2015.06.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-85/15-6/ALN
z 26 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 8 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismami z dnia 18 maja 2015 r. (data wpływu) i z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 18 maja 2015 r. (data wpływu) i z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu)

Wnioskodawca planuje prowadzenie działalności związanej z obwoźną sprzedażą lodów (PKWiU 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne). Ruchomym punktem sprzedaży będzie samochód dostawczy przerobiony zgodnie z wymogami Sanepid. Samochód ma cztery koła i silnik, porusza się przy ich wykorzystaniu. Jest to samochód specjalistyczny, przystosowany wyłącznie do sprzedaży lodów z automatu. Nigdy w żadnym miejscu sprzedaży nie będzie stał dłużej niż 6 godzin. Sprzedaż prowadzona będzie wyłącznie w czasie festynów, dożynek, czy na targowiskach. Po zakończeniu sprzedaży samochód będzie odjeżdżał na przeznaczony dla niego parking. Na parkingu tym nie będzie prowadzona żadna sprzedaż, ani inna działalność gospodarcza.

Klientami będą wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi. Nie przewidywane jest dostarczanie lodów do podmiotów gospodarczych. Lody nie będą sprzedawane na fakturę VAT.

Wnioskodawca oświadczył, że nie będzie świadczył usług wymienionych w załączniku do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji) przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U 2014, póź.1544).

Wnioskodawca oświadczył również, że przedmiotem dostawy nie będą towary/usługi określone w § 4 pkt 1 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2014, poz. 1544).

Łączna kwota z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) tj. z tytułu dostawy lodów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy w 2015 roku kwoty 20000 zł. Wiąże się to z tym, że działalność gospodarcza będzie prowadzona bardzo krótko (2 miesiące) i tylko w weekendy (niedziela).

Sprzedaż lodów nie będzie prowadzona w stacjonarnej placówce gastronomicznej, w restauracji lub barze. Będzie ona prowadzona wyłącznie z obwoźnego punktu sprzedaży (ruchoma placówka gastronomiczna), samochodu specjalnego przystosowanego wyłącznie do sprzedaży lodów.

W ruchomej placówce gastronomicznej prowadzona będzie wyłącznie sprzedaż lodów. Polega ona na wzięciu do ręki wafelka i wpuszczeniu do niego zmrożonej mieszanki lodowej. Tak powstały lód z automatu podawany będzie klientowi (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy). Nie będą sprzedawane oddzielnie wafelki lub sama zmrożona mieszanka lodowa; niezmrożona mieszanka lodowa także nie będzie sprzedawana. W ruchomym punkcie sprzedaży nie będzie prowadzona inna sprzedaż, czyli sprzedawane będą tylko lody z automatu. Zatem nie będą sprzedawane gofry, napoje (zimne czy ciepłe), hamburgery, zapiekani, frytki lub inne tego typu produkty.

Sprzedaży lodów nie będą towarzyszyć jakieś specjalne okoliczności. Miła atmosfera będzie wytwarzana wyłącznie przez uśmiechniętego sprzedawcę. Nie będzie puszczana muzyka, czy inne dźwięki. Nie będą ustawiane krzesełka, stoliki czy parasole umożliwiające konsumpcję lodów w komfortowych warunkach, w pozycji siedzącej. Po zakupie lodów klienci będą oddalać się. Sprzedaż prowadzona będzie raczej w ruchliwych i gwarnych miejscach, w związku z tym trudno wytworzyć jakąś specjalną, sympatyczną atmosferę.

Sprzedawca klientom (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub rolnicy ryczałtowi), oprócz lodów nie wiele będzie mógł zaoferować. Wnioskodawca wskazał, że wafelków nie sprzedaje i nie rozdaje. Promocji nie będzie. Wnioskodawca nie oferuje sosów do polania, bitej śmietany czy innych słodkich dodatków.

Wnioskodawca wskazał, że trudno określić, jakie dodatkowe czynności mogą towarzyszyć sprzedaży lodów. Sprzedaż lodów jest czynnością prostą i nieskomplikowaną. Należy obniżyć temperaturę mieszanki lodowej w maszynie (zwanej potocznie maszyną do lodów), po uzyskaniu odpowiedniej temperatury, bierze się do lewej ręki wafelek, a prawą pociąga za dźwignię spustową. Po napełnieniu wafelka jest on podawany klientowi. Klient podaje pieniądze, wydawana jest reszta. Można powiedzieć smacznego i do widzenia. Na tym proces sprzedaży lodów kończy się. Wnioskodawca wskazał, że nic więcej dla klienta nie może zrobić.

Sprzedaż lodów nie będzie stanowiła usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering). Nie będzie także prowadzona obsługa kelnerska, ani inna obsługa wiążąca się z kateringiem, czy obsługą kelnerską. Działalność gospodarcza zostanie rozpoczęta dopiero po uzyskani interpretacji indywidualnej.Wnioskodawca wskazał, że uwzględniając kolejne wezwania do uzupełnienia wniosku, może to być dopiero początek listopada 2015 r.

Wobec Wnioskodawcy nie nastąpił wcześniej obowiązek rejestracji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej. Nie prowadzona była sprzedaż lodów, ani inna działalność gospodarcza.

Łączna kwota z działalności z tytułu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie przekroczyła w roku 2014 i 2015 kwoty 20.000 zł. Wiąże się to z tym, że nie była wówczas prowadzona działalność gospodarcza.

W odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytanie: „Czy Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej do 2014 roku był obowiązany do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, z uwagi na: przekroczenie obrotów 20.000 zł w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej, czy przekroczenie obrotów 40.000 zł w kolejnych latach prowadzenia działalności gospodarczej do końca 2013 r.?”, Wnioskodawca wskazał, że nie jest zobowiązany do ewidencjonowana sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, z uwagi na przekroczenie obrotów 20.000 zł w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej, czy przekroczenia obrotów 40.000 zł w kolejnych latach prowadzenia działalności gospodarczej do końca 2013 r. Wynika to z tego, że nie była prowadzona działalność gospodarcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2014, poz.1544), działalność polegająca na obwoźnej sprzedaży lodów będzie zwolniona z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3 Rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Według interpretacji przez Wnioskodawcę Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U 2014, poz. 1544), takie zwolnienie będzie obowiązywać, gdyż świadczenie usług związanych z wyżywieniem (PKWIU 56) będzie prowadzone wyłącznie w ruchomym punkcie sprzedaży (obwoźna sprzedaż lodów - 56.10.B).

Zgodnie z § 4 ust. 2 lit. i) zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku: 2) świadczenia usług: i) związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie: zd. 1 świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo. Wynika z tego, że ruchome punkty sprzedaży są wyłączone spod działania tego przepisu.

Planowana usługa nie podlega także pod usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) (§ 4, ust. 2, lit i, zd. 2.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Mając powyższe na uwadze należy w pierwszej kolejności wskazać, że stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2011.77.1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji. W pkt 14 ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Dodatkowo w punkcie 63 wyroku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 z dnia 10 marca 2011 r., TSUE wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie C-491/03 Hermann).

Podsumowując, TSUE orzekł m.in.: „że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego”.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Jednak na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej objęte zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo oraz

usług przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)

-z wyjątkiem świadczenia usług na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy, oraz świadczenia usług, o których mowa w lit. i, świadczonych na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 45 załącznika do rozporządzenia.

Z powyższego przepisu wynika, że ma on zastosowanie po spełnieniu łącznie zawartych w nim przesłanek. Usługi muszą być związane z wyżywieniem (PKWiU 56) oraz:

muszą być świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne lub

stanowić usługę przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering).

Zgodnie z § 9 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c–j, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje rozpoczęcie działalności związanej z obwoźną sprzedażą lodów (PKWiU 56.10.B - Ruchome placówki gastronomiczne). Ruchomym punktem sprzedaży będzie samochód dostawczy. Sprzedaż prowadzona będzie wyłącznie w czasie festynów, dożynek, czy na targowiskach. Klientami będą wyłącznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi. Nieprzewidywane jest dostarczanie lodów do podmiotów gospodarczych. Lody nie będą sprzedawane na fakturę VAT.

Łączna kwota z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) tj. z tytułu dostawy lodów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy w 2015 roku kwoty 20000 zł. Sprzedaż lodów nie będzie prowadzona w stacjonarnej placówce gastronomicznej, w restauracji lub barze. Będzie ona prowadzona wyłącznie z obwoźnego punktu sprzedaży (ruchoma placówka gastronomiczna), samochodu specjalnego przystosowanego wyłącznie do sprzedaży lodów.

Sprzedaży lodów nie będą towarzyszyć jakieś specjalne okoliczności. Nie będą ustawiane krzesełka, stoliki czy parasole. Sprzedaż lodów nie będzie stanowiła usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering). Nie będzie także prowadzona obsługa kelnerska, ani inna obsługa wiążąca się z kateringiem, czy obsługą kelnerską. Wobec Wnioskodawcy nie nastąpił wcześniej obowiązek rejestracji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wnioskodawca nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej. Nie prowadzona była sprzedaż lodów, ani inna działalność gospodarcza.

Biorąc pod uwagę charakter opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku czynności, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy faktycznie nie towarzyszą im żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, które kwalifikują się do grupowania 56 PKWiU), czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Minister Finansów, w wydanym na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług rozporządzeniu w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w § 4 pkt 2 lit. i) wskazał jednoznacznie, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania o których mowa w § 2 i § 3 nie stosuje się w przypadku świadczenia ww. usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56). Z literalnego brzmienia tej regulacji wynika jednoznacznie, że obejmuje ona wyłącznie te czynności, które stanowią świadczenie usług, czyli w myśl art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zawarte w § 4 pkt 2 lit. i) ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wyłączenie z możliwości stosowania zwolnienia o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia nie obejmuje zatem dostawy gotowych posiłków.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, polegająca na sprzedaży lodów z automatu, na warunkach przedstawionych we wniosku, w myśl regulacji zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług, Dyrektywie 2006/112/WE oraz zgodnie ze stanowiskami wielokrotnie wyrażanymi przez TSUE stanowić będzie dostawę towarów, i zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania do dnia 31 grudnia 2016 r. ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zwolnienie to utraci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym zrealizowany przez Wnioskodawcę obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy kwotę 20.000 zł.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, to pomimo odmiennej argumentacji uznano stanowisko za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin