Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/4511-322/15/WRz
z 12 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 18 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu wynajmu lokalu, o którym mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu wynajmu lokalu, o którym mowa we wniosku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 20 maja 2013 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności sklasyfikowana jest pod symbolem 62.01.Z. - działalność związana z oprogramowaniem. Siedzibą firmy jest miejsce zamieszkania Wnioskodawcy, znajdujące się w województwie A.. Ze względu na specyfikę świadczonych usług w zakresie oprogramowania w języku JAVA i JUMA oraz brakiem na nie zainteresowania na rynku lokalnym, Wnioskodawca postanowił rozszerzyć obszar poszukiwań klientów, znajdując jednego z nich w miejscowości X., znajdującej się w województwie B.. Zawarł więc (na czas nieokreślony) kontrakt z firmą, której siedziba znajduje się w X. Jako konsultant IT współpracuje z tą firmą, będącą wiodącym dostawcą usług doradczych i rozwiązań IT w Polsce. Od maja 2013 r. Wnioskodawca jest oddelegowany z ww. firmy do świadczenia usług konsultingowych na rzecz innej firmy (telekomunikacyjnej), a jej siedziba również znajduje się w województwie B..

Specyfika infrastruktury operatora telekomunikacyjnego powoduje, że usługi/prace muszą być wykonywane w określonych lokalizacjach, wskazanych przez klienta, co jest spowodowane względami bezpieczeństwa, dostępem do danych klientów i sieci korporacyjnej. Dwie wskazywane przez klienta lokalizacje znajdują się w województwie B.. W obecnej formie współpracy nie ma technicznej możliwości świadczenia usług poza wyznaczonymi przez klienta miejscami.

Współpraca z jedną z firm obejmuje zwykle prace analityczno-rozwojowe, wsparcie testów wdrożenie (wdrożenia odbywają się w trybie nocnym) oraz zapewnienie okresu stabilizacji. Wymaga to dużej dyspozycyjności. SLA (Serwis-level agreement) w przypadku wystąpienia problemu wymaga podjęcia działania w czasie jednej godziny od zaraportowania problemu przez klienta (czasu reakcji). Dopuszczalne czas znalezienia problemu i jego rozwiązania to odpowiednio 4 do 8 godzin.

W związku z powyższym aby świadczyć usługę zgodnie z umową, możliwościami technicznymi i możliwie najlepszą skutecznością, niezbędne jest zapewnienie Wnioskodawcy (konsultantowi), pobytu w okolicy miejsca, określonego przez wykonywane usługi. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca musi codziennie w godz. od 9,00 -17,00, być w biurze firmy, do której jest oddelegowany. Usługi, które świadczy na rzecz kontrahenta nie mogą być wykonywane zdalnie, gdyż wymagają osobistego zaangażowania zespołowego.

Koszt rynkowy wynajmu najtańszego pokoju w hostelu wynosi 100 zł, lub więcej na dobę za pokój. Świadcząc ww. usługi w ramach zawartego kontraktu Wnioskodawca musi przebywać w X. przynajmniej przez 20 dni w miesiącu.

Firma, z którą współpracuje Wnioskodawca oddalona jest ponad 300 km od jego siedziby, będącej jednocześnie miejscem zamieszkania, tj. o ponad 5 godzin jazdy samochodem lub 4 i półgodziny jazdy pociągiem. Pobyt w hotelu w miesiącach świadczenia przez niego usług jest droższy od wynajmu pokoju, a dojazdy ze względu na odległość są nierealne i nieracjonalne.

W związku z powyższym Wnioskodawca wynajął pokój z kuchnią za kwotę 1.500 zł. miesięcznie, plus media, który wykorzystuje jako swoje miejsce noclegu, związane tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą na rzecz ww. firmy.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że miesięczny koszt wynajmu pojedynczego pokoju z dostępem do kuchni i łazienki w okolicach świadczenia przez Wnioskodawcę usług, jest dużo mniejszy od wynajmu najtańszego pokoju w hostelu. Ponadto wynajęcie odrębnego pokoju zmniejsza ryzyko utraty dokumentów, danych lub sprzętu.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki, które obecnie ponosi w związku z wynajmem mieszkania są racjonalne i ekonomicznie uzasadnione i mogą obciążać koszty uzyskania przychodów jego firmy, ponieważ dotyczą bezpośrednio osiągniętego przychodu.

Na okoliczność wynajmu mieszkania Wnioskodawca ma podpisaną umowę najmu z osobą fizyczną oraz posiada dowody wpłat na rzecz właściciela lokalu. Co miesiąc zgodnie z zawartym kontraktem dokonuje sprzedaży usług kontrahenta z którym podpisał umowę. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz wystawia faktury VAT. Oprócz faktur VAT posiada dokumentację zleceń wykonywanych usług na rzecz ww. podmiotu oraz protokoły odbioru świadczonych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z wynajęciem i utrzymaniem lokalu mieszkalnego, poza miejscowością, w której znajduje się miejsce zamieszkania i siedziba firmy, są kosztem uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej oraz czy można je w całości lub w części uznać za koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wydatki związane z wynajęciem i eksploatacją lokalu mieszkalnego, położonego poza miejscowością, w której znajduje się miejsce zamieszkania i siedziba podatnika, są kosztem uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te są w pełni ekonomicznie uzasadnione i racjonalne, gdyż są związane bezpośrednio z osiągniętymi przychodami. Usługi świadczone przez niego, na rzecz klienta, firmy z siedzibą w X., z którą ma zawarty kontrakt na czas nieokreślony, odbywają się w wyznaczonych przez kontrahenta lokalizacjach na terenie X. Charakter i specyfika usług, świadczonych przez Wnioskodawcę, przemawia za tym, że usługi te, muszą być prowadzone w miejscach określonych przez klienta w X. Powyższe spowodowane jest m.in, względami bezpieczeństwa, dostępem do danych klientów, do sieci korporacyjnej oraz dyspozycyjnością. Koszt wynajmu jednoosobowego pokoju z dostępem do kuchni i łazienki w X. Na rynku lokalnym jest znacznie niższy od najtańszego pokoju w hostelu w tym miejscu X. Z uwagi na odległość od miejsca zamieszkania, będącego siedzibą jego firmy (tj. około 300 km) codzienne dojazdy są również nierealne i nieekonomiczne.

Gdyby wydatki związane z wynajęciem i eksploatacją mieszkania w X., nie zostały poniesione, to Wnioskodawca w ogóle nie osiągałby przychodu, gdyż do tej pory mimo usilnych poszukiwań nie udało mu się zdobyć nowych klientów.

Zatem zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wydatki związane z wynajęciem mieszkania (samodzielnego jednoosobowego pokoju) w miejscowości X. nie są wymienione w katalogu art. 23 ww. ustawy, jako wydatki nie stanowiące kosztów.

W świetle powyższego wszystkie wydatki związane z wynajmem i utrzymaniem lokalu mieszkalnego w miejscowości X. stanowią koszty uzyskania przychodów i w całości stanowią koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że wskazane we wniosku wydatki mogą stanowić koszty podatkowe, pod warunkiem należytego ich udokumentowania, stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Zgromadzone dowody nie mogą się przy tym ograniczać do faktur lub rachunków oraz przelewów bankowych, potwierdzających wyłącznie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanego mieszkania, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków. Nadmienić także należy, że uprawniony organ uprawniony organ może w toku ewentualnego postępowania zbadać, czy wskazane we wniosku wydatki są wydatkami racjonalnymi i celowymi w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.