INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2011r. (data wpływu 5 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2012r. (data wpływu 3 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami w ramach prowadzonego biura rachunkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2012r. (data wpływu 3 lutego 2012r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami w ramach prowadzonego biura rachunkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada Certyfikat Księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzający kwalifikacje niezbędne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie art. 76b ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.). Nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego. Wnioskodawczyni zamierza w 2012r. rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w formie biura rachunkowego – PKD 69.20.Z. Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe. Usługi, które Wnioskodawczyni będzie świadczyć mieszczą się w grupowaniu PKWiU 2008: 69.20.23.0. „Usługi w zakresie księgowości” i obejmują:

• prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej: ksiąg rachunkowych, podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji (rejestrów) dla potrzeb podatku od towarów i usług, ewidencji wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencji wyposażenia oraz innych ewidencji, jeżeli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego przeznaczonych do ewidencjonowania osiągniętych przychodów i kosztów oraz faktur sprzedaży i zakupu VAT w ramach prowadzonej przez Zleceniodawcę działalności gospodarczej,
• sporządzanie na podstawie dowodów księgowych wprowadzonych do rejestrów VAT deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, obliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji (deklaracji) podatkowych,
• obliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników i sporządzanie i przekazywanie raportów do ZUS,
• sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników oraz akt osobowych pracowników,
• branie udziału w postępowaniach kontrolnych, prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie Biura Rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez Biuro kompleksowej obsługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez Biuro w ramach zawartych umów.
  
  

Wszystkie wymienione usługi będą świadczone na podstawie umów zawartych z firmami na kompleksową obsługę księgową. Deklaracje będą sporządzane (generowane automatycznie) na podstawie wprowadzonych wcześniej do programu księgowego dowodów księgowych wyłącznie w ramach zawartych umów na kompleksową obsługę księgową, a nie, jako odrębne zlecenie. Dokumentacja księgowa i podatkowa będzie prowadzona w siedzibie biura i tam też będą odbywały się kontrole Zleceniodawców prowadzone przez organy kontroli w zakresie objętym umowami, w których Wnioskodawczyni będzie brała udział, jako przedstawiciel biura rachunkowego na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez Zleceniodawcę. Biuro nie będzie brało udziału w postępowaniach kontrolnych zlecane jako odrębne, jednorazowe zlecenia obejmujące czynności i okres wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty, których biuro rachunkowe nie obsługuje.

Ponadto, wartość sprzedaży nie przekroczy limitu określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z dnia 1 lutego 2012r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis zdarzenia przyszłego o fakt, iż w ramach kompleksowej obsługi księgowej firm będzie również sporządzała deklaracje PIT-36.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując powyższe czynności i tym samym nie wykonując usług w zakresie doradztwa podatkowego oraz spełniając warunek wynikający z art. 113 ust. 9 (wartość sprzedaży nie przekroczy limitu) będzie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni zamierza świadczy usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 2008: 69.20.23.0. „Usługi w zakresie księgowości”. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć usług doradztwa podatkowego, ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa, porad prawnych, sporządzania i podpisywania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej usługi w zakresie księgowości, nie będzie brała udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenia obejmujące czynności i okres wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi Wnioskodawczyni nie zawarłaby umowy na kompleksową obsługę księgową oraz innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług również nie będzie świadczyć. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. Zamierza spełnić warunek wynikający z art. 113 ust. 9 (wartość sprzedaży nie przekroczy limitu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją towarów i usług, która ma aktualnie zastosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.(…)

Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 tego załącznika (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc, doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych.

Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 41, poz. 213) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych (…);
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy (ust. 2 powyższego przepisu).

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 powołanej wyżej ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 art. 76a ww. ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

– w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
   
   

Stosownie do art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że świadczenie usług doradztwa wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawczyni zamierza w 2012r. rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w formie biura rachunkowego. Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie świadczyć usługi księgowe (w tym sporządzanie i podpisywanie deklaracji podatkowych). Usługi, które będzie świadczyć mieszczą się w grupowaniu PKWiU 2008: 69.20.23.0. „Usługi w zakresie księgowości”. Usługi, które będzie świadczyć będą obejmowały przede wszystkim prowadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej: ksiąg rachunkowych, podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, ewidencji przychodów dla potrzeb ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ewidencji (rejestrów) dla potrzeb podatku od towarów na zlecenie, w ramach prowadzonej przez Zleceniodawcę działalności gospodarczej. Wszystkie wymienione usługi będą świadczone na podstawie umów zawartych z firmami na kompleksową obsługę księgową. W ramach kompleksowej obsługi księgowej firm będzie również sporządzała deklaracje PIT-36. Wnioskodawczyni wskazała, iż wartość sprzedaży nie przekroczy limitu określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie Wnioskodawczyni we własnym stanowisku stwierdziła, iż nie będzie świadczyć usług doradztwa podatkowego, ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa, porad prawnych, sporządzania i podpisywania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej usługi w zakresie księgowości, nie będzie brała również udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych, jako odrębne, jednorazowe zlecenia obejmujące czynności i okres wykraczające poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi Wnioskodawczyni nie zawarłaby umowy na kompleksową obsługę księgową oraz innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, iż aktualnie obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług (np. wskazana wcześniej poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), w celu identyfikacji usług doradztwa, nie odwołują się do ich klasyfikacji według PKWiU czy też innej klasyfikacji statystycznej. Z powyższych względów, szczególnego znaczenia nabiera szczegółowość i precyzja opisu usług które wykonuje podatnik. W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni przedstawiła szczegółowy i zamknięty katalog czynności (usług), które zamierza wykonywać na rzecz swoich klientów, na podstawie kompleksowej obsługi księgowej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie biura rachunkowego. W katalogu tym nie zostały wymienione usługi w zakresie doradztwa. Wnioskodawczyni podkreśliła, że wszystkie wymienione usługi (w tym również sporządzanie deklaracji podatkowych) świadczone wyłącznie na podstawie zawartych z firmami umów na kompleksową obsługę księgową, a nie jako odrębne zlecenie. Dodatkowo przedstawiając swoje stanowisko jednoznacznie wskazała, że nie będzie świadczyć usług doradztwa podatkowego, ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa czy porad prawnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy faktycznie, w okolicznościach opisanych we wniosku Wnioskodawczyni, w zakresie zamierzonych usług, nie będzie świadczyć żadnych usług doradczych (również podatkowych), to Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy o VAT. Korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności.

Końcowo należy zauważyć, iż brak uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie przesądza o faktycznym charakterze wykonywanych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż brzmienie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym, który określa krąg czynności zaliczanych do doradztwa podatkowego nie może przesądzać o konsekwencjach prawno-podatkowych w podatku od towarów i usług.

Źródłem prawa, które określa zarówno podmiot, jak i przedmiot opodatkowania oraz stawkę podatku od towarów i usług jest bowiem ww. ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku, jeżeli Wnioskodawczyni wykonywałaby jakiegokolwiek rodzaju usługi doradcze z wyjątkiem doradztwa rolniczego wymienionego w przepisach ww rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług) bądź zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.