2015.02.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1095/14/MS
z 12 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy faktura wystawiona na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT przed wykonaniem usługi jest fakturą prawidłową mimo, że kontrahent nie uiści umówionej kwoty w ciągu 30 dni od dnia jej wystawienia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 21 października 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy faktura wystawiona na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT przed wykonaniem usługi jest fakturą prawidłową mimo, że kontrahent nie uiści umówionej kwoty w ciągu 30 dni od dnia jej wystawienia.

Wniosek uzupełniono pismem z 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 stycznia 2015 r. znak: IBPP1/443-1095/14/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się dostawą sprzętu teleinformatycznego, oprogramowania, licencji oraz świadczy usługi serwisowe. Umowy o świadczenie usług serwisowych zwykle zawierane są na okres kilku lub kilkunastu miesięcy. Ze względów finansowych Wnioskodawca preferuje otrzymanie zapłaty „z góry” przed zakończeniem usługi. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT przed wykonaniem usługi na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, jeśli termin płatności zgodnie z umową lub zamówieniem nie przekracza 30 dni od dnia wystawienia faktury. Niestety czasami się zdarza, że kontrahent zapłaci należność po 30 dniach od dnia wystawienia faktury.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej z dnia 6 lutego 1997 r.). Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów i usług na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej oraz poza obszar kraju.

Przedmiotem interpretacji mają być faktury dotyczące usług serwisowych polegających na zapewnieniu stałej opieki nad urządzeniami teleinformatycznymi oraz oprogramowaniem wskazanym w umowie (ciągła gotowość do świadczenia usług serwisowych).

Zdaniem Wnioskodawcy usługi będące przedmiotem wniosku są usługami o charakterze ciągłym, tj. polegają na stałej opiece nad elementami systemu teleinformatycznego klienta (wykazanym w umowie sprzętem, oprogramowaniem), zapewnieniem stałej gotowości do przyjmowania zleceń serwisowych oraz w przypadku wystąpienia awarii przywracaniem urządzeń i oprogramowania do pełnej funkcjonalności. Usługi polegające na przyjmowaniu zleceń serwisowych oraz przywracaniu urządzeń i oprogramowania do pełnej funkcjonalności powtarzają się losowo lub wcale nie występują, ale gotowość do ich świadczenia jest ciągła.

Świadczone usługi przez Wnioskodawcę, będące przedmiotem wniosku mają charakter „ciągły”, nie są usługami dającymi się wyodrębnić, ponieważ nie mają charakteru powtarzalnego. Strony w umowach nie ustaliły następujących po sobie terminów płatności lub rozliczeń (tzn. nie umówiły się na rozliczenia w okresach rozliczeniowych).

Wnioskodawca nie świadczy usług ciągłych przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń.

W przypadku, gdy zapłata miałaby nastąpić „z góry” (a taki sposób płatności jest preferowany przez Wnioskodawcę ze względów finansowych), w umowach Wnioskodawca określa, że zapłata następuje przed wykonaniem usługi w terminie maksymalnie do 30 dni od daty wystawienia faktury.

Najczęściej w umowach przyjmuje się termin wystawienia faktury do 7 dni od daty podpisania umowy lub do 7 dni od uruchomienia usługi serwisowej wskazanej w umowie.

Z uwagi na „ciągły” charakter usługi umowy nie określają momentu wykonania usługi, ale jedynie okres jej trwania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktura VAT wystawiona na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT przed wykonaniem usługi jest prawidłowa mimo, że kontrahent nie uiści umówionej kwoty w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury VAT, przekraczając tym samym wymagalny według otrzymanej faktury lub umowy termin zapłaty?

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura VAT wystawiona w terminie nie wcześniej niż 30 dni przed otrzymaniem całości lub części zapłaty, w sytuacji gdy klient nie zapłaci jej w ciągu 30 dni od daty wystawienia faktury, przekraczając tym samym wymagalny według otrzymanej faktury lub umowy termin zapłaty jest fakturą prawidłową.

Zgodnie z art. 19a ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „Ustawą o VAT”), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Na podstawie art. 106i ust. l ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę. Jednocześnie zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy o VAT faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi,
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Wnioskodawca zawiera ze swoimi kontrahentami umowy o świadczenie usług serwisowych na okresy dłuższe niż 1 miesiąc. Ze względów finansowych Wnioskodawca chciałby otrzymywać zapłatę „z góry”. W umowach ustalane są różne terminy płatności. W przypadku terminów płatności do 30 dni od dnia wystawienia faktury, Wnioskodawca wystawia fakturę VAT przed otrzymaniem zapłaty (przed wykonaniem usługi). Na dzień wystawienia faktury Wnioskodawca stosuje prawidłowo przepis art. 106i ust. 7 ustawy o VAT. Zdarza się jednak, że kontrahent nie zapłaci należności w terminie do 30 dni od daty wystawienia faktury VAT. Prowadzi, to do sytuacji, że faktura jest wystawiona wcześniej niż 30 dnia przed otrzymaniem całości lub części zapłaty (przed wykonaniem usługi). Istnieją jednak przesłanki do uznania, iż wcześniejsze wystawienie przez Wnioskodawcę faktury w analizowanym przypadku nie narusza zasad określonych w art. 106i ustawy o VAT, o ile z umów zawartych z klientami lub z innych wiążących klientów dokumentów (np. regulaminów zakupów, ofert, zamówień) wyraźnie wynika obowiązek opłacenia przez klienta należności wynikających z tych faktur w terminie nieprzekraczającym 30 dni od daty ich wystawienia. Skoro bowiem w momencie wystawienia danej faktury, zgodnie z umową (regulaminem zakupów, ofertą, zamówieniem), płatność za tę fakturę miała nastąpić w terminie nieprzekraczającym 30 dni, to należy uznać, że Wnioskodawca w momencie wystawienia faktury postąpił prawidłowo - faktura ta w chwili jej wystawienia była fakturą prawidłową.

Przepisy ustawy o VAT nie przewidują możliwości wystawienia faktury lub noty korygującej w przypadku opłacenia faktury zaliczkowej w terminie późniejszym niż 30 dni od dnia wystawienia faktury, ponieważ faktury (noty korygujące) wystawia się w razie stwierdzenia pomyłki na fakturze pierwotnej lub w przypadku udzielenia rabatów, zwrotów (towaru bądź zapłaty). Natomiast w przypadku opóźnienia w zapłacie faktury zaliczkowej, która była wystawiona prawidłowo, a nie na skutek pomyłki, nie występują przesłanki do wystawienia faktury lub noty korygującej.

Niedopuszczalne byłoby również według Wnioskodawcy jej anulowanie, ponieważ przyjmuje się, że aby można było anulować wystawioną fakturę, faktura taka nie mogła zostać wprowadzona do obrotu prawnego i jednocześnie nie doszło do faktycznego wykonania usługi czy dostawy towarów.

W analizowanym stanie faktycznym, wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż to wynika z art. 106i ustawy o VAT, nie wynika z umyślnego działania osób odpowiedzialnych za wystawianie faktur. Wnioskodawca działając w dobrej wierze wystawia faktury w przekonaniu, że klient zapłaci zgodnie z wcześniejszymi uzgodnieniami (potwierdzonymi przez klienta poprzez podpisanie umowy wiążącej go z Wnioskodawcą w tym zakresie) i nie jest w stanie przewidzieć z wyprzedzeniem, że zapłata nastąpi z opóźnieniem. Wobec powyższego, nie sposób zgodzić się z twierdzeniem, że Wnioskodawca umyślnie wystawia faktury w terminie wcześniejszym wbrew zasadzie wyrażonej w art. 106i ustawy o VAT.

Można więc przyjąć, że w analizowanej sytuacji, wcześniejsze wystawianie faktur zaliczkowych, podyktowane względami biznesowymi, ma znikomą szkodliwość, z uwagi na fakt, iż czyn taki nie wpływa na prawidłowość rozliczenia podatku VAT z tytułu świadczenia usług zarówno z perspektywy Wnioskodawcy jak i jej klienta - moment wystawienia faktury w tych sytuacjach pozostaje bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy i prawa odliczenia u jej klienta. Zgodnie bowiem z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy u sprzedawcy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Obowiązek podatkowy Wnioskodawcy jako sprzedawcy powstanie w analizowanej sytuacji (tj. w przypadku zapłaty „z góry”) w momencie otrzymania zapłaty od klienta.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji w związku ze sporadycznymi opóźnieniami w zapłacie wynikającymi z okoliczności pozostających po stronie klientów, o ile zobowiązanie do zapłaty w terminie 30 dni od dnia wystawienia faktury VAT zostało zawarte w obowiązującej klienta umowie (regulaminie zakupów, ofercie, zamówieniu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami – stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z przedstawionej w złożonym wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca zajmuje się dostawą sprzętu teleinformatycznego, oprogramowania, licencji oraz świadczy usługi serwisowe. Umowy o świadczenie usług serwisowych zwykle zawierane są na okres kilku lub kilkunastu miesięcy. Ze względów finansowych Wnioskodawca preferuje otrzymanie zapłaty „z góry” przed zakończeniem usługi. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT przed wykonaniem usługi na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, jeśli termin płatności zgodnie z umową lub zamówieniem nie przekracza 30 dni od dnia wystawienia faktury. Niestety czasami się zdarza, że kontrahent zapłaci należność po 30 dniach od dnia wystawienia faktury.

Wnioskodawca nie świadczy usług ciągłych przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń.

Najczęściej w umowach przyjmuje się termin wystawienia faktury do 7 dni od daty podpisania umowy lub do 7 dni od uruchomienia usługi serwisowej wskazanej w umowie.

Z uwagi na „ciągły” charakter usługi umowy nie określają momentu wykonania usługi, ale jedynie okres jej trwania.

W odniesieniu do powyższego opisu wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy faktura VAT wystawiona na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT przed wykonaniem usługi jest prawidłowa mimo, że kontrahent nie uiści umówionej kwoty w ciągu 30 dni od dnia wystawienia faktury VAT, przekraczając tym samym wymagalny według otrzymanej faktury lub umowy termin zapłaty.

W tym miejscu należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawiania faktur, wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35, ze. zm.).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 zmienionej ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 2 ww. ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi - art. 19a ust. 3 ww. ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu, należy wskazać, że obowiązek podatkowy – w przypadku wykonania usługi częściowej – powstaje właśnie w tej części. Poza tym, należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury.

Jednakże, stosownie do art. 19a ust. 8 powołanej ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Odniesienie zatem powołanych powyżej przepisów do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych określonych w przepisie art. 19a obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., a więc z momentem wykonania usługi ciągłej gotowości do świadczenia usług serwisowych. W przypadku, gdy przed upływem tego okresu - a więc przed wykonaniem usługi - Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta zapłatę (w całości bądź w części) - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania (w odniesieniu do tej otrzymanej kwoty).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (również obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Podatnik jest również obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 – art. 106b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do art. 106i ust. 1 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (ust. 2 ww. artykułu). Jednocześnie, w ust. 7 powołanego artykułu wskazano, że faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Powyższe oznacza, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. zobowiązują podatnika do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, lecz nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem tej dostawy towaru lub wykonaniem usług.

Jeśli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi – powinien wystawić fakturę również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał całość lub część zapłaty, jednak nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem tej całości lub części zapłaty.

Tym samym, powołane przepisy nie sprzeciwiają się wystawieniu faktury przed wykonaniem usługi bądź otrzymaniem zapłaty (w całości lub w części). Należy mieć jednak na względzie, że wystawienie faktury nie może nastąpić wcześniej niż 30 dni przed ww. czynnościami i nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę lub otrzymano zapłatę (w całości lub w części).

Na prawidłowość wystawienia faktury VAT na 30 dni przed ustalonym otrzymaniem całości lub części płatności tytułem ciągłej gotowości do świadczenia usług serwisowych nie może mieć wpływu faktyczne dokonanie zapłaty przez kontrahenta w terminie późniejszym, niż określony w umowie lub na fakturze. Jeśli więc – zgodnie z przepisami ustawy o VAT oraz zawartymi umowami – Wnioskodawca wystawi fakturę z tytułu świadczenia usług serwisowych polegających na zapewnieniu stałej opieki nad urządzeniami teleinformatycznymi oraz oprogramowaniem wskazanym w umowie w odniesieniu do całości lub części należnej mu zapłaty przed wykonaniem usługi w terminie 30 dni przed ustalonym terminem otrzymania zapłaty, a termin ten, jak podano we wniosku przypada przed wykonaniem usługi i nie otrzyma tego wynagrodzenia w tym terminie z winy usługobiorcy, trudno uznać, że w momencie wystawiania faktury Wnioskodawca postąpił niezgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego w kontekście powołanych przepisów, mających zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że obowiązek podatkowy dla celów VAT z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług serwisowych polegających na zapewnieniu stałej opieki nad urządzeniami teleinformatycznymi oraz oprogramowaniem wskazanym w umowie powstanie, co do zasady, z momentem wykonania przedmiotowej usługi, a więc z momentem upływu okresu, na jaki świadczenie przedmiotowej usługi zostało zawarte. W przypadku jednak, gdy przed upływem tego okresu, a więc przed wykonaniem usługi, Wnioskodawca otrzyma zapłatę, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania (w odniesieniu do otrzymanej kwoty). Wnioskodawca powinien udokumentować wykonanie ww. usług za pomocą faktur VAT, wystawianych nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę (a więc po miesiącu w którym upłynął termin wykonania usługi) i nie wcześniej niż na 30 dni przed wykonaniem usługi. Jeśli przed końcem okresu na jaki została zawarta umowa na świadczenie przedmiotowej usługi, a więc przed momentem wykonania usługi, Wnioskodawca otrzyma całość lub część zapłaty od usługobiorcy - powinien wystawić fakturę dokumentującą dokonanie zapłaty przez usługobiorcę nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał całość lub część zapłaty i nie wcześniej niż 30. dnia przed otrzymaniem, przed wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty. Prawidłowe będzie również wystawienie faktury na 30 dni przed otrzymaniem całości lub części płatności tytułem świadczenia przedmiotowych usług także w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie otrzyma zapłaty w ustalonym terminie z winy leżącej po stronie usługobiorcy, który dokona faktycznej zapłaty później niż w terminie określonym na fakturze lub w umowie.

W związku z powyższym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że faktura VAT wystawiona w terminie nie wcześniej niż 30 dni przed otrzymaniem całości lub części zapłaty, w sytuacji gdy klient nie zapłaci jej w ciągu 30 dni od daty wystawienia faktury, przekraczając tym samym wymagalny według otrzymanej faktury lub umowy termin zapłaty jest fakturą prawidłową.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin