Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-15/15-4/AM
z 15 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.) oraz piśmie z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku Nr IPPB5/4510-15/15-2/AM z dnia 27 marca 2015 r. (data doręczenia 31 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji otrzymanego od kontrahenta nieodpłatnie próbki towaru przed dokonanie właściwej transakcji kupna - sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wytworzenie próbek, kwalifikacji otrzymanego od kontrahenta nieodpłatnie próbki towaru przed dokonanie właściwej transakcji kupna - sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka A. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana A.), która została założona przez trzech wspólników w 1997 r. Przeważającą działalnością spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych zarówno dystrybucyjnych jak i wytworzonych przez A.. Podmiot współpracuje z kontrahentami z innych państw europejskich oraz polskimi rezydentami. Czasami aby potencjalny klient podpisał umowę zlecenia (lub inną cywilną) dotyczącą nabycia towaru lub wykonania usługi przez Wnioskodawcę, żąda aby A. przesłał mu próbkę materiału. Ponieważ potencjalny klient traktuje to jako jedynie próbkę mającą przekonać go do zakupu produktu właściwego - przekazanie ma formę nieodpłatną. Przesyłany towar nie ma charakteru konsumpcyjnego lecz jest próbką towaru, która nie może być przedmiotem sprzedaży a jej celem jest jedynie sprawdzenie przez potencjalnego klienta cech właściwości produktu właściwego (pełnowartościowego). Po sprawdzeniu na swoim urządzeniu działania produktu, klient podejmuje decyzję o ewentualnym zakupie większej ilości towaru. Z uwagi na specyfikę produktu, jego zakup przez potencjalnego klienta bez uprzedniego sprawdzenia właściwości towaru jest niemożliwy. Potencjalny klient chce mieć pewność, że nadesłany towar będzie odpowiedni do wykonywanych przez niego usług. Wnioskodawca przesłane próbki traktuje jako wydatek związany z możliwością osiągnięcia w przyszłości przychodu od klienta, który zakupi towar właściwy. W podobny sposób Wnioskodawca nawiązuje współpracę z podmiotami, od których sam kupuje towary. Wnioskodawca otrzymuje próbki materiału i sprawdza czy towar ma odpowiednią właściwość i czy maszyny Wnioskodawcy są przystosowane do użycia tego typu materiału. Zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca zamawia od swojego dostawcy próbny materiał, który odpowiadać będzie potrzebom swojego kontrahenta i przekazuje go bezpośrednio swojemu kontrahentowi. Nie ma możliwości zakupu przez Wnioskodawcę pełnowartościowego produktu bez uprzedniego przetestowania np. próbnej partii materiału. Ponieważ maszyny używane przez kontrahentów jak i Wnioskodawcę potrzebują pewnej (nieokreślonej) wartości próbki - w celu sprawdzenia przydatności towaru - w obu przypadkach przekazywane próbki mogą mieć objętość nawet do 1250 kg (jest to uzależnione od maszyn potrzebnych do sprawdzenia produktu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydanie nieodpłatnie przez Wnioskodawcę próbek towarów, przed dokonaniem właściwej transakcji kupna-sprzedaży, w przypadku gdy próbka towaru nie ma charakteru konsumpcyjnego, nie stanowi pełnowartościowego produktu lecz jest próbką, która nie może być przedmiotem sprzedaży a jej celem jest jedynie sprawdzenie przez potencjalnego klienta cech i właściwości produktu - powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?
   
2. Czy dowód wydania WZ (próbek) stanowi podstawę zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nieodpłatnego przekazania towarów kontrahentom - jako produktów reklamowych?
   
3. Czy otrzymane od kontrahenta nieodpłatnie przez Wnioskodawcę próbki towarów, przed przed dokonaniem właściwej transakcji kupna-sprzedaży, w przypadku gdy próbka towaru nie ma charakteru konsumpcyjnego, nie stanowi pełnowartościowego produktu lecz jest próbką, która nie może być przedmiotem sprzedaży a jej celem jest jedynie sprawdzenie przez potencjalnego klienta cech i właściwości produktu - stanowi dla Wnioskodawcy przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?
   
4. Czy dla celów podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może dokumentować wydanie próbki materiału, określonej jak w pyt. 3, dla podatnika z innego kraju członkowskiego, poprzez wystawienie faktury przez Wnioskodawcę z kwotą 0,00 zł tytułem nabycia przez podatnika z innego kraju UE próbki towaru (na fakturze znajduje się również adnotacja, wg której towar jest jedynie próbką)? Czy analogicznie dla celów podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może dokumentować wydanie próbki materiału, określonej jak w pyt. 3, dla podatnika z kraju trzeciego poprzez wystawienie faktury przez Wnioskodawcę z kwotą 0,00 zł, na której znajduje się adnotacja o tym, że towar ten jest jedynie próbką i nie ma charakteru komercyjnego?
   
   

Przedmiot niniejszego wniosku stanowi odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące kwalifikacji otrzymanych nieodpłatnie przez Wnioskodawcę próbek towarów. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Odpowiedź na pyt 3)

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychód stanowi wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy o CIT). Przychody zawsze wiążą się z pewnym przysporzeniem majątkowym, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku podatnika. Przychód na gruncie CIT będzie stanowiła ta wartość, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszenia pasywów. Wnioskodawca przyjmuje otrzymane próbki towaru do swojego stanu magazynowego wg wartości wskazanej na fakturze przez wystawcę lub wg ceny rynkowej. W momencie przekazania próbek swoim kontrahentom tj. wyprowadzenia jej z magazynu, Wnioskodawca ewidencjonuje rozchód w tej samej kwocie, wg której próbki przyjęto na magazyn Wnioskodawcy, co prowadzi do sytuacji, w której transakcje przyjęcia i wydania próbek równoważą się. Ponadto próbki towaru nie są towarem pełnowartościowym - nie mogą być zbyte lub zamienione na inne dobro materialne lub niematerialne. Zadaniem przekazywania próbek jest tylko przetestowanie właściwości towaru - nie osiągnięcie jakiejkolwiek korzyści po stronie otrzymującego. Zdaniem Wnioskodawcy o korzyści można by mówić w sytuacji gdy wykorzystanie próbek towaru doprowadzi do wytworzenia jakiegoś towaru lub materiału, mającego wartość rynkową. Jeśli Wnioskodawca określa na wystawianej przez siebie fakturze wartość próbki na 0,00 zł oznacza to, że próbka nie może być przedmiotem obrotu handlowego i nie stanowi wartości - jest jedynie częścią pełnowartościowego produktu.

Pismem z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił treść stanowiska własnego wskazując, że pytanie dotyczy sytuacji, w której Wnioskodawca sam otrzymuje próbkę towarów aby sprawdzić jego właściwości przed zakupem pełnowartościowego produktu od kontrahenta. Jest zatem w tej transakcji potencjalnym klientem. Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli przekazane nieodpłatnie próbki dla kontrahenta spełniają ww. kryteria technologiczne to nie stanowią pełnowartościowego produktu. Wnioskodawca nie może w żaden sposób zużyć tego materiału by osiągnąć przychód. Skoro Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta fakturę, na której jest wartość 0,00 zł to oznacza, że na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych nie stanowi to przychodu dla otrzymującego próbkę. Aby przychód powstał wskutek przekazania nieodpłatnie próbek dla kontrahenta musiałby te próbki mieć jakąkolwiek wartość. Fakt, że kontrahent spożytkował na stworzenie próbki określoną ilość materiału nie ma w tym wymiarze znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: „updop”), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 6 wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
   
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca otrzymuje próbki materiału i sprawdza czy towar ma odpowiednią właściwość i czy maszyny Wnioskodawcy są przystosowane do użycia tego typu materiału. Zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca zamawia od swojego dostawcy próbny materiał, który odpowiadać będzie potrzebom swojego kontrahenta i przekazuje go bezpośrednio swojemu kontrahentowi. Nie ma możliwości zakupu przez Wnioskodawcę pełnowartościowego produktu bez uprzedniego przetestowania np. próbnej partii materiału.

W tym miejscu zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem. W celu ustalenia jego znaczenia w pierwszej kolejności zasadne jest sięgnięcie do reguł wykładni gramatycznej. Należy zatem odwołać się do znaczenia jaki ten zwrot ma w języku potocznym. Zgodnie z wykładnią gramatyczną „odpłacać” to „oddawać komuś coś w zamian”, „odpłatny” zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” zostało również zdefiniowane w licznym orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W orzecznictwie tym prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym, pojęcie to na gruncie podatkowym, posiada szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatne świadczenia dotyczą różnych form bezpłatnie dostarczanych usług, rzeczy, praw.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że celem otrzymanych przez Wnioskodawcę próbek materiałów jest stwierdzenie czy towar ma odpowiednią właściwość i czy maszyny Wnioskodawcy są przystosowane do użycia tego typu materiału. Próbki te nie stanowią przedmiotu obrotu handlowego, nie posiadają wartości handlowej. Przetestowanie próbnej partii materiału jest warunkiem późniejszego dokonania ewentualnego zakupu towaru przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, w opisanej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozpoznania przychodu w odniesieniu do próbek towarów otrzymanych nieodpłatnie przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.