Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1117/14/WM
z 4 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie obowiązku prowadzenia i przechowywania ewidencji przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie obowiązku prowadzenia i przechowywania ewidencji przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego w niewyspecjalizowanym sklepie, opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej planowane jest zatrudnienie pracownika, który będzie zajmował się sprzedażą towarów handlowych w drugim miejscu prowadzenia działalności tj. na targowisku miejskim. Mimo dwóch miejsc prowadzenia działalności, dokumenty zakupu towarów oraz dokumenty sprzedaży i ewidencja przychodów powinny być przechowywane w siedzibie firmy, oznacza to, że powinna być prowadzona jedna ewidencja przychodów przechowywana w siedzibie firmy.

Z wniosku wynika, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy w opisanej sytuacji może być prowadzona jedna ewidencja przychodów i gdzie powinna być przechowywana?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie przewidują prowadzenia dwóch ewidencji przychodów, mimo dwóch miejsc prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty zakupu towarów oraz dokumenty sprzedaży i ewidencja przychodów powinny być przechowywane w siedzibie firmy. Oznacza to, że powinna być prowadzona jedna ewidencja przychodów przechowywana w siedzibie firmy, gdzie przechowywane są dowody zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz. 930 ze zm.) zostały uregulowane warunki jakie muszą spełniać podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a.

Zgodnie natomiast z treścią, art. 15 ust. 4 ww. ustawy, ewidencję oraz dowody, na podstawie których są dokonywane wpisy do ewidencji, a także dowody zakupu, o których mowa w ust. 1, należy przechowywać w miejscu wykonywania działalności lub, jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w miejscu wskazanym przez podatnika lub podatników - jako ich siedziba, albo w biurze rachunkowym, któremu zostało powierzone prowadzenie ewidencji. Jeżeli na zlecenie podatnika prowadzenie ewidencji zostało powierzone biuru rachunkowemu, podatnik jest obowiązany w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wskazując w zawiadomieniu nazwę i adres biura oraz miejsce (adres) przechowywania ewidencji i dowodów związanych z jej prowadzeniem.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, zgodnie z delegacją zawartą w art. 16 pkt 1 ww. ustawy określił, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ewidencja, aby stanowiła dowód w postępowaniu podatkowym, sposób dokumentowania przychodów oraz obliczania należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dnia 17 grudnia 2002 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 701 ze zm.).

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia.

Wspólną ewidencję, zgodnie z treścią ust. 2 prowadzą:

1. podatnicy wykonujący działalność w formie spółki, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, a także
2. małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągający przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, o ile nie złożyli oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 rozporządzenia, zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie faktur, faktur VAT RR, rachunków oraz dokumentów celnych, zwanych dalej "fakturami", wystawionych zgodnie z odrębnymi przepisami, jeżeli sprzedaż jest udokumentowana fakturami, a w przypadku sprzedaży bez faktur - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl § 8 rozporządzenia, zapisy w ewidencji są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 3, 4 i 7, nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Zgodnie natomiast z § 12 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli podatnik dokonuje od przychodów odliczeń, jest obowiązany wykazać odliczenia w odrębnych pozycjach ewidencji i zmniejszyć o te kwoty wartość przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Po zakończeniu miesiąca, w terminie, o którym mowa w § 8, należy podsumować zapisy, obliczyć i wpisać do ewidencji kwotę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a także kwoty przysługujących obniżek oraz ulg od tego ryczałtu. W przypadku prowadzenia więcej niż jednej ewidencji, sumy miesięczne zapisów z poszczególnych ewidencji należy przenieść do jednej z nich i podsumować (ust. 3).

Rozporządzenie w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów w § 12 ust. 3, przewiduje zatem możliwość prowadzenia więcej niż jednej ewidencji przychodów, wskazuje ponadto, jakie obowiązki – w związku z prowadzeniem więcej niż jednej ewidencji przychodów - ciążą na podatniku zryczałtowanego podatku dochodowego.

Natomiast cytowany przepis art. 15 ust. 4 ustawy przewiduje obowiązek przechowywania ewidencji w miejscu wykonywania działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, stwierdzić należy, że dla zapewnienia prawidłowego ewidencjonowania przychodów, Wnioskodawca jako podatnik zryczałtowanego podatku dochodowego prowadzący działalność gospodarczą w dwóch różnych miejscach, ma obowiązek prowadzenia odrębnych ewidencji przychodów, przechowywanych w każdym z tych miejsc.

Po zakończeniu miesiąca, w terminie, o którym mowa w § 8, Wnioskodawca ma obowiązek sumy miesięczne zapisów z poszczególnych ewidencji przenieść do jednej z nich i podsumować zapisy, a następnie obliczyć i wpisać do tej ewidencji kwotę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a także kwoty przysługujących obniżek oraz ulg od tego ryczałtu.

Dowody zakupu towarów handlowych oraz dokumenty sprzedaży tych towarów, jako dokumenty księgowe na podstawie których dokonywane są zapisy w ewidencji przychodów oraz dokumenty, które podatnik podatku zryczałtowanego zobowiązany jest posiadać i przechowywać, powinny być przechowywane wraz z ewidencją przychodów.

Zatem w każdym miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, dla których prowadzone są odrębne ewidencje przychodów, powinny znajdować się dowody zakupu towarów handlowych oraz dokumenty sprzedaży tych towarów.

Wobec powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia naczelnika urzędu skarbowego tutejszy organ informuje, że postanowienie to wydane zostało w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.