Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-33/15-4/AF
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data nadania 22 kwietnia 2015 r., data wpływu 23 kwietnia 2015 r.) na wezwanie z dnia 11 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 20 kwietnia 2015 r.) Nr IPPB2/4514-33/15-2/AF o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłego.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę nienazwaną o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku, na podstawie której Wnioskodawca powierzy osobie prawnej (dalej: osoba zobowiązana) kwotę (100.000,00) zł, zaś osoba która przyjmie tę kwotę zobowiąże się do zawarcia we własnym imieniu, lecz na rachunek Wnioskodawcy umowy rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej, na którym zdeponuje ww. kwotę. Ponadto osoba zobowiązana, która przyjmie ww. kwotę zobowiąże się do zamknięcia rachunku lokaty terminowej i zwrotu przekazanej kwoty wraz z należnym oprocentowaniem na każde żądanie Wnioskodawcy w terminie 7 dni od dnia pozostawienia tych środków do dyspozycji osoby zobowiązanej przez bank. Ponadto strony ustalą w umowie, że:

1. osoba zobowiązana będzie niezwłocznie informować Wnioskodawcę o wszystkich zdarzeniach mogących mieć wpływ na Jej sytuację prawną i ekonomiczną oraz ściśle stosować się do instrukcji przekazywanych przez Wnioskodawcę;
   
2. osoba zobowiązana zobowiąże się do sukcesywnego odnawiania umowy rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej, chyba że Wnioskodawca postanowi inaczej;
   
3. osoba zobowiązana zobowiązuje się do przekazywania Wnioskodawcy wszelkich korzyści uzyskanych przy wykonaniu tego zlecenia, w szczególności odsetek od kwoty lokaty w ciągu 7 dni od ich zaksięgowania przez bank, chyba że Wnioskodawca postanowi o ulokowaniu ich wraz z pozostałymi środkami na rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej;
   
4. osoba zobowiązana zobowiązuje się do natychmiastowego zlikwidowania lokaty na pierwsze żądanie Wnioskodawcy w sytuacji, gdyby podjął on decyzję o zaprzestaniu dalszego lokowania przekazanych środków pieniężnych.
   
   

Dodatkowo ustalono, że Wnioskodawca zwróci osobie zobowiązanej wszelkie wydatki, które ta by poczyniła w celu należytego wykonania niniejszej umowy oraz zwolni osobę zobowiązaną od zobowiązań, które ta w powyższym celu zaciągnie w imieniu własnym. Osoba zobowiązana zobowiąże się dołożyć należytej staranności w wykonaniu niniejszej umowy oraz postępować zgodnie ze wskazanym przez Wnioskodawcę sposobem wykonania umowy.

Wnioskodawca pozostawi do dyspozycji osoby zobowiązanej kwotę 500,00 zł przy podpisaniu umowy w formie wypłaty gotówki, która nastąpi w dniu zawarcia umowy.

Pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4514-33/15-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• Wskazanie właściwego dla Wnioskodawcy Naczelnika Urzędu Skarbowego.
  
• Uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:
  • czy czynność powierzenia środków pieniężnych przez Wnioskodawcę w drodze umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
    
  • czy czynność zwrotu środków pieniężnych dokonana przez osobę zobowiązaną na rzecz Wnioskodawcy przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
• Ponowne sprecyzowanie pytania Nr 1 zadanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych w taki sposób, aby w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – interpretacji przepisów prawa podatkowego.
  
• Przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i ponownie sprecyzowanym pytaniem Nr 1.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że czynność powierzenia środków pieniężnych przez Wnioskodawcę w drodze umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku nie przybierze postaci żadnej z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zwłaszcza postaci depozytu nieprawidłowego ani żadnej innej czynności, w tym pożyczki czy darowizny, wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał właściwego naczelnika urzędu skarbowego oraz ponownie sprecyzował pytanie Nr 1 zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i ponownie sprecyzowanym pytaniem Nr 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle zaistniałych okoliczności faktycznych, czynność powierzenia środków pieniężnych przez Wnioskodawcę w drodze umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku osobie zobowiązanej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli osoba zobowiązana, zgodnie z niniejszą umową, zawrze w dniu (...) umowę rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej, a następnie zgodnie z żądaniem Wnioskodawcy w dniu (...) osoba zobowiązana dokona zamknięcia rachunku terminowej lokaty i zwróci powierzoną kwotę wraz z należnym oprocentowaniem Wnioskodawcy?
   
2. Czy w świetle zaistniałych okoliczności faktycznych czynność zwrotu środków pieniężnych dokonana przez osobę zobowiązaną na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana czynność powierzenia środków pieniężnych w drodze umowy nienazwanej o oddanie pieniędzy w celu umieszczenia na lokacie terminowej w banku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zwłaszcza jako podlegający temu podatkowi depozyt nieprawidłowy. Uzasadniając przedstawione stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wymienione w nim czynności cywilnoprawne. Dokonana przez Wnioskodawcę, na podstawie ww. umowy czynność nie została wymieniona w tym przepisie. Wprawdzie art. 1 ust. l pkt l lit. j ustawy stanowi, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega czynność prawna, której przedmiotem jest umowa depozytu nieprawidłowego, jednak czynność dokonana przez Wnioskodawcę nie stanowi takiej umowy.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) umowa depozytu nieprawidłowego stanowi szczególną odmianę umowy przechowania, w której przedmiotem depozytu nie jest rzecz oznaczona co do tożsamości, lecz pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku. Ponadto umowa depozytu nieprawidłowego zawiera uprawnienie przechowawcy do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku. O tym więc, czy zawarta umowa kreuje stosunek prawny depozytu nieprawidłowego, decydują przepisy szczególne albo umowa stron albo ww. okoliczności, które w przypadku Wnioskodawcy nie wystąpią. Nie można go natomiast domniemywać. Depozyt nieprawidłowy stanowi pewną szczególną odmianę umowy przechowania, jednakże odmienny jest cel gospodarczy tej umowy w porównaniu z klasycznym przechowaniem. Przechowanie bowiem wykonywane jest w interesie składającego i ma na celu zaspokojenie jego interesu. Natomiast w przechowaniu nieprawidłowym równomiernie zostaje zaspokojony interes obu stron. Składający, oddając rzeczy czy pieniądze na przechowanie, nie ponosi ryzyka ich utraty czy uszkodzenia, nawet przypadkowej, natomiast przechowawca uzyskuje prawo rozporządzania tymi rzeczami bądź pieniędzmi według swojego uznania. Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki.

Zdaniem Wnioskodawcy elementy pożyczki w ramach stosunku depozytu nieprawidłowego wyrażają się w tym, że własność pieniędzy bądź innych rzeczy oznaczonych co do gatunku przechodzi na przechowawcę. Różnica polega na tym, że własność w ramach depozytu nieprawidłowego przechodzi z chwilą wydania pieniędzy czy rzeczy (co stanowi jednocześnie przesłankę zawarcia umowy), natomiast umowa pożyczki jedynie zobowiązuje do przeniesienia na własność biorącego pieniędzy bądź rzeczy oznaczonych co do gatunku.

W związku z powyższym, według Wnioskodawcy, dla oceny rzeczywistego charakteru umowy, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z osobą zobowiązaną, istotnego znaczenia nabiera ustalenie jej treści w części odnoszącej się do obowiązków i uprawnień przechowawcy. W przypadku niniejszej umowy doszłoby, co prawda do przekazania pewnej sumy pieniędzy, jednakże nie doszłoby do zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego. Wnioskodawca zawrze umowę z osobą zobowiązaną, jednocześnie przekazując jej środki pieniężne w gotówce, aby ta zgodnie z ustaleniami i żądaniem Wnioskodawcy ulokowała je na ściśle określonym rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej, w ściśle określonym banku. Zgodnie z zawartą umową, osoba zobowiązana zostanie upoważniona do zawarcia lokaty oszczędnościowej we własnym imieniu, lecz na rachunek Wnioskodawcy i w tym celu otrzyma środki pieniężne. Z zapisów umowy jasno będzie wynikać, iż wprost został określony rodzaj rachunku, na którym mają zostać ulokowane środki pieniężne oraz nazwa banku, w którym te środki miałyby być ulokowane. W związku z powyższym osoba zobowiązana otrzyma środki pieniężne do dyspozycji w ściśle wytyczonym celu, a co za tym idzie nie będzie mogła nimi dowolnie rozporządzać. Wnioskodawca podkreśla, iż zawarta umowa będzie nakładała na osobę zobowiązaną obowiązek informowania Wnioskodawcy o wszystkich zdarzeniach mających wpływ na jej sytuację finansową i ekonomiczną w związku z założoną lokatą oraz ścisłego stosowania się do instrukcji Wnioskodawcy. Ponadto osoba zobowiązana byłaby zobowiązana do sukcesywnego odnawiania umowy rachunku lokaty terminowej zgodnie z decyzją Wnioskodawcy lub do zamknięcia rachunku lokaty terminowej na żądanie Wnioskodawcy. Z zakresu uprawnień i obowiązków osoby zobowiązanej wprost będzie wynikało, iż nie może ona swobodnie dysponować przekazanymi jej środkami pieniężnymi. Ograniczały ją będą zapisy umowy, jak również wszelkie instrukcje wydawane przez Wnioskodawcę. Potwierdza powyższe wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 1977 r., II CR 204/77, w którym Skład orzekający wskazał, że „Wprawdzie do przyjęcia depozytu nieprawidłowego nie jest konieczne wyraźne zastrzeżenie tego w umowie, niemniej dla zastosowania art. 845 Kodeksu cywilnego konieczne jest ustalenie, że przechowawca uprawniony został do rozporządzenia oddanymi na przechowanie pieniędzmi.” Ze wskazanego wyroku wprost wynika, iż aby móc mówić o depozycie nieprawidłowym musi wystąpić element rozporządzania przedmiotem depozytu nieprawidłowego, który w niniejszych okolicznościach nie wystąpił.

Skoro więc osoba zobowiązana nie będzie mogła rozporządzać przekazanymi środkami wedle własnego uznania to, w ocenie Wnioskodawcy, nie można mówić o tym, iż została zawarta umowa depozytu nieprawidłowego. Na potwierdzenie powyższego powołać również należy interpretację indywidualną wydaną w dniu 1 grudnia 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/1/436-232/09/MZ, oraz interpretację z dnia 1 lutego 2006 r. Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, sygn. 1472/SPC/436-47/05/PK.

Podsumowując: w ocenie Wnioskodawcy czynność powierzenia środków pieniężnych nie może zostać zakwalifikowana jako czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw, podatnika w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.