Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-556/14-2/KS
z 20 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 14 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ustawy o SSE, należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych w okresie ważności zezwolenia kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ustawy o SSE, należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych w okresie ważności zezwolenia kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca uzyskał w dniu 28 października 2002 r. zezwolenie nr xx (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości (dalej: SEMP). W Zezwoleniu określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SEMP:

1. Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych o wartości co najmniej 4 000 000 EUR w terminie do dnia 31 marca 2005 r., w tym 1 000 000 EUR do dnia 31 marca 2003 r.
2. Osiągnięcie zatrudnienia na poziomie:
   1. 100 pracowników w terminie do 31 marca 2003 r. i utrzymania zatrudnienia na tym poziomie do dnia 30 marca 2005 r.,
   2. 200 pracowników w terminie do 31 marca 2005 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do dnia 31 marca 2010 r.
3. Przestrzeganie regulaminu SEMP oraz innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.
   
   

Spółka spełniła warunki określone w Zezwoleniu. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 30 listopada 2017 r.

Po osiągnięciu minimalnego poziomu wydatków inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu Spółka kontynuuje realizację inwestycji a co za tym idzie, ponosi dalsze wydatki inwestycyjne z nią związane stanowiące koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą, o których mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (tekst jednolity. Dz.U. z 1997 r. Nr 135, poz. 903 ze zm., dalej: rozporządzenie SEMP).

Dotychczas Spółka poniosła na terenie SEMP wydatki inwestycyjne związane z inwestycją w wysokości przewyższającej kwotę określoną w Zezwoleniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i art. 16 ustawy o SSE, należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych w okresie ważności Zezwolenia kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą tzn. także część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa w trybie których wydano Zezwolenie.

Uzasadnienie.

1. Analiza przepisów prawa dotyczących podstawy kalkulacji wielkości przysługującego zwolnienia podatkowego.

Stosownie do treści art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone zostały w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym przepisem, zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Treść zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa powyżej, została z kolei uregulowana w art. 16 ust. 2 ustawy o SSE. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu na moment uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, zezwolenie określało przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

Przywołane przepisy określają więc wyraźnie, że zapisy Zezwolenia powinny być odczytywane jako warunki prowadzenia działalności na terenie SSE, których spełnienie determinuje możliwość korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zezwolenie uzyskane przez Spółkę nie określa natomiast maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia na terenie SEMP. W szczególności, za maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych nie można uznać kwoty 4 000 000 EUR wskazanej w Zezwoleniu, gdyż zgodnie z przytoczonym brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, jest to jedynie minimalna wartość inwestycji, którą Spółka jest zobowiązana przekroczyć.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że w odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie uzyskania przez niego Zezwolenia, obecnie – zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz.U. Nr 118, poz. 746) – zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to wprost z art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej z dnia 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. W konsekwencji zachowuje swoją moc również Zezwolenie uzyskana przez Spółkę w dniu 28 października 2002 r., które – podobnie jak inne zezwolenia wydane przed wejściem w życie omawianej nowelizacji – nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

Górna granica kwoty zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego Spółce jest wyznaczona zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Spółka pragnie podkreślić, że maksymalna kwota zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługującego w SEMP nie została w inny sposób określona przez żaden z przepisów ustawy o SSE ani rozporządzenie SEMP mających zastosowanie do Zezwolenia. W szczególności, należy zauważyć, że wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia, brak jest podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji, w przypadku Spółki do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę w okresie ważności Zezwolenia wydatki inwestycyjna, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę minimalną wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

2. Treść Zezwolenia udzielonego Spółce – brak maksymalnego limitu kosztów kwalifikowanych.

Wnioskodawca zwraca ponadto uwagę na brzmienie samego Zezwolenia, które wskazuje, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest poniesienie wydatków w wysokości co najmniej 4 000 000 mln EUR do 31 marca 2005 r., w tym 1 000 000 EUR do 31 marca 2003 r.

Z powyższego wynika zatem, że Zezwolenie określa jedynie minimalne nakłady inwestycyjne warunkujące uzyskanie prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie – jak Spółka wykazała powyżej – w przepisach prawnych obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia brak było określenia maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Również w samym Zezwoleniu nie określono w żaden sposób maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu nie wyklucza zatem objęcia nadwyżki ulgą podatkową w SSE.

W ocenie Spółki, w konsekwencji powyższego, jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę obliczania wysokości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia SEMP przekraczające kwotę minimalną określoną w Zezwoleniu, gdyż w powołanych przepisach prawnych oraz w Zezwoleniu nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Oznacza to, że jeżeli faktycznie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomoc publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania wysokości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i w konsekwencji mógł zostać uwzględniony w kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać warunki określone w odpowiednich przepisach prawa, które Spółka szczegółowo omówi poniżej.

3. Warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany do objęcia pomocą.

Szczegółowe warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany w SSE określone zostały w rozporządzeniu SEMP.

Na podstawie § 3 ust. 2 rozporządzenia SEMP, pomoc regionalna z tytułu kosztów nowej inwestycji udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia SEMP, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, niezwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy – jeżeli podatki te podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług, na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub spłatę ich wartości określoną w umowie o podobnym charakterze do umów najmu lub dzierżawy, pod warunkiem zaliczenia ich – zgodnie z odrębnymi przepisami – do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych,
3. zakup wartości niematerialnych i prawnych, w zakresie, w jakim podlegają one odpisom amortyzacyjnym zaliczanym do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem pkt 4,
4. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntów

– zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Dodatkowo, zgodnie z § 3 ust. 4, po spełnieniu określonych warunków, koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, zakupem licencji oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji zarządzania.

Z brzmienia przywołanego powyżej § 3 i 6 rozporządzenia SEMP wynika zatem, iż aby dany wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł zostać uwzględniony do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

• powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w § 6 ust. 1,
• wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
• wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika.
  
  

W przypadku Spółki, wszystkie powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do faktycznych wydatków inwestycyjnych.

W konsekwencji należy zauważyć, że skoro faktycznie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają warunki uznania za koszty kwalifikowane w SSE, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

4. Interpretacje potwierdzające stanowisko Spółki.

Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone zostało w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 26 marca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-618/13-2/KS) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym jest on uprawniony „[...] do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszystkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne w rozumieniu Rozporządzenia, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE. Tę tezę potwierdza również treść Zezwolenia, która określa wyłącznie poziom wydatków kwalifikowanych, do poniesienia których Wnioskodawca jest zobowiązany. Wnioskodawca jest więc zarazem uprawniony do poniesienia wydatków kwalifikowanych w kwocie przekraczającej wielkość wskazaną w Zezwoleniu, które będą stanowić wydatek inwestycyjny, zwiększający dostępny dla Wnioskodawcy limit pomocy publicznej”.

Prawidłowość podejścia Spółki potwierdza również pozytywna interpretacja indywidualna z 21 marca 2013 r. (sygn. ILPB3/423-9/13-2/AO) wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy, że: „(…) wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia (…) przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy od podatku dochodowym od osób prawnych, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o SSE. Z obowiązujących Wnioskodawcę przepisów o prowadzeniu działalności na terenie SSE oraz z treści Zezwolenia nie wynika bowiem, w ocenie Wnioskodawcy, ani górny limit wydatków inwestycyjnych, ani data, po której wydatki takie nie mogą być ponoszone.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 31 lipca 2013 r. (sygn. IPTPB3/423-190/13-2/GG) pozytywnie ustosunkował się do stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(…) do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.), uwzględnia się wszystkie wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione po dniu uzyskania Zezwolenia i w okresie jego ważności (w tym poniesionych po dniu 31 grudnia 2007 r.), kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tę część wydatków, która przekracza wysokość wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu (…)”.

Stanowisko to potwierdzają również inne interpretacje prawa podatkowego wydawane przez organy podatkowe, np.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 lipca 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-391/14/JD,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-130/14/AP,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-470/14/AP,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 kwietnia 2014 r. sygn. ILPB3/423-8/14-2/KS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 marca 2014 r. sygn. ITPB3/423-629/14/MK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 marca 2014 r. sygn. ITPB3/423-629/14/MK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 maja 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-358/10/AK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 grudnia 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-1611/09/MO,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 maja 2009 r. sygn. IPPB3/423-96/09-2/MS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 maja 2009 r. sygn. ITPB3/423-120/09/DK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 grudnia 2008 r. sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS.
  
  

Mając na względzie powyższą argumentację, w ocenie Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że uzyskane przez niego Zezwolenie określa jedynie minimalną wysokość wydatków poniesionych w związku z działalnością gospodarczą na terenie SEMP. W konsekwencji, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, Spółka powinna uwzględnić faktycznie poniesione kwalifikowane wydatki inwestycyjne, a więc także tę część, która odnosi się do wydatków przekraczających minimalną kwotę wskazaną w Zezwoleniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.