Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-658/14-2/KS
z 11 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z 09 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne w wysokości przekraczającej minimalny poziom wynikający z Zezwolenia, w tym wydatki ponoszone po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie przewyższającej 14.300.000,00 EUR (tj. po dniu 31 grudnia 2011 r.), spełniające definicję wydatków inwestycyjnych określoną w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE w treści obowiązującej na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, a w konsekwencji powinny zostać uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki inwestycyjne w wysokości przekraczającej minimalny poziom wynikający z Zezwolenia, w tym wydatki ponoszone po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie przewyższającej 14.300.000,00 EUR (tj. po dniu 31 grudnia 2011 r.), spełniające definicję wydatków inwestycyjnych określoną w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE w treści obowiązującej na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, a w konsekwencji powinny zostać uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

• Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie Zezwolenia. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Zezwolenie);
• Zgodnie z treścią Zezwolenia Spółka została zobligowana m.in. do poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów (…) w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Rozporządzenie w sprawie SSE), nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r., w wysokości co najmniej równoważnej w złotych polskich kwocie 8.700.000.00 EUR;
• Decyzją z dnia 10 grudnia 2007 r. Minister Gospodarki dokonał zmiany treści Zezwolenia Spółki w odniesieniu do warunku dotyczącego poniesienia wydatków inwestycyjnych; w wyniku powyższej zmiany Spółka została zobligowana do poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r., w kwocie przekraczającej równowartość 14.300.000,00 EUR;
• Następnie, w dniu 19 listopada 2009 r. Minister Gospodarki wydał na rzecz Spółki Decyzję, zgodnie z którą termin na poniesienie wydatków inwestycyjnych w kwocie przekraczającej 14.300.00.00 EUR został wydłużony do dnia 31 grudnia 2011 r.;
• Zezwolenie uzyskane przez Spółkę nie określa (i) maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, jak również (ii) daty zakończenia realizacji inwestycji;
• Spółka korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji;
• Poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne przekraczają minimalną kwotę określoną w Zezwoleniu. Nadto, w przyszłości Spółka zamierza ponosić kolejne wydatki inwestycyjne.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego/opisu zdarzenia przyszłego Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

1. wydatki inwestycyjne w wysokości przekraczającej minimalny poziom wynikający z Zezwolenia,
2. w tym wydatki ponoszone po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie przewyższającej 14.300.000,00 EUR (tj. po dniu 31 grudnia 2011 r.),
3. spełniające definicję wydatków inwestycyjnych określoną w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE w treści obowiązującej na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia

stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, a w konsekwencji powinny zostać uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki spełniające definicję wydatków inwestycyjnych określoną w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE, które:

1. przewyższają minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu,
2. zostały poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie przewyższającej 14.300.000,00 EUR

stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną i tym samym, powinny zostać uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

1. Uwagi ogólne.
   
   

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomoc publiczna udzielana podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie Strefy na podstawie zezwolenia stanowi pomoc regionalną z tytułu (i) kosztów nowej inwestycji lub (ii) tworzenia nowych miejsc pracy. Jak wskazano w zaprezentowanym powyżej stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W odniesieniu do Spółki zastosowanie znajduje zatem przepis § 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia w sprawie SSE, zgodnie z którym wielkość pomocy regionalnej z tytułu realizacji nowej inwestycji liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy ustalonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, określonych w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia.

2. Kwalifikowalność wydatków inwestycyjnych.
   
   
   1. Wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą a treść Zezwolenia.
      
      

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, „podstawą do korzystania z pomocy publicznej (…) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej (…)”. Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 16 ust. 2 ustawy o SSE – w brzmieniu obowiązującym na moment udzielenia Spółce Zezwolenia – „zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę”.
   
   

Należy zatem podkreślić, że zgodnie ze wskazanym uregulowaniem ustawodawca zobowiązał przedsiębiorcę strefowego do poniesienia wydatków inwestycyjnych o wartości przekraczającej określoną kwotę. W konsekwencji, w ocenie Spółki, należy wnioskować, iż są to jedynie warunki minimalne – konieczne do spełnienia, aby przedsiębiorca mógł korzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego.

Zaprezentowane powyżej konkluzje potwierdza również wynik wykładni historycznej przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na fakt, że w odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia, obecnie – zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o SSE - zezwolenie powinno dodatkowo określać inter alia maksymalną wysokość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Gdyby zatem intencją ustawodawcy (w świetle przepisów obowiązujących na moment wydania Spółce Zezwolenia) było ograniczenie wartości wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, zostałoby to wprost wyrażone w przepisach, tak jak to uczyniono na podstawie ww. ustawy zmieniającej.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej, „zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc”. Powyższe, w ocenie Spółki, oznacza, że Zezwolenie uzyskane przez Spółkę w dniu 29 marca 2004 r., tj. przed datą wejścia w życie ustawy zmieniającej, zachowuje swoją moc w niezmienionej treści.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Zezwolenie uzyskane przez Spółkę nie wskazuje maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych wpływających na limit przysługującej Spółce pomocy publicznej. Zgodnie z treścią Zezwolenia (z uwzględnieniem zmian określonych w decyzjach Ministra Gospodarki) Spółka została zobowiązana do „poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (…) nie później niż w terminie do 31 grudnia 2011 r., w kwocie przekraczającej 14.300.00,00 EUR”.

W świetle powyższego należy wskazać, że Zezwolenie nie tylko nie określa maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych, ale wskazuje wprost, że w przypadku Spółki wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną powinny przekraczać kwotę 14.300.000,00 EUR – nie precyzując przy tym wysokości tego „przekroczenia”.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie ponoszone przez nią wydatki inwestycyjne przewyższające kwotę 14.300.000,00 EUR, mogą zostać uwzględnione w kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych – pod warunkiem spełnienia przesłanek umożliwiających ich uznanie za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną (o czym mowa poniżej).

2. Warunki konieczne do spełnienia przez wydatki kwalifikowane.
   
   

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia w sprawie SSE, kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą „są wydatki inwestycyjne określone w § 6 ust. 1”. Zgodnie natomiast z § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, „za wydatki inwestycyjne uznaje się wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, niezwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy – jeżeli podatki te podlegają odliczeniu od należnego podatku od towarów i usług, na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub spłatę ich wartości określoną w umowie leasingu, najmu lub dzierżawy, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych,
3. zakup wartości niematerialnych i prawnych, w zakresie, w jakim podlegają one odpisom amortyzacyjnym zaliczanym do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem pkt 4,
4. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntów

– zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym”.

W świetle wskazanego przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

1. wydatek musi zostać poniesiony na cele określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE,
2. wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. wydatek musi zostać zaliczony do wartości początkowej środków trwałych – zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konsekwentnie, należy stwierdzić, że warunki, jakie zgodnie z treścią Rozporządzenia w sprawie SSE powinny spełniać koszty inwestycji, aby możliwe było ich uznanie za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, nie wskazują w żaden sposób na ich maksymalne progi. Co więcej, również pozostałe postanowienia ww. rozporządzenia nie wprowadzają, w ocenie Spółki, takich ograniczeń.

Reasumując, literalna wykładnia przepisów ustawy o SSE oraz Rozporządzenia w sprawie SSE – w brzmieniu obowiązującym na dzień uzyskania przez Spółkę Zezwolenia - prowadzi do wniosku, że intencją ustawodawcy było jedynie wskazanie dolnej granicy wydatków inwestycyjnych, do poniesienia których zobligowany jest podmiot podejmujący działalność na terenie Strefy.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że wszelkie ponoszone przez nią wydatki inwestycyjne, które:

1. spełniają definicję wydatków inwestycyjnych określoną w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE oraz
2. zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia na terenie Strefy

będą stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną – z zastrzeżeniem spełnienia dodatkowego obowiązku wynikającego z przepisów Rozporządzenia w sprawie SSE, tj. utrzymania własności składników majątku, z którymi były (będą) związane wydatki inwestycyjne, przez okres pięciu lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

3. Okres ponoszenia wydatków inwestycyjnych.
   
   

Zgodnie z treścią Zezwolenia Spółka została zobligowana do poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie przekraczającej równowartość 14.300.000,00 EUR w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. Niemniej jednak, Zezwolenie nie określa terminu zakończenia realizacji inwestycji - w odróżnieniu do zezwoleń wydawanych na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów.

Jednocześnie, jak stanowi Rozporządzenie w sprawie SSE, koszty inwestycji mogą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w przypadku ich poniesienia w trakcie obowiązywania Zezwolenia. Należy podkreślić, że okres, w którym Spółka została zobligowana do poniesienia minimalnej wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną nie jest tożsamy z okresem obowiązywania Zezwolenia. W konsekwencji, w ocenie Spółki, w świetle przepisów Rozporządzenia w sprawie SSE należy uznać, że koszty inwestycji poniesione po upływie terminu określonego w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków minimalnych, również mogą stanowić wydatki kwalifikowane (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE oraz poniesienia w okresie obowiązywania Zezwolenia).

3. Stanowisko organów podatkowych w analogicznych stanach faktycznych.
   
   

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przedstawione powyżej konkluzje są zgodne ze stanowiskiem prezentowanym w tym zakresie przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 lipca 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-391/14/JD) potwierdził stanowisko podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, wskazującego, że: „Spółka ma prawo uznać całość wydatków inwestycyjnych, tj. również w wartości przewyższającej minimalną kwotę określoną w zezwoleniu za koszty kwalifikowane inwestycji. Tym samym, Spółka jest uprawniona do skorzystania z pomocy publicznej kalkulowanej w oparciu o rzeczywistą wartość poniesionych wydatków kwalifikowanych”.

Analogicznie, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 8 kwietnia 2014 r. (sygn. ILPB3/423-8/14-2/KS) podkreślił, że: „kwota wskazana w zezwoleniu stanowi dolny limit, w związku z którym, Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Wnioskodawca przekroczy kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, fakt ten nie wykluczy dalszego uzyskiwania pomocy regionalnej i zwolnienia z opodatkowania dochodem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia)”.

Ponadto, Spółka pragnie wskazać pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 19 marca 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1493/11/MO), w którym organ podatkowy potwierdził, iż: „zarówno z przepisów prawa, jak i z treści Zezwolenia Spółki wynika, że do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego należy brać pod uwagę wszystkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione przez Spółkę w całym okresie obowiązywania Zezwolenia”.

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-130/14/AP),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 marca 2014 r. (sygn. ILPB3/423-18/13-2/KS),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 września 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-738/13/CzP),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 grudnia 2012 r. (sygn. ILPB3/423-369/12-2/AO).
  
  

Mając na uwadze przedstawione argumenty oraz jednolitą linię interpretacyjną organów podatkowych w przedmiotowym zakresie Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że ww. wydatki inwestycyjne mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych pod warunkiem, iż dotyczą one realizacji projektu inwestycyjnego, na który udzielone zostało zezwolenie i związane są z zakresem działalności wymienionym w tym zezwoleniu.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.