2015.06.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-373/15-4/EK
z 9 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r. ) na wezwanie Organu z dnia 28 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 5 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem i do działalności gospodarczej bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem i do działalności gospodarczej bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r. ) na wezwanie Organu z dnia 28 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 5 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (zwana dalej „Spółką”) posiada samochody osobowe, używane na podstawie umowy leasingu operacyjnego od kwietnia 2012 roku. Samochody te są wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Dotychczas były one udostępniane pracownikom Spółki, na podstawie ustalonych przez Spółkę zasad ich używania, a zarazem nie była prowadzona ewidencja przebiegu, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz ust. 7 i 8 ustawy. Spółka nie korzystała do tej pory z pełnego odliczenia podatku.

Aktualnie Spółka planuje odpłatnie wynająć przedmiotowe samochody pracownikom Spółki w przypadku, gdy Ci nie będą wykorzystali pojazdów w celach służbowych. Na mocy stosownej umowy, Spółka pokrywałaby koszty opłat leasingowych, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodów, z kolei po stronie najemcy -Pracownika - byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania w trakcie wykorzystywania takiego pojazdu do celów nie służbowych na podstawie zawartej umowy najmu.

Należy przy tym dodać, że jednym z przedmiotów działalności Spółki, uwzględnionym w dziale 3 KRS, pod poz. 11 wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Zatem przedmiotowe samochody przez Spółkę byłyby wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym - również w związku z planowanym oddaniem w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu leasingowanych przez Spółkę samochodów osobowych pracownikom - Spółka będzie miała prawo do pełnego odliczenia VAT z faktur, dotyczących wydatków związanych z pojazdami, przy zachowaniu warunków, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1,ust. 5 i 6 ustawy ?

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu;

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu;
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W świetle art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze -jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust 6 ustawy).

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Spółka posiada samochody osobowe, używane na podstawie umowy leasingu operacyjnego od kwietnia 2012 roku. Samochody te są wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Dotychczas były one udostępniane pracownikom Spółki, na podstawie ustalonych przez Spółkę zasad ich używania i nie była prowadzona ewidencja przebiegu, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz ust. 7 i 8 ustawy. Spółka też do tej pory nie korzystała z pełnego odliczania podatku co między innymi wynikało z niedoprecyzowanych zapisów polityki samochodowej obowiązującej w Spółce. Aktualnie Spółka planuje odpłatnie wynajmować przedmiotowe samochody pracownikom Spółki na ich potrzeby, w takich sytuacjach, gdyby wykorzystywanie tych samochodów nie było związane z wykonywaniem zadań w ramach obowiązków służbowych pracowników.

Na mocy stosownej umowy, Spółka pokrywałaby koszty opłat leasingowych, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodów. Po stronie najemcy - Pracownika byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania oraz podlegających zużyciu części zamiennych w czasie wykorzystywania samochodu na podstawie umowy najmu. Należy przy tym dodać, że jednym z przedmiotów działalności Spółki, uwzględnionym w dziale 3 KRS, pod poz. 11 jest „wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych i motocykli”.

Ponadto Spółka wprowadzi zasady korzystania z samochodów służbowych w postaci dokumentu „Procedura użytkowania samochodów służbowych w N. Sp. z o.o.”. W dokumencie tym zostaną zdefiniowane wszystkie kategorie samochodów Spółki a także wprowadzony zostanie zapis o poniższej treści:

wykorzystanie środka transportu do celów prywatnych.

1.1. Użytkownik korzystający ze środka transportu indywidualnego (benefitowego, dedykowanego, funkcyjnego lub specjalnego) jest zobowiązany do podjęcia - w formie oświadczenia - decyzji w przedmiocie wykorzystywania środka transportu do celów prywatnych.

1.2. W przypadku gdy pracownik zadeklaruje, że chce korzystać ze środka transportu do celów prywatnych, będzie z tego tytułu uiszczał miesięczną opłatę na zasadach określonych w punkcie 1.3., 1.4.

1.3. Należności z tytułu używania środków transportu do celów prywatnych będą potrącane z wynagrodzenia Użytkownika/Pracownika na podstawie podpisanych oświadczeń.

1.4. Za użytkowanie służbowego środka transportu do celów prywatnych, Użytkownik/Pracownik będzie rozliczany w formie miesięcznej opłaty stałej potrącanej z wynagrodzenia

dla samochodów funkcyjnych i specjalnych kwota 250 PLN brutto,
dla samochodów dedykowanych kwota 320 PLN brutto,
dla samochodów benefitowych kwota 410 PLN brutto.

1.5. Opłata miesięczna uwzględnia wykorzystywanie środka transportu do jazd prywatnych w trakcie urlopu i zwolnienia lekarskiego, trwającego do 30 dni kalendarzowych.

1.6. W przypadku urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego lub zwolnienia lekarskiego, trwającego odpowiednio powyżej 30 dni kalendarzowych, należność jest liczona proporcjonalnie do momentu zwrotu samochodów do B. zgodnie z punktem (...) niniejszej procedury.

1.7. Użytkownikowi środka transportu może być potrącona w miesiącu rozrachunkowym kwota niższa niż wymieniona w punkcie 1.4, gdy przed upływem tego miesiąca rozrachunkowego:

Środek transportu był przekazany protokołem zdawczo - odbiorczym (załącznik nr 2) do Pracownika Biura (B.);"
Środek transportu, na wniosek przełożonego oraz za zgodą pracownika B., został przekazany protokołem zdawczo -odbiorczym (załącznik nr (...)) innemu Użytkownikowi,
Środek transportu został uszkodzony w sposób uniemożliwiający jego użytkowanie lub skradziony a Użytkownik, przez okres dłuższy niż dwa dni robocze, nie otrzymał środka transportu zastępczego.

1.8. W przypadkach określonym w punkcie 1.7. wysokość miesięcznej opłaty, naliczanej za korzystanie ze środka transportu do celów prywatnych, obniża się proporcjonalnie za ilość dni, w których Użytkownik nie dysponował środkiem transportu.

1.9. W przypadku złożenia oświadczenia o braku zamiaru korzystania z przyznanego środka transportu do celów prywatnych, Użytkownik obowiązany jest po wykonaniu zadań służbowych zaparkować środek transportu w miejscu ustalonym w uzgodnieniu z Pracownikiem B..

Kwoty za użytkowanie samochodów służbowych do celów prywatnych - przez Pracowników Spółki - zostały skalkulowane w taki sposób aby uwzględniły dodatkowe koszty, które mogą pojawić się po stronie Spółki, realny czas w jakim samoch może być użytkowany do celów nie służbowych a także normatywne zużycie samochodu.

W przypadku gdy samochody nie będą wynajmowane pracownikom, służyły będą wyłącznie wykonywaniu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, prowadzona będzie również dla tych samochodów ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust.4 pkt 1, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 86a ust. 6 i ust. 7 oraz 8 ustawy VAT.

W niniejszej sprawie Spółka ma wątpliwości, czy będzie miała prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku z tytułu wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, paliwa takich samochodów.

Należy jednocześnie podkreślić, że oddanie przez Spółkę wymienionych samochodów do użytkowania Pracownikom na podstawie umowy najmu niewątpliwie oznaczać będzie wymienione w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy wykorzystywanie samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika albowiem wynajem samochodów jest jednym z przedmiotów działalności spółki. Oddanie samochodu w najem, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, jest czynnością dającą pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, w okresie, gdy samochód jest przedmiotem ww. umowy.

Tym samym, w związku z planowanym oddaniem samochodu do używania na podstawie umowy najmu Pracownikowi, Spółka będzie miała również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od powyższych wydatków. Jednocześnie w związku z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit c ustawy, w czaso - okresie najmu samochodów Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą” wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.) „pojazd samochodowy” to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że „samochodem osobowym” jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – w myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy - nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z art. 86a ust. 12 ustawy wynika, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 15 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Ponadto, z treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) zwanej ustawą nowelizującą wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada samochody osobowe, używane na podstawie umowy leasingu operacyjnego od kwietnia 2012 roku. Jednym z przedmiotów działalności prowadzonej przez spółkę jest wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Wnioskodawca planuje odpłatnie wynająć przedmiotowe samochody pracownikom Spółki w przypadku, gdy Ci nie będą wykorzystali pojazdów w celach służbowych. Na mocy stosownej umowy, Spółka pokrywałaby koszty opłat leasingowych, ubezpieczenia oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodów, z kolei po stronie najemcy -Pracownika - byłoby ponoszenie kosztów bieżącej eksploatacji pojazdu, m.in. zakupu paliwa i innych płynów, niezbędnych do jego właściwego używania w trakcie wykorzystywania takiego pojazdu do celów nie służbowych na podstawie zawartej umowy najmu.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego, czy będzie on miał prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku z tytułu wydatków ponoszonych na opłaty leasingowe, ubezpieczenie oraz koszty badań technicznych i serwisów gwarancyjnych samochodu, paliwa do takich samochodów.

Jak wynika z powołanych uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług zasadą jest, że w przypadku nabycia pojazdów samochodowych kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ww. ustawy stanowi 50% kwoty podatku. Zgodnie z regulacjami obowiązującymi od 1 kwietnia 2014 r. podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego” tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością. W ramach wyjątku od tej zasady odliczenie pełne, tj. w wysokości 100%, będzie przysługiwało m.in. w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej. Pojazdy będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika m.in. w przypadku, gdy sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez podatnika zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu został wyłączony m.in. w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umów najmu, dzierżawy czy leasingu – jeżeli to oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. Użycie wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych niż np. najem celów. Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do wynajęcia, jak również użytkowany przez podatnika w działalności gospodarczej, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać elementy wskazane w przepisie.

Należy zaznaczyć, że użyte w przepisie sformułowanie „przedmiot działalności podatnika” w zestawieniu z pozostałą częścią zdania w brzmieniu „odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą, bądź wynajmem konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż lub najem jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie oddawania w odpłatne używanie samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu najmu/nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży lub do najmu.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Wnioskodawca wykorzystuje samochody w działalności gospodarczej jednocześnie zamierza wynajmować samochody służbowe pracownikom do użytku prywatnego. Wnioskodawca wskazał, że w związku z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, w czaso-okresie najmu samochodów Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu.

Należy wskazać, że zarówno używanie samochodów przez pracowników do świadczenia pracy na rzecz Wnioskodawcy, jak i najem tych samochodów niewątpliwie wykorzystywanie pojazdów do działalności gospodarczej. Jednakże, jeszcze raz podkreślić należy, że w przypadku, gdy samochód przeznaczony jest wyłącznie na wynajem/dzierżawę, podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast, w sytuacji, gdy pojazd zostaje również przeznaczony do celów innych niż najem/dzierżawa (nie jest wyłącznie przeznaczony do wynajmu/dzierżawy), ustalenie zasad używania dodatkowo potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu są warunkami, których spełnienie jest wymagane w celu skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją pojazdów. Dokonując analizy regulacji art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy w odniesieniu do przedstawionych okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że samochody służbowe przeznaczone na wynajem pracownikom są również wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Natomiast ww. przepis jednoznacznie wskazuje, że pojazdy samochodowe muszą być przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Jeżeli pojazdy te, jak to ma miejsce w rozpatrywanej sprawie, służą oprócz najmu również wykonywaniu innych czynności (są wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy), przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c nie ma zastosowania.

Należy zatem stwierdzić, że skoro pojazdy nie będą wykorzystane wyłącznie do wynajęcia, ale także do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki- Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi samochodami, w przypadku kiedy Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu. Tym samym, jeżeli Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdów – nie zostaną spełnione wszystkie warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie można uznać, że pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca zatem nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w 100% z tytułu wydatków związanych z tymi pojazdami.

Zatem, w przypadku braku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i niezgłoszenia pojazdów na druku VAT-26 Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tych samochodów osobowych (art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej) do dnia 30 czerwca 2015 r. Przy pozostałych wydatkach związanych z naprawami, eksploatacją samochodów osobowych przysługiwać będzie Wnioskodawcy - w myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy - prawo do odliczenia tylko 50% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin