Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-61/15/MS
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń:

• informacyjnych - otwartych dla wszystkich zainteresowanych - jest nieprawidłowe,
• licencyjnych - jest nieprawidłowe,
• sprzedażowych i kierowniczych - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, informacyjnych, licencyjnych oraz sprzedażowych i kierowniczych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 kwietnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-61/15/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w krajowym rejestrze sądowym od dnia 24 listopada 2014 r. polegającą w przeważającej mierze na pośrednictwie ubezpieczeniowym (PKD 2007 – 66.29 Z - pozostała działalność wspierająca usługi finansowe) na rzecz zakładów ubezpieczeń. Wnioskodawca korzysta przy sprzedaży wyżej wymienionych usług ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535). Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Poza wymienionymi powyżej działalnościami, Wnioskodawca prowadzi również szkolenia, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez zakład ubezpieczeń do organizowania i przeprowadzania szkoleń, których zakres obejmuje wytyczne w rozumieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485) zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 1450) w imieniu pełnomocnika, z zastrzeżeniem przeprowadzania egzaminu przed komisją składającą się z osób powołanych przez zarząd zakładu ubezpieczeń. Wpłaty z tytułu udziału w szkoleniach uczestnicy dokonują na konto spółki. Spółka wystawia rachunek za uczestnictwo w szkoleniu, wystawia uczestnikowi zaświadczenie o odbytym szkoleniu i prowadzi ewidencję uczestników szkolenia.

Szkolenia świadczone przez Wnioskodawcę mające na celu kształcenie zawodowe jak również przekwalifikowania zawodowego i można je podzielić na trzy grupy:

1. szkolenia informacyjne - otwarte dla wszystkich zainteresowanych, na których przedstawiane są zasady współpracy, ścieżki kariery, prezentowana jest firma, podstawowe przepisy prawne, system ubezpieczeń gospodarczych w Polsce i pojęcia ryzyka.
   
2. szkolenia licencyjne - celem jest przekazanie niezbędnej wiedzy, kształcenie zawodowe i przekwalifikowania zawodowego dla zleceniobiorców Wnioskodawcy, umożliwiając im między innymi zdanie egzaminu, a w konsekwencji wpis do rejestru (prowadzonego przez komisję nadzoru finansowego) osób wykonujących czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy. Szkolenia obejmują między innymi:
   A) regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej,
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym,
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 392 oraz z 2014 r. poz. 827),
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz rzeczniku ubezpieczonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 290 i 1717);
   B) zagadnienia z zakresu prawa cywilnego i gospodarczego,
   C) etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego.
   
3. szkolenia sprzedażowe i kierownicze - prowadzone dla osób już wykonujących czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy, które umożliwiają zdobycie wiedzy na temat doskonalenia umiejętności sprzedaży, kierowania zespołem itp.
   
   

W piśmie z 22 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca podał, że szkolenia wskazane w pierwotnym wniosku są przeprowadzane pod każdym względem na tych samych zasadach. Fakt podzielenia szkoleń przez Wnioskodawcę na trzy grupy nie ma znaczenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ są to szkolenia należące do jednego rodzaju usługi ponieważ warunki ich przeprowadzania są identyczne. Jak również zakres tematyczny szkoleń spełnia wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485).

W dalszej kolejności Wnioskodawca wskazuje co następuje:

1. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczącą usługi w zakresie kształcenia i wychowania.
   
2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem wykonywanym przez Uczestników. Jednak należy również podkreślić, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają rolę pozwalającą na uzyskanie przez uczestników szkolenia odpowiedniej wiedzy i umiejętności, aby móc profesjonalnie wykonywać zawód Agenta Ubezpieczeniowego lub mieć możliwość zdania pozytywnie egzaminu na Agenta. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych uczestników szkolenia jak również możliwość przekwalifikowania zawodowego.
   
3. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
   
4. Szkolenia mają charakter szkoleń zawodowych i są prowadzone w szczególności zgodnie z wymogami i zakresem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485).
   § 1 ww. rozporządzenia określa:
   1. zakres obowiązujących tematów egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych, zwanego dalej „egzaminem”, i tryb jego przeprowadzania;
   2. rodzaje innych niż banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe podmiotów, w których do osób mających wykonywać czynności agencyjne stosuje się szczególne zasady w zakresie spełniania warunku zdania egzaminu przeprowadzonego przez zakład ubezpieczeń;
   3. szczególne zasady w zakresie spełniania warunku zdania egzaminu przeprowadzonego przez zakład ubezpieczeń.
   Uczestnik szkolenia bierze udział w szkoleniu w związku z rozwojem kwalifikacji zawodowych, zgodnie z ww. rozporządzeniem oraz (lub) nawiązania w tym zakresie stałej współpracy z firmą wg. grupy zawodowej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z dnia 28 sierpnia 2014 r.), grupa 3321 (agenci ubezpieczeniowi), 332190 (pozostali agenci ubezpieczeniowi).
   Ponadto należy podkreślić, że zakres szkoleń obejmuje między innymi zapoznanie się z przepisami i regulacjami prawnymi obowiązującymi w branży ubezpieczeniowej. Zakres wiedzy, jaki jest wymagany od osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych został określony w § 2 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz. U. z dnia 30 października 2014 r.), praktyczne i teoretyczne zagadnienie dotyczące rynku ubezpieczeń, technik sprzedaży i rekrutacji, kierowania zespołem jak również rozwoju osobowego menagera.
   Obowiązek określający jakie dana osoba (agent ubezpieczeniowy lub kandydat na agenta ubezpieczeniowego) powinna posiadać umiejętności i wiedzę lub o jaką wiedzę i umiejętności powinna uaktualnić swoją wiedzę by móc właściwie i profesjonalnie wykonywać swój zawód określa wprost § 2.1. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485).
   
   
   Wnioskodawca przeprowadza szkolenia stanowiące jeden rodzaj usługi, których celem jest zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych, jak również umożliwiają zdobycie odpowiedniej wiedzy i umiejętności osobom chcącym taką pracę wykonywać. Szkolenia te swoim zakresem obejmują tematy Świadczona przez Wnioskodawcę usługa obejmująca przedmiotowe szkolenia spełnia wymagania określone w/w rozporządzeniu i obejmuje swoim zakresem:
   1) zagadnienia ogólne niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych;
   2) zagadnienia ogólne właściwe dla działu I i działu II załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 950, z późn. zm.);
   3) zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego mają być wykonywane czynności agencyjne.
   
   
   Zagadnienia przedstawione powyżej są przedmiotem, każdego szkolenia jak również są przeprowadzane na identycznych warunkach.
   
   
   Zgodnie z § 2 ust 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów został przedstawiony zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, który składa się z następujących bloków tematycznych:
   1) pojęcie ryzyka:
   1. ocena ryzyka,
   2. redukcja ryzyka,
   3. wycena ryzyka,
   4. zarządzanie ryzykiem;
   2) system ubezpieczeń gospodarczych w Polsce:
   1. miejsce i rola ubezpieczeń w gospodarce,
   2. ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka,
   3. znaczenie udziału własnego,
   4. podział ubezpieczeń według działów, grup i rodzajów;
   3) sumy i wartości ubezpieczenia:
   1. funkcje,
   2. nadubezpieczenie,
   3. niedoubezpieczenie,
   4. zasada proporcji,
   5. ubezpieczenie na pierwsze ryzyko,
   6. wartość uzgodniona;
   4) podstawowe regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:
   1. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej,
   2. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym,
   3. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 392 oraz z 2014 r. poz. 827),
   4. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 290 i 1717);
   5) Jak również podstawowe zagadnienia z zakresu prawa cywilnego i gospodarczego dotyczące:
   1. zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych,
   2. pojęcie osoby prawnej,
   3. pojęcie i forma czynności prawnej,
   4. oświadczenie woli i wady oświadczenia woli,
   5. przedstawicielstwo i pośrednictwo,
   6. prokura,
   7. pojęcie pełnomocnictwa i jego rodzaje,
   8. pojęcie umowy,
   9. zasada swobody umów,
   10. forma zawarcia umowy, pojęcie zobowiązania, pojęcie szkody,
   11. funkcjonowanie wzorców umownych, ogólne warunki ubezpieczenia,
   12. problematyka niedozwolonych postanowień umownych,
   13. pojęcie konsumenta,
   14. warunki zawierania umowy ubezpieczenia, możliwość wypowiedzenia i rozwiązania umowy ubezpieczenia oraz prawa i obowiązki z niej wynikające,
   15. zakres ochrony ubezpieczeniowej, jej ograniczenia i wyłączenia,
   16. umowa agencyjna,
   17. zasady odpowiedzialności agenta ubezpieczeniowego względem klienta i zakładu ubezpieczeń,
   18. zasady reprezentacji przedsiębiorców w obrocie.
   
   
   Dodatkowo wiedza dotycząca etyki zawodowej agenta ubezpieczeniowego,
   1. przestrzeganie reguł prawnych,
   2. tajemnica zawodowa,
   3. konflikt interesów,
   4. kontakty z klientem,
   5. minimalny zakres informacji udzielanych ubezpieczającym.
   
   
   Podkreślić należ również zgodnie z ww. rozporządzeniem a dokładniej z § 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zostały określone zagadnienia ogólne, które musi opanować osoba żeby zdać egzamin uprawniający do wykonywania czynności agencyjnych.
   Wyżej wymienione rozporządzenie w § 2 ust. 1 pkt 2 wskazuje zakres obowiązujących tematów egzaminu, które składają się z następujących bloków (działów) tematycznych.
   
   
   W związku z tym zgodnie z § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia sprecyzowano wymogi dla kandydatów na agentów określające w:
   1) dziale I - ubezpieczenia na życie:
   1. ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.),
   2. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 710),
   3. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 1147),
   4. ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.),
   5. ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1182),
   6. ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2014 r. poz. 455);
   2) dziale II - pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe:
   1. art. 3-5, 7, 9-11, 29-31, 33, 55, 62, 64, 70, 71 i 73 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.),
   2. art. 1-7, 18, 24, 25, 35, 36, 38-42, 47, 62-73 i 80-87 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1173, z późn. zm.),
   3. art. 1-8, 29 i 38 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.),
   4. ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
   5. ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych,
   6. ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
   
   
   Dodatkowo przedmiotowe rozporządzenie w § 2 ust. 1 pkt 3 wskazuje, iż osoba ubiegająca się o wykonywanie czynności agencyjnych chcąc przystąpić do egzaminu powinna opanować zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego mają być wykonywane czynności agencyjne. W związku z tym zgodnie z § 2 ust. 4 ww. rozporządzenia sprecyzowano wymogi dla kandydatów na agentów określające zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, składa się z następujących bloków tematycznych takich jak:
   1) szczegółowe zasady zawierania umów ubezpieczenia:
   1. ogólne warunki ubezpieczenia,
   2. szczególne warunki ubezpieczenia,
   3. stosowana dokumentacja;
   2) składki ubezpieczeniowe:
   1. taryfy stosowane przez zakład ubezpieczeniowy,
   2. zasady obliczania składek,
   3. inkaso składek i rozliczenia z zakładem ubezpieczeń;
   3) zasady likwidacji szkód.
   
   
   Raz jeszcze należy podkreślić, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę są usługami jednego rodzaju i spełniają warunki usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania z uwagi na swój charakter i zakres tematyczny, który został określony w odrębnych przepisach tj. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 Nr 0 poz. 1485).
   
5. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanymi w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.
   
6. Nabywcy usług szkoleniowych ponoszą koszty udziału w szkoleniu w wysokości 197 zł, które stanowią 100% ceny usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Wpłaty z tytułu udziału w szkoleniach uczestnicy dokonują na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca wystawia rachunek za uczestnictwo w szkoleniach, wystawia uczestnikowi zaświadczenie o odbytym szkoleniu, prowadzi ewidencję uczestników szkolenia.
   
7. Osoby zainteresowane podnoszeniem swoich kwalifikacji zawodowych lub chcące się przekwalifikować zgłaszają chęć uczestnictwa w szkoleniach poprzez osoby współpracujące z Wnioskodawcą. Lub bezpośrednio zgłaszają się do Wnioskodawcy celem podnoszeniem swoich kwalifikacji zawodowych lub chcąc się przekwalifikować.
   
8. Oferowane przez Wnioskodawcę szkolenia zawodowe i przekwalifikowania zawodowego są również kierowane do osób tego potrzebujących. Potrzeba ta wynika z faktu, iż osoby zgłaszające się na szkolenia chcą uzyskać odpowiednie kompetencje, które umożliwią im podejście do egzaminu licencyjnego z jak największą wiedzą i umiejętnościami. Również część uczestników przystępujących do szkoleń chce podnosić swoje kompetencje zawodowe by móc jak najbardziej profesjonalnie wykonywać zawód agenta ubezpieczeniowego.
   
9. Wiedza uzyskana przez osoby będące uczestnikami szkoleń organizowanych przez Wnioskodawcę będzie wykorzystywana przez te osoby w praktyczny sposób w życiu zawodowym poprzez jak najbardziej rzetelne i profesjonalne wykonywanie swoich obowiązków zawodowych. Uzyskana wiedza będzie pozwalać osobom, które odbyły szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę obejmujące swoim zakresem wytyczne określone ww. paragrafach wskazywanego rozporządzeniu do podnoszenia standardów wykonywanej pracy jak również zwiększania swojej konkurencyjności na rynku pracy. Szkolenia te pozwolą wykorzystywać wiedzę uzyskaną przez uczestników w praktyczny sposób w codziennym wykonywaniu swoich obowiązków. Wiedza uzyskana przez uczestników w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń jest niezbędna do profesjonalnego wykonywania czynności agencyjnych oraz ma na celu podnoszenie standardów poszerzania swoich umiejętności. Uczestnik zdobywa wiedzę na temat produktu - niezbędną do zdobycia licencji agencyjnej, aktualnie obowiązujących przepisów prawnych charakterystycznych dla branży ubezpieczeniowej, sytuacji na rynku ubezpieczeń, ponadto uczestnik zdobywa wiedzę z zakresu technik sprzedaży. Wiedza z tego zakresu jest dla uczestnika szkolenia niezbędna do wykonywania zawodu, szkolenie pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia. Jest to również szkolenie kierowane dla uczestników, którzy chcą uzyskać wiedzę do celów zawodowych.
   Należy również podkreślić, iż przedmiotowe szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych oraz agentów ubezpieczeniowych, mają na celu zdobycie wiedzy na temat produktu - niezbędnej do zdobycia licencji agencyjnej, uaktualnianie wiedzy na temat przepisów prawa charakterystycznych dla branży ubezpieczeniowej oraz wiedzy niezbędnej do wykonywania zawodu.
   
10. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, ponieważ charakter tych szkoleń ma na celu kształcenia zawodowego dla osób już wykonujących czynności agencyjne jak również dla uczestników, którzy chcą pracować w charakterze osoby wykonującej czynności agencyjne. Nie ma tutaj rozdzielenia na odrębne szkolenia. Szkolenia stanowią jeden rodzaj usługi kierowany zarówno dla czynnych agentów jak również osób chcących wykonywać taką pracę.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 kwietnia 2015 r.):

Czy w świetle aktualnie obowiązujących przepisów prawa usługa szkoleniowa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników szkoleń w ramach doskonalenia kwalifikacji zawodowych kandydatów na agentów ubezpieczeniowych oraz agentów ubezpieczeniowych jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 23 kwietnia 2015 r.), szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę stanowiące jeden rodzaj usługi, tj. szkolenia dla kandydatów na osoby wykonujące czynności agencyjne i agentów ubezpieczeniowych są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535).

Zgodnie z powołanym przepisem zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje m.in. usługi kształcenia zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę stanowią usługę kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, ponieważ przeprowadzane są w ramach doskonalenia kwalifikacji zawodowych dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych i agentów, a ich tematyka, forma, i zasady przeprowadzania opowiadają wymogom i wytycznym określony w § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485).

Powyższe stanowisko potwierdza art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. Przytaczany artykuł wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i, Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienia zawiera art. 132 ust. 1 lit. i, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L nr 347, str. 2 ze zm.) obejmują nauczanie pozostające bezpośrednio w związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

W związku z powyższym zostają spełnione przesłanki zwolnienia od podatku VAT wymienione w ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ponieważ szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę swoim zakresem obejmują zagadnienia określone powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę szkoleń:

• informacyjnych - otwartych dla wszystkich zainteresowanych - za nieprawidłowe,
• licencyjnych - za nieprawidłowe,
• sprzedażowych i kierowniczych - za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa, jak też rozporządzenia wykonawcze do ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto z wniosku nie wynika żeby Wnioskodawca był uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo - rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Wnioskodawca nie jest więc podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy zatem przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i przedmiotowe szkolenia nie są usługami finansowanymi ze środków publicznych

Powyższe okoliczności powodują, iż do przedmiotowych usług nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ww. ustawy o VAT.

Aby stwierdzić czy prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT należy stwierdzić po pierwsze czy są to szkolenia stanowiące kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, a po drugie czy szkolenia te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi szkolenia, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez zakład ubezpieczeń do organizowania i przeprowadzania szkoleń, których zakres obejmują wytyczne w rozumieniu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485) zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 1450) w imieniu pełnomocnika, z zastrzeżeniem przeprowadzania egzaminu przed komisją składającą się z osób powołanych przez zarząd zakładu ubezpieczeń.

Szkolenia świadczone przez Wnioskodawcę mają na celu kształcenie zawodowe jak również przekwalifikowanie zawodowe i można je podzielić na trzy grupy:

1. szkolenia informacyjne - otwarte dla wszystkich zainteresowanych, na których przedstawiane są zasady współpracy, ścieżki kariery, prezentowana jest firma, podstawowe przepisy prawne, system ubezpieczeń gospodarczych w Polsce i pojęcia ryzyka.
   
2. szkolenia licencyjne - celem jest przekazanie niezbędnej wiedzy, kształcenie zawodowe i przekwalifikowania zawodowego dla zleceniobiorców Wnioskodawcy, umożliwiając im między innymi zdanie egzaminu, a w konsekwencji wpis do rejestru (prowadzonego przez komisję nadzoru finansowego) osób wykonujących czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy. Szkolenia obejmują między innymi:
   A) regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej,
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym,
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 392 oraz z 2014 r. poz. 827),
   • ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz rzeczniku ubezpieczonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 290 i 1717);
   B) zagadnienia z zakresu prawa cywilnego i gospodarczego,
   C) etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego.
   
3. szkolenia sprzedażowe i kierownicze - prowadzone dla osób już wykonujących czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy, które umożliwiają zdobycie wiedzy na temat doskonalenia umiejętności sprzedaży, kierowania zespołem itp.
   
   

Wnioskodawca podał, że świadczone przez niego usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT oraz pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem wykonywanym przez Uczestników. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę spełniają rolę pozwalającą na uzyskanie przez uczestników szkolenia odpowiedniej wiedzy i umiejętności, aby móc profesjonalnie wykonywać zawód Agenta Ubezpieczeniowego lub mieć możliwość zdania pozytywnie egzaminu na Agenta. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych uczestników szkolenia jak również możliwość przekwalifikowania zawodowego.

Szkolenia mają charakter szkoleń zawodowych i są prowadzone w szczególności zgodnie z wymogami i zakresem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1485).

Szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych oraz agentów ubezpieczeniowych, mają na celu zdobycie wiedzy na temat produktu - niezbędnej do zdobycia licencji agencyjnej, uaktualnianie wiedzy na temat przepisów prawa charakterystycznych dla branży ubezpieczeniowej oraz wiedzy niezbędnej do wykonywania zawodu.

Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, ponieważ charakter tych szkoleń ma na celu kształcenia zawodowego dla osób już wykonujących czynności agencyjne jak również dla uczestników, którzy chcą pracować w charakterze osoby wykonującej czynności agencyjne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika zatem, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia bez wątpienia stanowią kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, tym samym pierwsza z przesłanek wymieniona w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT jest spełniona.

Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (tj. Dz.U. z 2014 r. poz. 1450 ze zm.), czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę fizyczną, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2. nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo:
   1. przeciwko życiu i zdrowiu,
   2. przeciwko wymiarowi sprawiedliwości,
   3. przeciwko ochronie informacji,
   4. przeciwko wiarygodności dokumentów,
   5. przeciwko mieniu,
   6. przeciwko obrotowi gospodarczemu,
   7. przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi,
   8. skarbowe;
3. daje rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych;
4. posiada co najmniej średnie wykształcenie;
5. zdała egzamin przeprowadzony przez zakład ubezpieczeń.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 i tryb jego przeprowadzania.

Stosownie do treści § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2014 r. w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonanie czynności agencyjnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 1485) rozporządzenie to określa:

1. zakres obowiązujących tematów egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych, zwanego dalej „egzaminem”, i tryb jego przeprowadzania;
2. rodzaje innych niż banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe podmiotów, w których do osób mających wykonywać czynności agencyjne stosuje się szczególne zasady w zakresie spełniania warunku zdania egzaminu przeprowadzonego przez zakład ubezpieczeń;
3. szczególne zasady w zakresie spełniania warunku zdania egzaminu przeprowadzonego przez zakład ubezpieczeń.
   
   

Stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia zakres obowiązujących tematów egzaminu obejmuje:

1. zagadnienia ogólne niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych, składające się z sześciu bloków tematycznych;
   
2. zagadnienia ogólne właściwe dla działu I i działu II załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 950, z późn. zm.), składające się z dwóch bloków tematycznych;
   
3. zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego mają być wykonywane czynności agencyjne, składające się z trzech bloków tematycznych.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, składa się z bloków tematycznych:

1. pojęcie ryzyka:
   1. ocena ryzyka,
   2. redukcja ryzyka,
   3. wycena ryzyka,
   4. zarządzanie ryzykiem;
   
   
2. system ubezpieczeń gospodarczych w Polsce:
   1. miejsce i rola ubezpieczeń w gospodarce,
   2. ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka,
   3. znaczenie udziału własnego,
   4. podział ubezpieczeń według działów, grup i rodzajów;
   
   
3. sumy i wartości ubezpieczenia:
   1. funkcje,
   2. nadubezpieczenie,
   3. niedoubezpieczenie,
   4. zasada proporcji,
   5. ubezpieczenie na pierwsze ryzyko,
   6. wartość uzgodniona;
   
   
4. podstawowe regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:
   1. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej,
   2. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym,
   3. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 392 oraz z 2014 r. poz. 827),
   4. ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 290 i 1717);
   
   
5. podstawowe zagadnienia z zakresu prawa cywilnego i gospodarczego:
   1. zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych,
   2. pojęcie osoby prawnej,
   3. pojęcie i forma czynności prawnej,
   4. oświadczenie woli i wady oświadczenia woli,
   5. przedstawicielstwo i pośrednictwo,
   6. prokura,
   7. pojęcie pełnomocnictwa i jego rodzaje,
   8. pojęcie umowy,
   9. zasada swobody umów,
   10. forma zawarcia umowy, pojęcie zobowiązania, pojęcie szkody,
   11. funkcjonowanie wzorców umownych, ogólne warunki ubezpieczenia,
   12. problematyka niedozwolonych postanowień umownych,
   13. pojęcie konsumenta,
   14. warunki zawierania umowy ubezpieczenia, możliwość wypowiedzenia i rozwiązania umowy ubezpieczenia oraz prawa i obowiązki z niej wynikające,
   15. zakres ochrony ubezpieczeniowej, jej ograniczenia i wyłączenia,
   16. umowa agencyjna,
   17. zasady odpowiedzialności agenta ubezpieczeniowego względem klienta i zakładu ubezpieczeń,
   18. zasady reprezentacji przedsiębiorców w obrocie;
   
   
6. etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego:
   1. przestrzeganie reguł prawnych,
   2. tajemnica zawodowa,
   3. konflikt interesów,
   4. kontakty z klientem,
   5. minimalny zakres informacji udzielanych ubezpieczającym.
   
   

Zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, składa się z bloków tematycznych:

1. dział I - ubezpieczenia na życie:
   1. ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.),
   2. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 710),
   3. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 1147),
   4. ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.),
   5. ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1182),
   6. ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2014 r. poz. 455);
   
   
2. dział II - pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe:
   1. art. 3-5, 7, 9-11, 29-31, 33, 55, 62, 64, 70, 71 i 73 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.),
   2. art. 1-7, 18, 24, 25, 35, 36, 38-42, 47, 62-73 i 80-87 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1173, z późn. zm.),
   3. art. 1-8, 29 i 38 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z późn. zm.[6]),
   4. ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji,
   5. ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych,
   6. ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
   
   

Zgodnie z § 2 ust. 4 ww. rozporządzenia zakres obowiązujących tematów egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, składa się z bloków tematycznych:

1. szczegółowe zasady zawierania umów ubezpieczenia:
   1. ogólne warunki ubezpieczeń,
   2. szczególne warunki ubezpieczeń,
   3. stosowana dokumentacja;
   
   
2. składki ubezpieczeniowe:
   1. taryfy stosowane przez zakład ubezpieczeń,
   2. zasady obliczania składek,
   3. inkaso składek i rozliczenia z zakładem ubezpieczeń;
   
   
3. zasady likwidacji szkód.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż usługi szkoleniowe wskazane we wniosku mające na celu zdobycie wiedzy lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do wykonywania zawodu w branży ubezpieczeniowej spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, że wskazane przez Wnioskodawcę przepisy ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie egzaminu dla osób ubiegających się o wykonywanie czynności agencyjnych nie obejmują żadnych form i zasad wg których mają być przeprowadzane szkolenia. W szczególności nie ma w nich mowy o zakresie tematycznym, ilości godzin czy warunkach jakie musi spełnić organizator dla szkoleń informacyjnych otwartych dla wszystkich zainteresowanych, szkoleń licencyjnych dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych, ani szkoleń sprzedażowych i kierowniczych dla agentów ubezpieczeniowych. Powołane przez Wnioskodawcę przepisy określają bowiem szczegółowo wyłącznie zakres tematyczny egzaminu oraz sposób jego przeprowadzenia, nie odnoszą się natomiast do jakichkolwiek szkoleń informacyjnych, otwartych dla wszystkich zainteresowanych dotyczących zasad współpracy czy ścieżek kariery, szkoleń licencyjnych dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych, ani też nie odnoszą się do szkoleń sprzedażowych i kierowniczych skierowanych do osób już posiadających uprawnienia agenta ubezpieczeniowego. W konsekwencji przedmiotowe przepisy nie określają form i zasad prowadzenia tych szkoleń.

W świetle powyższego szkolenia informacyjne otwarte dla wszystkich zainteresowanych, szkolenia licencyjne dla kandydatów na agentów ubezpieczeniowych oraz szkolenia sprzedażowe i kierownicze dla agentów ubezpieczeniowych nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT gdyż Wnioskodawca nie wskazał żadnych przepisów, z których wynikałyby formy i zasady przeprowadzania takich szkoleń.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w całym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.