nie uzyskają statusu podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 k.c.).

Jak stanowi art. 196 § 1 k.c., współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c., stanowi odpłatną dostawę towarów.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego składającego się z nieruchomości rolnych. W skład tego gospodarstwa wchodzą nieruchomości niezabudowane i nieuzbrojone:

1. działki nr 105/14, 105/15, 105/16, 105/17, 105/18, 105/34 o łącznej pow. 0,1682 ha, wraz z udziałem w drodze, tj. działce 105/5,
   
2. działka rolna nr 170/8 o pow. 0,4995 ha,
   
3. działka rolna nr 170/5 o pow. 0,1750 ha,
   
4. działka rolna nr 309/9 o pow. 0,3303 ha,
   
5. udział 1/3 działki rolnej nr 309/11 o pow. 0,1737 ha, który to udział został zastąpiony na nowo wydzieloną działkę rolną nr 309/14 o pow. 0,0740ha,
   
6. działka rolna nr 310/10 o pow. 0,6500 ha,
   
7. działka rolna nr 148 o pow. 0,9200 ha,
   
8. działki nr 104/6,106/6,107/6 o łącznej pow. 0,3889 ha,
   
9. działka rolna nr 105/6 o pow. 0,0876 ha,
   
10. działka rolna nr 169/2 o pow. 0,0619 ha,
    
11. działka rolna nr 169/3 o pow. 0,1768 ha,
    
12. działka rolna nr 309/15 o pow. 0,3599 ha,
    
13. działki nr 426/30, 430/50 o łącznej pow. 0,3247 ha,
    
    

W chwili nabycia ww. działek, żadna z nich nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W 2009 roku Wnioskodawca zakupił działki budowlane objęte od 2002 roku miejscowym planem zagospodarowania - jako „tereny mieszkaniowe o niskiej intensywnej zabudowie mieszkaniowej”: działki nr 59/2, 66/2, 68/2 o łącznej pow. 0,6602 ha, działkę nr 67/2 o pow. 0,1361 ha, udział 1/3 działki nr 57/2 o pow. 0,2694 ha, jednak działki te nie weszły w skład gospodarstwa rolnego.

17 marca 2014 r. Rada Miejska uchwałą przyjęła plan zagospodarowania przestrzennego miasta R.ia „B.- I etap”. Zgodnie z tym planem, działki mogące być przedmiotem ewentualnej sprzedaży, tj. działki 170/8 i 169/3 zostały objęte strefą zabudowy usługowej o charakterze ogólnomiejskimi regionalnym, a działki 170/5 i 169/2 zostały objęte strefą usługowo-mieszkaniową. Wszystkie działki wchodzą w skład wspomnianego wyżej gospodarstwa rolnego, z tytułu którego Wnioskodawca płaci składki na ubezpieczenie społeczne rolników (KRUS) i podatek rolny.

Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była w żaden komercyjny sposób wykorzystywana przez Wnioskodawcę (np. dzierżawa, użyczenie, najem) oraz nie przynosiła Wnioskodawcy żadnych pożytków. Wnioskodawca wskazał, że grunty nie były zakupione na potrzeby działalności gospodarczej i nigdy takiej działalności nie służyły. Wnioskodawca zaznaczył również, że nie prowadził na przedmiotowej nieruchomości żadnych prac. Ponadto we wniosku wspomniano, że grunty nigdy nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych a w celu ich sprzedaży nie podejmowano żadnych działań marketingowych. Dodatkowo we wniosku wskazano, że przekształcenie gruntów będących przedmiotem sprzedaży nastąpiło bez udziału Wnioskodawcy, wskutek uchwalenia przez gminę planu zagospodarowania przestrzennego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania go za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży ww. działek.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył ww. nieruchomości bez zamiaru dalszej odsprzedaży, wskazał również, że nieruchomości te nigdy nie były w żaden komercyjny sposób wykorzystywane przez Wnioskodawcę, w tym nie były przedmiotem najmu, użyczenia, dzierżawy, prowadzenia własnej działalności gospodarczej oraz nie przynosiły żadnych pożytków. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że dotychczas nie podejmował żadnych działań marketingowych dotyczących ww. działek.

Zatem, sprzedaż ww. nieruchomości tj. niezabudowanych działek nr 170/8, 170/5, 169/2 i 169/3, będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem tego, Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia udziału w nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Z uwagi na przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskodawca działał w charakterze handlowca.

Zatem należy uznać, że Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży należącego do Wnioskodawcy udziału w nieruchomości, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, dla Wnioskodawcy z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, tj. osoby składającej wniosek. W związku z tym skutki określone w otrzymanej interpretacji mogą dotyczyć tylko Zainteresowanego, stąd też interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana dla Wnioskodawcy nie może wywierać skutku prawnego dla jego żony, natomiast współwłaściciel chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z oddzielnym wnioskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.