Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-107/15-4/MZ
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej: „pożyczkobiorcą”) zawarł z pożyczkodawcą umowę pożyczki pieniężnej. Po stronie pożyczkodawcy wystąpiła spółka prawa handlowego mająca siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polski. Natomiast po stronie pożyczkobiorcy osoba fizyczna zamieszkała w Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się w Polsce. Niniejsza umowa została zawarta poza obszarem Rzeczpospolitej Polski. Pożyczkodawca przekazał pożyczkobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną w walucie polskich złotych w formie przelewu bankowego.

Pismem z dnia 21 maja 2015 r. Nr IPPB2/4514-107/15-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez wskazanie:

• daty zawarcia umowy pożyczki,
  
• gdzie znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  
• czy pożyczka została udzielona przez przedsiębiorcę niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzącego działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.
  
  
  

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie, informując, że:

• Wnioskodawca (zwany dalej: „pożyczkobiorcą”) zawarł z pożyczkodawcą umowę pożyczki pieniężnej w dniu 7 października 2014 roku. W chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Po stronie pożyczkodawcy wystąpiła spółka prawa handlowego mająca siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pożyczkodawca zajmuje się udzielaniem pożyczek, nie posiada siedziby oraz zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Natomiast po stronie pożyczkobiorcy osoba fizyczna zamieszkała w Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się w Polsce. Niniejsza umowa została zawarta poza obszarem Rzeczpospolitej Polski. Pożyczkodawca przekazał pożyczkobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną w walucie polskich złotych w formie przelewu bankowego.
  
• Ponadto Wnioskodawca ponownie sprecyzował pytanie i przedstawił własne stanowisko w sprawie.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a ustawy „pcc” jest zwolniony z obowiązku podatkowego w zakresie zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z udzieloną mu pożyczką poza terytorium Rzeczpospolitej Polski przez przedsiębiorcę niemającego siedziby na terytorium Rzeczpospolitej Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umów pożyczek udzielonych poza obszarem Rzeczpospolitej Polski zależy od miejsca położenia rzeczy. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2006 roku, stwierdzono, że przepisy kodeksu cywilnego wyrażenia „pieniądz” używają dla określenia różnych kategorii, między innymi jako szczególnego rodzaju rzeczy ruchomych oznaczonych co do tożsamości. W przypadku umowy pożyczki zawartej z zagranicznym pożyczkodawcą miejsce położenia rzeczy znajduje się poza granicami kraju zatem takie umowy nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Co więcej w chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze znajdowały się za granicą, a niniejsza czynność również została dokonana poza obszarem Rzeczpospolitej Polski. Ponadto spełniona została podstawowa przesłanka w odniesieniu do pożyczkodawcy, gdyż nie posiada on siedziby ani zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polski oraz posiada status nierezydenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 z póżn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca (zwany dalej: „pożyczkobiorcą”) zawarł z pożyczkodawcą umowę pożyczki pieniężnej w dniu 7 października 2014 roku. W chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Po stronie pożyczkodawcy wystąpiła spółka prawa handlowego mająca siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pożyczkodawca zajmuje się udzielaniem pożyczek, nie posiada siedziby oraz zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Natomiast po stronie pożyczkobiorcy osoba fizyczna zamieszkała w Rzeczpospolitej Polskiej, posiadająca rachunek bankowy w banku, którego siedziba znajduje się w Polsce. Niniejsza umowa została zawarta poza obszarem Rzeczpospolitej Polski. Pożyczkodawca przekazał pożyczkobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną w walucie polskich złotych w formie przelewu bankowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.