Interpretacja Ministra Finansów
DD3.8222.2.279.2015.IMD
z 21 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2012 r. Nr IBPB II/1/415-956/11/BD, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Sądu Okręgowego w X.(Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 16 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 01 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych udziału pracowników i emerytów w imprezach okolicznościowych, jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia do wartości paczek świątecznych,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym w dniu 01 lutego 2012 r., Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dla pracowników i ich dzieci oraz emerytów dofinansował ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych imprezę integracyjną (ognisko), imprezę mikołajkową wraz z paczkami dla dzieci oraz imprezę na Dzień Dziecka. Do uczestników nie były wysłane imienne zaproszenia, ogłoszenie o imprezie zostało wywieszone na ogólnie dostępnej tablicy ogłoszeń znajdującej się w siedzibie pracodawcy. W ramach tych imprez odbyły się różne konkurencje i zabawy dla dzieci oraz serwowane były posiłki dla uczestników. Do wyznaczonego przez Komisję Socjalną dnia, pracownicy wraz z dziećmi wpisywali się na listę chętnych do wzięcia udziału w imprezach. Sporządzono również listy uczestniczących w imprezie i przekazano do Samodzielnej Sekcji Finansowej wraz z fakturami celem zapłaty. Część pracowników brała udział w całej imprezie, część opuściła ją przed jej zakończeniem i nie korzystała ze wszystkich serwowanych posiłków i zabaw.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jakie są skutki podatkowe zorganizowania dla pracowników imprez sfinansowanych w części ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych?
2. Czy paczki świąteczne dla dzieci, które są w części finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stanowią przychód pracownika i podlegają w tym przypadku opodatkowaniu, mimo, że nie można oszacować jaka kwota została wydatkowana na jedną paczkę, gdyż paczki były o różnej, ale zbliżonej wartości?
3. Czy paczki świąteczne dla dzieci, które są w całości finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych stanowią przychód pracownika i podlegają w tym przypadku opodatkowania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie zorganizowane imprezy są zwolnione z opodatkowania do kwoty 380 zł w skali roku podatkowego. Imprezy te były imprezami zamkniętymi, gdyż zanim zostały zorganizowane Komisja Socjalna ustaliła listę chętnych, którzy wezmą w niej udział, a po zakończeniu imprezy wraz z fakturami przedłożyła listę imienną uczestników. Wiadomo kto był uczestnikiem imprezy – były to osoby rozpoznawalne przez pracodawcę. Na podstawie listy imiennej i przedłożonych faktur można przypisać konkretny przychód dla pracowników, dzieląc koszt całkowity z faktur przez liczbę pracowników i dzieci uczestniczących w imprezie (gdyż w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym dopłaty ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla osób towarzyszących pracownikowi – w tym wypadku dzieci – stanowi dla pracownika przychód z innych źródeł).

W ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia ile pracownik na imprezie skonsumował i z jakich atrakcji skorzystał; znaczenie ma jednak fakt, iż wpisując się na listę chętnych miał możliwość skorzystania z atrakcji zaoferowanych przez pracodawcę, jak również z oferowanego wyżywienia, gdyż te świadczenia zostały mu postawione do dyspozycji. Paczki świąteczne dla dzieci są również zwolnione z opodatkowania do kwoty 380 zł w skali roku podatkowego. Z przedstawionych faktur można obliczyć ile zostało sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przez pracodawcę na jedną paczkę, dzieląc kwotę faktury przez ilość dzieci. Zatem można ustalić jaki przychód podlegający opodatkowaniu osiągnął pracownik za paczkę dla dziecka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji do źródła przychodu świadczeń otrzymanych przez dzieci pracownika oraz prawidłowe w pozostałej części.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą PIT”.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (w tym ze stosunku pracy), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przytoczony przepis stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy PIT zasady powszechności opodatkowana. Jednocześnie jest wtórny w stosunku do przedmiotu opodatkowania ustawy PIT, bowiem warunkiem zastosowania któregokolwiek ze zwolnień przedmiotowych, w tym z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT, jest uprzednie zakwalifikowanie otrzymanych świadczeń do przychodów w rozumieniu przepisów ustawy PIT. O ile bowiem dane świadczenie nie jest przychodem w rozumieniu przepisów ustawy PIT, nie może być objęte zwolnieniem. Inaczej mówiąc nie można zwolnić z opodatkowania czegoś co nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy PIT. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, iż „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.

Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).”
  
  

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

Natomiast bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu; nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w spotkaniu (wyjeździe) integracyjnym czy szkoleniu zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż (…) nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W świetle powyższego - mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ustawy PIT przychodów ze stosunku pracy - nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (przykładem tego rodzaju świadczenia jest zaoferowanie pracownikowi przez pracodawcę udziału w spotkaniu integracyjnym lub wzięcie w nim udziału).

Odnosząc powyższe do informacji przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, iż Wnioskodawca dla pracowników i ich dzieci oraz emerytów dofinansował ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych imprezę integracyjną (ognisko), imprezę mikołajkową wraz z paczkami dla dzieci oraz imprezę na Dzień Dziecka. Do uczestników nie były wysłane imienne zaproszenia, ogłoszenie o imprezie zostało wywieszone na ogólnie dostępnej tablicy ogłoszeń znajdującej się w siedzibie pracodawcy. W ramach tych imprez odbyły się różne konkurencje i zabawy dla dzieci oraz serwowane były posiłki dla uczestników. Do wyznaczonego przez Komisje Socjalną dnia, pracownicy wraz z dziećmi wpisywali się na listę chętnych do wzięcia udziału w imprezach. Sporządzono również listy uczestniczących w imprezie i przekazano do Samodzielnej Sekcji Finansowej wraz z fakturami celem zapłaty. Część pracowników brała udział w całej imprezie, część opuściła ją przed jej zakończeniem i nie korzystała ze wszystkich serwowanych posiłków i zabaw. Zatem omawiane świadczenia były dostępne w sposób ogólny dla wszystkich uczestniczących w imprezach podmiotów i nie jest możliwe przypisanie wymiernej korzyści indywidualnemu pracownikowi (emerytowi).

W tym stanie rzeczy oraz wobec jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. uznać należy, że udział pracowników jak i byłych pracowników w imprezach organizowanych przez Wnioskodawcę, nie generuje po ich stronie przychodu w rozumieniu ustawy PIT. Przychodem pracownika z tytułu umowy o pracę jest natomiast wartość otrzymanego przez niego świadczenia rzeczowego w postaci paczki świątecznej dla dziecka, z tym, że korzystającym ze zwolnienia od podatku na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

Z tych też względów, za nieprawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wartość świadczenia z tytułu udziału w imprezie integracyjnej (ognisko), imprezie mikołajkowej oraz imprezie na Dzień Dziecka, stanowią dla pracownika jak i byłych pracowników przychód w myśl ustawy PIT, korzystający jednak ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT, tj. do wysokości 380 zł. Nieprawidłowym jest także twierdzenie, że w przypadku paczek świątecznych otrzymanych przez dziecko pracownika wartość tej paczki stanowi dla pracownika, na gruncie ustawy PIT, przychód z innych źródeł.

Prawidłowe jest natomiast twierdzenie że w przypadku paczek dla dzieci finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ich wartość korzysta ze zwolnienia na podstawie i zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy PIT.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby w Katowicach.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.