INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 06 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów wykorzystywanych do produkcji mieszanek stosowanych jako dodatek do mas formierskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą wyrobów wykorzystywanych do produkcji mieszanek stosowanych jako dodatek do mas formierskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W bieżącym roku Spółka zakupiła: pył odlewniczy identyfikujący się kodem CN 2701 od przedsiębiorstwa, które wg dowodu dostawy jest uprawnione do zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z art. 31a ust.1 pkt 1 - "sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust 2." oraz mieszankę węgiel + żywica identyfikującą się kodem CN 2701 od przedsiębiorstwa, które według dowodu dostawy jest uprawnione do zwolnienia z podatku akcyzowego zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 7 - "w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem Dl 26" produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3O37/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.199O, sir. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 047 str. 177, z późn. zm.).

Wnioskodawca, aby kupić ten pył odlewniczy wytworzony z węgla oraz mieszankę węgiel + żywica złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku akcyzowego AKC-R wypełniając część B4 pozycję 33 - rodzaj wyrobu zużywanego "pył węglowy i mieszanka węgiel + żywica".

Wnioskodawca ww. wyroby węglowe według Kart charakterystyki stosuje tylko do produkcji mieszanki bentonitowo - kormiksowej oraz kormixu, sprzedawanych do odlewni jako dodatek do mas formierskich. Zarówno pył odlewniczy, jak i mieszanka węgiel+żywica nie są zużywane do celów opałowych. W skład kormixu wchodzą: pył węglowy 50-80%, materiały uszlachetniające uzyskane z przeróbki ropy naftowej; a w skład mieszanki bentonitowo - kormixowej wchodzi: naturalny minerał z alkaiczną aktywacją - bentonit nr CAS 1302-78-9, nr EC 215-108-5, główny składnik Montmorylonit, inne składniki towarzyszące, minerały, takie jak: smektyty, kalcyt, dolomit, skaleń, kaolinit, kwarc w różnych zawartościach procentowych, pył węglowy 12-20 %, materiały uszlachetniające uzyskane z przeróbki ropy naftowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyroby kupowane przez Wnioskodawcę, tj. pył odlewniczy i mieszanka węgiel + żywica powinny podlegać podatkowi akcyzowemu i czy winny być sprzedawane jako zwolnione z tego podatku, gdyż nie są stosowane do celów opałowych... Ponadto czy w konsekwencji uznania ww. wyrobów za podlegające akcyzie, Spółka postąpiła prawidłowo składając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku akcyzowego AKC- R i wypełniając część B4 pozycję 33...

Zdaniem Wnioskodawcy, pył odlewniczy wytworzony z węgla oraz mieszanka węgiel + żywica nie stanowi wyrobu węglowego w rozumieniu ustawy z dnia 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy wyroby węglowe to wyroby energetyczne określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do tej ustawy:

• poz. 19. ex 2701 - Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stale wytwarzane z węgla -jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,

• poz. 20. ex 2702 - Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,

• poz. 21. ex 2704 00 - Koks i półkoks z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Ponieważ kupowane i sprzedawane przez nas wyroby nie są przeznaczone do celów opałowych ani w naszym przedsiębiorstwie, jak i również u naszych odbiorców, to nie podlegają podatkowi akcyzowemu. Z uwagi na powyższe, przedsiębiorstwa dokonujące sprzedaży pyłu odlewniczego i mieszanki węgiel + żywica na rzecz Wnioskodawcy nie powinny doliczać podatku akcyzowego do ww. wyrobów oraz nie powinny na dowodach dostawy stosować zwolnień z tego podatku. W konsekwencji czego Wnioskodawca nie powinien rejestrować się wypełniając część B4, pozycję 33 zgłoszenia AKC-R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej „ustawą” określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy. Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W związku z tym podstawowe znaczenie dla ustalenia czy dany wyrób jest wyrobem akcyzowym ma analiza ww. załącznika nr 1 do ustawy, gdyż wszystkie wyroby umieszczone w tym załączniku są wyrobami akcyzowymi.

I tak w załączniku Nr 1 umieszczono m.in.:

• pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz

• pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Umieszczenie dopisku „ex” przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)”. Dopisek „ex” umieszczony przy rozpatrywanych przez nas pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

1. węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
3. jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
   
   

Tak więc, należy podkreślić, że przepis art. 86 ust. 1 ustawy wylicza enumeratywnie wyroby zaliczane do grupy wyrobów energetycznych, będących wyrobami akcyzowymi, a wśród nich węgiel oznaczony kodem CN ex 2701, podanym przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej. Dodatkowo ustawodawca poprzez przepis art. 86 ust. 3 ustawy uznaje za wyroby energetyczne wszystkie produkty, które przeznaczone są do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki domieszki do paliw opałowych.

Podobnie kwestia określenia wyrobów akcyzowych jest uregulowana w prawie wspólnotowym, to jest w Dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG oraz w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

W przepisie art. 1 Dyrektywy Rady 2008/118/WE mówi się, iż dyrektywa ta ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej "wyrobami akcyzowymi", a w podpunkcie a) tego przepisu jako wyroby akcyzowe wymienia się produkty energetyczne i energię elektryczną objęte dyrektywą 2003/96/WE.

Z kolei przepis art. 2 dyrektywy 2003/96/WE mówi, iż dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie "produkty energetyczne" stosuje się do produktów wymienionych w podpunkcie b) tego przepisu, objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, kluczowe staje się ustalenie, co należy rozumieć pod sformułowaniem: „przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych”.

Należy wyraźnie stwierdzić, iż zarówno w ustawie, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie „do celów opałowych”, które ma tutaj decydujące znaczenie dla ustalenia czy produkty podane we wniosku o interpretację są wyrobami akcyzowymi i co za tym idzie, czy podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Natomiast zwrot „zużycie w celach opałowych” był rozpatrywany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie pod numerem C-240/01, gdzie orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie TSUE w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania w celach opałowych olejów stwierdził, iż zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (…), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą”.

Mając na uwadze art. 13 ust. 1 ustawy należy stwierdzić, iż podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W opisie zaistniałego stanu faktycznego wskazano, iż stosowane przez Wnioskodawcę podczas produkcji mieszanki bentonitowo - kormiksowej oraz kormixu wyroby węglonośne, to jest: pył odlewniczy oraz mieszanka węgla i żywicy nie są zużywane do celów opałowych.

Mając na uwadze przedstawiony zaistniały stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż wykorzystywane przez Wnioskodawcę podczas produkcji mieszanki bentonitowo - kormiksowej oraz kormixu wyroby węglonośne nie stanowią wyrobów akcyzowych i nie podlegają ustawie o podatku akcyzowym, o ile nie służą celom opałowym, to jest nie są wykorzystywane jako paliwo opałowe do spalania. Tym samym w powyższym zakresie Wnioskodawca nie powinien rejestrować się do podatku akcyzowego i składać zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.